چرا باید اشد مجازات برای "مدیر هتاک مدرسه دولتی" اعمال شود؟
اخیراً فیلمی تلخ از توهین و هتاکی مدیر یک مدرسه دولتی به پدر یکی از دانشآموزان خود منتشر شده که در این فیلم، مدیر هتاک بهدلیل ناتوانی این پدر در پرداخت کمکهای مالی اجباری به مدرسه، در حال توهین به این پدر است و با حالتی وقیحانه به او میگوید: «تو که پول نداری نباید 5 فرزند میآوردی!!» و پس از آن تهدید میکند که برای اخراج دانشآموز، مورد انضباطی ثبت خواهد کرد و میگوید: «من از هیچکس نمیترسم!»
.
انتشار این فیلم، بار دیگر واقعیتهای تلخ مدارس دولتی عادی و بیتوجهی به حقوق دانشآموزان و والدین آنها را برملا کرد؛ این فیلم که به سرعت در فضای مجازی منتشر شد، خشم و نگرانی بسیاری از خانوادهها که دانشآموزان آنها در مدارس دولتی در حال تحصیل هستند را برانگیخت.
پروندهسازی انضباطی برای دانشآموزان به دلیل ناتوانی مالی خانواده دانشآموز!
این موضوع نشاندهنده استفاده ابزاری از نمرات و پروندههای انضباطی برای تحت فشار قرار دادن خانوادهها است.
متأسفانه برخی مدیران و معاونان مدارس دولتی عادی، رفتارهای بسیار تند، توهینآمیز و زنندهای با دانشآموزان و حتی والدین دارند. ادبیات گفتوگوی آنها با خانوادهها، که بسیاری از آنها دارای تحصیلات دانشگاهی و جایگاه اجتماعی هستند، اغلب منجر به ایجاد تنش و درگیری و سرخوردگی شدید آنها میشود؛ در نهایت، این تنشها با ثبت نمره انضباطی پایین در کارنامه دانشآموز یا حتی تهدید به اخراج، تلافی میشود!
محرومیت از مدارس دولتی به خاطر نمرات ضعیف!
در حالی که طبق بخشنامههای آموزش و پرورش، مدارس دولتی عادی حق تعیین هیچ شرطی برای ثبتنام دانشآموزان را ندارند، بارها و بارها شاهد بودهایم که برخی از این مدارس به بهانههایی مانند نمرات پایین یا نمره انضباطی کم، از ثبتنام دانشآموزان خودداری میکنند!
نکته عجیب این است که مناطق آموزش و پرورش نیز به جای برخورد با این چنین تخلف بزرگ و غیرقابل اغماضی، اغلب با مدیران مدارس همدست میشوند و به جای حمایت از حقوق دانشآموزان، از این رفتارهای نادرست حمایت میکنند!
تابستان امسال گزارشهایی از این تخلفات در برخی مناطق شهر تهران از جمله منطقه 13 و 14 منتشر کردیم اما مسئولان وقت آموزش و پرورش شهر تهران و وزارت آموزش و پرورش واکنش موثری نشان ندادند؛چنین بیتوجهی، شائبه حمایت صنفی از مدیران متخلف را تقویت کرده است.
فضای حاکم بر برخی مدارس دولتی عادی به گونهای است که در بسیاری از موارد، اجازه مطالبهگری به خانوادهها داده نمیشود و هرگونه پرسشگری از سوی والدین با برخوردهای نامناسب همراه میشود، مگر اینکه بحث مشارکت مالی در میان باشد؛ این روند، حق والدین برای نظارت بر کیفیت آموزش و رفتار مسئولان مدرسه را به شدت محدود کرده است.
جای خالی برخورد قاطع
یکی از دلایل تداوم این مشکلات، عدم برخورد قاطع از سوی نهادهای نظارتی مانند ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش و هیئت رسیدگی به تخلفات اداری است.
در ماجرای اخیر در اصفهان و توهین مدیر مدرسه به پدر دانشآموز، واکنش مدیرکل ارزیابی عملکرد نشان داد که همچنان نگاه حمایتی از همکاران بر برخورد قاطع با چنین موارد حاد و زننده، غلبه دارد.
مدیرکل ارزیابی وزارت آموزش و پرورش در مصاحبه خود با تسنیم درباره این پرونده گفت که "مدرسه در چارچوب نظام تشویق و تنبیه و با اطلاع والدین، قصد اخراج موقت دانشآموز را داشته است!"
این در حالی است که حتی اخراج موقت نیز باید با دقت و بر اساس ضوابط مشخص انجام شود، نه به عنوان ابزاری برای فشار بر خانوادهها آن هم به دلیل فقر و ناتوانی والدین دانشآموز!
اگرچه پرونده این مدیر متخلف به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری ارسال شده است اما نگرانی این است که مجدداً در این پرونده نیز با غلبه نگاه صنفی، حکمی نامناسب و غیربازدارنده صادر شود که هیچ جنبه تنبیهی جدی برای ممانعت از تکرار چنین تخلفات و توهینهای زنندهای را نداشته باشد.
برای جلوگیری از تبدیل شدن این مسئله به یک زخم مزمن در مدارس دولتی عادی، لازم است برخوردی جدی و قاطع با چنین مدیران متخلف و هتاک صورت گیرد و نیاز است آموزش و پرورش جزئیات حکم صادر شده برای مدیر این مدرسه را رسانهای کند تا شفافیت در برخورد قاطع با تخلفات را شاهد باشیم.
آموزش و پرورش در دفاع از حقوق دانشآموزان کوتاه نیاید
در جریان برخورد جدی با مدیران مدارسی بود که از خانوادهها خواسته بودند برای تمیز کردن کلاسهای درس اقدام کنند، شاهد برخورد قاطع و خوب آموزش و پرورش بودیم؛ اکنون نیز لازم است برای احترام به حقوق دانشآموزان و خانوادهها، با مدیران مدارسی که به دلایلی مانند ناتوانی مالی، نمرات ضعیف یا نمره انضباطی پایین از ثبتنام دانشآموزان خودداری میکنند یا با پروندهسازی انضباطی به دنبال تحت فشار قرار دادن خانوادهها هستند، برخورد جدی شود و در کمیتههای مربوطه، اشد مجازات برای این دسته از افراد در نظر گرفته شود.
با وجود اینکه برخی مدارس دولتی عادی از نظر کیفیت تدریس معلمان، برتریهایی نسبت به مدارس غیردولتی دارند، صرفا رفتارهای زننده برخی معلمان و یا کادر اجرایی در برخی از مدارس دولتی عادی با دانشآموز یا والدین آنها باعث میشود خانوادهها ناچار به انتقال فرزندان خود به مدارس غیردولتی شوند! این مسئله باعث افزایش فشار مالی بر خانوادهها و تشدید نابرابری آموزشی میشود.
بفرمایید مدارس غیردولتی!
این مسئله، شائبههایی درباره تعمدی بودن عدم نظارت و بازرسی قوی در آموزش و پرورش و عدم برخورد با رفتارهای زننده و توهینآمیز برخی مدیران و متخلفان در مدارس دولتی بهویژه در شهر تهران ایجاد کرده است.
آیا این برخوردهای زننده و توهینآمیز در مدارس دولتی با دانشآموزان و والدین آنها بهصورت تعمدی انجام میشود تا خانوادهها را به سمت مدارس غیردولتی سوق دهند؟! و از این طریق، هم مشتریان مدارس غیرانتفاعی افزایش یابد و هم بار مالی مدارس دولتی کاهش پیدا کند!
اکنون پرسشی جدی افکار عمومی این است: آیا تعمدی در ضعف نظارت بر عملکرد مدارس دولتی عادی و برخورد با تخلفات انجام شده، وجود دارد تا خانوادهها را به سمت مدارس غیردولتی سوق دهند؟!
این رویه در کوتاهمدت، با افزایش مشتریان مدارس غیردولتی، فشار بر مدارس دولتی عادی را نیز کاهش میدهد اما وجود و پذیرش این رویه، در آیندهای نه چندان دور به فاجعهای بزرگ در سیستم آموزش و پرورش کشورمان ختم خواهد شد که مصائب و پیامدهای شوم پس از آن، قابل مهار نخواهد بود!
انتهای پیام/