زمان تصمیم نهایی

بهراد رشوند: از مدت‌ها پیش مشخص بود تیم ملی در آستانه ورود به یک دوره تصمیم‌های سخت قرار دارد. هر اردو، هر مسابقه و هر فهرست، حکم گزینشی دارد که نه فقط فرم امروز بازیکن را می‌سنجد، بلکه آینده او را هم اندازه می‌گیرد. حالا که فهرست جدید برای تورنمنت امارات اعلام شده، می‌شود گفت این یکی از همان لیست‌های تعیین‌کننده است؛ جایی که نام برخی بازیکنان برای آخرین بار حضور دارد و بعضی‌ها تازه پنجره‌ای کوچک برای ورود پیدا کرده‌اند.
در نگاه اول شاید همه چیز شبیه اردوهای قبل باشد: ستون اصلی تیم همان است، انتخاب‌ها به شکل نرمی تغییر کرده و در چند پست چهره‌های تازه به چشم می‌خورند اما پشت این ظاهر آرام، یک رقابت بی‌رحم در جریان است. چون بعد از این فیفادی، اردویی تا فروردین برگزار نخواهد شد و فاصله کوتاه میان فروردین تا خرداد هم فقط برای کسانی می‌ماند که از همین حالا خودشان را ثابت کنند. این یعنی برخی نام‌ها اگر امروز جا بمانند، احتمالا دیگر هیچ‌گاه به لیست اصلی برنمی‌گردند.
* دروازه‌: ۴ نفر برای یک پیراهن
در دروازه انتخاب‌ها بدون غافلگیری انجام شد: ۴ گلر که سال‌ها در سطح بالا بازی کرده‌اند. رقابت اصلی میان کسانی است که تجربه بین‌المللی دارند و از قبل جایگاه‌شان را در تیم کسب کرده‌اند. این فهرست نشان می‌دهد کادر فنی هنوز نمی‌خواهد قمار کند؛ امنیت و سابقه همچنان مهم‌تر از فرم روز است اما این هم روشن است که تا خرداد آینده، تنها ۳ نفر شانس همراهی تیم در مسابقات حساس را خواهند داشت و یکی از این چهره‌ها باید آرام، بدون سر و صدا و شاید برای همیشه از تیم ملی دور شود.
* دفاع میانی: بازگشت یک نام قدیمی و غیبت یک نام آشنا
در مرکز خط دفاع دوباره همان 2 چهره آشنا دیده می‌شوند. زوجی که مدت زیادی بار اصلی این بخش از زمین را حمل کرده‌اند. در کنار آنها بازیکنی جوان حضور دارد که فصل گذشته به سرعت رشد کرد و حالا آرام‌آرام تبدیل به عضوی پایدار می‌شود. مهم‌ترین نکته این بخش، بازگشت یک مدافع است که مدت‌ها از فضای تیم ملی دور بود اما توانست با نمایش خود در لیگ خارجی نگاه‌ها را برگرداند. غایبان این بخش هم تقریبا سرنوشت مشابهی دارند: آنها یا در فرم ایده‌آل نیستند یا در رقابت با گزینه‌های جدید عقب مانده‌اند.
* سمت راست دفاع: روزهای سخت یک نام پرسروصدا
جناح راست دفاع همیشه محل رقابت و گاهی حاشیه بوده است. دعوت نشدن یکی از بازیکنان موثر سال‌های اخیر نشان می‌دهد کادر فنی تصمیم گرفته وزن ترکیب را تغییر دهد و سرعت، پرس و حجم حرکت را جایگزین تجربه صرف کند. ۳ بازیکن دعوت‌شده هر سه ویژگی‌های مشترکی دارند: توانایی رفت و برگشت بالا، اجرای پرس بلندمدت، تطبیق‌پذیری در چند نقش. یعنی اگر کسی بخواهد در این پست بماند باید بدون توپ همانقدر مؤثر باشد که با توپ.
* دفاع چپ: جایی برای کسانی که چند نقش بلدند
جناح چپ دفاع همیشه چالشی بوده است. در این فهرست هم مشخص است سهم اصلی این منطقه به بازیکنانی رسیده که توانایی بازی در چند پست را دارند. کادر فنی ترجیح داده به جای ریسک روی چهره‌های تازه یا نامطمئن، سراغ کسانی برود که می‌توانند هنگام نیاز از یک نقش به نقش دیگر جابه‌جا شوند. این تصمیم یعنی اولویت این بخش نه سرعت است و نه حمله، بلکه کنترل و ایمنی دفاعی است.
* میانه میدان: حفظ استخوان‌بندی و افزودن یک چاشنی تازه
در خط میانی، اسم‌های آشنا همچنان در مرکز هستند؛ کسانی که وظیفه تنظیم جریان بازی و تغییر ریتم مسابقه را برعهده دارند اما نکته تازه حضور یکی دو بازیکن با نقش هجومی‌تر است. این بازیکنان در باشگاه‌های خود توانسته‌اند لحظات مؤثر خلق کنند و حالا فرصت دارند در تیم ملی هم شخصیت تاکتیکی خود را نشان دهند. در نبود برخی نام‌های سابق که یا مصدومند یا افت کرده‌اند، این اردو می‌تواند لحظه تعیین‌کننده چهره‌های تازه باشد.
* کناره‌ها: جوان‌هایی که باید ثابت کنند زمان آنها فرارسیده
در جناحین ترکیبی از تجربه و انرژی دیده می‌شود. یکی دو نفر تقریبا جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند اما بقیه باید در همین اردو ثابت کنند می‌توانند بیش از چند دقیقه یا نقش جانشین مؤثر باشند. حضور یک بازیکن جوان که با بازی‌های باشگاهی‌اش نگاه‌ها را جذب کرده، شاید نشانه تغییر آهسته اما جدی باشد. این پست همیشه وابسته به ریتم و جسارت است؛ هر کس از حالا نتواند خطرپذیری بالا و تصمیم‌گیری سریع نشان دهد، به سرعت حذف می‌شود.
* خط حمله: تعادل میان تجربه و عطش
نوک حمله شاید واضح‌ترین بخش فهرست باشد. یک مهاجم که ستون تیم محسوب می‌شود، همراه با ۲ گزینه که باید ثابت کنند می‌توانند در سطح ملی هم تأثیر داشته باشند.
غیبت مهاجمی که همیشه نامش با تیم ملی گره خورده به دلیل مصدومیت، این فرصت را ایجاد کرده که کادر فنی جابه‌جایی‌های ذهنی خود را آزمایش کند اما این موقعیت دائمی نیست و هر کس امروز فرصت دارد باید با تمام توان بازی کند، چون پنجره برای برگشت دیگران هم باز خواهد شد.
* جمع‌بندی: این فهرست یک پیام روشن دارد
این اردو فقط یک مرحله عادی نیست و از آن اردوهایی نیست که بازیکن بگوید «وقت داریم، بازی‌های بیشتری می‌رسد». این فهرست اعلام می‌کند از زمستان تا خرداد فاصله کوتاه است، تصمیم‌گیری‌ها سریع‌تر خواهد شد و کادر فنی دیگر زمان آزمون و خطا ندارد. کسی که امروز بیرون مانده اگر به سرعت به فرم فوق‌العاده نرسد، احتمال دارد درهای تیم ملی برای همیشه به روی او بسته شود و این یعنی نام‌های بزرگی که این بار دعوت نشده‌اند، حالا فقط یک راه دارند: یا در باشگاه‌های خود نمایشی ورای معمول ارائه دهند یا بپذیرند دوران ملی آنها به پایان نزدیک شده است. برای نام‌های تازه‌وارد نیز، این لحظه همان سکوی پرش است؛ سکو اما فقط یک بار می‌گذرد.
هر کسی که امروز این پیراهن را دارد، باید بداند فصل بعد شاید نوبت او برای خروج باشد. این تیم اکنون در مرحله انتخاب نهایی است. بازی‌هایی که در امارات برگزار می‌شود فقط مسابقه نیست؛ چه بسا برای برخی ملی‌پوشان آخرین فرصت برای اثبات به درد بخور بودن‌شان باشد.