
رضا عمویی: در برخی محلات دیپلماتیک تلآویو که محل استقرار بسیاری از سفارتخانههای خارجی است، خیابانها بسیار خلوت بود. حتی عبور و مرور ماشینها نیز در این خیابانها به ندرت بود اما از وقتی رژیم صهیونیستی در گرداب جنگ غزه افتاد و سپس با حملات موشکی ایران روبهرو شد، بسیاری از سفارتخانههای کشورهای اروپایی در محلات دیپلماتیک تلآویو حالا با صفهای طولانی روبهرو هستند. کانال آمریکایی «ورتکس» در گزارشی نوشت: هزاران اسرائیلی روبهروی سفارتخانههای کشورهای اروپایی در تلآویو صف کشیدهاند. در این گزارش گفته شده از پرتغال تا لهستان و آلمان، این روزها کار سفارتخانههای اروپایی در اسرائیل بسیار زیاد است و تقاضا برای پاسپورت کشورهای اروپا در اسرائیل سر به فلک کشیدهاست.
گفته شده ترس از جنگ و فشار اقتصادی، ساکنان اسرائیل را به سمت دریافت پاسپورت کشورهای مختلف اروپا کشانده است، چون پاسپورت اروپا تضمین آزادی سفر و آینده امن برای صهیونیستهاست. همزمان روزنامه تایمز اسرائیل هم در گزارشی نوشت پس از آنکه سفارت پرتغال اعلام کرد افراد میتوانند بدون تعیین وقت قبلی برای دریافت شهروندی یا تمدید گذرنامههای پرتغالی اقدام کنند، هزاران اسرائیلی در مقابل سفارت این کشور صف کشیدند، چون شهروندی پرتغال جذابیت گستردهای برای اسرائیلیها دارد. از جمله این جذابیتها آزادی جابهجایی است که با گذرنامه اتحادیه اروپایی برای اسرائیلیها امکانپذیر خواهد بود. پرتغال همچنین مالیات پایینتر و هزینه زندگی کمتری نسبت به اسرائیل دارد.
حتی آگهیها و برندهای تبلیغاتی درباره مهاجرت دائم و کسب شهروندی در خارج از اسرائیل این روزها به کرات در رسانههای عبریزبان و فضای مجازی صهیونیستها دیده میشود، چون متقاضیان مهاجرت دائم از اسرائیل همچنان در حال افزایش هستند. پس از عملیات توفانالاقصی (۷ اکتبر ۲۰۲۳) که نگرانیهای گستردهای میان شهرکنشینان ایجاد کرد و پس از آن تشدید حملات موشکی از سوی ایران و یمن و عملیاتهای حزبالله از لبنان، احساس ناامنی بسیار بیشتری در میان صهیونیستها ایجاد شده است.
«سرجیو دلای فرگولا» متخصص جمعیتشناسی در تلآویو معتقد است این موج چهارمین موج بزرگ مهاجرت از اسرائیل است و تنها در سال اخیر میلادی دهها هزار نفر اسرائیل را ترک کردهاند. گزارش مرکز تحقیقات و اطلاعات کنست نیز نشاندهنده کاهش اعتماد به ثبات داخلی و افزایش مهاجرت نسبت به بازگشت اسرائیلیهاست.
موج فرار
آمارهای کنست (پارلمان) رژیم صهیونیستی هم موج فرار و سونامی مهاجرت از اسرائیل را نشان میدهد. سایت اخبار کنست در گزارشی جدید به نقل از مرکز تحقیقات و اطلاعات کنست نوشت: سالهای 2022 و 2023 شاهد افزایش شدید تعداد اسرائیلیهایی بودیم که اینجا را ترک کردند. سال 2022، حدود ۶۰۰ هزار اسرائیلی محل سکونت خود را برای همیشه ترک کردند که این آمار، افزایشی 44 درصدی نسبت به سال قبل را نشان میداد. سال 2023 تعداد مهاجران افزایش یافت و به 828 هزار نفر رسید. این روند صعودی مهاجرت سال 2024 و پس از آن نیز ادامه یافته است.
بر مبنای گزارش مرکز تحقیقات و اطلاعات کنست، بر خلاف روند مهاجرت از اسرائیل، تعداد اسرائیلیهایی که سال ۲۰۲۳ به اسرائیل بازگشتند، بسیار کمتر از مهاجرتکردهها و فقط 242 هزار نفر بود. این رقم بسیار کمتر از سال ۲۰۲۲ بود، چون سال 2022 حداقل 296 هزار نفر به اسرائیل بازگشتند. سال ۲۰۲۴ روند بازگشت به اسرائیل حتی بسیار کمتر شد و فقط به 121 هزار نفر رسید. بر اساس این آمار سال ۲۰۲۳، نرخ بازگشت به اسرائیل تنها ۲۹ درصد بوده و این رقم حتی سال 2024 و سال میلادی جاری کمتر و کمتر شده است.
* افزایش میل به مهاجرت
روزنامه صهیونی هاآرتص هم در گزارشی تازه اعلام کرد تمایل به مهاجرت در میان گروههای مختلف جامعه صهیونیست با سرعتی بیسابقه در حال افزایش است. بر اساس نتایج این گزارش، ۳۰ درصد حریدیها (یهودیان افراطی ارتدکس) به مهاجرت فکر میکنند، در حالی که این رقم میان سکولارها به ۳۹ درصد میرسد. طبق دادههای منتشرشده، سکولارها، افراد دارای درآمد و تحصیلات بالا و رأیدهندگان میانه چپ بیش از دیگران قصد ترک فلسطین اشغالی را دارند. در مقابل، افراد مذهبی و با تحصیلات پایینتر، کمتر به مهاجرت فکر میکنند. هاآرتص دلایل اصلی افزایش تمایل به مهاجرت از سرزمین اشغالی را گرانی هزینههای زندگی، نبود چشمانداز مناسب برای آینده فرزندان، وضعیت امنیتی و عملکرد ضعیف دولت عنوان کرده است.
* کاهش جمعیت
«آیالا الیاهو» کارشناس مرکز تحقیقات و اطلاعات کنست هم درباره فرار صهیونیستها از اسرائیل گفته است: «از سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش آشکار تعداد اسرائیلیهایی بودهایم که تصمیم به ترک اسرائیل برای همیشه و مهاجرت به خارج داشتند، در کنار این روند شاهد کاهش تعداد کسانی هستیم که تصمیم به بازگشت به اسرائیل داشتند. سال ۲۰۲۲، جمعیت اسرائیل 30 هزار نفر کاهش یافت؛ سال ۲۰۲۳ جمعیت 59 هزار نفر کاهش یافت و این روند کاهشی سالهای ۲۰۲۴ و 2025 ادامه داشته است».
«کاریو» نماینده کنست رژیم صهیونیستی نیز با اذعان به موج افزایشی مهاجرتها از اسرائیل تاکید کرد: قصد داریم به طور جدی بر موضوع بازگرداندن اسرائیلیها از خارج متمرکز شویم. نماینده کنست میگوید دهها هزار اسرائیلی در ۲ سال گذشته تصمیم به ترک این سرزمین گرفتهاند و این فقط یک موج مهاجرت نیست، بلکه این یک سونامی از اسرائیلیهایی است که تصمیم به ترک همیشگی اینجا گرفتهاند، چون امروز، حدود یک میلیون صهیونیست با پاسپورت اسرائیلی در خارج زندگی میکنند.
«اوگنی سووا» نماینده کنست (از حزب اسرائیل خانه ما) هم اعتراف کرده است مهاجرت یک بمب ساعتی برای اسرائیل است که باید فوری به آن رسیدگی شود، چون بسیاری از اسرائیلیها پول خود را به خارج منتقل میکنند و در خارج املاک و مستغلات میخرند و این یک وضعیت هشداردهنده است.
* درخواستها برای لغو اقامت در اسرائیل
به گفته «ولادیمیر بلیاک» نماینده کنست (از حزب یش عتید)، اگرچه دهها هزار اسرائیلی حتی قبل از شروع جنگ اکتبر 2023 این سرزمین را ترک کرده بودند اما این پدیده از اکتبر 2023 تشدید و این موج بزرگ خروج و مهاجرت باعث خسارت مالی میلیارد دلاری بر اسرائیل شده است.
«دنی زاکن» از موسسه بیمه قومی در تلآویو هم آمار عجیبتری از تلاش برخی برای لغو اقامت اسرائیلیشان ارائه داده و گفته است از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ به طور متوسط حدود 2500 درخواست لغو اقامت در سال داشتهایم اما سال ۲۰۲۲ این روند به ۳۷۰۰ مورد درخواست برای لغو اقامت در اسرائیل رسید؛ سال ۲۰۲۳ درخواستها برای لغو اقامت به حدود ۶۳۰۰ مورد رسید و سال ۲۰۲۴ بیش از ۸۴۰۰ مورد درخواست برای لغو اقامت در اسرائیل داشتهایم.
* هزینههای پنهان مهاجرت
مهاجرت گسترده از اسرائیل به دلیل بیثباتی این رژیم منجر به از دست رفتن نخبگان و جوانان متخصص حوزه فناوری شده و ضربهای بزرگ به اقتصاد مبتنی بر فناوری پیشرفته رژیم صهیونیستی وارد کرده است. آمارها حاکی از آن است بیش از ۷۰۰ شرکت «هایتک» دفاتر خود را به خارج منتقل کردهاند که بر تولید و سرمایهگذاری تأثیر گذاشته. همچنین کاهش سرمایهگذاری خارجی و تضعیف اعتماد به ثبات داخلی، نگرانیهای فزایندهای درباره فرسایش اعتماد اجتماعی میان دولت و شهرکنشینان ایجاد کردهاست.
«علاء اغباریه» کارشناس و تحلیلگر عرب نیز به الجزیره گفته است موج مهاجرت معکوس ناشی از بحران بیسابقه اعتماد میان اسرائیلیها و دولت صهیونیستی بوده و تمام اقشار اجتماعی را در بر گرفته است. وی افزود این پدیده یک شوک سیاسی برای اسرائیل ایجاد و شکنندگی امنیت و ثبات داخلی را آشکار کرده و تأثیرات آن احتمالاً در بلندمدت بر آینده رژیم ادامه خواهد داشت.
گزارش سازمان نوآوری رژیم صهیونیستی هم نشان میدهد طی ۲ دهه گذشته سرمایهگذاری خارجی کاهش یافته و تعداد قابل توجهی از شرکتها دفاتر خود را به خارج منتقل کردهاند.
مقامات رژیم برنامهای با عنوان «11 میلیون» طراحی کردهاند که هدف آن جذب یک میلیون یهودی از سایر نقاط دنیا طی ۱۰ سال آینده برای افزایش جمعیت شهرکنشینان به ۱۱ میلیون نفر است. این طرح شامل جذب متخصصان فناوری، پزشکی، آموزش و کارآفرینی، حمایت از خانوادههای جوان و تبدیل آن به یک پروژه به اصطلاح قومیتی است. این برنامه در کنفرانسهای بینالمللی با حضور چهرههای اقتصادی و سیاسی، از جمله رون لاودر (رئیس کنگره جهانی یهودیان)، سيلوان آدامز (تاجر) و مایکل آیزنبرگ (سرمایهگذار) مورد بحث قرار گرفته اما با توجه به رشد زیاد مهاجرت از اسرائیل بعید است به اهداف خود دست یابد.
گزارش دیگر منابع عبری هم نشان میدهد بیشتر مهاجران از اسرائیل، جوانان ۲۵ تا ۴۰ ساله هستند؛ همان گروهی که ستون فقرات نیروی کار در بخشهای تولید و فناوری را تشکیل میدهند. این موج شامل دانشمندان، پزشکان، مهندسان و افراد تحصیلکرده نیز میشود و به نوعی فرار مغزها را شکل میدهد. شبکه Science Abroad گزارش داده بیش از ۳۵۰۰ پژوهشگر و دانشمند اسرائیلی پس از آغاز جنگ غزه به دانشگاههای اروپا و آمریکای شمالی مهاجرت کردهاند؛ یعنی ۲ برابر سالهای قبل.
این روند، پیامی روشن به جامعه صهیونیست میدهد: جوانان و تحصیلکردگان دیگر آیندهای روشن در داخل سرزمین اشغالی نمیبینند و امنیت و ثبات زندگیشان را در خارج جستوجو میکنند. مهاجرت دیگر صرفاً اقتصادی یا شغلی نیست، بلکه پاسخی به بحران هویت و امنیت است.
ادامه این روند، نهتنها موجب کاهش جمعیت و تولید میشود، بلکه ترکیب جمعیتی و اقتصادی رژیم را نیز دگرگون میکند. با از دست رفتن بخش بزرگی از نیروهای کار، فناوری و پژوهش، شکافی ایجاد میشود که جبران آن در میانمدت و بلندمدت دشوار خواهد بود. در نهایت میتوان گفت الگوی صهیونیستی که بر ایده «پناهگاه امن» بنا شده بود، امروز با مشکلی ریشهای مواجه شده. مفهومی مانند «بازگشت» که زمانی نشانه آرمان مشترک و حرکت به سوی سرزمین موعود (فلسطین) به شمار میرفت، اکنون بیش از آنکه معنای زندهای داشته باشد، به یادگاری از گذشته بدل شده و یهودیان دیگر علاقهای به حضور در مناطق اشغالی فلسطین ندارند.