کابوس میزبانی

طناز مقدم: جام جهانی ۲۰۲۶ قرار بود نقطه اوج تاریخ فوتبال باشد؛ نخستین دوره با ۴۸ تیم، ۱۰۴ بازی و مشارکت ۳ کشور قاره آمریکا. ایالات متحده نقش محوری دارد و ۸۲ مسابقه در این کشور برگزار می‌شود؛ اتفاقی که می‌تواند سود اقتصادی، گردشگری و رسانه‌ای عظیمی به همراه داشته باشد اما با بازگشت دوباره دونالد ترامپ به قدرت، رویای بزرگ فیفا با سرعت نگران‌کننده‌ای به سمت بحران می‌رود؛ بحرانی که ریشه‌اش نه در فوتبال، بلکه در سیاست‌های تند، تصمیمات مهاجرتی و نگاه جنجالی ترامپ به همسایه‌ها و شهرهای آمریکا است.
اصلی‌ترین دردسر، سیاست‌های مهاجرتی بشدت سختگیرانه دولت وی است. تعلیق ویزا برای ۱۹ کشور - از جمله ایران و هائیتی، ۲ تیم حاضر در جام - تصویر بسیار تلخی از میزبانی به جهان مخابره کرد. ایران حتی تهدید به تحریم مراسم قرعه‌کشی کرد. هرچند دولت ایالات متحده برای کاهش بحرانی که رئیسش ایجاد کرده، طرح «فیفاپاس» را معرفی کرده و وعده داده درخواست ویزای دارندگان بلیت سریع‌تر بررسی شود اما وزیر خارجه آمریکا اعلام کرده این امتیاز به معنای صدور ویزا نیست. یعنی صدها هزار هوادار هنوز در بلاتکلیفی‌اند و گرفتن ویزا ماه‌ها زمان می‌برد.
در کنار این، ترامپ بارها تهدید کرده مسابقات شهرهای دموکرات‌نشین مانند لس‌آنجلس، سان‌فرانسیسکو و سیاتل را به شهرهای دیگر منتقل می‌کند؛ شهرهایی که بلیت فروخته، هتل‌ها پر شده و هواداران برنامه‌ریزی کرده‌اند! تغییر میزبان می‌تواند هزینه‌های میلیاردی ایجاد کند و فیفا را در آستانه یک بحران لجستیکی گسترده قرار دهد. استقرار گارد ملی در برخی ایالت‌ها و تشدید عملیات پلیس مهاجرت نیز فضای اجتماعی را ملتهب کرده و هراس در میان جامعه لاتین‌تبار را افزایش داده است؛ موضوعی که ممکن است تورنمنت را به جای یک جشن جهانی، تبدیل به رویدادی تحت سایه نیروهای امنیتی کند.
فشارهای ترامپ تنها به داخل آمریکا محدود نیست. رابطه او با مکزیک و کانادا پرتنش‌ شده؛ تعرفه‌های سنگین تجاری، تهدیدهای لفظی درباره کارتل‌ها و حتی اشاره به طرح‌های نظامی علیه مرز جنوبی، همکاری سه‌جانبه لازم برای چنین میزبانی بزرگی را با چالش روبه‌رو کرده است. وقتی بزرگ‌ترین تورنمنت جهان بر پایه هماهنگی کشورها بنا شده، لرزش هر ضلع می‌تواند به سیستم شوک وارد کند.
با وجود همه این تهدیدها، کارشناسان معتقدند احتمال لغو جام‌جهانی نزدیک به صفر است ولی هیچ‌ کس نمی‌تواند انکار کند فضای کنونی بر کیفیت تجربه هواداران، حجم سفرهای بین‌المللی و درآمد نهایی فیفا تأثیر مستقیم دارد. توقع می‌رفت جام ۲۰۲۶ جشن فوتبال باشد اما سیاست‌های ترامپ آن را در مسیر نگرانی، هزینه‌های بیشتر و دیپلماسی اضطراری قرار داده است.
فیفا و ۳ میزبان حالا باید فراتر از برنامه‌های ورزشی عمل کنند؛ آنها باید بحران را مدیریت، اعتماد جهانی را بازیابی و امنیت میلیون‌ها مسافر را تضمین کنند. بزرگ‌ترین جام‌جهانی تاریخ همچنان ممکن است یک افتخار باشد اما اگر دیپلماسی و کنترل بحران جدی گرفته نشود، خطر این وجود دارد در یادها با عنوان دیگری ثبت شود: «جام جهانی با بحران ترامپ».