گروه سیاسی: حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب اسلامی طی حکمی با تقدیر از تلاش‌های خستگی‌ناپذیر و دلسوزانه مهندس عزت‌الله ضرغامی، آقای محمد سرافراز را برای یک دوره 5 ساله به ریاست سازمان صداوسیمای جمهوری ایران منصوب کردند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این حکم با اشاره به مسؤولیت تاریخی رسانه ملی در حفظ و ارتقای استقلال فرهنگی و هویت انقلاب ایران اسلامی، تاکید کردند: سازمان صدا و سیما با مأموریت خطیر «هدایت و مدیریت فرهنگ و افکارعمومی جامعه» به‌مثابه دانشگاه عمومی، وظیفه گسترش دین، اخلاق، امید و آگاهی و ترویج سبک زندگی اسلامی- ایرانی در میان آحاد ملت را برعهده داشته و به‌عنوان موتور محرک و مشوق پیشرفت کشور، وظیفه پشتیبانی رسانه‌ای همه‌جانبه و مبتکرانه در امر بسیج عمومی ملت و نیز کمک به مدیریت‌های اجرایی در جهت تأمین اهداف و اجرای سیاست‌های کلان نظام و تحقق سند چشم‌انداز کشور را بر دوش دارد. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، متن حکم رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای محمد سرافراز دام توفیقه
با پایان یافتن دوره مسؤولیت جناب آقای مهندس سید عزت‌الله ضرغامی که با تلاش و کوششی خستگی‌ناپذیر و دلسوزانه و مبتکرانه همراه بود، جنابعالی را با توجه به صلاحیت‌هایی که بحمدالله از آن برخوردارید و با آگاهی از تجربه طولانی مدیریتی‌تان در رسانه ملی و آشنایی‌های گسترده‌تان با این مجموعه بزرگ و مهم برای یک دوره 5 ساله به ریاست سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران منصوب می‌کنم. سازمان صدا و سیما با مأموریت خطیر«هدایت و مدیریت فرهنگ و افکارعمومی جامعه» به مثابه دانشگاه عمومی، با تکیه بر فعالیت‌ها و برنامه‌های حرفه‌ای پیشرفته و عمیق رسانه‌ای، وظیفه گسترش دین، اخلاق، امید، آگاهی و ترویج سبک زندگی اسلامی- ایرانی در میان آحاد ملت را بر عهده دارد. مسؤولیت تاریخی رسانه ملی در مقطع کنونی، حفظ و ارتقای استقلال فرهنگی و هویت انقلاب ایران اسلامی است. «عزم ملی و ابتهاج معنوی و نشاط انقلابی» آحاد جامعه در مسیر اهداف بلند نظام اسلامی، در گرو آگاهی و معرفت عمیق و گسترده عمومی و نیازمند پیوند با سرچشمه‌های تولید فکر ناب دینی و خیل دلبستگان فرهیخته و پرانگیزه انقلاب اسلامی است. سازمان صداوسیما همچنین به‌عنوان موتور محرک و مشوق پیشرفت کشور، وظیفه پشتیبانی رسانه‌ای همه‌جانبه و مبتکرانه در امر بسیج عمومی ملت و نیز کمک به مدیریت‌های اجرایی در جهت تأمین اهداف و اجرای سیاست‌های کلان نظام و تحقق سند چشم‌انداز کشور را بر دوش دارد. اهم راهبردهایی که ان‌شاءالله خواهد توانست رسانه ملی را در اجرای این مسؤولیت بزرگ یاری رساند، به پیوست ابلاغ می‌شود. در پایان لازم می‌دانم از جناب آقای مهندس ضرغامی و همکاران ایشان که توانستند رسانه ملی را در دوره مسؤولیت خود به پیشرفتی چشمگیر برسانند که بتواند در عرصه‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نقشی مؤثر ایفا کند، صمیمانه تشکر کنم. از درگاه خداوند منان توفیق جنابعالی را که مفتخر به انتساب به خانواده شهیدان معزز انقلاب اسلامی می‌باشید در انجام این مأموریت خطیر و حساس با تکیه بر عنایات الهی خواستارم و برای شما و همکاران محترمتان دعا می‌کنم.
سیدعلی خامنه‌ای
15 آبان 1393
تقدیر نمایندگان مجلس از عملکرد  ضرغامی
با اتمام دوران مسؤولیت عزت‌الله ضرغامی در سازمان صدا و سیما نمایندگان مجلس و فعالان سیاسی و فرهنگی در اظهارات مختلفی از عملکرد رئیس پیشین صدا و سیما تقدیر کردند. به گزارش
«وطن امروز»، وجه مشترک اعتقاد ناظران درباره عملکرد ضرغامی روشنگری‌های صدا و سیما درباره فتنه 88 است. به اعتقاد نمایندگان مجلس همین موضوع یکی از مهم‌ترین دلایل هجمه‌های اصلاح‌طلبان به دوران ریاست ضرغامی بر صدا وسیما محسوب می‌شود. ایجاد شبکه‌های مختلف تلویزیونی و توسعه کمی‌وکیفی صدا و سیما نیز از جمله نقاط مثبت ضرغامی از نگاه فعالان سیاسی و رسانه‌ای است. حجت‌الاسلام سیدعلی طاهری، سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس در این‌باره به تسنیم گفت: در دوره 10 ساله اخیر صداوسیما، توسعه شبکه‌های ملی و استانی از اقدامات خوبی بود که انجام شد و به مسائل فرهنگی به‌طور جدی توجه شد. طاهری درباره عملکرد رسانه ملی در فتنه 88 گفت: صداوسیما در بحث مقابله با فتنه 88 و افشاگری نقشه‌های شوم دشمنان خارجی و ایادی داخلی آنها یکی از رسانه‌های بسیار موفق بود که عملکرد بسیار مناسبی داشت و توانست مسائل را به مردم منعکس کند. من کارنامه صداوسیما را در این حوزه بسیار موفق می‌دانم. وی در واکنش به هجمه‌های اصلاح‌طلبان و متهم کردن رئیس رسانه ملی به موضع‌گیری‌های جناحی تصریح کرد: بسیاری از اصلاح‌طلبان هرچه را که بر خلاف دین و نظام باشد می‌پسندند و هرچه را که برخلاف اهداف اصلاح‌طلبانه و فتنه‌گرانه‌شان باشد، رد می‌کنند. سیدمحمدحسین میرمحمدی، عضو فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت مجلس نیز اظهار داشت: صدا و سیما در دوره 10 ساله اخیر، رشد کمی‌وکیفی مناسبی را تجربه کرده و به‌‌رغم محدودیت‌ها و اعتبارات اندکی که به صداوسیما تخصیص یافته است، آقای ضرغامی تلاش کرد جایگاه صداوسیما خصوصا در بُعد بین‌المللی ارتقا یابد. حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی هم درباره عملکرد 10 ساله عزت‌الله ضرغامی در رسانه ملی، گفت: دوران 10 ساله مدیریت آقای ضرغامی در صداوسیما، دوران شکوفایی و رشد صداوسیما در عرصه بین‌المللی و گسترش شبکه‌های تلویزیونی ایران در داخل و خارج از کشور بود. ترقی تصریح کرد: آقای ضرغامی در دوره مدیریت خود توانست توطئه‌های فتنه‌گران داخلی و خارجی را با روشنگری از طریق برنامه‌های مناسب خنثی کند، لذا به دلیل عملکرد وی از سوی این جریان‌ها مورد هجمه قرار گرفت. همچنین محمدباقر قالیباف، علی‌اکبر ولایتی و مهدی چمران هم در اظهاراتی از عملکرد 10 ساله عزت‌الله ضرغامی در ریاست سازمان صدا و سیما تجلیل کردند.
حاتمی‌کیا: ضرغامی لوطی‌صفت است
ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان سینما طی یادداشتی در روزنامه جام‌جم درباره مدیریت مهندس ضرغامی در صدا و سیما توضیحات جالبی ارائه کرد. حاتمی‌کیا نوشت: من بچه پامنارم و مهندس ضرغامی بچه نازی آباد. هر دو محله‌های قدیمی و لوطی‌پرور که به وقت جنگ نامشان به محله‌های شهیدپرور تغییر یافت. این روزها بازار بدرقه‌های نالوطی زیاد شده. خصلتِ خوش استقبالی و بد بدرقه بودن، رسم جوانمردی نیست. من هم به نوبه خودم حرف‌ها دارم که جایش در این روزهای بدرقه نیست؛ اما اگر دفعتاً از من بپرسید چه خصلتی از مهندس ضرغامی در روح و ذهن‌تان ته‌نشین شده، یک صفت به‌سرعت ظاهر می‌شود؛ لوطی‌صفتی. مهندس ضرغامی را لوطی دیدم. با مرام دیدم. در این 10 سال مدیریت ایشان را 10 بار هم ندیدم، 10 ساعت هم مراوده نداشتم اما هر بار دیدم یا نامه‌ای نوشتم از پاسخش بوی لوطی‌صفتی می‌تراوید. خدا نگهدارتان آقا مهندس. هر جا رفتی دعای خیر ما بدرقه راهت.
علاوه بر حاتمی‌کیا، اکبر عبدی، مهدی فخیم‌زاده، مسعود ده‌نمکی و علی نصیریان  نیز در یادداشت‌های جداگانه‌ از عملکرد ضرغامی در دوران ریاستش قدردانی کردند.

درباره محمد سرافراز
سرافراز، مدیر شبکه‌های پرس‌تی‌وی، هیسپان‌تی‌وی، معاون برون‌مرزی صدا و سیما و عضو شورایعالی فضای مجازی است. او دارای مدرک دکترای علوم سیاسی از دانشگاه بیروت و به زبان‌های انگلیسی و عربی مسلط است. سرافراز کتابی به زبان عربی با موضوع تکفیری‌ها نوشته که در میانه دهه 80 در بیروت منتشر شده است. شبکه‌های پرس‌تی‌وی، العالم، آی‌فیلم و هیسپان تی‌وی 4 شبکه‌ای است که وی آنها را در سال‌های اخیر در مجموعه سازمان صدا و سیما راه‌اندازی کرده و با این شبکه‌ها استانداردهای تلویزیون را تغییر داد. سرافراز برادر 2 شهید است. برادر بزرگ او جواد سرافراز، مسؤول دفتر آیت‌الله دکتر سیدمحمد بهشتی بوده و به‌همراه وی در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در سال 1360 به شهادت رسید. برادر دیگر سرافراز در جنگ تحمیلی به شهادت رسیده است. پدر وی مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین ابوالفضل سرافراز نیز نماینده ولی فقیه در هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران بود. سرافراز که از زمان محمد هاشمی در سازمان صدا و سیما حضور داشته و از قدیمی‌ترین مدیران این رسانه است، به‌عنوان چهره‌ای پاک شناخته می‌شود. او فردی جدی و ساده‌زیست است. سال‌های طولانی - و شاید هم تا همین حالا - در خانه‌ای اجاره‌ای زندگی می‌کرده است. اتومبیل او برای سال‌ها یک پژو 405 بوده و در اکثر مواقع شخصاً رانندگی می‌کرده است. شاید همین سلامت مالی سبب شده که در طول سال‌های طولانی حضور در این مسؤولیت، همچنان مدیر یکی از بخش‌های مهم صدا و سیما بماند. در همه حوزه‌هایی که وی فعال بوده، همه امور زیر نظر خود وی اداره می‌شده است. در معاونت برون‌مرزی که وی سال‌ها آن را اداره می‌کرده، برای دوره‌ای طولانی هیچ مدیری صاحب «حکم» نبوده و هنوز هم همه امور زیر نظر خود وی کنترل می‌شود. معاونت برون‌مرزی نام یکی از معاونت‌های سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است که به‌زبان‌های مختلف برای مخاطبان خارج از ایران برنامه پخش می‌کند. این معاونت شامل تعدادی شبکه رادیویی، تلویزیونی و نیز پایگاه‌های اینترنتی متعدد است.  محمد سرافراز در دوران ریاست ضرغامی؛ معاونت برون‌مرزی سازمان صداوسیما را برعهده داشت و در این مدت 4 شبکه آی‌فیلم، هیسپان، العالم و پرس‌تی‌وی را راه‌اندازی کرد. سرافراز پنجمین رئیس سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی بعد از صادق قطب‌زاده، محمد هاشمی، علی لاریجانی و سیدعزت‌الله ضرغامی است.

منابع آگاه در وزارت نفت تایید کردند لایحه درخواست تجدیدنظر ایران درباره رای دیوان داوری بین‌المللی درباره پرونده کرسنت به این دیوان ارسال شده است اما کارشناسان حقوقی امید چندانی به تغییر رای داوری به نفع ایران ندارند.
به گزارش فارس، منابع آگاه در وزارت نفت تایید کردند درخواست تجدیدنظر ایران درباره رای دیوان داوری بین‌المللی درباره پرونده کرسنت به این دیوان ارسال شده است. با این وجود کارشناسان حقوقی و منابع مطلع از شرایط داوری امید چندانی به تغییر رای داوری به نفع ایران ندارند.
بر این اساس به‌رغم آنکه در 2 شور قبلی داوری با توجه به اسناد به دست آمده از دفتر عباس یزدان‌پناه و ارائه آن توسط نهاد مبارزه با فسادهای سازمان‌یافته انگلستان (SFO) به داوری، وقوع فساد در این قرارداد به اثبات رسید اما پس از مسائل مطرح شده در جریان رای اعتماد به وزرای دولت یازدهم و بویژه اظهارات متناقض مقامات اسبق نفتی ایران از جمله بعضی وزرا و معاونان وزرای اسبق نفت به نفع قرارداد کرسنت
- به‌رغم آنکه همه این مقامات پیش‌تر انتقادات علنی و شدیدی را علیه قرارداد مطرح کرده بودند – وکلای شرکت اماراتی با ترجمه این اظهارات و ارائه آن به دادگاه، مساله فساد در این قرارداد و اجرایی نشدن آن از سوی ایران را یک مساله سیاسی داخلی جلوه دادند و به همین دلیل بررسی فساد به طور کلی از دستور کار داوری خارج شد. با خارج شدن مساله فساد و پرداخت رشوه برای عقد این قرارداد از دستور کار داوری طبیعتا حکم داوری به ضرر ایران صادر و ایران موظف به اجرای این قرارداد شد.
در عین حال، خبر کوتاه روزنامه جمهوری اسلامی درباره حکم دیوان عالی کشور مبنی بر نقض حکم محکومیت بعضی متهمان پرونده به دلیل مرور زمان در کنار انتصاب تعدادی از متهمان پرونده به مسؤولیت‌های کلیدی در وزارت نفت ایران نیز کمک بسیار زیادی به وکلای شرکت اماراتی برای حذف بررسی فساد در این قرارداد از جریان داوری کرد.
کارشناسان حقوقی با توجه به اینکه ایران مدارک جدیدی درباره اثبات فساد در این پرونده ارائه نکرده است و افراد درگیر در این پرونده کماکان مسؤولیت‌های کلیدی دولتی را در ایران در اختیار دارند، شانس چندانی برای تجدید نظر در حکم داوری به نفع ایران قائل نیستند.
این کارشناسان می‌گویند در صورتی که حکم 4 پرونده تشکیل شده درباره این قرارداد در محاکم قضایی ایران نهایی می‌شد می‌توانست به صدور حکم داوری به نفع ایران کمک کند اما این پرونده‌ها مدت‌هاست در دستگاه قضایی راکد مانده‌اند. اگرچه به طور عمومی تجدیدنظر دیوان داوری بین‌المللی در احکام خود یک اتفاق بشدت نادر است و بعضی منابع می‌گویند چنین اتفاقی تنها یک بار در طول تاریخ این داوری اتفاق افتاده است.
از سوی دیگر کارشناسان انرژی می‌گویند حتی در صورت محکومیت مجدد ایران در دیوان داوری بین‌المللی، اجرا کردن این قرارداد از پرداخت جریمه کلان اجرا نکردن آن به مراتب برای کشور زیان‌بارتر بوده و هزینه‌های بزرگ‌تری به کشور تحمیل می‌کند. چنانکه فارغ از ضرری که از فروش گاز میدان سلمان به قیمتی بسیار کمتر از قیمت واقعی به کشور تحمیل می‌شود، قیمت نازل گاز در این قرارداد با توجه به قیمت‌گذاری منطقه‌ای گاز بر دیگر قراردادهای صادرات گاز ایران عمیقا تاثیرگذار است و از ارزش آنها به میزان بسیار زیادی خواهد کاست کما اینکه ترکیه نیز بتازگی بر همین مبنا خواستار کاهش 60 درصدی قیمت گاز صادراتی ایران به ترکیه شده است.
براساس این گزارش، به‌‌رغم آنکه محل برگزاری جلسات داوری در لاهه هلند است اما با توجه به شرایط پیش‌بینی شده برای داوری قرارداد صادرات گاز ایران به شارجه از طریق شرکت کرسنت، قوانین جزایی انگلستان به این داوری حاکم است.

 

حسین قدیانی:  وقتی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، هر توافقی را بهتر از عدم توافق می‌داند، آن هم در شرایطی که اوباما و جان کری دقیقا عکس‌ ایشان، بر منافع ملی آمریکا اصرار دارند و عدم توافق را بهتر از توافق بد با ایران می‌دانند، مع‌الاسف باید حق بدهم به جناب نوبری‌، آن عصر پاییزی که در راه‌پله روزنامه گرفتمش به حرف با این پرسش گمانم اساسی که «عاقبت آیا دیپلمات متعهد داریم یا نه؟»
- چرا نداریم، همین لاوروف و جان کری‌!
در این حدود 15 سالی که از قلم‌زنی‌ام در مطبوعات می‌گذرد، هرگز و با هیچ بهانه‌ای به تعریف از دشمن نپرداخته‌ام لیکن این یکی را ناگزیر بودم. بگذریم که اساسا این پاسح، نه از آن من که از آن یکی از اصحاب دیپلماسی است که به محک تجربه، نقدهای جدی دارد به دست فرمان دیپلمات‌های مذاکره‌کننده با غرب.  اگر جناب ظریف، تجربه السابقون دیپلماسی را قبول ندارد، من نگاه ایشان را جلب می‌کنم به نوشته سنگ‌ مزار شهیدی از همین بهشت‌زهرای تهران؛ «چرا دشمنان باید روی باطل خود محکم باشند اما ما روی موضع حق خود سست و ضعیف باشیم؟»
واقعا چرا جناب ظریف؟! چرا منافع کاخ سفید برای اوباما و جان کری مهم است اما از نظر شما هر توافقی با 1+5 بهتر از عدم توافق است؟! آیا با این جمله که مع‌الاسف چکیده استراتژی شما در مذاکرات است، منافع ملی‌ جمهوری اسلامی استیفا می‌شود؟!
شگفتا! آن که باید متعهد به باطل باشد، سفت و سخت موضع شیطانی خود را چسبیده، نم هم پس نمی‌دهد، این سو که باید متعهد به حق مسلم ملت خود باشد، صرف‌نظر از این حق مسلم می‌کند و در خاک دشمن، جلوی چشم دشمن، درددل‌های انتخاباتی خود را با خصم در میان می‌گذارد!
چه مسرور می‌شدیم تفاوت میان وزیر خارجه آمریکا و وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در چیزهای دیگری دیده می‌شد، نه اینکه جان کری، آن را بگوید و جناب ظریف، این! آیا زیبنده است که برای طرف ایرانی، صرف توافق، اصل باشد و برای طرف غربی، نفع جبهه بطالین عالم، بویژه اسرائیل؟!
بامزه‌تر از این تفاوت، تشابه گاه و بی‌گاه رفتار و گفتار دو سوی میز مذاکره است. مستند به سخنان جان کری ، اوباما و ایضا طرف ایرانی، بعضا شک می‌کنیم که هم این سوی میز مذاکره و هم آن سوی میز، دنبال رفع دغدغه‌های انتخاباتی خود هستند و این وسط، هسته‌ای بهانه است!
قدر مسلم این تشابه، محصول آن تفاوت است. تفاوتی که آنگونه باشد، تشابه هم می‌شود همچنین.
***
از میدان دیپلماسی برگردیم به صحنه رزم. اینجا وضع‌مان بهتر است، خیلی بهتر است! اینجا وقتی می‌گویی «سردار متعهد» حتی خود دشمن هم یاد ژنرال بخت‌برگشته‌اش یعنی پترائوس نمی‌کند بلکه همه‌جا سخن از تعهد حاج‌قاسم سلیمانی بر منافع ملی است. تعهدی متمایز که البته با تخصصی ممتاز عجین شده است. فرمانده سپاه قدس، کیلومترها جلوتر از خط مقدم ام‌القری، زیرکانه دشمن را عقبِ عقبِ عقب نگه داشته تا بلکه دیپلمات ما از موضع عزت و غرور با دشمن سخن بگوید. افسانه‌هایی که درباره سردار چفیه‌به‌دوش سپاه خامنه‌ای ساخته شده، بعضا این تصور را در اذهان دامن می‌زند که این مرد هر چه می‌پوشد، جلیقه ضدگلوله است! لیکن عکس‌های حاج‌قاسم، چیز دیگری می‌گوید!
دشمن با همه بزرگی‌اش- آنگونه که بعضی‌ها هنوز هم توهم زده‌اند کدخداست!- در نظر فرمانده برون‌مرزی‌ ما حقیر است، حقیر. چرا که برای حاج‌قاسم، خدا بسیار بسیار بسیار بزرگ‌تر از کدخداست... و از این هم بزرگ‌تر است. آن جلیقه ضدگلوله که حاج‌قاسم در اوج معرکه و جنگ نمی‌پوشد یعنی که جناب دیپلمات! اندکی کمتر از کدخدایی که دیگر نیست بترس!
***
آن که دارد «مبارزه» می‌کند، کار خود را خوب بلد است. آن که دارد «مذاکره» می‌کند را به تخصص بیشتر دعوت می‌کنیم! یک شأنی دارد واژه «تعهد» که دیگر حیفم می‌آید هر جایی خرجش کنم!

گروه سیاسی: «مجید تخت‌روانچی» معاون وزیر امور خارجه در مصاحبه‌ای که روز شنبه در هفته‌نامه «اشپیگل» منتشر شد در پاسخ به این سوال که آیا مذاکرات ایران و غرب به شکست منتهی می‌شود؟ گفت: ما در مرحله حساسی بسر می‌بریم و زمان زیادی هم تا 24 نوامبر باقی نمانده است. مواضع طرفین کم و بیش مانند قبل است. به گزارش فارس، وی در پاسخ به این سوال که ناظران معتقدند دستیابی به موفقیت بعید است، آیا شما هم همین نظر را دارید؟ اظهار داشت:  در صورتی که ما تا 24 نوامبر به توافق نرسیم، دست‌کم از دید ناظران، ایران مسؤول آن نخواهد بود چراکه روشن خواهد بود ما می‌خواستیم این موضوع را به نتیجه برسانیم. وی درباره بزرگ‌ترین مانع توافق هم گفت: طبیعتا غنی‌سازی یک موضوع است و طرف دیگر موضوع تحریم‌هاست اما ما درباره تاسیسات اراک و دیگر مواردی که باید درباره آنها توافق کنیم هم صحبت می‌کنیم.

مجتبی اصغری:‌همه‌گیر شدن برخی پیش‌فرض‌های غیر علمی درباره عملکرد دستگاه سیاست خارجی آمریکا حقیقتا نمایه مناسبی از میزان ضعف تحلیل و سهل‌اندیشی غیر قابل باور برخی دیپلمات‌ها و سیاستمداران ایرانی در دوره‌های مختلف است. فرضیه  جالب توجه «صلح‌طلبی دموکرات‌ها» و «جنگ‌طلبی جمهوریخواهان» از همین دست پیش‌فرض‌هاست که بی‌شک از بالادست دیپلماسی ایرانی به تحلیل مردم کوچه و بازار راه یافته است. فارغ از اینکه سنگین‌ترین تحریم‌ها ضد ایران در دوره دموکرات‌ها وضع شده و در مقابل بزرگ‌ترین پیشنهادات و تعاملات دو طرف نیز در زمانه قدرت گرفتن جمهوریخواهانی همچون ریگان و بوش صورت گرفته است! از ماجرای افتضاح سیاسی «ایران کنترا» در دوره ریگان که در کشورمان به «ماجرای مک‌فارلین» شهره است تا قضیه وقاحت‌آمیز پیشنهاد سازش دولت خاتمی که در آمریکا به «معامله بزرگ» دوره بوش پسر مشهور شد و جز بدنامی قرار گرفتن در «محور شرارت» هیچ برای دولت اصلاحات به بار نیاورد!
با این حال هنوز برای مدیران برخی نهادهای موثر در کشورمان پذیرش این واقعیت که دستگاه سیاست خارجی آمریکا برخلاف واقعیات، اصرار دارد سیاستی«دوچهره» از خود در جهان به نمایش بگذارد، پیچیده است! تا حدی که از پس تحلیل تحرکات آشکار و نهان بنیادهای مهم و موثری چون «راکفلرها» که کنترل سیاست‌پیشگان دموکرات و جمهوریخواه شورای روابط خارجی آمریکا را توامان با ثروت و قدرت قابل توجه در دست دارند، برنمی‌آیند! هنوز وقتی از لزوم آشتی با ایران در لابی‌های امنیتی همچون نایاک و پلوشرز و نیوآمریکا و وودرو ویلسون و بروکینز در قالب برنامه «صلح خاورمیانه» صحبت می‌شود، بخش قابل توجهی از مدیران کشورمان از پس توجیه و تحلیل علت نقش‌آفرینی خبیث‌ترین سناتور‌های آمریکایی با نیات ضد ایرانی در چنین مجامعی برنمی‌آیند و رابطه نقشه هوشمندانه «خلع سلاح» توام با امتیازگیری حداکثری به بهانه «آشتی» را درک نمی‌کنند! بدتر اینکه همین تحلیلگران و دیپلمات‌های ایرانی می‌کوشند هر نوع چرخشی در حیطه سیاست خارجی آمریکا را که بنا بر تغییر اقتضائات جهانی و فضای داخلی این کشور صورت می‌گیرد در همین سیستم یک هسته‌ای قدیمی جای دهند!
با این تصویرسازی غلط، هرگونه تلاشی از سوی آمریکا برای ارتباط‌گیری با ایران تعبیر به «پذیرش قدرت ایران» و تغییر آمریکا و علاقه به بستن پیمان سازش با اصلاح‌طلبان یا اعتدالیون ایرانی می‌شود! تزهای مضحکی همچون «قیام دولت آمریکا ضد اسرائیل» با هدف «آشتی با ایران» نیز از جانب برخی دیپلمات‌های عالیرتبه در همین فضا ارائه شده است! به این ترتیب کارکرد سیاست دوگانه دستگاه دیپلماسی آمریکا که در بازی لابی مشترک «جنگ و صلح» همچون 2 لبه یک قیچی عمل می‌کنند، همیشه پنهان نگاه داشته شده است.
 ظریف در اولین نطق تلویزیونی خود پس از کسب رای اعتماد از مجلس با استفاده از عبارت «تندروهای آمریکا» تشدید تحریم‌ها در کنگره آمریکا را حاصل وحشت تندروها می‌خواند! و در تحلیلی عجیب امضای 400 نماینده مجلسین آمریکا ذیل درخواست افزایش تحریم‌ها ضد ایران پس از رای آوردن دکتر روحانی را تحت فشار لابی صهیونیستی تحلیل می‌کند اما با جدا کردن حساب 130 نماینده کنگره که خواهان گفت‌وگو با ایران بودند خواستار شناسایی و استفاده از امکانات جامعه سیاسی آمریکا می‌شود! این همان شیوه تحلیل ساده‌ای است که در جریان امضای پیش‌نویس توافقنامه ژنو وزیر خارجه کشورمان را اسیر بازی پلیس خوب - پلیس بد آمریکا و فرانسه کرد و چند سال عقب‌تر از آن اقلیت محض و بی‌مقدار نایاک را در منظر دیپلمات نیویورکی «رقیب ایرانی آیپک قدر قدرت» در آینده جلوه داد!
هاشمی نیز پس از افشای ماجرای مک فارلین در ایران، در شرایطی مشابه، رفتار آمریکا را چنین تحلیل کرد: « من به طور جدی معتقدم آمریکایی‌ها می‌خواهند از گروگان‌های لبنان به عنوان وسیله اصلاح اشتباهات گذشته خود استفاده کنند و تنها مساله آزادی چند نفر نیست. آمریکا از مساله گروگان‌ها می‌خواهد به جمهوری اسلامی ایران برسد و این نشانه باخت آنها و برد ما است».
از دوره مک فارلین تاکنون طالبان «رابطه با آمریکا» در ایران انتظار می‌کشند از جانب کدخدا مورد توجه قرار گرفته و آمریکا را دست کم در مقابل هم‌مسلکان خودشان «پشیمان و نادم از گذشته» یا «مودب و باهوش» بیابند. هنوز اندر خم یافتن پاسخ این سوال هستند که بالاخره «آمریکا اسرائیل را اداره می‌کند یا اسرائیل آمریکا را می‌چرخاند؟!» تحلیل‌ها در هر حال به بالادست ویترین سیاست خارجی آمریکا صعود نمی‌کند و هنوز نمی‌دانند «چرا کدخدا همیشه ظرف آنها را می‌شکند؟!»  بازی قدیمی کماکان در جریان است. علی خرم، دیپلمات گروه مذکور می‌گوید: «به نظر من همه رفتارهای ایالات‌متحده پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست‌جمهوری دگرگون شد و امروز می‌توان چرخشی جدید در نوع نگاه آمریکا به ایجاد رابطه بین دو کشور دید(!)» گروهی دیگر از بی‌علت بودن «کینه‌ورزی ایدئولوژیک» در برابر آمریکای دگرگون شده صحبت به میان می‌آورند و طالب سیاست خارجی «بدون کف و تکبیر» اما با اتکا به «نهضت مذاکره تاسوعایی» هستند! اما در عین حال از تحلیل علت پیشروی جدی آمریکا در دوره‌هایی که از جانب سیاسیون ایرانی بیشترین عقب‌نشینی صورت گرفته است، برنمی‌آیند!  لاف‌زنی‌ها در حوزه آمریکاشناسی ادامه دارد و اگر بنا بر تکرار بازی‌های قدیمی باشد این بار نیز به واسطه تضعیف مواضع دموکرات‌ها در سنا، باید شاهد خیال‌پردازی درباره تهدیدات ناشی از روی کار آمدن جمهوریخواهان «جنگ‌طلب» باشیم! کما اینکه اندکی قبل از پیشکش متن حقارت‌آمیز «معامله بزرگ» در دوره اصلاحات به دولت بوش نیز مانور ترس از حمله آمریکای جمهوریخواهان در تهران روی پرده رفت. تئوری این بود که پس از افغانستان و عراق دیگر نوبت ایران فرارسیده! جالب اینجاست که سهم تاریخی دموکرات‌های به اصطلاح «صلح‌طلب» در جاانداختن این نظریه در اذهان دیپلمات‌ها و برخی سیاسیون ایرانی قابل توجه است!
مدیران دستگاه سیاست خارجی آمریکا گاه فتیله جنگ و تحریم و تهدید را بالا می‌کشند و گاه از درک پیام مردم ایران سخن می‌گویند. هر چه هست آمریکا ناگزیر از پذیرفتن ایران و بسیار مشتاق به انجام توافقی جامع در زمانی کوتاه است. بزرگ‌ترین مدعای این تحلیل نیز توجه به عطش ششلول‌بندان بازنشسته جمهوریخواه و تمسک آنها به ادعاهای نئولیبرالی است. باشگاهی قدیمی که با بازسازی گفتمانی در قالب تیمی «عملگرا» همراه با دموکرات‌ها پرچم «لابی صلح» را با هدف کاهش هزینه‌های آمریکا در دوره افول قدرت بالا برده است. درک این پازل چندان هم کار سختی نیست، فقط نباید اسیر ظواهر شد و بر سر میز مذاکره «ساده» بازی کرد!  برای انعقاد یک «توافق خوب» با آمریکا مهم است که برای چندمین بار به تکنیک قدیمی امتیازدهی بی‌حساب توأم با عبور از خطوط قرمز نظام با هدف جلب رضایت آمریکا و اعتمادسازی بیهوده متوسل نشده و  در مقابل تغییر آرایش دستگاه دیپلماسی آمریکا به بهانه انتخابات سنا، مانوری متقابل اجرا کنیم. تاکید بر جدی بودن حساسیت‌های جامعه ایرانی نسبت به ادامه برنامه هسته‌ای صنعتی کشورمان، خطوط قرمز تبیین شده توسط رهبر انقلاب و اهمیت جلب رضایت مجلس شورای اسلامی بخش مهمی از ابزارهای چانه‌زنی بر سر میز مذاکره است.

 

علاءالدین بروجردی در واکنش به اظهارات اخیر برخی مقامات آمریکایی مبنی بر طرح مسائل حقوق بشری و دیگر موضوعات در مذاکرات سه‌جانبه ظریف، کری و اشتون به باشگاه خبرنگاران گفت: مذاکرات هسته‌ای، مذاکرات هسته‌ای است ولاغیر. وی در ادامه  افزود: با توجه به اینکه در ده‌ها ساعت مذاکرات هسته‌ای که تاکنون صورت گرفته است، مذاکرات صرفاً در چارچوب مطالب مربوط به این موضوع بوده، لذا اظهارات جدید برخی مقامات آمریکایی نشان می‌دهد این کشور در بحث منطقی و مستدل جمهوری اسلامی ایران کم آورده است که احساس زیان می‌کند. رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: با توجه به  توافق صورت گرفته که مذاکرات در چارچوب مسائل هسته‌ای باشد، اگر آمریکایی‌ها دچار کمبود مطلب نیستند، بهتر است به تعهدات خودشان عمل کنند. نماینده مردم بروجرد اظهار داشت: زمان برای باز کردن پرونده نقض حقوق بشر آمریکا درباره ایران باقی است و این کار باید زمانی حتما صورت بگیرد. رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در بخش دیگری از صحبت‌های خود به ضرورت تصویب توافق نهایی ایران و گروه 1+5 توسط مجلس شورای اسلامی اشاره و خاطرنشان کرد: براساس اصل 77 قانون اساسی که تصریح می‌کند عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد، اگر زمانی تحت عناوین ذکر شده در قانون اساسی متنی با آمریکا و گروه 1+5 نهایی شود، حتماً باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.

 

گروه سیاسی: روز گذشته در حالی که 3 روز به آغاز مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 در مسقط مانده بود، اتحادیه اروپایی در اقدامی خصمانه تعدادی موسسه مالی و علمی ایران را در لیست تحریم‌های خود قرار داد. در لیست جدید تحریم‌های اتحادیه اروپایی، دانشگاه صنعتی شریف نیز قرار داده شده است. اتحادیه اروپایی در تصمیم جدید خود که روز جمعه در بروکسل مورد تایید وزرای خزانه‌داری و دارایی کشورهای این اتحادیه قرار گرفت، 4 شخصیت حقوقی و حقیقی از جمله دانشگاه صنعتی شریف را در فهرست تحریم‌های خود قرار داد و بر این اساس حساب‌های مالی این موسسات توقیف و ورود مدیران این موسسات به کشورهای عضو اتحادیه اروپا ممنوع شد. این افراد و موسسات تحریم شده پیش از این نیز در فهرست تحریم‌های ضدایرانی اتحادیه اروپا قرار داشتند اما به دلایل حقوقی و بنا به رای دادگاه اروپا چند ماه پیش از لیست تحریم‌ها خارج شدند. حالا اتحادیه اروپا اعلام کرده پس از ارزیابی و بررسی‌های بیشتر، این افراد و موسسات را دوباره در فهرست تحریم‌های خود قرار داده است. به گزارش تسنیم، این برای دومین بار است که دانشگاه صنعتی شریف به عنوان یکی از موسسات علمی و تاثیرگذار ایران در لیست تحریم‌های اتحادیه اروپا قرار می‌گیرد. دانشگاه صنعتی شریف به همراه چند موسسه دیگر چندی پیش با ارائه اسنادی به دادگاه اروپا اثبات کردند که مشمول تحریم‌های غیرقانونی شده‌اند و دادگاه اروپا حکم به لغو این تحریم‌ها داد اما وزیران دارایی اتحادیه اروپا رای به اعمال دوباره این تحریم‌ها دادند. اقدام خصمانه اتحادیه اروپا علیه کشورمان در شرایطی رخ داده که هفته گذشته نیز آمریکا تحریم جدیدی علیه صنعت هواپیمایی ایران اعمال کرد. اداره کنترل دارایی‌های خارجی آمریکا در پی ابلاغ بخشنامه‌ای اعلام کرد: هر گونه عبور از آسمان ایران یا فرود اضطراری توسط شرکت‌های ایرلاین غیرآمریکایی مشمول پرداخت توسط موسسات مالی آمریکایی به ایران نمی‌شود. به عبارت دیگر تنها شرکت‌های ایرلاین آمریکایی می‌توانند هزینه‌های خود را از این طریق پرداخت کنند و اگر بانکی مبادرت به این امر کند با جریمه‌های هنگفتی توسط آمریکا مواجه خواهد شد. گفته می‌شود این تصمیم درپی بالا رفتن حجم پروازهای بین‌المللی بر فراز آسمان ایران به دلیل ناامن بودن آسمان عراق صورت گرفته است. پیش از این شرکت‌های ایرلاین ایرفرانس و ورجین‌آتلانتیک پروازهای خود را در آسمان عراق به تعلیق در آورده بودند. در شرایطی که موضوع لغو تحریم‌ها به عنوان مهم‌ترین موضوع محل اختلاف در مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 مطرح است، این قبیل اقدامات اتحادیه اروپایی نشان‌دهنده نوع نگاه آنان به مساله تحریم است. پس از توافق ژنو و به‌رغم تعطیلی و توقف بخش ویژه و مهمی از فعالیت‌های هسته‌ای ایران اما طرف مقابل بارها اقدام به نقض این توافق کرده و تحریم‌ها علیه ایران را افزایش داد. اگرچه دولت روحانی در ابتدا منکر نقض توافق ژنو شد اما در ادامه افزایش تحریم‌ها به اندازه‌ای شد که عباس عراقچی زبان به اعتراف گشود و صراحتا اعلام کرد توافق ژنو توسط آمریکایی‌ها نقض شده است.
 

گروه ورزشی: درست از روزی که حلقه نزدیکان به امیر خادم وارد هیات‌مدیره پرسپولیس شدند تا همین امروز که چیزی به بازی سرنوشت‌ساز پایتخت،‌ داربی سرخابی‌ها نمانده این تیم به هیچ‌وجه روی آرامش را به خود ندیده و در تمام این مدت کوتاه ولی پرتشنج همیشه با حواشی فراوانی دست و پنجه نرم کرده است. هیات‌مدیره پرسپولیس برخلاف رقیب سنتی خود بیش از آنکه فکر مسائل مدیریتی باشد بیشتر به حواشی باشگاه دامن زده و شاید گزاف نباشد اگر بگوییم حواشی درون اردویی و سر ناسازگار داشتن بازیکنان چیزی نیست جز همین مشکلات مدیریتی و دعواهایی که در رده‌های بالای این باشگاه پایانی ندارد. به تازگی نیز حسین کاظم‌پور یکی از اعضای هیات‌مدیره در گفت‌وگویی جنجالی بیان می‌کند حمیدرضا سیاسی اصلی‌ترین عامل حاشیه‌های امروز پرسپولیس است و جوی علیه او حاکم شده که می‌خواهد تغییر و تحولاتی در راس کار به وجود آورد. عضو هیات‌مدیره باشگاه پرسپولیس معتقد است حمیدرضا سیاسی مقصر حاشیه‌های این روزهای پرسپولیس است و می‌گوید نمی‌دانم چرا جلسات هیات مدیره برگزار نمی‌شود. کاظم‌پور خیلی شفاف حرف‌ها و انتقادهایش علیه تیم سیاسی و نزدیکان او را اینگونه آغاز می‌کند: «هیات مدیره در جریان هیچ کدام از تصمیمات مدیران باشگاه نیست. آنها به اسپانیا سفر کرده‌اند و با رئال‌مادرید توافق بازی دوستانه را انجام داده‌اند ولی این تصمیمات را در هیات‌مدیره مطرح نکردند. طبق قانون هر کدام از مدیران باشگاه اگر بخواهند به خارج از کشور سفر کنند و اگر قراردادی ببندند باید با هیات مدیره هماهنگ کنند و برای آن مصوبه بگیرند، اما از زمانی که ‌آقای رحیمی و دایی از پرسپولیس کنار رفته‌اند دیگر هیات مدیره جلسه‌ای نداشته و شخص آقای سیاسی به تنهایی برای این تیم تصمیم‌گیری می‌کند. من از مدیران وزارت ورزش و جوانان می‌خواهم که اگر 7 عضو هیات‌مدیره زیاد است، تعداد آنها را کمتر کنند تا آقایان با تمرکز بیشتری بتوانند برای تیم تصمیم‌گیری کنند. ما که خیلی وقت است جلسه هیات مدیره پرسپولیس را ندیده‌ایم و حتی کوچک‌ترین مشورتی هم با ما انجام نمی‌دهند.آقایان به این موضوع دقت کنند وقتی برای تیم مشکلی به وجود می‌آید تصمیمات جمعی خیلی بهتر از تصمیمات فردی است. زمانی که می‌خواستند مدیرعامل را اخراج کنند و به امضای ما نیاز داشتند جلسه هیات مدیره را برگزار می‌کردند، اما گویا دیگر نیازی به امضای اعضای هیات مدیره نیست و به همین دلیل است که جلسه هیات مدیره برگزار نمی‌شود. من هیچ وقت از صحبت‌هایم کوتاه نمی‌آیم. به زور هم در باشگاه حاضر نمی‌شوم. می‌دانم وظایف من چیست. من عضو هیات مدیره هستم و حکم اجرایی ندارم، اما بعضی از دوستان که رئیس هیات‌مدیره هستند فکر می‌کنند سمت اجرایی دارند و باید همیشه در باشگاه حضور داشته باشند. وقتی کسی حق امضای مالی را در اختیار می‌گیرد تمام امور باشگاه را در اختیار گرفته و می‌تواند هر کاری را انجام دهد. پس حالا بهتر است همان آقایان که خودشان شخصا برای تیم تصمیم‌گیری می‌کنند پاسخگوی هواداران و نتایج تیم باشند. از همان ابتدا من و یکی دیگر از دوستان دائما در جلسات هیات‌مدیره می‌گفتیم این تیمی که در حال بسته شدن است، تیمی نیست که پاسخگوی هواداران پرسپولیس باشد، اما آقایان می‌گفتند خیالتان راحت ما با همین تیم بهترین نتایج را می‌گیریم. تیمی که در حال حاضر با حاشیه‌های زیادی همراه است، نمی‌توان با تصمیمات فردی جمعش کرد. هیات مدیره باید تشکیل جلسه دهد و عملکرد تیم را بررسی کند. ما باید عملکرد کمیته‌ انضباطی را هم بررسی کنیم و ببینیم در این مدت چه آرایی صادر کرده است.تمام مشکلاتی که در حال حاضر به وجود آمده به خاطر عدم برنامه‌ریزی است. وقتی شخصی به تنهایی برای تیم تصمیم‌گیری می‌کند باید خودش هم پاسخگوی تصمیماتش باشد. تیم دچار حاشیه‌هایی شده و نتایج ضعیف هم به خاطر همین حاشیه‌ها است. نکته قابل توجه این است که حمیدرضا سیاسی مثل همیشه حرف‌های یکی دیگر از اعضای هیات مدیره را تکذیب می‌کند و عملا می‌گوید کسی مثل کاظم‌پور در این باشگاه سمتی ندارد! حمیدرضا سیاسی در واکنش به اظهارات کاظم‌پور می‌گوید: آقای کاظم‌پور هیچ سمتی در باشگاه ندارند. ایشان نماینده اسپانسر در هیات مدیره باشگاه بودند و بعد از رفتن اسپانسر، طبیعتا هیچ سمتی در باشگاه ندارند که بخواهند در جلسات هیات مدیره حاضر شوند. کاظم‌پور حافظ منافع اسپانسر در هیات‌مدیره بود و دلیلی ندارد به جلسات هیات مدیره دعوت شود. من حرف‌های او را نشنیده می‌گیرم و پاسخی به آنها نمی‌دهم.
تغییرات احتمالی و توفان قبل داربی
مشکلات باشگاه پرسپولیس آنقدر زیاد شده که شاید اتفاقاتی در حوزه مدیریت این باشگاه رخ دهد اما اینکه این اتفاقات پیش از داربی باشد یا بعد از آن، مساله‌ای است که مسؤولان باشگاه باید درباره آن تصمیم بگیرند.درحالی که تیم فوتبال پرسپولیس باید آماده دیدار سنتی داربی 79 شود، اما از درون این باشگاه خبرهای متناقضی به گوش می‌رسد. عدم هماهنگی برخی اعضای هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس با یکدیگر و موازی‌کاری رئیس هیأت مدیره این باشگاه با سرپرست پرسپولیس باعث شده تا این تیم آبستن حوادثی باشد که احتمال وقوع آن بیش از هر زمان دیگری است. هر چند شاید واژه «موازی کاری» چندان مورد تایید مدیران پرسپولیس نباشد اما آنچه همه می‌دانند دیوار حاشا است اما آنچه دیده می‌شود و لمس می‌کنیم همین است که نوشته شده. اینکه بهروز منتقمی، سرپرست باشگاه پرسپولیس از شرایطی که این باشگاه دارد، راضی نیست، موضوعی است که وی در محافل خصوصی بارها آن را به زبان آورده و حتی شاید سفر به تنکابن (زادگاه منتقمی) توسط منتقمی به بهانه بیماری یکی از نزدیکانش پروژه‌ای باشد که کلید خوردن آن منتهی به کناره‌گیری وی از سمتش شود. اینکه آیا این اتفاق افتادنی است یا خیر بستگی به شرایط این روزهای پرسپولیس دارد. شاید داربی ۷۹ مهم‌ترین دلیل برای عدم تغییرات در حوزه مدیریتی باشگاه باشد.خیلی‌ها بر این عقیده‌اند که منتقمی به دلیل اینکه همه کارها در باشگاه را وی انجام می‌دهد اما همه چیز به نام حمیدرضا سیاسی ثبت می‌شود، گله‌مند است چرا که او در محافل خصوصی از این موضوع ابراز نارضایتی کرده و معتقد است کسی در این باشگاه کارهایش را درست انجام نمی‌دهد. این مساله را وقتی در کنار نارضایتی تعدادی از هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس می‌گذاریم تنها می‌توان به این نتیجه رسید که احتمال تغییرات در این باشگاه بیش از پیش وجود دارد، اما باید دید به دلیل نزدیکی داربی 79 مسؤولان این باشگاه تا آن زمان سکوت خواهند کرد یا تصمیم خواهند گرفت که شوکی مدیریتی به باشگاه وارد کنند البته اگر چنین اتفاقی هم بیفتد، شاید مدیرعامل بعدی از میان خود اعضای هیأت مدیره باشد چرا که از گوشه و کنار خبر از مدیرعاملی قریب‌الوقوع مهدی خواجه‌وند شنیده می‌شود، اما باید دید سیاست وزارت ورزش و مجمع این باشگاه در این باره چه خواهد بود؛ هرچند مشکلات این باشگاه آنقدر زیاد است که کمتر کسی این شجاعت را دارد در شرایطی که تیم هم از نظر مالی و هم از نظر نتیجه‌گیری دچار مشکلات فراوان است، بتواند بر روی صندلی مدیرعاملی
پرسپولیس  بنشیند.
 

غلامرضا علی‌مقدم: فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» در دوران اکران سینمایی آنچنان مورد اقبال مخاطبان سینما قرار نگرفت البته دو گروه مخالفان و موافقان تحلیل‌های متفاوتی را نسبت به متن اثر ارائه کردند. روح‌الله حجازی قبل از ساخت این فیلم «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» را ساخته بود. ادعای سازندگان مبتنی بر نقد سنت و مدرنیته، بحث کشدار، مبتذل و پوچی است که ربطی به متن فیلم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو ندارد. این ادعا را می‌شود با چند مثال ساده در فیلم تشریح کرد اما فارغ از همه بحث‌های کنونی و آنچه درباره فیلم نوشته و گفته شد، زندگی مشترک آقای محمودی و بانو از غنای سینمایی همچون فیلم قبلی حجازی برخوردار نیست و زمینه‌ای برای تشریح و بررسی ابعاد سنت و مدرنیته ندارد و آخرین ساخته حجازی اثری پوچ و بی‌معناست. یعنی فیلم به‌رغم ظا‌هر پیچیده مطروحه در فیلم، نقدی بر مدرنیته به شمار نمی‌رود و گرایش‌های وابسته به این دو مفهوم را به درستی تحلیل نمی‌کند. کلیت اثر، فیلم وامانده‌ای است که دارای پیچیدگی‌های ظاهر‌ی و نشانه‌های معنایی عمیقی نیست و صرفا یک دومینوی پوچ است بی‌آنکه قالب‌گیری ‌روایی و دراماتیکش منطقی باشد.  سنت از منظر ابلهانه سازندگان Cohabitation (همزیستی مسالمت‌آمیز یک زوج متفاوت) رنگ‌های قرمز و جذاب ادوکلن خوشبوی رامتین (که نگین دختر خانواده بدان اشاره دارد) و نوع لباس و کنش و منش پرسوناژ ساناز (ترانه علیدوستی) و رامتین (پیمان قاسمخانی) است و گرایشات سنتی نیز اشاراتی به زندگی محمودی حاجی‌بازاری است که حجره‌اش را در موبایلش جست‌وجو می‌کند. سنت از دریچه فیلم یعنی رنگ‌های خانه دلمرده و تیره باشد و همسر حاجی‌بازاری دائما در میان اسباب‌المطبخ جای گرفته باشد. آنچه فیلمساز به‌عنوان نمادهای تجدد و سنت برمی‌شمرد ابتذال محض است که نمود اجتماعی ندارد.  نوع پایان‌بندی فیلم هم نمی‌تواند صحه بر تجدد و سنت را تبیین کند. نگاه ایدئولوژیک کارگردان نیز صرفا ابزاری است که مخاطب را به سمت و سوی خاص مدنظر خویش هدایت کند و فرجام فیلم هم نمی‌تواند جهت‌گیری معلومی را برای مخاطب مشخص کند. کارگردان در طول یک درام هر دو سبک زندگی خاص مد نظر خویش را به چالش می‌کشد و چگونه می‌تواند برای مخاطبش نسخه‌ای تازه ارائه کند؟! و سرگردانی سازنده با پایان باز به قضاوتی برای مخاطب بدل می‌شود!
 نکته حائز اهمیت، مشق غلط منتقدان هواخواه فیلم به شمار می‌رود. همیشه درباره فیلم‌های سینمایی که سر فصل‌های سنت و مدرنیته را به چالش می‌کشد این مهم رخ می‌دهد که سرفصل‌های یادشده با جزئیات دراماتیک نمود ندارد و سردرگمی سازندگان در نتیجه آوانگارد به نظر می‌آید.
آیا دختری که با اتکا به رسوم فرهنگ غیربومی زندگی می‌کند و به صورت گل درشتی به
Cohabitation اعتقاد دارد و از تن دادن به قواعد عرفی زندگی می‌گریزد -آنهم در جامعه‌ای که سویه‌اش چنگ‌اندازی به سبک کلاسیک زندگی است- نشان دادن یک مسیر غلط به مخاطبان درگیر سنت و تجدد نیست؟! آن‌که از مدرنیسم صرفا نمادهای بصری و ابزاری را می‌شناسد کجا می‌تواند تحلیل هرمنوتیک در مورد دو گزاره مطروحه ارائه کند! آدرس غلط تا دلتان بخواهد در فیلم موجود است، ساناز عصیانگر، به این دلیل درگیر مدرنیسم است که از مدرنیسم کفش پاشنه بلند قرمز و ازدواج سفید را می‌فهمد! سنت هم یعنی حاجی بازاری بی‌حجره است که با موبایلش 40 تخته فرش معامله می‌کند و منتظر فرصتی برای برقراری رابطه جنسی با فردی غیر از همسر خویش است؟! تجدد یعنی عبور از ولایت پدر برای ازدواج سفید و غیررسمی؟! با این تفاسیر بازگشت ساناز به اتاق مادربزرگ سنتی یعنی رهایی از بند مثلث عشقی؟! سازندگان همانطور که نمادها و سمبل مدرنیته و سنت را نمی‌شناسند، برای مفهوم معصومیت و عصیانگری تفاوت قائل نیستند. ساناز اگر رفتار و سلوکش مورد نقد است چرا همچون فرشته‌ای مهربان با محدثه و نگین برخورد می‌کند و چرا رهایی وی از دست رامتین نوعی کنش قهرمانانه روایی است؟! گزینه‌های اجتماعی مدرنیسم هم یعنی Cohabitation ، مهاجرت به خارج از کشور، عدم پایبندی به رسوم کلاسیک زندگی؛ آیا این گزاره‌ها را می‌توان به سبک زندگی مدرن نسبت داد؟! اشتباه مهلک و مفروضات غلط از تحلیل و تجزیه سنت و مدرنیته منجر به انشای بسیار پرغلطی می‌شود. حالا در پایان فیلم باید بپرسیم مدرنیسم چیست؟ مدرنیسم یعنی بیا تمام گزینه‌های غیراخلاقی برای زندگی کردن را امتحان کنیم تا زندگیمان مثل خاله محدثه و محمودی نشود!
مثل این است که ما امروز در جامعه سخن از فمنیسم به زبان می‌آوریم اما فمنیسم و تبعیت از قواعد آن نیاز به یک ظرف مدرنیستی و انقلاب صنعتی دارد و این ظرف مدرنیستی همان شکل صنعتی شدن جامعه و در مسیر تحولات اجتماعی قرار گرفتن است. پس شناخت سازنده از مدرنیسم و فمنیسم و هر ایدئولوژی ایسمیک دیگری شناخت غیرمنطقی و دست چندمی از شرایط کنونی جامعه جهانی است.
 از منظر سازنده گاهی در برابر سنت لغزیدن و گاهی در آغوش اباحه‌گری افتادن زیست تضمین شده است، مثل کاراکتر محمودی (حمید فرخ‌نژاد) که همسر خویش را در خانه دارد و منتظر فرصتی برای کامجویی تازه است.
مدرنیسم اجتماعی که در غرب دستمایه بحث قرار می‌گیرد، به قول یورگن هابرماس پس از چند گذر تاریخی آغاز می‌شود:
1- بروز انقلاب صنعتی
2- وقوع جنگی که منجر به ویرانی شهرها، قتل و غارت و بروز خصلت‌های غیرانسانی شد.
3- بروز احساس عدم اطمینان و از دست رفتن معیارهای گذشته و هویت انسان در جامعه آن روز
4- اتحاد میان دین و سرمایه‌داری
5- ظهور نهضت‌های چپ‌گرایانه
6- مطرح شدن تئوری تکامل داروین
7- ترویج این دیدگاه که حقیقت امری درونی، نسبی و قابل تغییر است.
8- دوری جستن از فرهنگ و اعتقادات گذشتگان و بی‌توجهی به آینده
9- از دست رفتن ایمان و اعتقادات قبلی مردم.
با چنین اتفاقاتی، مدرنیسم اجتماعی هنوز مرزهای جامعه سنتی ما را درننوردیده که سازنده زندگی مشترک آقای محمودی و بانو پی به نشانه‌های آن برده است.
 

گروه بین‌الملل: با آغاز انتفاضه سوم در قدس درگیری‌ها و اوضاع متشنج در مناطق مختلف این شهر اشغالی شدت گرفته است. منابع فلسطینی می‌گویند درگیری‌ها در منطقه‌های مختلف قدس کماکان ادامه دارد اما مرکز این درگیری‌ها در محله شعفاط در قدس شرقی بوده و تا اواخر روز شنبه برای یک لحظه هم آرام نشد و در پی یورش نظامیان اشغالگر به فلسطینیان ساکن این بخش اشغالی فلسطین، ده‌ها تن مجروح شدند. این در حالی است که رژیم صهیونیستی اجازه ورود تیم‌های امدادی در این منطقه را نمی‌دهد و فقط یکی از اعضای هلال احمر برای امدادرسانی به تمام مناطق قدس در حال فعالیت است. از سوی دیگر، خبرها حاکی است که شهادت یک جوان فلسطینی اهل شهر کفر کنا در الجلیل واقع در شمال فلسطین اشغالی در بامداد روز شنبه در اثر تیراندازی عناصر پلیس صهیونیستی، دامنه انتفاضه را به عمق فلسطین اشغالی کشاند. پلیس رژیم صهیونیستی مدعی شده است زمانی که قصد بازداشت این جوان را داشته با مقاومت او روبه‌رو شده و مجبور به شلیک گلوله شده است. طبق اعلام رسانه‌های فلسطینی، به‌دنبال شهادت حمدان موجی از خشم و ناآرامی بر فضای این شهر سایه افکنده است و فلسطینیان ضمن آتش زدن لاستیک‌های خودروها، مغازه‌ها و خیابان‌های اصلی این شهر را بستند و جنایت پلیس صهیونیستی را محکوم کردند. نظامیان رژیم اشغالگر نیز برای متفرق کردن معترضان فلسطینی از گلوله پلاستیکی، گاز اشک‌آور و بمب صوتی استفاده کردند که در اثر آن ده‌ها نفر دچار حالت خفگی ناشی از استنشاق گاز و ده‌ها نفر دیگر زخمی شده‌اند. موج اعتراضات در روزهای اخیر در فلسطین اشغالی پس از عملیات استشهادی یک جوان با خودرو علیه صهیونیست‌ها آغاز شد و پس از آنکه تل‌آویو تصمیم به تخریب خانه این فلسطینی در اردوگاه آوارگان گرفت، درگیری خیابانی شدیدی میان جوانان فلسطینی و نیروهای امنیتی اسرائیلی صورت گرفت. مسؤولان امنیتی در تل‌آویو درباره تشدید ناآرامی‌ها هشدار داده‌اند و در همین زمینه یک مقام اسرائیلی به روزنامه معاریو گفته که اکنون انتفاضه آغاز شده است و ما تلاش می‌کنیم با اقدامات پیشگیرانه شرایط را آرام کنیم. درگیری‌ها شهرک‌نشینان صهیونیست‌ را به وحشت انداخته و بسیاری از آنها ترجیح می‌دهند در اماکن عمومی و خیابان‌ها حضور پیدا نکنند تا هدف حملات احتمالی قرار نگیرند.
قدس، پادگان نظامی شد
نظامیان رژیم صهیونیستی به دنبال تظاهرات گسترده فلسطینیان در حمایت از قدس و مسجدالاقصی، با محاصره این مسجد مقدس، سرکوب و حمله به تظاهرکنندگان، شهر قدس را به پادگان نظامی تبدیل کردند. روز جمعه نظامیان رژیم صهیونیستی با جوانان فلسطینی بشدت درگیر شدند، این درگیری‌ها نزدیک ایست بازرسی اردوگاه شعفاط در قدس اشغالی آغاز شد. نیروهای اشغالگر با مسدود کردن مسیرهای مسجدالاقصی و استقرار صدها نیرو و برپایی موانع از ورود نمازگزاران زیر 35 سال برای ادای نماز جلوگیری کردند. شیخ محمدحسین، مفتی قدس و فلسطین نیز خواستار تلاش جدی برای حمایت از مسجدالاقصی و آمادگی برای مقابله با تجاوزات پی‌درپی و حملات شدید رژیم صهیونیستی ضد قدس و مسجدالاقصای مبارک شد. وی در گفت‌وگو با شبکه خبری العالم اظهار داشت: اقدامات رژیم صهیونیستی بسیار شدید و بی‌سابقه است. همه نهادهای اسرائیلی با بهانه‌های پوچ به‌دنبال تعقیب مردم فسلطین هستند. نهادهای مالیاتی، مسؤولان ثبت تخلفات خودروها، نهادهای تخریب منازل و مصادره املاک شهروندان با توجیهات پوچ، ضدفلسطینیان اقدام می‌کنند.
تخریب خانه‌های عاملان عملیات‌های استشهادی
یک مقام اسرائیلی به خبرگزاری فرانسه گفته است بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم دستور داده است خانه عاملان عملیات‌های استشهادی اخیر در قدس اشغالی تخریب شود. تخریب خانه‌های مظنونان به عملیات‌های استشهادی و همچنین اعضای گروه‌های مقاومت فلسطینی از جمله رویه‌های ثابت صهیونیست‌هاست. با این حال هیچ‌یک از کشورهای غربی تاکنون اعتراضی به این اقدام نکرده‌اند. در جریان عملیات‌های 2 هفته اخیر فلسطینی‌ها در قدس اشغالی که گفته می‌شود در واکنش به گسترش ساخت و ساز در قدس شرقی صورت گرفته، تاکنون دست‌کم 4 صهیونیست کشته و چندین تن زخمی شده‌اند.
تبعید اهالی قدس به نوار غزه
منابع آگاه اعلام کردند نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با تایید یورام کوهین، رئیس شاباک (سازمان اطلاعات) سعی دارد ساکنان قدس را به نوار غزه تبعید کند. بنا به گزارش یدیعوت آحارونوت، در جلسه فوری هفته گذشته کابینه رژیم صهیونیستی بر ضرورت اجرایی شدن این طرح تاکید شده است و سران رژیم صهیونیستی در حال حاضر به دنبال راهکارهایی برای اجرای آن هستند. اقدامی که با اعتراض شدید فلسطینی‌های ساکن قدس روبه‌رو خواهد شد. در این جلسه رئیس شاباک درباره مجازات فلسطینی‌هایی که اقدام به پرتاب سنگ به سمت نظامیان صهیونیست می‌کنند، تاکید کرد و افزود این مجازات باید شامل جریمه مالی، تخریب منزل و زندان و تبعید به غزه باشد.
 

تشکیل «ارتش مردمی» برای آزادسازی مسجدالاقصی
شاخه نظامی جنبش مقاومت حماس، روز جمعه از تشکیل ارتش مردمی در غزه برای آزادسازی مسجدالاقصی و فلسطین خبر داد. مراسم فارغ‌التحصیلی اولین گروه از ارتش مردمی در غزه روز جمعه برگزار شد. فارغ‌التحصیلان این دوره 2500 جوان بودند و در این مراسم و در اردوگاه جبالیا تمریناتی نظامی اجرا کردند. گردان‌های قسام برای ثبت‌نام از افراد بالای 20 سال نیز اعلام آمادگی کرده است. این در حالی است که در فراخوان اول (پس از جنگ اخیر غزه) فقط از افراد زیر 20 سال ثبت‌نام به عمل می‌آمد. «محمد ابوعسکر» یکی از رهبران ارشد حماس در این باره گفت: این گروه در حالی فارغ‌التحصیل می‌شوند که مسجدالاقصی و قدس مورد شدیدترین تجاوزهای اسرائیلی است. ما به رژیم اشغالگر اعلام می‌کنیم که با تجهیز نیروهای خود برای هرگونه رویارویی آماده هستیم.
 

حسین کرمانی: نیمه آبان را پشت سرگذاشته‌ایم و براساس آنچه مدیران وزارت بهداشت وعده داده بودند، نظام سلامت از این پس با تعرفه‌های جدید عملیاتی می‌شود، تعرفه‌هایی که در کمترین حالت 40 درصد و در بیشترین حالت 300 درصد رشد دارند. این همان نکته‌ای است که ذهن بسیاری از افراد جامعه بویژه بیماران و خانواده‌های آنها را به خود مشغول کرده که چطور در شرایطی که صحبت از کاهش پرداخت از جیب بیماران و ایجاد تحول در نظام سلامت می‌شود، به یک‌باره برخی تعرفه‌های درمانی با 300 درصد رشد مواجه می‌شود؟ هر چند براساس آنچه معاون درمان وزیر بهداشت عنوان کرده این افزایش تعرفه‌های پزشکی به عهده سازمان‌های بیمه‌گر بوده و پرداخت از جیب بیماران بدون تغییر خواهد ماند اما در نگاه اول پذیرش چنین رابطه‌ای میان بیمار و مراکز درمانی و حتی کاهش پرداختی سهم بیماران در بیمارستان‌های دولتی کمی با دشواری همراه است، چرا که از یکسو با فهرستی از تعرفه‌هایی روبه‌رو هستیم که در برخی موارد تا 3 برابر رشد نشان می‌دهد و از طرف دیگر اگر ملاک را اظهارات مدیران وزارت بهداشت مبنی بر پرداخت مابه‌التفاوت تعرفه‌های جدید توسط بیمه‌ها بدانیم، کارنامه نه‌چندان روشن و درخشان برخی سازمان‌های بیمه‌گر در مواجهه با طلب‌های میلیاردی وزارت بهداشت و مردم، این پرسش و ابهام را در ذهن بسیاری به وجود می‌آورد که آیا به راستی بیمه‌ها زیر بار پرداخت افزایش تعرفه‌ها می‌روند؟
 بدسابقه بودن بیمه، چاشنی نگرانی بیماران
این درحالی است که معاون درمان وزیر بهداشت نیز موضوع کاهش پرداخت‌ها را به میان کشیده و چنین مطرح کرده است که پرداخت از جیب بیماران درباره هزینه بستری در مراکز دولتی به 6درصد کاهش خواهد یافت البته این مقام مسؤول نیز پرداخت مابه‌التفاوت رشد تعرفه‌ها را به عهده بیمه‌ها گذاشته و افزایش سهم سازمان‌های بیمه‌گر را راه جبران این هزینه‌ها عنوان کرده است. بر این اساس همه‌چیز درباره سرانجام این طرح ارتباط مستقیم با همکاری بیمه‌ها پیدا می‌کند و این درست همان نکته‌ای است که با توجه به سابقه قبلی بیمه‌ها باعث ایجاد نگرانی‌هایی برای مردم شده است. پرسش دیگری که ذهن افکار عمومی را به خود مشغول کرده دلیل افزایش چند برابری برخی تعرفه‌های پزشکی و تحلیل رابطه بین تغییر ناگهانی این تعرفه‌ها و چگونگی کاهش سهم پرداختی بیماران است، هر چند رئیس سازمان نظام پزشکی اجرای کتاب ارزشگذاری خدمات پزشکی را گامی مثبت و درجهت حذف روابط غیرمتعارف میان بیمار و پزشک دانسته و بیان کرده تعرفه‌گذاری‌های جدید گامی به سوی واقعی شدن تعرفه‌ها و از بین بردن تعرفه‌های مخدوش و غیرواقعی گذشته است اما نگاهی کوتاه و گذرا به جدول منتشر شده درباره تعرفه‌های جدید نشان دهنده افزایش محسوس و چند برابری تعرفه‌های پزشکی است که مدیران مربوط باید پاسخگوی دلایل افزایش ناگهانی و تدابیر اندیشیده شده برای جبران این تعرفه‌ها و پیشگیری از فشار اقتصادی بر مردم در حوزه سلامت باشند!
اگر بیمه‌ها شانه خالی کنند!
به راستی اگر در ماه‌های آینده بیمه‌ها از زیر بار پرداخت و جبران افزایش تعرفه‌ها شانه خالی کنند و وزارت بهداشت و سازمان‌های تابعه را در ادامه طرح تنها بگذارند، چه بر سر بیماران و هزینه‌های بالای تعرفه‌های درمانی می‌آید؟ چرا که تغییر ناگهانی نرخ خدمات پزشکی بدون شک هزینه‌های سازمان‌های بیمه‌گر را نیز بی‌نصیب نگذاشته و یکباره افزایش چندبرابری سهم بیمه از سوی بیماران مطالبه می‌شود و یک سازمان بیمه‌گر هر چقدر هم که از نظر منابع مالی سرشار باشد، باز هم رقم‌های تعیین شده در جداول تعرفه‌های جدید این شبهه و ابهام را ایجاد می‌کند که چگونه یک سازمان بیمه‌گر می‌تواند در این مسیر وزارت بهداشت را همراهی کند و از پس هزینه‌های درمانی مردم برآید.
رابطه مجهول بیمار، بیمه و وزارت بهداشت!
البته این تمام ماجرای مرتبط با تعرفه‌های جدید نیست و موضوع دیگری هم این روزها ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است. این موضوع مهم، چگونگی ارتباط بیمار با بیمه و وزارت بهداشت در گام سوم طرح تحول سلامت با افزایش ناگهانی تعرفه‌های درمانی است. درحال حاضر درباره نحوه پرداخت در مراکز درمانی نیز شفاف‌سازی صورت نگرفته و چندان مشخص نیست بیمار فقط با حسابداری بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مواجه است یا اینکه باید پس از پرداخت وجه به صورت کامل، به سراغ بیمه رفته و مابه‌التفاوت پرداختی را با پشت سرگذاشتن بروکراسی‌های مرسوم از بیمه مطالبه کند؟
تعرفه‌هایی با بار مالی هزار و500 میلیاردی
اما به نظر می‌رسد در هر یک از این دو حالت نقش بیمه‌ها بسیار کلیدی و حساس باشد، چرا که جبران هزینه‌ها چه برای نظام سلامت، مراکز درمانی دولتی و خصوصی و چه برای بیماران بر دوش سازمان‌های بیمه‌گر گذاشته شده و همانطور که رئیس کمیسیون بهداشت مجلس نیز تاکید کرده درباره هزینه‌های این طرح نگرانی‌هایی وجود دارد، چرا که اجرای کتاب تعرفه‌ها هزار و500‌میلیارد تومان بار مالی را در پی خواهد داشت. با درنظر گرفتن شرایط مالی و افزایش هزینه‌های سازمان‌های بیمه‌گر و سوابق آنها در ایجاد روابط جبرآمیز و یکطرفه با بیمار، اکنون چه تضمینی وجود دارد که سازمان‌های بیمه‌گر رفیق نیمه راه نباشند و تا پایان راه بیماران را همراهی کنند و با کارشکنی‌ها و اشکال‌تراشی‌های خود مانع از به فرجام رسیدن چنین برنامه گسترده‌ای نشوند؟
مثلث نظام سلامت و تهدیدی به نام بیمه
به هر روی اگر مثلث نظام سلامت را 3 ضلع مردم، وزارت بهداشت و بیمه‌ها درنظر بگیریم بدون شک یکی از مهم‌ترین اضلاع آن سازمان‌های بیمه‌گر هستند اما این نکته را هم نباید از یاد برد که سازمان‌های بیمه‌گر مستقل بوده و به عنوان بنگاه‌های اقتصادی مطرح هستند که تبعیت چندانی از وزارت بهداشت ندارند. این مورد نیز یکی از دغدغه‌های خانواده‌هاست، چرا که هر چقدر هم که وزارت بهداشت در انجام تحول سلامت مصمم و مقتدر عمل کند در نهایت با برخورد سلیقه‌ای بیمه‌ها روبه‌رو است و بیم آن وجود دارد که بیمه‌ها رشته‌های این وزارتخانه را پنبه کنند.

در حالی که روز سیزدهم آبان در ایران همزمان با روز سخت انتخابات برای آمریکا بود، سازمان جاسوسی آمریکا ‌(سیا)، اسنادی درباره مستندات فیلم «آرگو» منتشر کرد و آن را نادرست خواند. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ایندی وایر، سازمان سیا دیروز انتقادهایی را بر فیلم «آرگو» محصول سال 2012 که موفق به کسب جایزه اسکار شد، منتشر کرد. در توییتر سیا آمده است، همه آنچه به عنوان عملیات اکشن در فیلم آمده نادرست است و تعقیب و گریزی در هنگام خروج گروگان‌های فراری در فرودگاه صورت نگرفت. سیا اعلام کرده همه وقایع خیلی آرام پیش رفت و هیچ فردی در فرودگاه مزاحم ما نشد. در عین حال اعلام شد یک ساعت در وقوع عملیات تاخیر شده بود که آن هم برای مسائل مکانیکی رخ داده بود. علاوه بر این وجود تک‌تیراندازها و تیراندازی به گروگان‌ها نیز نادرست اعلام شد. انتشار این خبر موجب شد تا کانادایی‌ها بار دیگر از اینکه نقش آنها در فیلم کمرنگ مطرح شده ابراز دلخوری کنند و یادآوری کنند که سفیر کانادا و همسر وی نقش مهمی در خروج 6 گروگان فراری از سفارت داشتند. در حالی که بسیاری از منتقدان معتقد بودند جایزه اسکار به دلایل سیاسی به فیلم «آرگو» تعلق گرفته، شماری از منتقدان نیز سعی داشتند این عقیده را به دیگران بقبولانند که صرفا توانایی‌های هنری فیلم و نه وقایع تاریخی بیان شده توسط آن، موجب شد تا این جایزه به فیلم تعلق بگیرد. فیلم «آرگو» به کارگردانی و بازیگری بن افلک محصول سال 2012، جایزه اسکار را از دست میشل اوباما دریافت کرد و با این حال باز هم شائبه سیاسی بودن این عمل را نپذیرفت.
 

گروه اقتصادی: گوجه‌فرنگی به علت عرضه کم تا 4000 تومان گران شد! گزارش‌های میدانی خبرنگار «وطن امروز» نشان می‌دهد نرخ گوجه در نقاط مختلف شهر تفاوت دارد و از 3000 تا 4000 تومان فروخته می‌شود. این در حالی است که گوجه‌فرنگی چند روز پیش حدود 1200 تومان فروخته می‌شد. گرانی عجیب گوجه‌فرنگی در حالی رقم خورده که مردم رغبت چندانی برای خرید گوجه 4000 تومانی ندارند. گوجه‌فرنگی یکی از ارزان‌ترین صیفی‌جات این روزها محسوب می‌شده و نقش قابل توجهی در غذای ملت و صنوف تهیه غذایی داشته است اما به علت گرانی بیش از حد، گوجه‌فرنگی از  بسیاری از غذاها حذف شده است. گرانی موردی محصولات کشاورزی معمولا به علت عدم برنامه‌ریزی صحیح مسؤولان تنظیم بازار رقم می‌خورد و این مشکل حتی در سنوات گذشته وجود داشته و گرانی موردی محصولاتی چون سیب‌زمینی و پیاز موجب ایجاد مشکلات فراوانی شده بود. پیش‌بینی می‌شد با جابه‌جایی مسؤولیت تنظیم بازار از وزارت صنعت به وزارت جهاد کشاورزی شاهد چنین مشکلاتی نباشیم اما وزارت جهادکشاورزی هم نتوانست از وقوع چنین مشکلاتی جلوگیری کند. رئیس اتحادیه میوه و سبزی‌فروشان از افزایش قیمت بیش از 2برابری گوجه‌فرنگی و انگور خبر داد و گفت: به دلیل کاهش عرضه، قیمت گوجه‌فرنگی افزایش یافته و تا 25 روز دیگر ارزان‌تر از قیمت فعلی آن می‌شود. حسین مهاجران در گفت‌وگو با ایسنا، درباره‌ افزایش قیمت گوجه‌فرنگی و انگور گفت: در آبان‌ هر سال گوجه‌فرنگی‌های شهری تمام می‌شود و تا رسیدن گوجه‌های دزفول قیمت این محصول افزایش می‌یابد. وی افزود: همه ساله بعد از اتمام گوجه‌فرنگی‌های شهری، قیمت این محصول به مدت 2 هفته افزایش می‌یابد که امسال کمی بیشتر از هر سال شاهد افزایش قیمت آن هستیم. مهاجران گفت: گوجه‌فرنگی که هر کیلوگرم آن 1200 تومان فروخته می‌شد، از امروز به 3000 تومان افزایش یافته است. انگور نیز از کیلویی 1500 تومان در میادین میوه و تر‌بار به 3000 تومان افزایش قیمت یافته است. رئیس اتحادیه میوه و سبزی‌فروشان ادامه داد: گوجه‌فرنگی دزفول از 2 هفته آینده وارد بازار می‌شود و حدود 10 روز پس از آن گوجه‌های بندر‌عباس و پس از آن به ترتیب چابهار و بوشهر وارد می‌شود، بنابراین می‌توان گفت قیمت گوجه‌فرنگی در 25 روز آینده ارزان‌تر از قیمت فعلی آن خواهد بود. وی گفت: پرتقال شمال 2000 تا 3000 تومان، پرتقال جنوب (کوهستان) 3000 تا 4000 تومان، پرتقال رسمی 1200 تا 1300 تومان، هویج 1500 تومان و خیار 2000 تا 2500 تومان به فروش می‌رسد.