توافق هسته‌ای که موجب می‌شود تحریم‌های سخت علیه ایران برداشته شود، عربستان‌سعودی را به تکاپو انداخته است تا به طریقی در یمن و سوریه از رقیب منطقه‌ای خود پیشی بگیرد و عرصه را بر ایران تنگ کند.  بخش نظامی تهاجم سعودی‌ها شامل استفاده از نیروهای ویژه زمینی در یمن و احتمالاً استفاده گسترده از نیروی هوایی خودش و متحدان سنی‌اش در سوریه خواهد بود. سعودی‌ها در گذشته تمایل خود را برای به کارگیری نیروی زمینی در یمن اعلام کرده بودند اما ابتکارات بالقوه نظامی همراه با نشانه‌هایی از تلاش سعودی‌ها برای بهبود روابط دیپلماتیک‌شان با روسیه و چین نشانه محکمی از نوع تاثیرات توافق هسته‌ای ایران بر نظم منطقه‌ای در خاورمیانه است. در حالی که بسیاری از سران عرب از جمله «شیخ خلیفه» رئیس امارات به سرعت از توافق تاریخی غرب با ایران استقبال کردند، سکوت سعودی‌ها حرف‌های زیادی در خود داشت.  خبرگزاری دولتی سعودی به جای گزارش دادن اظهارات ملک سلمان، بیانیه کوتاهی قرائت کرد که در آن چنین آمده بود: «عربستان‌سعودی همیشه موافق توافق بین ایران و گروه 1+5 بوده است اما تاکید می‌کند تحریم‌ها علیه ایران به علت حمایت این کشور از تروریسم باید ادامه یابد».  روزنامه‌های سعودی واکنش تندتری داشتند. روزنامه ریاض هشدار داد لغو تحریم‌ها به ایران امکان می‌دهد سیاست‌های توسعه‌طلبانه خود را ادامه دهد و در جهان عرب نفوذ بیشتری پیدا کند. «یاسر الیاسر» سردبیر روزنامه الجزیره نیز نوشت: «ایران بدون تحریم، میلیاردها دلار نفتی خود را به دست‌نشانده‌هایش در یمن، سوریه و عراق خواهد داد».  به گفته مقامات نظامی و تحلیلگران، توافق هسته‌ای موجب شده سعودی‌ها برای کسب امتیاز بیشتر در میادین نبرد در کشورهای همسایه تا پیش از لغو تحریم‌ها به جنب و جوش درآیند. اولویت تهاجم جدید ریاض،‌ یمن است یعنی جایی که سعودی‌ها در یک نبرد عمدتاً بی‌نتیجه اما مرگبار گرفتار شده‌اند. «مصطفی الانی» مدیر مرکز مطالعات امنیتی و دفاعی در جده می‌گوید: «یمن خط قرمز عربستان‌سعودی است و ما در روزهای آینده شاهد تشدید عملیات نظامی در این کشور خواهیم بود تا از آنچه سعودی‌ها جای پای ایرانی‌ها در خلیج‌فارس می‌دانند، جلوگیری شود».  مقامات نظامی می‌گویند: «ریاض تحت فشار توافق هسته‌ای، قصد دارد ده‌ها نیروی ویژه خود را به یمن اعزام کند تا در نبرد برای تصرف شهر بندری عدن شرکت کنند».  به گفته مقامات نظامی و تحلیلگران، در صورت پیشرفت ائتلاف در یمن، ‌ریاض و متحدان سنی آن متوجه سوریه می‌شوند؛ جایی که تخمین زده می‌شود ایران 7 هزار نیرو به آن اعزام کرده باشد.  مقامات نظامی سعودی از بحث درباره جزئیات برنامه‌های احتمالی در سوریه خودداری کردند و فقط این نکته را افزودند که ریاض قصد دارد از نیروی هوایی برای فراهم کردن پوشش برای نیروهای ضد بشار اسد در ارتش آزاد استفاده کند. نگرانی‌های عربستان موجب شده آمریکا ترتیب سفر وزیر دفاع خود به ریاض را برای اطمینان دادن به آل‌سعود و رفع نگرانی‌هایشان بدهد اما ناظران معتقدند این سفر نیز موجب نمی‌شود عربستان از تغییر بنیادین در سیاست خارجی خود منصرف شود.  به گفته تحلیلگران،‌ ریاض هم‌اکنون تلاش می‌کند نفوذ خود را فراتر از آمریکا و اروپا گسترش دهد و به روسیه و چین برساند.
 کریستین ساینس مانیتور

دیوید کرکپاتریک: دیدار «ملک سلمان» با رهبران ارشد گروه حماس نمونه‌ای چشمگیر از تمایل پادشاه به کار با سازمان‌های اسلامی است که مدت‌های طولانی دشمن قلمداد می‌شدند آن هم درست زمانی که سعودی‌ها از آن بیم دارند ایران در پی توافق با قدرت‌های غربی برای لغو تحریم‌های اقتصادی‌اش قدرت گرفته باشد. این دیدار در مکه صورت گرفت و «خالد مشعل» رهبر سیاسی حماس که در قطر زندگی می‌کند نیز در آن حضور داشت. حرکتی کاملا ً‌در جهت عکس رویکرد پادشاه سابق؛ عبدالله کمپین تضعیف و ریشه‌کن کردن اخوان‌المسلمین و وابستگان به این گروه را در منطقه هدایت می‌کرد. حماس هم انشعابی از اخوان‌المسلمین و هم عامل ایران است. اما پادشاه جدید نشان داد در تلاش برای مقابله با ایران مایل است با گروه‌های اسلامی به سبک اخوان‌المسلمین کار کند. «مصطفی علانی» تحلیلگر مرکز مطالعات خلیج‌صفارس می‌گوید:«آخرین چیزی که انتظار داشتیم ملاقات سلمان با خالد مشعل بود.» او می‌افزاید: «اما الان منطقه در حال تغییر است. لازم است با متحدان ایران در منطقه مستقیم مواجه شد.» علانی دیدار سلمان با مشعل را بخشی از «راهبرد جامع» برای مقابله با نفوذ ایران توصیف می‌کند. این روزنامه اضافه کرد: «رهبران سعودی مدت‌ها گروه‌های اسلامگرا به سبک اخوان‌المسلمین، بویژه شاخه‌های مسلح چون حماس را خطری قلمداد می‌کردند که قدرت خانوادگی و قلمرو پادشاهی آنها را تهدید می‌کند. در پی سرنگونی دولت برخاسته از اخوان‌المسلمین در مصر با کودتای نظامی که عربستان از آن حمایت می‌کرد، ریاض جنگ سردی را علیه اخوان‌المسلمین در منطقه به راه انداخت؛ اخوان‌المسلمینی که تلاش می‌کرد نظم نوینی در منطقه برقرار کند. در نهایت سیاست سعودی‌ها موجب همسویی علنی غیرمعمول منافع اسرائیل، عربستان، مصر و سایر همسایه‌های عرب و اتحاد تلویحی آنها علیه دشمنان مشترک، ایران و حماس، شد. علاوه بر حماس، از زمان بر تخت نشستن ملک سلمان، عربستان‌سعودی با گروه‌های اسلامگرا به سبک اخوان‌المسلمین در یمن نیز همکاری می‌کند و هم‌اکنون عملیاتی هوایی را علیه گروه‌های مورد حمایت ایران در یمن رهبری می‌کند. ملک سلمان همچنین همکاری نزدیکی را با رئیس‌جمهور ترکیه آغاز کرده است. 2 رهبر برای حمایت از شبه‌نظامیانی که با دولت برخوردار از حمایت ایران در دمشق می‌جنگند، همپیمان شده‌اند. شبکه خبری العربیه که متعلق به عربستان است، دیدار مشعل با ملک سلمان را تایید کرد. «اسامه حمدان» از مقام‌های حماس نیز تایید کرد مشعل با ملک سلمان، محمد ‌بن سلمان پسر پادشاه عربستان و وزیر دفاع و محمد ‌بن نایف وزیر کشور دیدار کرده است. حمدان گفت: «دیدار با پادشاه سعودی در پی درخواست مشعل صورت گرفته است و در این دیدار درباره مسائل فلسطین و تجاوزگری اسرائیل در بیت‌المقدس گفت‌وگو شده است». حمدان افزود: «دو طرف درباره توافق ‌هسته‌ای ایران صحبت نکرده‌اند اما درباره حمایت احتمالی عربستان از آشتی فتح و حماس گفت‌وگو شد». در صفحه فیس‌بوک شبکه ماهواره‌ای القدس که در کنترل حماس است، تصاویری منتشر شد که ظاهراً مشعل و «موسی ابومرزوق» معاون مشعل را در مکه نشان می‌دهد. در این صفحه همچنین نقل‌قولی از یک مقام حماس منتشر شده است که می‌گوید هیات حماس با «خالد بن علی بن عبدالله الحمیدان» رئیس اطلاعات سعودی، دیدار کرده و با پادشاه نماز خوانده است. روابط حماس با ایران در پی مخالفت این گروه با حمایت ایران از اسد دچار تنش شد. حماس به تازگی بیانیه‌ای منتشر و در آن از جنگ به رهبری عربستان علیه حوثی‌ها حمایت کرده است. علانی اضافه کرد: «سعودی‌ها قصد دارند کاری کنند رویگردانی قدرت‌های عربی بهانه‌ای نشود تا حماس به عامل ایران تبدیل شود». او می‌گوید: «دیدار مشعل با ملک سلمان با مساعدت دولت قطر میسر شده است». البته هنوز امکان دارد پادشاه عربستان از تلاش برای جلب نظر حماس دستور کار پیچیده‌تری از مقابله با ایران داشته باشد. نفوذ داعش در غزه رو به افزایش است و دولت حماس را تهدید می‌کند. همزمان داعش با برداشت انحرافی و افراطی از برخی تعالیم اسلامی در مقایسه با حماس تهدید جدی‌تری علیه پادشاهی سعودی محسوب می‌شود. با وجود این «دوری گلد» مدیرکل وزارت خارجه اسرائیل، می‌گوید از خبر ملاقات مشعل با ملک سلمان جا نخورده است. او افزود: «هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که حماس بخواهد از ایران جدا شود.» گلد ادامه داد: «حماس با وابستگان داعش در صحرای سینا برای دریافت تدارکات نظامی و آموزش همپیمان شده و تا جایی که به اسرائیل مربوط می‌شود حماس به اندازه گذشته مشکل‌ساز است».
نیویورک تایمز

براساس مصوبه بررسی موافقتنامه هسته‌ای ایران در کنگره آمریکا، رئیس‌جمهور باید ظرف مدت 5 روز از زمان دستیابی به موافقتنامه با ایران توافقنامه مورد‌نظر را به همراه توافق‌های فنی و اصولی مربوط به اجرا در اختیار کنگره قرار دهد. پس از آن، دوره 60 روزه برای کنگره به منظور بررسی این موافقتنامه و رای‌گیری درباره آن آغاز می‌شود. دولت آمریکا تاکنون این موافقتنامه را در اختیار کنگره قرار نداده و این بدین معنی است که کنگره دست‌کم تا 15 سپتامبر برای بررسی و رای‌گیری درباره آن فرصت خواهد داشت.  رئیس‌جمهور آمریکا اوایل امسال تلاش کرد کنگره را به طور کامل از این روند کنار بزند اما سپس موافقت کرد تا زمانی که کنگره برای متوقف کردن چنین موافقتنامه‌ای به دوسوم آرا نیاز دارد، آن را بررسی کند. اکنون وی عملا در تلاش برای اجتناب از چنین چیزی است. سناتور «باب کورکر» رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا و سناتور
 «بن کاردین» (Ben Cardin) از اعضای بلندپایه این کمیته در نامه‌ای مشترک به اوباما از او درخواست کرده بودند رای‌گیری در سازمان ملل متحد را تا پس از بررسی این موافقتنامه توسط کنگره به تعویق بیندازد. در این نامه آمده است: «مصوبه بررسی موافقتنامه هسته‌ای ایران، لایحه‌ای است که 98 سناتور و 400 عضو مجلس نمایندگان از آن حمایت کردند و شما نیز آن را امضا کردید. براساس این مصوبه کنگره 60 روز فرصت دارد موافقتنامه هسته‌ای با ایران را بررسی کند».  اما اوباما اعتنایی به آنها نکرد و برجام در سازمان ملل تصویب شد.
«اد رویس» (Ed Royce)، رئیس کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا و «مایکل مک‌کال» (Michael McCaul)، رئیس کمیته امنیت داخلی مجلس نمایندگان نیز در نامه‌ای مشترک به اوباما نوشته بودند: «کنگره باید این موافقتنامه را پیش ‌از هرگونه اقدام سازمان ملل متحد، بررسی کند». در این نامه آمده است: «هرگونه تلاش مورد حمایت آمریکا برای لغو تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران پیش‌ از آنکه کنگره مفاد این موافقتنامه را بررسی کند، باعث تضعیف مسؤولیت‌های نظارتی ما می‌شود همچنین نقض روح ‌مصوبه سال 2015 مربوط به بررسی موافقتنامه هسته‌ای با ایران است که شما [اوباما] نیز آن را امضا کردید. فرصت 60 روزه و تشریفات کنگره باید پیش از اقدام شورای امنیت عمل شود. اوباما ماه مه، مصوبه بررسی موافقتنامه هسته‌ای ایران را امضا و سپس ماه جولای درباره برنامه جامع اقدام مشترک مذاکره کرد.
در برجام بر ارائه قطعنامه‌ای جدید به شورای امنیت سازمان ملل متحد بلافاصله پس از پایان مذاکرات به منظور تصویب آن بدون تاخیر تاکید شده است ولی به مصوبه‌ای که رئیس‌جمهور آمریکا آن را امضا کرده هیچ اشاره‌ای نشده است. این موافقتنامه‌ای است که رئیس‌جمهور جرأت ندارد اجازه دهد کنگره آن را براساس روال عادی خود بررسی کند. اگر این موافقتنامه به عنوان یک پیمان در اختیار کنگره قرار گیرد برای تصویب به دوسوم آرا نیاز دارد که احتمالا تصویب نمی‌شود. یکی از پیامدهای تاخیر در ارائه این موافقتنامه به کنگره این است که دوره بررسی کنگره برای مدت دست‌کم تا یک هفته پس از بازگشت نمایندگان از تعطیلات تابستانی خود که از 10 آگوست تا 7 سپتامبر است، پایان نخواهد یافت.
باراک اوباما می‌تواند با استفاده از اختیارات اجرایی خود و بدون نیاز به تایید کنگره برخی تحریم‌ها علیه ایران را کاهش دهد و برای لغو دیگر تحریم‌ها نیز با اتحادیه اروپایی و شورای امنیت سازمان ملل متحد همکاری کند. رئیس‌جمهور آمریکا همچنین می‌تواند با استفاده از اختیارات خود برخی تحریم‌های موجود علیه ایران را به حالت تعلیق درآورد. اوباما همچنین می‌تواند دستورات جدیدی را برای فراهم شدن زمینه داد و ستدهای مالی که براساس قانون فعلی ممنوع است، صادر کند. رئیس‌جمهور آمریکا همچنین قادر است به‌راحتی نام برخی اتباع و شرکت‌های ایرانی را از فهرست تحریم‌ها خارج کند و این بدین معنی است که آنها دیگر در معرض تحریم‌ها قرار نخواهند داشت.اما تنها کنگره است که می‌تواند به تحریم‌های قانونی خود علیه ایران پایان دهد و این تحریم‌ها شدیدترین تحریم‌ها علیه ایران است، زیرا در این تحریم‌ها بخش انرژی، بانک مرکزی و بخش‌های کلیدی اقتصاد ایران هدف قرار گرفته است.
مجله کامنتری

سارا حسین: ائتلاف تنگاتنگ بین نیروهای کرد سوریه و ائتلاف به رهبری واشنگتن علیه داعش سبب پیروزی‌هایی شده اما خشم جوامع عرب را برانگیخته است. این امر ممکن است در پایان مانع حملات ضدداعش شود. به عقیده تحلیلگران، داعش تنها با حمایت سوری‌های عرب سنی پیروز خواهد شد. در حالی که سوری‌های عرب اعتقاد دارند از حمایتی که آمریکا از کردها می‌کند برخوردار نیستند. در ماه‌های گذشته، «یگان‌های حفاظت از خلق کرد» داعش را از گذرگاه مرزی «تل‌ابیض» بیرون راندند و شمار بسیاری از حملات گروه‌های تندرو را دفع کردند. حملات نیروهای ائتلاف در پیشروی آنها نقش اساسی داشت. واشنگتن با تقدیر از کردها، آنها را متحدی قابل اطمینان توصیف کرد اما در مناطقی که روابط بین عرب‌ها و کردها از دیرباز پرتنش بوده است، عرب‌ها به ائتلاف کردها با غربی‌ها با تردید نگاه می‌کنند. «اسامه ابوزید» مشاور ارتش آزاد سوریه گفت:‌ «‌ما براساس اصول قومی یا فرقه‌ای این سیاست حمایت را رد می‌کنیم.» ارتش آزاد سوریه یکی از ائتلاف‌های شورشیان است که همزمان علیه بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه و داعش می‌جنگد.
«امیل حکیم» از کارشناسان سوریه در مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی گفت: «کردها محبوب غرب هستند.»
وی افزود: «آنها کمک نظامی، اطلاعاتی و تسلیحاتی دریافت می‌کنند. این در حالی است که عرب‌ها اعلام کرده‌اند با مشکلات بیشتری مواجه هستند و آنها نیز با داعش و اسد می‌جنگند.» این کارشناس گفت: «ائتلاف، کردها را ترجیح می‌دهد.» تنش و بی‌اعتمادی از دیرباز بین کردها و عرب‌ها در شمال سوریه حاکم بوده است. حکومت دمشق از سال 1970 عرب‌های سنی را در مناطق کردها مستقر کرده است. 2 هدف از این اقدام مدنظر بوده است: یکی تضعیف روحیه استقلال‌طلبانه آنها و دیگری جلب حمایت قبایل عرب. رقابت شدید برای دسترسی به منابع طبیعی بویژه در سال‌های قبل از جنگ که خشکسالی وجود داشت، اختلافات بین اقوام را تشدید کرده است. در زمان شورش علیه اسد در سال 2011، مخالفان سوری از خودداری کردها از پیوستن به شورش خشمگین شدند. کردها برعکس با حکومت سوریه توافق ضمنی کردند تا بی‌طرف باقی بمانند و از امنیت مناطق خود دفاع کنند تا دولت محلی در این مناطق برقرار شود. در هفته‌های گذشته - در حالی که کردها پیروزی‌هایی را در برابر داعش کسب کرده بودند- جنگ لفظی بی‌سابقه‌ای بین مخالفان و «یگان‌های حفاظت از مردم کُرد» رخ داد. مخالفان کردها را متهم کردند غیرکردها را از خانه‌های خود بیرون و روستاهایی را که داعش گرفته بود اشغال کرده‌اند.
این گروه کرد چنین ادعاهایی را تکذیب کرد. سازمان‌های مدافع حقوق بشر همچنان درباره این موضوع تحقیق می‌کنند.
یک گروه شورشی از قبایل عرب که در کنار کردها می‌جنگد، این اتهامات را «سیاسی» دانست. «چارلز لیستر» (Charles Lister) از کارشناسان مرکز تحقیقاتی بروکینگز دوحه (Brookings Doha Center) گفت: «از آغاز حملات نیروهای ائتلاف در سپتامبر 2014، کردها از ذی‌نفعان اصلی به شمار می‌آیند. این در حالی است که شورشیان عرب سنی پیش از آنکه شریک به شمار آیند، بشدت هدف قرار داشتند.»  واشنگتن همواره درباره پیشنهاد تهیه سلاح برای شورشیانی که علیه اسد می‌جنگند مردد بوده و این استدلال را داشته است که این سلاح‌ها ممکن است به دست تندروها بیفتد. ساکنان عرب تل ابیض- که کردها آن را تصرف کرده‌اند- درباره جنگجویان کرد نسنجیده سخن می‌گویند.
یک مرد 60 ساله از ساکنان این منطقه گفت: «‌ما کردها را نمی‌پذیریم زیرا اینجا خاک آنها نیست. اینجا خاک عر‌ب‌هاست و ما تا پایان با آنها می‌جنگیم.»
به عقیده وی، فعالان کرد شیطانی‌تر از داعش هستند.
به اعتقاد وی، هماهنگی ملموس بین نیروهای ائتلاف و کردها، احساس در حاشیه قرار گرفتن عرب‌ها را تقویت می‌کند. وی افزود:‌ «سنی‌ها حس می‌کنند درد و رنج آنها در مقایسه با دیگر جوامع کمتر مدنظر قرار گرفته است.» در خاتمه،‌ این امر می‌تواند مانع مبارزه با داعش شود زیرا نیروهای کرد فراتر از مناطق خود نمی‌جنگند و مشارکت عرب‌های سنی زمانی ضروری خواهد شد. این پیرمرد گفت: «‌ما به محدودیت‌های راهبرد آمریکا دست می‌یابیم.»
وی افزود:‌ «وقتی عرب‌های سنی احساس کنند گله‌های آنها (برای مثال علیه اسد) به رسمیت شناخته می‌شود، آنها قادر خواهند بود کردها را به عنوان شرکای خود در مبارزه با داعش ببینند».
خبرگزاری فرانسه

دیوید اسپو: وقتی سخن از توافق هسته‌ای «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا با ایران پیش می‌آید، جمهوری‌خواهان آمریکا به دو اردوگاه تقسیم می‌شوند. برخی جمهوری‌خواهان، مخالف این توافق هسته‌ای هستند، در حالی که برخی دیگر پیش از اعلام مخالفت خود با این توافقتنامه، تمایل دارند آن را بخوانند.  در هر دو صورت، جمهوری‌خواهان آمریکا در حال آماده شدن برای کارزارهای سال آینده با هدف سلطه بر کاخ سفید و به دست گرفتن کنترل کامل کنگره آمریکا هستند. جمهوری‌خواهان آمریکا، تاثیر توافق هسته‌ای ایران را بر امنیت اسرائیل زیر سوال برده‌اند و این پرسش را مطرح می‌کنند: چرا مردم آمریکا باید به اوباما اعتماد کنند، در حالی که وی با ساده‌دلی، به سخنان مقامات عالی جمهوری اسلامی ایران که مخالف اسرائیل هستند، گوش کرده است.  اوباما در کنفرانس مطبوعاتی خود در کاخ سفید همه اتهامات وارده را تکذیب کرد. وی از خبرنگاران خواست اطمینان حاصل کنند هر انتقادی را که توسط جمهوری‌خواهان مطرح شده است، در این کنفرانس مطبوعاتی بازتاب خواهند داد تا بدین ترتیب وی بتواند به همه آنها پاسخ دهد. اوباما حتی پا را فراتر از این گذاشت و از منتقدان خود خواست «پیش از آنکه درباره این موافقتنامه اظهارنظر کنند، آن را مطالعه کنند».  با توجه به موافقتنامه دیپلماتیک با ایران که سیاستمداران هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات بر تاریخی و مهم بودن آن تاکید می‌کنند، این درخواست اوباما یک درخواست ساده و آسان به نظر می‌رسید. نباید فراموش کرد سیاستمداران جمهوری‌خواه که سال 2010 در آمریکا به قدرت رسیدند، وعده داده بودند هر طرحی را که قرار است تصویب کنند، به دقت مورد مطالعه قرار دهند.  شرایط اینگونه به نظر می‌رسید که همه جمهوری‌خواهان آمادگی دارند اوباما را درباره این موافقتنامه به چالش بکشند.
«اسکات واکر» (Scott Walker) فرماندار ایالت ویسکانسن آمریکا که از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری شمرده می‌شود، حتی پیش از تکمیل موافقتنامه هسته‌ای ایران با آن مخالفت کرد. این در حالی است که در آن زمان، متن این موافقتنامه به صورت گسترده در دسترس قرار نگرفته بود تا بتوان آن را به راحتی مطالعه کرد. پیش‌تر اواسط هفته گذشته، وی وعده داد در نخستین روز خود در کاخ‌سفید (در صورت پیروزی در انتخابات) «به این موافقتنامه بد با ایران پایان دهد».  «تام کاتن» (Tom Cotton) سناتور جمهوری‌خواه ایالت آرکانزاس در این باره اعلام کرد این موافقتنامه، «یک اشتباه وحشتناک و خطرناک است. مردم آمریکا این موافقتنامه را نخواهند پذیرفت و به عقیده من، کنگره این موافقتنامه را نابود خواهد کرد».  نخستین بخش این اظهارات که سرشار از اطمینان شمرده می‌شد، گویی نوعی پیش‌بینی درباره انتخابات سال 2016 بود. بخش دوم نیز به دشواری تلاش‌های آینده جمهوری‌خواهان کنگره درباره تصویب قانونی اشاره می‌کرد که براساس آن، اوباما قادر نخواهد بود بسیاری از تحریم‌های اقتصادی و سایر تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران را کاهش دهد. لغو این تحریم‌ها، بخشی از هسته اصلی توافق هسته‌ای ایران شمرده می‌شود.  البته به نظر می‌رسد مقامات ارشد جمهوری‌خواه، رویکرد بازتری نسبت به این موضوع داشته باشند.  
«جان بینر» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و نماینده اوهایو در این باره به خبرنگاران اعلام کرد اوباما در ازای عقب‌نشینی برنامه هسته‌ای تهران، از همه اهدافی که پیش‌تر درباره توافق اعلام کرده بود دست کشیده است.  وی در کنفرانس مطبوعاتی خود در این باره گفت: «اگر در حقیقت، این موافقتنامه به همان اندازه که من در حال حاضر تصور می‌کنم بد باشد، ما هر آنچه بتوانیم انجام خواهیم داد تا آن را متوقف کنیم».  در ساختمان کنگره آمریکا نیز «میچ مک‌کانل» رهبر اکثریت سنا در این باره اعلام کرد وی نیز می‌خواهد این موافقتنامه را بخواند. او سپس سخنانی مطرح کرد که پیش‌بینی موضع وی را درباره این موافقتنامه بسیار آسان می‌کند.  «مک‌کانل»‌ که سناتور جمهوری‌خواه ایالت کنتاکی است در این باره گفت اوباما به سختی تلاش خواهد کرد 34 رای لازم را برای مقابله با وتوی این قانون توسط کنگره کسب کند. کنگره آمریکا در حال حاضر توسط جمهوری‌خواهان کنترل می‌شود.  به علاوه، مساله اسرائیل همواره یکی از پرسش‌های مطرح‌شده درباره این توافق شمرده می‌شود. «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل در گفت‌وگوی خود با شبکه «ان‌بی‌سی» در این باره گفت: «به عقیده ما، این موضوع [توافق هسته‌ای ایران] تنها یک تهدید علیه ما نیست. به عقیده ما، این موضوع تهدیدی برای شما [آمریکا] نیز محسوب می‌شود».  مخالفت‌های نتانیاهو با توافق هسته‌ای ایران، سابقه دارد. «بینر» نیز سال گذشته با دعوت از نتانیاهو برای اعلام نگرانی‌هایش درباره این موافقتنامه به قانونگذاران در مجلس نمایندگان، خشم کاخ سفید را برانگیخت.  «کمیته امور عمومی آمریکا- اسرائیل (آیپک)» که خود را یک «لابی آمریکایی حامی اسرائیل» معرفی می‌کند، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد این موافقتنامه به جای آنکه مانع دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شود، این اقدام را برای ایران بیش از پیش تسهیل خواهد کرد و باعث تقویت این کشور که سرکرده حمایت از تروریسم است خواهد شد.
این گروه، از نفوذ قابل توجهی در کنگره آمریکا و همچنین در میان رای‌دهندگان یهودی آمریکایی برخوردار است. نزدیک به 2 درصد آرا در انتخابات سال 2012 آمریکا مربوط به یهودیان این کشور بود. بدین ترتیب اوباما توانست با 69 درصد آرا، «میت رامنی» رقیب جمهوری‌خواه خود را شکست دهد.  از دیگر مسائلی که پیش‌بینی آن دشوارتر است می‌توان به تاثیر حمایت گروه اندکی از حامیان مالی یهودی، محافظه‌کار و بسیار ثروتمند از نامزدهای جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری اشاره کرد. شدت این تاثیر را می‌توان در رقابت نامزدها برای برخورداری از حمایت «شلدون آدلسون» (Sheldon Adelson) میلیاردر یهودی و حامی سرسخت نتانیاهو مشاهده کرد. در میان شخصیت‌های دموکرات، «هیلاری کلینتون» وزیر پیشین خارجه آمریکا اعلام کرد وی نیز می‌خواهد این موافقتنامه را مطالعه کند.
کلینتون در بیانیه خود در این باره به نگرانی‌های اسرائیل پرداخت. این موضوع شاید بتواند رویکرد دموکرات‌های کنگره را در قبال حمایت از وتوی احتمالی اوباما روشن کند.  کلینتون در این باره اعلام کرد تحکیم این موافقتنامه از اهمیت زیادی برخوردار است و اینکه اسرائیل باید بداند آمریکا، حمایت‌های نظامی خود را در خاورمیانه تضمین خواهد کرد. وی افزود: «من به عنوان رئیس‌جمهور، مقامات ارشد اسرائیل را برای گفت‌وگوهای اولیه درباره تحکیم بیشتر اتحاد خود، به واشنگتن دعوت خواهم کرد».
آسوشیتدپرس

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: اخلاق ملکه درونی است، یعنی ابتدا در درون انسان جلوه می‌کند و بعد در برون ظهور می‌یابد. اخلاق ناپسند و رفتار و کردار نکوهیده لازم و ملزوم هم هستند. یعنی اول خُلق انسان که خصلت درونی است، ناپسند است، بعد رفتار او نکوهیده می‌شود. همچنین است در جانب اخلاق خوب؛ خصلت آدمی نیکو و درون او پاک است که عمل او صالح می‌شود. اگر ظاهر در دنیا آشکار است، درون در برزخ نمود پیدا می‌کند و البته اهل کشف و شهود در همین دنیا درون آدمیان را می‌شناسند، زیرا دنیا در برابر دیدگان ما پرده انداخته است که توان درک درون خود و دیگران را نداریم و در برزخ پرده‌ها برمی‌افتد اما اهل معنی را پرده‌ای حاجب نیست. بنابراین همه کردارهای ما که ظاهری دارد، مثل حرص و حسد و غضب، باطنی برزخی دارد که همه‌اش ظلمات است. انسانی که در چنین مسیری حرکت می‌کند، زندگی‌اش همواره توأم با اضطراب، هیجان، سرگردانی و وحشت است. عقل چنین شخصی زائل شده است، اگرچه خود را عاقل بپندارد. آیا کسی که آتشی مهیب ببیند و خود را به آتش بیندازد، عاقل است؟ مسلماً پاسخ منفی است، حقیقت گناه هم آتش مهیب و سرکش است که خود را در آن می‌افکنیم.
اما غضب یکی از گناهان و کردارهای نکوهیده است که حقیقتش آتش سرکش است. فرد خشمگین، در تاریکی محض، سرگردان و مضطرب است که در مسیری پروحشت و سخت به‌سرعت حرکت می‌کند و بدون اینکه توقفی داشته باشد، خود را به آتش می‌افکند. و این حقیقتی است که امام باقر صلوات‌الله علیه به آن اشاره می‌فرمایند: «إِنَ‏ الرَّجُلَ‏ لَیَغْضَبُ‏ فَمَا یَرْضَى أَبَداً حَتَّى یَدْخُلَ النَّارَ» [الکافی: 2/302] «انسانی که غضب می‌کند، به هیچ‌وجه خشنود نمی‌شود تا در آتش درافتد».
ملاحظه می‌فرمایید حقیقت و باطن غضب  چیست؟! حالا این سخن را به جامعه تطبیق دهیم، جامعه‌ای که در آن غضب فوران می‌کند، به آتش گرفتار آمده است. به این دلیل است که اصلی‌ترین تربیت در جامعه اسلامی، باید تربیت عقلانی باشد. عقل مردم که رشد کرد، دین و اخلاق هم به دنبال آن می‌آید اما نابخردی مساوی بی‌دینی و بی‌اخلاقی است.
یعنی اگر بخواهیم اخلاق را در جامعه به مثابه ارزشی بنیادین نهادینه کنیم، به گونه‌ای که به فرهنگ عمومی مردم تبدیل شود، باید آنان را تربیت عقلانی بدهیم. به چند روایت اشاره کنیم:
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم می‌فرمایند: «إِنَّمَا یُدْرَکُ الْخَیْرُ کُلُّهُ بِالْعَقْلِ وَ لَا دِینَ‏ لِمَنْ‏ لَا عَقْلَ‏ لَه» «همه خوبی‌ها تنها با عقل درک می‌شوند و کسی که عقل ندارد، دین هم ندارد». [تحف العقول: 54]‏ همین تعبیر در روایت دیگری از رسول خدا صلی‌الله علیه وآله وسلم وارد شده است: «قِوَامُ الْمَرْءِ عَقْلُهُ وَ لَا دِینَ‏ لِمَنْ‏ لَا عَقْلَ‏ لَه» «قوام و پابرجایی انسان به عقل اوست و کسی که عقل ندارد، دین ندارد». [بحارالانوار: 1/94]‏ این دو روایت شریف را کنار هم بگذاریم، قوام انسانیت به عقل است و همه خیر و خوبی‌ها به عقل درک می‌شود. پس بدون تربیت عقلانی، نمی‌توان تربیت اخلاقی، توحیدی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و دینی داشت. امام صادق صلوات‌الله وسلامه علیه می‌فرمایند: «إِذَا أَرَادَ اللهُ أَنْ یُزِیلَ مِنْ عَبْدٍ نِعْمَهً کَانَ أَوَّلُ مَا یُغَیِّرُ مِنْهُ عَقْل» [همان] «هرگاه خدا بخواهد نعمتی را از بنده‌ای از بین ببرد، نخست عقل او را تغییر می‌دهد.» یعنی اول عقل تعطیل می‌شود، آنگاه نعمت‌ از او گرفته می‌شود. همین سخن درباره جامعه هم جاری است. اینکه می‌بینیم جامعه‌ها رو به انحطاط می‌روند، به این دلیل است که عقل مردم این جامعه تغییر کرده است و حداکثر تنها به امور معاش و زندگی پست دنیوی توجه دارند و این عقل نیست، بلکه شیطنت و حیله‌گری و بی‌شعوری است. جامعه اسلامی باید جامعه‌ای با شعور بالا و عقل قدسی باشد که امور دنیایش تحت هدایت امور اخروی آن اداره می‌شود و سامان می‌یابد.  اگر چنین نباشد، خیری در آن نیست.
به نکته‌ای بسیار مهم توجه بدهم؛ اگر عقل حاکم وجود آدمی و حاکم روابط اجتماعی و جمعی شد، حکمت در این فرد و جامعه جلوه می‌کند. اما منظور از حکمت چیست؟ حکمت یعنی اینکه انسان با نظام وجود مرتبط شده است، به‌گونه‌ای که گویا نظام وجود با او سخن می‌گوید و دریچه‌های فهم و ادراک را بر او آشکار می‌کند. در این صورت او از هر اشارتی،  چیزی بلکه چیزهایی درمی‌یابد و همه حوادث و پدیده‌ها برای او عبرت و پند می‌شود. او از کنار هیچ‌چیزی به‌سادگی نمی‌گذرد اما در برابر حکمت، بی‌شعور است. بی‌شعوری یعنی اینکه هیچ حادثه‌ای برای او صحنه عبرت نیست، او با اشیایی بی‌جان ارتباط دارد که هیچ مقصد و مقصودی ندارند تا دست او را در راه بگیرند. او از هیچ امری درس نمی‌گیرد و قلبش از حکمت تهی است.  چقدر بین این دو تفاوت است، یکی قلبی حکیم دارد و دیگری قلبی مرده؛ اولی از هر ظاهری به فکر فرو می‌رود و باطن آن را می‌کاود و پند می‌گیرد و دومی از کنار همه امور بی‌تفاوت می‌گذرد.
چه چیز انسان را از حکمت تهی می‌کند و شعورش را می‌گیرد؟ اشاره‌ای ما را بس است؛ غضب یکی از این امور است. امام صادق سلام‌الله علیه می‌فرمایند: «الْغَضَبُ مَمْحَقَهٌ لِقَلْبِ الْحَکِیمِ»‏ وَ قَالَ علیه‌السلام: «مَنْ لَمْ یَمْلِکْ غَضَبَهُ لَمْ یَمْلِکْ عَقْلَهُ» [الکافی: 2/305]. «غضب قلب حکیم را نابود می‌کند.» و امام علیه‌السلام فرمودند: «کسی که مالک غضب و خشم خود نیست، مالک عقل خود نیست».
* امام جمعه شمیرانات

شروین طاهری: رئیس‌جمهور حسن روحانی هفته پیش در جلسه هیات دولت مذاکرات هسته‌ای را با مسابقه فوتبال مقایسه کرد و گفت: «در یک مسابقه و بازی فوتبال وقتی می‌گوییم برنده یا موفق شدیم، معنایش این است که 3 گل زده و 2 گل خورده‌ایم.» سپس خطاب به منتقدان گفت: «حالا عده‌ای بگویند که می‌شد از فلان فرصت هم استفاده کرد و گل‌های بیشتری زد. باید دید که در مقابل چه تیمی بازی کرده‌ایم و الا اگر در کنار گود نشسته و تماشاچی باشیم، می‌توانیم درخواست‌های بیشتری هم مطرح کنیم».
اگر به فرض این را از ایشان بپذیریم که به‌واسطه «متن وین» ما در مذاکرات 2-3 از رقیب پیش هستیم اما از آنجا که هنوز هیچ‌کس در سوت پایان این بازی ندمیده، در بردن مسابقه تردید‌های جدی وجود دارد بویژه وقتی که همین حالا «بهترین مدافع» دولت آقای روحانی دارد جلوی چشم همان تماشاگرهای کنار گود مورد وصف ایشان، به یک مهاجم خطرناک دشمن تعارف می‌زند و هر لحظه امکان دارد این مهاجم سابقه‌دار اسرائیلی- فرانسوی - آمریکایی که بارها دشمنی‌اش با ملت ایران را ثابت کرده، گل سوم را وارد دروازه دیپلماسی ایرانی کند.
البته جناب آقای رئیس‌جمهور! باید یادآوری کنیم در این مورد خاص غیر از 80 میلیون ایرانی که روی سکوهای کنار گود، تماشاگر باز شدن دروازه کشورشان خواهند بود، در جایگاه ویژه، قلب 1800 عزیز و خانواده‌های‌شان به شکلی مضاعف از شل گرفتن ظریف جلوی حریف خواهد شکست. همان 1800 هموطن مظلومی که قربانی خون‌های آلوده ایدزی و هپاتیتی صادر‌شده به ایران در فاصله سال‌های 1361تا 1363 توسط شرکت فرانسوی «مریو» بوده‌اند که در آن زمان متعلق به «موسیو ایدز» بود. این لقبی است که مطبوعات فرانسوی در کنار لقب‌های دیگری مثل دراکولا یا خون‌آشام به  «لوران فابیوس» داده‌اند. قطعا نفرت از وزیر خارجه فرانسه  که بیشتر نقش وزیر خارجه اسرائیل را با کارشکنی چندین باره در مذاکرات و لودگی برای نتانیاهو بازی می‌کرد، یکی از نقاط وحدت تمام موافقان و مخالفان توافق بر سر «متن وین» در کشورمان است.
بنیامین نتانیاهو سال گذشته گفته بود «لوران فابیوس نماینده تل‌آویو در مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 است و ما از طریق لوران مسائل مربوط به مذاکرات هسته‌ای را پیگیری می‌کنیم».
حتی اگر این مساله را نادیده بگیریم که افکار عمومی جهان سفر فابیوس به تهران را بازدید سفیر نیمه‌ رسمی رژیم صهیونیستی از جمهوری اسلامی ایران قلمداد خواهند کرد، این پرسش پیش می‌آید که چرا ما برای مجرم (یا دست‌کم متهم) پرونده خون‌های‌آلوده صادراتی انستیتو مریو فرش قرمز پهن کرده‌ایم؟  فراموش نکنیم دادگاه این پرونده اگرچه درباره شکایت قربانیان فابیوس از کشورهای فرانسه، آلمان غربی، ایتالیا، آرژانتین، عربستان و عراق حکم صادر کرده است اما درباره قربانیان ایرانی هنوز به نتیجه نرسیده و مفتوح است. در دولت گذشته سازمان انتقال خون ایران سال 1387 با تشکیل پرونده‌ای نسبت به اعلام شکایت از شرکت فرانسوی مریو اقدام کرد و در ادامه وزارت بهداشت و دفتر حقوقی ریاست‌جمهوری وارد مسیر پرونده شدند.
فابیوس چه به‌عنوان نخست‌وزیر وقت فرانسه و چه سهامدار مریو، پیش‌تر در دادگاه صادرات خون‌های آلوده در فرانسه اعتراف کرد سهل‌انگاری کرده است هرچند عملا به‌خاطر مصونیت سیاسی و اتصال به محافل صهیونیستی گرداننده فرانسه هیچگونه مجازاتی متوجه او نشد.
مطمئن باشید اگر تمام رسانه‌های فرانسه تحت تسلط پسرعموهای اشکنازی فابیوس یعنی خاندان صهیونیست روتشیلد نبودند، افکار عمومی این کشور هم نفرتشان را از او ابراز می‌کردند، چون نه تنها در آنجا هم چند صد بیمار هموفیلی را آلوده به ایدز و هپاتیت کرده ودستور انفجارکشتی صلح‌بانان معترض به تسلیحات هسته‌ای دولت را داده که از همه بدتر در نظر فرانسویان مغرور، طی 2 سال مذاکرات هسته‌ای بین‌المللی غرب و شرق با ایران، موقعیت جمهوری فرانسه را در حد نوکر اسرائیلی‌ها تنزل داده است. حالا «موسیو ایدز» در راه تهران است و پرونده او مفتوح! دست‌کم در خاک جمهوری اسلامی هم مصونیت سیاسی ندارد. با وجود دستور رسیدگی رهبری به این پرونده، ایران کماکان تنها کشوری است که هنوز موفق به دریافت خسارت خود از شرکت مریو نشده است و به نظر نمی‌رسد در وزارت امور خارجه نیز اراده خاصی برای پیگیری این موضوع وجود داشته باشد. امید قربانیان خون‌های آلوده به دستگاه قضاست تا متهم را توقیف کند. برخی هم به کنایه گفته‌اند پس لابد دارد می‌آید تا خودش را معرفی کند و غرامت پرونده خون‌های آلوده را بپردازد اما بر عکس؛ اطلاعاتی موثق وجود دارد که فابیوس به دعوت ظریف می‌آید تا پاداش بگیرد. مجموعه‌ای از پاداش‌های سیاسی و اقتصادی همراه با تحفه‌های پارسی از فرش و پسته، در انتظار او است. سیاهه پاداش‌های احتمالی به مجرم فرانسوی مفصل است اما می‌توان به این چند مورد اشاره کرد:  پذیرش درخواست فابیوس از ایران برای میانجیگری میان پاریس و دمشق تا فرانسه بتواند از منافع مشارکت در بازسازی سوریه بهره‌مند شود، همین طور درخواست از ایران برای میانجیگری میان احزاب لبنانی تا بالاخره تکلیف رئیس‌جمهور این کشور مشخص شود، احیای رابطه اقتصادی سابقا گسترده با ایران از ادامه تولید پژو و رنو گرفته تا افزایش مشارکت توتال در پروژه‌های نفتی و گازی و همین طور فروش ماشین‌های زراعی، گوشت، تجهیزات مخابراتی و فناوری به ایران و... . شاید باورش کمی سخت باشد بویژه برای آن 1800 قربانی مظلوم خون‌های آلوده که دستشان از مجازات مجرمی که در خانه‌شان را می‌زند کوتاه است. چه مصداقی برای «آه» مظلوم روشن‌تر از این که شاهد باشی وزیر امور خارجه کشورت با سلام و صلوات به استقبال  متهمی برود که خون تو را به ناپاکی آلوده است؟ آنوقت از نظر تو سفر فابیوس به تهران بودار نخواهد بود؟ به قول فرانسوی‌ها «خون پاک همیشه خودش را نشان می‌دهد.» ( Bon sang ne saurait mentir) و تو ثابت کرده‌ای که خونت پاک نیست. موسیو فابیوس! نیا که بوی خون می‌دهی.

گروه سیاسی: گزارش‌ها نشان می‌دهد متن منتشر‌شده جمع‌بندی وین توسط وزارت امور خارجه، اشتباهات و اغلاط املایی فراوانی دارد که در این میان، ترجمه غلط برخی واژه‌ها به طور کلی می‌تواند محتوای این جمع‌بندی را تغییر دهد.
به گزارش «وطن امروز»، مشرق در همین رابطه گزارشی مستند درباره این ترجمه‌های اشتباه منتشر کرده که در این میان، ترجمه غلط درباره فرآیند تخفیف در تحریم‌ها قابل توجه است.
براساس این گزارش، در ترجمه منتشر شده توسط وزارت امور خارجه، درباره تحریم‌های اتحادیه اروپایی در ضمیمه پنجم بند 16.1 چنین آمده است: «اتحادیه اروپایی مفاد آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 را لغو و مفاد متناظر در تصمیم شماره 413/2010 را تعلیق خواهد نمود».
همچنین در بند 20 همین ضمیمه آمده است:
8 سال پس از روز توافق «اتحادیه اروپایی اقدام به لغو مفاد آیین‌نامه اجرایی شماره 267/2012 و تعلیق مفاد متناظر در تصمیم شماره 413/2010 شورای اتحادیه اروپایی خواهد نمود».
درباره تحریم‌های آمریکا در بند 17.1 ضمیمه پنجم تصریح می‌شود: «آمریکا در روز اجرای توافق اقدام به متوقف نمودن اعمال تحریم‌های اشاره‌شده در بخش‌های 1/4 تا 5/4 و... خواهد کرد».
همان‌گونه که ملاحظه می‌شود طبق توافق، اتحادیه اروپایی صرفاً بخشی از تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای را لغو و بخش دیگری از آنها را تعلیق خواهد کرد. همچنین آمریکا اجرای بسیاری از تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای را صرفاً متوقف خواهد کرد و هیچ سخنی از لغو آنها نشده است.
اگر ترجمه وزارت امور خارجه از کلمه «lifting» را درست فرض کنیم این سوال مطرح می‌شود که چرا در ابتدای توافق گفته‌ شده همه تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای شورای امنیت، اتحادیه اروپایی و آمریکا لغو خواهد شد اما در جاهای دیگر متن این حرف نقض شده و گفته‌ شده بخشی از تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای اتحادیه اروپایی صرفاً تعلیق و بخشی از تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای آمریکا صرفاً متوقف می‌شود؟  آیا صدر و ذیل توافق با یکدیگر تناقض چنین واضحی دارند؟ آیا ممکن است در یک سندی با این اندازه از اهمیت، 1+5 دو تعهد کاملاً متناقض به ایران داده باشد؟ اگر این کلمه صرفاً یک‌بار در متن بیان‌شده بود احتمال بسیار بسیار اندکی می‌رفت که 1+5 چنین شیطنتی را مرتکب شده و تیم مذاکره‌کننده کشورمان‌ هم متوجه این شیطنت نشده باشد اما مساله این است که کلمه «lifting» در این متن 23 بار تکرار شده است. وزارت امور خارجه نیز هر 23 بار به لغو ترجمه کرده است. روشن است که چنین فرضی به‌هیچ‌عنوان قابل‌قبول نیست. درباره لغو تحریم‌ها 1+5 دو تعهد متفاوت و متناقض نداده است و ریشه این مشکل نه در متن اصلی که در ترجمه غلط کلمه «lifting» به «لغو» است.
 کلمه «lifting» معنایی اعم از لغو و تعلیق دارد یعنی هم شامل لغو و هم شامل تعلیق می‌شود. به‌عبارت ‌دیگر «lifting» هم درباره لغو به کار می‌رود و هم درباره تعلیق. نزدیک‌ترین معادلی که می‌توان در فارسی برای آن پیدا کرد کلمه «برداشتن» است یعنی وقتی گفته می‌شود همه تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای«lift» می‌شود یعنی همه تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای برداشته می‌شود. حال این برداشتن می‌تواند به‌صورت لغو باشد یا به‌صورت تعلیق. ازاین‌رو زمانی که در متن به نحو کلی صحبت از تعهدات آمریکا و اروپا و شورای امنیت راجع به تحریم‌ها هست از کلمه  
«lifting» استفاده می‌شود که هر سه تعهد لغو، تعلیق و توقف اجرا را شامل می‌شود بنابراین ترجمه«lifting» به لغو نتیجه‌ای جز نسبت دادن یک تعهد ناروا به 1+5 و ایجاد تصور و امید کاذب در مخاطب فارسی‌زبان نخواهد داشت و چنین خطاهایی به‌هیچ‌عنوان از سوی وزارت امور خارجه قابل‌قبول نیست.