گروه اجتماعی: «چرا هیچ اتفاقی نمی‌افته؟!» این سوال مهران مدیری بود از معصومه ابتکار در برنامه دورهمی. این سوال مدیری کلیت سیاست‌های دولت و عدم تاثیر آنها در زندگی مردم را شامل می‌شد. در پاسخ اما خانم رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در حوزه خود مدعی شد که وضعیت هوا نسبت به سال‌های گذشته بهتر شده است. اما ساکنان کلانشهرها که در 3 سال گذشته این معضل فزاینده را در ریه‌های خود حس کرده‌اند، این روزها نیز به سختی نفس می‌کشند. روز گذشته پس از 5 روز که پایتخت و تعداد دیگری از کلانشهر‌های کشور شاهد پایداری آلودگی هوا بودند که در برخی از کلانشهرها وارد هفته دوم می شود،  مرکز پایش آلودگی هوای استان تهران با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «با توجه به پایداری و سکون نسبی هوا در استان تهران انتظار می‌رود شرایط آلودگی هوا در تهران تا 2 روز آینده تداوم داشته باشد.» این در حالی است که با توجه به این اطلاعیه و پیش‌بینی‌های انجام شده زنگ ورزش مدارس پایتخت هم امروز و فردا به دلیل آلودگی هوا تعطیل اعلام شده است. مرکز پایش آلودگی هوای استان تهران به دنبال استمرار شرایط هوای ناسالم در تهران، اطلاعیه‌ای صادر کرد و در این اطلاعیه آمده است: «براساس اطلاعات دریافت شده از ایستگاه‌های سنجش آلودگی هوای شهر تهران به اطلاع می‌رساند، با توجه به پایداری و سکون نسبی هوا، در حال حاضر غلظت آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از 5/2 میکرون فراتر از حد مجاز بوده و شاخص کیفیت هوا 133 و بیانگر شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس است. همچنین با توجه به اطلاعیه اداره کل هواشناسی استان تهران انتظار می‌رود این شرایط تا 2 روز آینده تداوم داشته باشد، از این رو توصیه می‌شود افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و ریوی، کودکان و سالمندان از تردد غیرضروری در فضای باز خودداری کرده و سایر افراد نیز فعالیت‌های طولانی‌مدت را در فضای باز کاهش داده و از انجام فعالیت‌های ورزشی خودداری کنند».
تعطیلی زنگ ورزش مدارس
همچنین براساس خبرهای منتشر شده، زنگ ورزش مدارس پایتخت امروز و فردا به دلیل آلودگی هوا تعطیل است. اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی آموزش‌وپرورش شهر تهران هم در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «به دلیل وضعیت پایداری آلودگی هوا، زنگ ورزش مدارس شهر تهران روزهای یکشنبه و دوشنبه تعطیل خواهد بود. توصیه به مدیران مدارس این است که در زنگ تفریح و مراسم صبحگاه با توجه به وضعیت کنونی آلودگی هوا، دانش‌آموزان کمتر در معرض آلودگی قرار گیرند. در بخش دیگری از این اطلاعیه آمده است: «پیشنهاد می‌شود زنگ تفریح مدارس در کلاس‌های درس برگزار و از فعالیت بدنی دانش‌آموزان  در حیاط مدرسه جلوگیری شود».
توقف فعالیت معادن شن و ماسه
علاوه بر این رئیس محیط زیست استان تهران گفته است: «درخواست توقف فعالیت معادن شن و ماسه تهران تا 3 روز آینده ارائه شده و این مراکز تا رفع آلودگی هوای تهران فعالیت نمی‌کنند». ناصر مهردادی درباره تصمیمات اتخاذ شده برای کاهش آلودگی هوای شهر تهران افزود: براساس پیش‌بینی‌ها پایداری هوا تا روز سه‌شنبه در شهر تهران ادامه دارد. در حال حاضر با هماهنگی آموزش‌وپرورش زنگ ورزش مدارس در شهر تهران تا 2 روز آینده متوقف است. وی ادامه داد: به پلیس اعلام کردیم طرح برخورد با خودروها و موتوسیکلت‌های آلاینده را تشدید کند.  به گفته رئیس محیط زیست استان تهران، معادن شن و ماسه هم اجازه فعالیت در زمان ناسالم بودن هوا را ندارند و جلوی فعالیت آنها تا رفع مشکل آلودگی گرفته می‌شود.
شهر ری آلوده‌ترین نقطه تهران
این در حالی است که معاون پایش محیط زیست استان تهران گفته است: «ایستگاه فرمانداری شهرری با شاخص 172، آلوده‌ترین نقطه شهر تهران است». محمد رستگاری، معاون محیط زیست استان تهران با اشاره به اینکه هوای تهران در شرایط ناسالم قرار دارد، خاطرنشان کرد: در حال حاضر شاخص ذرات معلق کمتر از 5/2 میکرون روی عدد 135 قرار دارد و کیفیت هوا برای گروه‌های حساس ناسالم است.  وی ادامه داد: براساس شاخص ایستگاه‌های سطح شهر تهران، آلوده‌ترین نقطه پایتخت میدان فرمانداری ری با شاخص 172 است.  رستگاری با بیان اینکه در 5 روز گذشته هوای تهران ناسالم بود، افزود: براساس پیش‌بینی هواشناسی فردا هم هوای تهران ناسالم خواهد بود.  معاون پایش محیط زیست استان تهران تاکید کرد: در صورت رسیدن شاخص آلودگی به عدد 150، جلسه کمیته اضطرار برگزار می‌شود.
 

مجتبی اصغری: پس از آنکه بحث «تحقیق و تفحص از دوتابعیتی‌ها» در کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی مطرح شد، یکی از وزرا برای ادای توضیح پیرامون این موضوع در جلسه کمیسیون حاضر شد و طبق رویه چند سال اخیر بلافاصله پس از پایان جلسه، موارد مطروحه در نشست، به آینده‌ای نامعلوم موکول شد. این روند با تلاش رسانه‌ها و هوشیاری و دقت نظر نمایندگان مجلس شورای اسلامی دوباره با مطالبه‌گری قانونی، ادامه یافت ولی انتشار نظرات موافق نمایندگان و حقوقدانان و نظریه‌پردازان پیرامون اهمیت شناسایی شهروندان و مدیران دوتابعیتی، واکنش غیرقابل باور همان وزیر را در پی داشت که اصل تکلیف قانونی را با بیان این جمله که «طوری مساله دوتابعیتی مطرح می‌شود که انگار هر فردی که دوتابعیتی است فاسد، بیگانه، وطن‌فروش یا جاسوس است» انکار کرده و شناسایی مدیران و عوامل دوتابعیتی را نیز به مردم و رسانه‌ها واگذار کرده بود!
  حقوق و تکالیف شهروندی
موضوع پذیرش تابعیت مضاعف یا ترک تابعیت اولیه، یک بحث حقوقی جدی در سطح جهانی است و هیچ ارتباطی با هویت شخصی «فرد» یا «افراد» ندارد، بلکه آنچه در درجه نخست در حوزه حاکمیتی مطرح است، «احراز تابعیت شهروندان» به عنوان ابزار صیانت از دولت و قوانین شهروندی است. اهمیت این احراز هویت به حدی در قوانین ملی کشورهای توسعه‌یافته بالاست که حتی قوانین شهروندی ملی اعم از به رسمیت شناختن تابعیت چندگانه یا نفی آن، در اولویت قرار ندارد. یعنی حتی کشورهایی همچون آمریکا و انگلیس و کانادا نیز که تابعیت چندگانه را قانونا به رسمیت می‌شناسند دقیقا در مرزهای ورودی و خروجی خاک خود، تشخیص تابعیت را اصل می‌دانند و سر باز زدن شهروندان از قوانین خوداظهاری و همکاری در مسیر «احراز شهروندی» با جرائم مالی، بازداشت و محکومیت جزایی پاسخ داده می‌شود.
علت این موضوع نیز حق حاکمیت در تصمیم‌سازی پیرامون حوزه قوانین داخلی است، چرا که شخصی که بیش از یک تابعیت دارد از منظر قوانین همه کشورها دارای «وضعیت غیرعادی» است، زیرا تابعیت منشأ حقوق و تکالیف فرد در برابر کشور متبوع است. از یک طرف، برخورداری از حقوق و مزایای همزمان از 2 دولت می‌تواند به مصالح ملی دولت‌های متبوع خدشه وارد کند و از طرف دیگر، بسیار دشوار است شخص بتواند تمام تکالیف خود را نسبت به هر دو دولت ایفا کند.
  اهمیت احراز شهروندی
همچنین اگر فردی دارای تابعیت مضاعف بتواند مشاغل مهم کشوری و لشکری را در هر دو کشور احراز کند، مشکلاتی ایجاد خواهد شد که پیش‌زمینه جلوگیری از آن یا نظارت بر چنین شرایطی در همه کشورها «احراز تابعیت شهروندان» است. دقیقا به همین دلیل است که کشورهایی که تابعیت مضاعف را به رسمیت می‌شناسند نیز طبق قانون به شهروندان خود درباره چنین روندی اعم از برائت از حق شهروندی اولیه یا حفظ آن و پذیرش تابعیت غیر، «هشدار» می‌دهند و امکان «سلب تابعیت اولیه» را یادآور می‌شوند.
پس تابعیت مضاعف شاید در نگاه اول فریبنده باشد، چرا که به افراد امکان می‌دهد برای به دست آوردن روادید و گذرنامه از میان چند کشور دست به انتخاب بزنند اما واقعیت کاملاً متفاوت است چون تابعیت در عین داشتن حقوق و مزایا، تکالیف و تعهداتی را نیز به همراه می‌آورد.
با احتساب این موارد، سطحی‌نگری عامدانه یا احیانا نادانسته شخص وزیر محترم پیرامون مساله «احراز تابعیت شهروندان» و تبدیل آن به خصومت‌ورزی شخصی قانونگذار با افرادی که برخلاف قانون رسمی کشور، تابعیت بیگانه را پذیرفته‌اند، موضوعی قابل بررسی است و صدالبته این وظیفه «قانونا» برعهده حاکمیت است نه «مردم» یا «رسانه‌ها»! چرا که ابزارهای نظارتی و کشف تابعیت به حکم قانون در اختیار دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی و وزارت خارجه است و طبق رویه جهانی، اگر وزرای امور خارجه و اطلاعات و مسؤولان ناجا بخواهند، کشف تابعیت بسادگی با ایجاد سازوکارهای نظارتی میسر است کما اینکه هم‌اکنون حتی برگه «سوءپیشینه» و «اسناد رسمی» مورد نیاز شهروندان برای اخذ تابعیت دوم، توسط ناجا و وزارت امور خارجه صادر و تایید می‌شود و اصولا هزینه قابل توجه صدور پاسپورت و گذرنامه و کنترل اسناد در مبادی ورودی و خروجی کشور به همین منظور صورت می‌گیرد.
  بخشش از جیب کدخدا؟!
علاوه بر این هیچ دولت یا دولتمردی حق ندارد با ارتزاق از بیت‌المال، از دایره حقوق قانونی مردم بذل و بخشش کند کما اینکه ساده‌ترین مساله پیرامون تشخیص شهروندان دارای تابعیت مضاعف، حل و فصل مسائل مالیاتی آنهاست. چطور ایرانیان باید بپذیرند شهروندان دارای تابعیت کشورهای دیگر، مالیات درآمد حاصل از فعالیت اقتصادی در ایران را به دولت بیگانه اعطا کنند اما در کشور خودمان از پرداخت مالیات معاف باشند؟! آیا آقای وزیر اجازه دارد چنین درآمدی را با شخصی کردن مساله در دوره بروز بحران‌های اقتصادی متنوع، از دولت و ملت کشورمان ستانده و به دولت بیگانه تقدیم کند؟!
مساله بعدی را می‌توان در اهمیت درک آینده‌نگری قابل تقدیر قانونگذار خلاصه کرد. طبق قانون کشورمان به موجب تبصره 2 ماده987 قانون مدنی ایران، حقوق و مالکیت افرادی که تابعیت بیگانه را پذیرفته‌اند بر اموال غیرمنقول دچار محدودیت‌هایی می‌شود، از جمله در صورتی که موجب «سلطه اقتصادی» شود حق داشتن اموال غیرمنقول را ندارند.
موضوع «مهندسی اقتصاد کشور» توسط گروهی از افراد دارای تابعیت اروپایی و آمریکایی که طبق برنامه‌ریزی وزارت خزانه‌داری آمریکا و انگلیس برای تصاحب موقعیت‌های حساس و کلیدی کشور در 2 سال اخیر به قصد نفوذ وارد کشور شده‌اند، موضوع روز است. آیا وزیر محترمی که از اشراف زیرمجموعه خود بر همه حوزه‌های نفوذ دشمن خطابه می‌خواند به عواقب اجرایی نشدن قانون در این حوزه واقف است؟ وقتی شهروند دارای تابعیت بیگانه «شناسایی» نشود طبیعتا امکان نظارت بر بازار و مقابله با «سلطه اقتصادی» بیگانه نیز از حاکمیت سلب می‌شود.
  سکوت در برابر نفوذ
کمترین اتفاق در این حوزه فرار یک مدیر بانکی کشور با صدها میلیون دلار از بیت‌المال به مقصدی است که تابعیتش را از چند سال پیش، بدون توجه حاکمیت پذیرفته بود اما فتنه‌های بزرگ‌تری را می‌توان طبق آنچه دوتابعیتی‌های سهیم در اقتصاد کلان ترکیه، برزیل و ونزوئلا رقم زدند، تصور کرد. پرواضح است آن زمان که مدیران دوتابعیتی که فرضا در وزارت نفت، صندوق ضمانت صادرات ایران، بخشی از بانک‌ها از جمله بانک مرکزی و ضمائم، شرکت‌های سرمایه‌گذاری بورسی کلان و... رخنه کرده‌اند، تصمیم بگیرند پروژه‌ای مشترک به منظور تغییر سیاست‌های کلان نظام در حوزه‌ای خاص را اجرایی کنند، زمان مقابله با «سلطه اقتصادی» بیگانه بر کرسی‌های حساس و حاکمیتی کشور نیست!
عاقل کسی است که دوراندیش باشد! «قانون» تامین‌کننده منافع آحاد جامعه در یک زندگی جمعی است و برترین قوانین بدون پشتوانه اجرایی، سطح زندگی بشر را به دوره غارنشینی تقلیل خواهد داد. انتظار این است فردی که بر کرسی مدیریت اجرایی دستگاه اطلاعاتی کشور تکیه زده درک کند صیانت از حاکمیت و اجرای قوانین به معنای «جاسوس» یا «خلافکار» پنداشتن سایرین نیست، بلکه متناظر بر اهمیت «حقوق شهروندان ایرانی» است؛ همان 80 میلیون نفری که حق دارند بدون تهدید روزانه دارایی‌های ملی، منافع جمعی و حق و حقوق فردی، ذیل چارچوب صیانتی قوانین جمهوری اسلامی ایران با امنیت و آرامش زندگی کنند، داده‌های بانکی‌شان زیر دست یک دوتابعیتی انگلیسی- ایرانی در «گروه آتیه» نباشد، قراردادهای جدید نفت و گازشان را مدیران دوتابعیتی با دوستان چتم‌هاوسی در دورهمی‌های خصوصی در لندن نگارش نکنند، اطلاعات برنامه هسته‌ای کشورشان توسط عوامل نفوذی دوتابعیتی در کرسی‌های کلان دولتی با دشمن مبادله نشود و برجام و تعهدات پیرامونی‌اش را دوتابعیتی‌های نایاکی، پیش‌تر در بنیاد برادران راکفلر احیانا تهیه و تنظیم نکرده باشند. اینها حقوق قانونی مردم ایران است آقای وزیر! وظیفه دستگاه نظارتی کشور، پیشگیری از وقوع این فجایع است نه اشراف بر وقوع نقشه دشمن!

حمید رحیمی‌نژاد: از همان ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید یکی از انتقاداتی که همواره از سوی منتقدان دلسوز به دولت گوشزد می‌شد این بود که دولت بهتر است همه تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکرات نچیند و همراه با پیگیری مذاکرات نیم‌نگاهی نیز به دیگر مسائل و مشکلات داشته باشد، زیرا علی‌الاصول ریشه تمام مشکلات کشور در مذاکره نیست اما نه‌تنها به این نصیحت مشفقانه توجه نشد، بلکه ریاست محترم جمهور- احتمالا برای توجیه کم‌کاری دولت در بقیه زمینه‌ها و البته مبتنی بر ایده بنیادین دولت‌شان- با ربط دادن تمام مشکلات حتی آب خوردن به بحث مذاکرات، آب پاکی را روی دست همه ریختند و به این صورت برجام به عنوان ثمره مذاکرات  تبدیل به تمام هستی دولت شد!
با شروع مبارزات ریاست‌جمهوری آمریکا و اظهارنظر منفی اکثر کاندیدا‌های 2 حزب درباره برجام، نگاه‌ رسانه‌ها و مردم ایران برای نخستین‌بار به صورت گسترده‌ای متوجه انتخابات آمریکا شد. نتیجه نهایی مبارزات انتخاباتی در نهایت کسی بود که بیشترین هجمه‌ها علیه ایران و توافق با ایران را داشت به نحوی که در اجلاس سالانه کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپک) اعلام کرد اولویت نخست کاری‌اش پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، پاره کردن توافقنامه هسته‌ای ایران خواهد بود و باعث شد این سوال در افکار عمومی و رسانه‌ها پیش بیاید که با روی کار آمدن ترامپ چه بلایی سر «هستی دولت اعتدال» خواهد آمد و آیا ترامپ فرجام برجام است؟
بلافاصله بعد از قطعی شدن پیروزی ترامپ شاهد اظهار نظرهای متعددی از دولتمردان بودیم که از الزام‌آور بودن برجام و بی‌تاثیری تغییر دولت آمریکا می‌گفتند اما جالب‌ترین اظهارنظر در این‌باره را جناب دکتر روحانی، ریاست محترم جمهور داشتند. ایشان فرمودند: «هوشمندی ایران این بود که برجام را به عنوان قطعنامه شورای امنیت ثبت کرد که با تصمیم یک دولت قابل تغییر نیست». در این سخنان، ریاست محترم جمهور تلویحاً به این امر اعتراف کرده‌اند که تغییر دولت آمریکا می‌تواند باعث عدم اجرای برجام توسط آمریکا شده و موجب شود برجام به محاق رود، البته ایشان ذکر کردند که دولت محترم با «هوشمندی» برجام را در قالب قطعنامه سازمان ملل تنظیم کرده است که قابل نقض توسط دولت‌ها نباشد. در نقد این سخنان ریاست محترم جمهور لازم نیست به «حق وتوی آمریکا» یا ارزش نداشتن قطعنامه‌ها برای آمریکا اشاره کنیم، بلکه کافی است برای تحلیل آینده احتمالی توافق برجام بخشی از سخنان خود ریاست محترم جمهور را مرور کنیم.
مهم‌ترین نکته آن است که برخلاف نظر صریح ریاست محترم جمهور که از یکی بودن قطعنامه و برجام می‌گویند، در توضیح بند 18 برجام به صراحت اینچنین آمده است: «مفاد این قطعنامه [شورای امنیت] به منزله مفاد برجام نیست». پس مشخصا برخلاف نظر ریاست محترم جمهور برجام و قطعنامه 2 سند کاملا مجزا هستند اما حتی اگر فرض را بر این بگیریم که برجام تا حد زیادی با قطعنامه اشتراک دارد مشکل دیگری رخ می‌نماید. نکته اساسی که وجود دارد این است که از قرار معلوم ریاست محترم جمهور اساساً فراموش کرده‌اند درباره کدام قطعنامه صحبت می‌کنند! اگر منظور ایشان از قطعنامه همان قطعنامه 2231 شورای امنیت باشد باید به ایشان یادآور شد در همان زمان تصویب قطعنامه خود ایشان درباره قطعنامه فرمودند: «در «برجام» اصلاً چیزی راجع به بحث موشک، دفاع و سلاح مطرح نشده است، چیزی که وجود دارد در قطعنامه 2231 است... ما رسما اعلام کردیم قائل به همین بندها به همین صورتی هم که در قطعنامه 2231 آمده نیستیم، در خود «برجام» هم تصریح کردیم که نقض قطعنامه به معنای نقض «برجام» نیست».  همان طور که دیدید ریاست محترم جمهور و ایضا دکتر عراقچی همان زمان صراحتاً به طور رسمی از بی‌اعتباری و عدم اجرای قطعنامه 2231 توسط ایران گفتند و بر اصل بودن برجام در توافق تاکید کردند. حال با توجه به اظهارات «هوشمندانه» جدید ریاست محترم جمهور مبنی بر اصل بودن قطعنامه و فرع بودن برجام! این سوال پیش می‌آید که قسم حضرت عباس(ع) را باور کنیم یا دم خروس را؟
اساساً دیگر وقت این سوال از ریاست محترم جمهور رسیده است که تا کی می‌خواهید این رفتار را ادامه دهید؟ تا کی می‌خواهید هر وقت به نفع شماست بر طبل برجام بکوبید و وقتی به نفع شما نیست بر ساز قطعنامه زخمه بزنید؟ بهتر نیست حساب کار را لااقل با خود یکی کنید؟
البته  شما همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد برجام چیدید و برجام شد تمام اعتبار سیاسی شما، شما اعتبار سیاسی خود را در سبدی چیدید که نتیجه‌اش در دوران اوبامای «مودب و باهوش»، «تقریباً هیچ» بود چه رسد در دوران جناب کینگ‌کنگ ترامپ  و در صورتی که این اظهارات شما «مصرف داخلی نداشته باشد» و برای منحرف کردن اذهان ملت شریف ایران نباشد باید به شما کمی حق داد، زیرا شاید از سر اضطراب اینطور متناقض سخن می‌گویید، چون  برای شما سخت است قبول کنید تمام اعتبار سیاسی‌تان در معرض خطر است!

گروه اقتصادی: رئیس‌کل بانک مرکزی بازگرداندن حقوق‌های مازاد بیش از 20میلیون تومان را یک امر اختیاری برای مدیران نجومی خواند!
به گزارش «وطن‌امروز» مدیران نجومی که تعداد آنها حدود 400 نفر عنوان شده نه تنها اخراج نشده‌اند بلکه پول‌ها را هم بازنمی‌گردانند. حالا رئیس کل بانک مرکزی بازگرداندن دریافتی نامتعارف را یک مساله شخصی می‌داند!
رئیس‌کل بانک مرکزی موضع خود در مقابل تعیین ضرب‌الاجل دیوان محاسبات برای مدیران بانکی مبنی بر بازگرداندن مازاد دریافتی ۲۰ میلیون تومانی را اعلام کرد و گفت اگر پرداخت‌ها براساس ضوابط قانونی انجام شده باشد، از لحاظ قانونی تکلیفی برای بازگشت آن وجود ندارد. اخیرا دیوان محاسبات طی نامه‌ای به مدیران بانکی آنها را مکلف به بازگرداندن مبلغ مازاد ۲۰ میلیون تومان دریافتی در هر ماه  کرده است به گونه‌ای که از ابتدای سال ۱۳۹۳ تاکنون مجموع دریافتی مدیران بانکی از حقوق، پاداش، عیدی، پرداختی‌های مجموع سالانه- که معمولا تا 4 برابر حقوق است- تا حق ماموریت، حق رفاهی، پرداختی‌های پزشکی، پوشاک و نظایر آن مورد محاسبه قرار گرفته است؛ در نهایت بعد از جمع این مبالغ اگر پرداختی ماهانه به طور متوسط و ناخالص بیش از ۲۰ میلیون تومان باشد یا به عبارتی هر مدیر بانکی در طول یک سال بالغ بر ۲۴۰ میلیون تومان هر گونه دریافتی داشته، ملزم به بازپرداخت آن طی 3 روز به خزانه است. در شرایطی که نحوه برخورد دیوان محاسبات مورد پذیرش اغلب مدیران بانکی قرار نگرفته، ولی‌الله سیف، رئیس کل بانک مرکزی در گفت‌وگویی که با ایسنا داشت، هر چند می‌گوید نظر خاصی در این رابطه ندارد اما توضیحاتی تامل‌برانگیز ارائه کرده است. وی با بیان اینکه در این رابطه نظر خاصی ندارم اینگونه گفت که اما طبیعتا اگر در گذشته کسی برخلاف ضوابط هر گونه دریافتی داشته مکلف به برگشت آن است. سیف ادامه داد: ولی اگر کسی براساس ضوابط و مجوزهای خاص دریافتی داشته و حتی در بسیاری از موارد  فرد با مجوزها و اختیارات موجود نقشی در تعیین امور خود داشته است یا سازمان مربوط برای وی تعیین کرده، به طور طبیعی درباره برگشت مازاد دریافتی، آن شخص باید تصمیم بگیرد. رئیس کل بانک مرکزی موضوع دیگری را هم مورد اشاره قرار داد و عنوان کرد: برخی افراد به دلیل احساس نزدیکی به نظام و حس مسؤولیت خود، همین که عنوان می‌شود این رقم بالاتر از حد معمول بوده، ممکن است این مبالغ را بازگردانند که تصمیم فردی خود شخص است. با این حال معتقدم از لحاظ قانونی تکلیفی در این رابطه وجود دارد.
 دولت بدهی‌های بانکی خود را پرداخت کند
سیف روز گذشته به غیر از اظهارات عجیب و غریب درباره دریافتی‌های نجومی اظهارنظر دیگری هم کرده و آن در مورد وضعیت بد نظام بانکی است. رئیس کل بانک مرکزی گفت: ساختار نظام بانکی کشور مشکل دارد و هیچ‌کس به طور جدی به فکر اصلاح آن نیفتاده، در حالی که بخش عمده‌ این اصلاحات بر عهده دولت است. ولی‌الله سیف پیش از ظهر دیروز در جلسه شورای بانک‌های استان یزد اظهار داشت: ساختارهای نظام بانکی کشور دچار مشکل بوده و هیچ‌کس تاکنون به فکر اصلاح آن به شکل جدی نیفتاده است. وی عنوان کرد: بخش عمده‌ای از این اصلاحات که باید در نظام بانکی رخ دهد، باید از طریق دولت انجام شود و دولت می‌تواند با بازگرداندن بدهی‌های خود بخشی از این اصلاحات را انجام دهد. رئیس کل بانک مرکزی ادامه داد: زمانی حجم این بدهی‌ها پایین بود و بانک‌ها تحمل می‌کردند اما اکنون حجم بدهی‌ها افزایش یافته و سیستم بانکی را دچار تنگنا کرده است. وی خاطرنشان کرد: البته دولت مصمم به پرداخت است و 2 لایحه نیز در این زمینه تنظیم شده که بزودی به مجلس می‌رود و امیدواریم با تصویب و اجرای این لوایح، مشکلات بانک‌ها رفع شود و بتوانند رسالت خود را به نحو بهتری انجام دهند. وی با مقایسه‌ شرایط اقتصادی دولت یازدهم و قبل از آن بیان کرد: دامنه نوسانات نرخ ارز بسیار زیاد بود و سرمایه‌گذار جرأت تصمیم‌گیری نداشت، در حالی که اقتصاد نیازمند سرمایه‌گذاری مستمر تولیدی است تا این سرمایه‌گذاری منتهی به اشتغالزایی شود. رئیس کل بانک مرکزی خاطرنشان کرد: اکنون شرایط بهبود یافته و جهت‌گیری‌های دولت یازدهم در حوزه اقتصادی مثبت بوده و با هماهنگی‌های انجام شده، آثار مثبتی را نیز شاهد بود‌ه‌ایم. وی با اشاره به اینکه کشور ما یک شوک نفتی بزرگ را نیز پشت سر گذاشت، افزود: کشوری نظیر ونزوئلا با این شوک نفتی در حوزه اقتصاد به کلی نابود شد اما در کشور ما به دلیل وجود برنامه‌ریزی از این بحران عبور کردیم. وی یادآور شد: بانک‌های کشور در سال گذشته 417 هزار میلیارد تومان تسهیلات پرداخت کردند که این رقم نقش بسیار اثرگذاری در اقتصاد و تولید کشور داشته است. سیف ادامه داد: 45 درصد دارایی‌های منجمد بانکی در صورت‌های نظام مالی است که این رقم مشکل‌زا و نشأت گرفته از طلب بانک‌ها از دولت و دارایی‌های غیرنقدی است و اینها بخشی از دارایی‌های در جریان را محدود و اثربخشی آن را کم کرده است. وی با تاکید بر اینکه اولویت بانک‌ها تامین مالی و تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام است، افزود: در ابتدای کار اعلام شد 7 هزار و 500 واحد کوچک و متوسط در کشور داریم که این آمار مبنای درستی نداشت زیرا اکنون در کل کشور به 15 هزار واحد کوچک و متوسط از طریق ثبت‌نام در سامانه بهین‌یاب یا مراجعه مستقیم به بانک‌ها، تسهیلات پرداخت شده است. سیف اظهار داشت: رقم پرداخت شده به این واحدها بالغ بر 10 هزار و 600 میلیارد تومان است که این روال ادامه دارد و هیچ محدودیتی برای پرداخت تسهیلات وجود ندارد و هیچ توجیهی نیز وجود ندارد که بانک‌ها بگویند منابع مالی نداریم. وی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: بانک‌ها باید ترازهای خود را به سرعت از سرمایه‌های راکد تخلیه کنند و به سرمایه‌های جاری برسانند. سیف همچنین تصریح کرد: میزان معوقات نیز معقول نیست که البته با اقدامات انجام شده نسبت معوق از 15 درصد به 11 درصد رسیده اما باید تلاش کنیم این میزان به دامنه قابل قبول که زیر 5 درصد است، برسد.

بازنگرداندن حقوق‌های غیرمتعارف
وجود مقررات اشتباه در زمان پرداخت حقوق، مزایا یا وام غیرمتعارف نباید بهانه‌ای برای عدم عودت پول‌ها به خزانه شود. علی ابراهیمی درگفت‌وگو با خانه ملت، درباره نامه‌ دیوان محاسبات به مدیران بانکی مبنی بر بازگرداندن مبلغ مازاد ۲۰ میلیون تومان دریافتی در هر ماه گفت: حقوق‌های غیرمتعارف حتی در صورتی که براساس آیین‌نامه پرداخت شده باشد؛ باید بازگردانده شود، بنابراین باید تمام اشخاصی که مازاد دریافتی داشته‌اند مبالغ مازاد را عودت دهند. نماینده مردم شازند در مجلس ادامه داد: باید توجه داشت گاهی برخی پرداخت‌های غیرمتعارف براساس تفسیر اشتباه از قوانین و مقررات بوده است، بنابراین باید مازاد پرداختی حقوق و مزایا بازگردانده شود. وی افزود: نمی‌توان برای دریافتی حقوق غیرمتعارف به آیین‌نامه اشتباه استناد کرد. ابراهیمی ادامه داد: مجلس موضوع نحوه پرداخت حقوق‌های غیرمتعارف را پیگیری خواهد کرد و باید مقرراتی در این‌باره تدوین شود که اجازه تکرار این موضوع داده نشود. در  همین حال محمود بهمنی، رئیس‌کل سابق بانک مرکزی با بیان اینکه هیچ یک از مدیران دولتی و بانکی حقوق خود را تعیین نمی‌کنند، گفت:  افرادی که حقوق‌های نامتعارف دریافت کردند به تنهایی مقصر نیستند بلکه این مجامع بانک‌ها و صندوق‌ها هستند که حقوق مدیران را تعیین می‌کنند. بهمنی افزود: مصوب‌کنندگان حقوق‌های نامتعارف نیز باید دقت می‌کردند تا چنین ارقامی در فیش‌های حقوقی برخی دیده نشود.

حسین  علوی: مهندس ناصر نوبری از ابتدای مذاکرات هسته‌ای در دولت روحانی بارها نسبت به تبعات این نوع مذاکره هشدار داده بود. او نخستین دیپلمات ارشد ایرانی بود که درباره ماهیت مذاکرات هسته‌ای دولت روحانی و 1+5 انتقاداتی جدی مطرح کرد و نامه‌هایی سرگشاده به حسن روحانی نوشت. عمده انتقادات نوبری به مذاکرات تیم روحانی این بود که ایران تعهدات خود را به صورت نقد خواهد پرداخت اما در مقابل وعده نسیه دریافت کرده است. حالا پس از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا، نوبری مطالب مهمی مطرح کرده است. او می‌گوید روحانی فریب دستکش مخملی نظام آمریکا (اوباما) را خورد و حالا با آمدن ترامپ، پنجه چدنی نظام آمریکا عیان شده است. او تصریح کرد این وضعیت در حالی است که سرمایه هسته‌ای ایران از بین رفته و در مقابل تقریبا هیچ چیزی عاید ایران نشده است. سفیر جمهوری اسلامی ایران در شوروی سابق درباره وضعیت نزدیکی ترامپ و پوتین و تاثیر آن بر تحولات منطقه‌ای نیز اظهارات قابل تاملی مطرح کرده است. گفت‌وگوی «وطن‌امروز» با مهندس ناصر نوبری را در ادامه می‌خوانید.
***
 آیا شما پیروزی ترامپ را پیش‌بینی می‌کردید؟
اینکه الان بنده بگویم پیش‌بینی می‌کردم یا نه دیگر ارزش ندارد اما حداقل این را می‌توانم بگویم بنده به این نکته توجه ویژه داشتم که ترامپ در بستر یکی از 2 حزب بزرگ آمریکا وارد عرصه شده و پرورش یافته است یعنی در هر حال یکی از ارکان اصلی نظام آمریکا پشت‌سر او است و اینکه نظام آمریکا امکان ایجاد امواج شورشی و ضدنظام آمریکا را برای ترامپ فراهم کرده تا آنجا که وی در صورت عدم پیروزی خود نتیجه انتخابات را پیشاپیش زیر سوال برده و مردم را در آن صورت به شورش فراخوانده بود، در این شرایط اگر ترامپ شکست می‌خورد این موج عظیم شورش‌گرانه ضدنظام آمریکا چگونه قابل کنترل و خاتمه بود و لذا برای آرامش و تثبیت امنیت نظام آمریکا بعد از انتخابات، بیشتر پیروزی ترامپ ضرورت داشت.  
 در ایران عکس‌العمل دولتمردان نشان می‌دهد آنها پیروزی ترامپ را پیش‌بینی نکرده بودند؛ برخی معتقدند اظهارات رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه شتابزده و هیجانی بوده است!
خیلی‌ها در دنیا پیروزی ترامپ را پیش‌بینی نمی‌کردند بنابراین عدم پیش‌بینی قطعی پیروزی ترامپ مشکل اصلی دولت ما نیست (با اینکه آقایان خود را آمریکاشناس و بزرگ شده آنجا می‌دانند) بلکه مشکل اصلی این است که دولت ما با مسائل حیاتی و حساس، قبیله‌ای و متعصبانه، عوامانه و نه علمی برخورد می‌کند. بله! یک برخورد نسبتاً غیرمتعصبانه این بود که ارزیابی و برآورد دولت احتمال بیشتر پیروزی کلینتون را نشان دهد و احتمال پیروزی ترامپ را کمتر بداند ولی تدبیر حکم می‌کرد دولت برای وقوع این احتمال کمتر هم خود را آماده می‌کرد اما متاسفانه نوع عکس‌العمل و استیصال دولتمردان نشان می‌دهد متاسفانه دولت یک چشمی و یک‌سویه فقط آماده پیروزی کلینتون و هماهنگی با آن شرایط بوده است و این یکسونگری و عدم آمادگی برای مواجهه با شرایط گوناگون برای یک دولت، خطرناک است.
 در این میان واکنش وزیر امور خارجه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ایشان در نخستین واکنش درباره پیروزی ترامپ بلافاصله نگرانی‌شان درباره برجام را نشان دادند و پایبندی و اجرای برجام از سوی ترامپ را خواستار شدند که این، اضطرار و استیصال ایشان را نشان می‌داد. اصل اولیه در سیاست و دیپلماسی این است که شما باید طوری واکنش نشان دهید که این واکنش شما را به هدف‌تان نزدیک کند و نه از آن دور. اگر آقای وزیر از بابت برجام نگران روی کار آمدن ترامپ است نباید آنقدر فوری و تابلو آن را بروز دهد که این، طرف مقابل را به عمل و فشار بیشتر و شما را به انفعال بیشتر می‌کشاند و عملاً بیشتر موجب تزلزل برجام می‌شود، حالا این واکنش را مقایسه کنید با موضع رهبر معظم انقلاب که فرمودند اگر آمریکایی‌ها برجام را پاره کنند ما آن را آتش می‌زنیم؛ کدامیک از این دو موضع موجب بازدارندگی بیشتر در طرف مقابل می‌شود؟ من نمی‌گویم وزیر امور خارجه هم باید عین همین جملات را به‌کار می‌برد، بنده دیپلماتم و مؤسس بخش سخنگویی وزارت امور خارجه بوده‌ام و آشنا به نوع واژگان متناسب با رهبری و متناسب با وزیر امور خارجه هستم، ایراد بنده به اساس موضع‌گیری است که باید با واژگان متناسب طوری صورت می‌گرفت که استیصال را نشان نمی‌داد. ترامپ یک سال مرتب علیه برجام گفته و حالا هم روی کارآمده و وزیر امور خارجه ما می‌گوید قبول نیست و خواستار اجرای برجام می‌شود؛ قطار یک سال پیش سوت کشیده و راه افتاده رفته و تازه ایشان می‌گوید نه قبول نیست، چون بلیتش دست من است!
 حال با توجه به شرایط جدید و روی کارآمدن ترامپ که تأکیده کرده در مواجهه با ایران تمایلی به مدل برجام ندارد، آینده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بنده بیش از 16 سال است به دوستان گوشزد کرده‌ام با آمریکا و غرب معامله نقد در برابر نقد و نسیه در برابر نسیه کنید، و از معامله نقد در برابر نسیه پرهیز کنید زیرا آنها جنس ما را نقد از ما می‌گیرند و بعد موقع دادن جنس نسیه  خودشان دبه و سنگ‌اندازی می‌کنند و موجب ضرر ما می‌شوند اما متاسفانه دوستان توجه نکرده‌ و همواره به آمریکا و غرب اعتماد کرده‌اند. 16 سال پیش در دوران دولت اسبق این خطا را کردند و کشور ضرر کرد و با اینکه بنده از ابتدای دوره جدید بارها هشدار دادم که دوباره مرتکب این خطای استراتژیک نشوند اما نمی‌دانم چرا دوباره با اصرار این خطا را مرتکب شدند و الان دوباره کشور را دچار دردسر کرده‌اند. معنی ندارد از یک سوراخ 2 بار گزیده شویم. بنده تصریح کردم که اساساً همین دولت فعلی آمریکا که طرف مذاکره و معاهده است قابل اعتماد نیست و پایبند به تعهد‌اش نخواهد بود و همه دیدیم پایبند نماند و خود دولتمردان گفتند «تقریباً هیچ» عاید ایران شده است. چقدر رهبری معظم هشدار دادند که نقد به نقد معامله کنید و همزمان جنس بگیرید و جنس بدهید اما دوستان رفتند سرهم‌بندی و با کلمات بازی کردند که آغاز اجرای ما این است و آغاز اجرای آنها آن است و کلاه شرعی دستبافت آمریکایی‌ها را تحویل ما دادند؛ خلاصه این شد که ما هزاران سانتریفیوژ را تعطیل کردیم و ذخایر استراتژیک‌مان- هزاران کیلو اورانیوم- را برباد دادیم و در رآکتورمان سیمان ریختیم  و آخر سر آنها یک تکه کاغذ دستمان دادند. حالا ما هیچ اما هر چقدر رهبری معظم هشدار دادند که آقا این یک تکه کاغذ است و ضمانت اجرایی ندارد؛ اول آنها به معنای واقعی در میدان و زمین اجرا کنند آنگاه شما هم اجرا کنید اما آقایان گفتند این نامه خودش یعنی اجرا و فلان و بهمان و... و شد آنچه نباید می‌شد و حالا دیگر خودشان می‌گویند و حرف من نیست و آن اینکه ایران همه تعهداتش را اجرا کرده ولی طرف مقابل یک نامه داده که حاضر نیست ضمانت اجرایی آن را بدهد و لذا فقط یک تکه کاغذ دستمان را گرفته است و هر چه آقایان پیگیری کردند کری و اوباما باج‌خواهی جدید کردند و گفتند هسته‌ای را تعطیل کردید کافی نیست باید در مسائل منطقه با ما هماهنگ شوید و موشک‌ها و حقوق‌بشرتان هم مشکل دارد و چه و چه و چه... خب! این بازی دولت فعلی آمریکا تا حالا بود که تازه خودش طرف معاهده است، از این به بعد هم که می‌خواهد تحویل دولت بعدی و ترامپ بدهد که اساساً تعهدات برجام را قبول ندارد. دولتی که می‌گفت تعهدات را قبول دارد برای اجرا باج‌خواهی می‌کرد حالا معلوم است دولت جدید که اساساً تعهدات را قبول ندارد بیشتر باج‌خواهی خواهد کرد. من یاد یک دوبیتی معروف ایرانی افتادم که وصف این روزهای کشور است. «تفنگ نقره کارم را فروختم / برای یار لباس ترمه دوختم/ لباس ترمه‌ام را پس فرستاد/ تفنگ نقره کارم داد و بیداد». برنامه هسته‌ای ایران که حکم تفنگ را در این دوبیتی دارد، تقریبا نیمه‌تعطیل شد و البته لباس ترمه‌مان را هم پس ندادند؛ ترامپ می‌گوید کدام لباس ترمه همان که می‌گویید به اوباما دادید، به من چه، بروید از خودش بگیرید، من که چیزی ندیدم!
بنده از 3 سال پیش با 2 نامه سرگشاده به رئیس‌جمهور و ده‌ها مصاحبه و سخنرانی و مناظره در سرتاسر ایران و در ده‌ها دانشگاه مرتب تأکید و تصریح کردم و همه اینها الان در آرشیو رسانه‌ها و سایت‌ها موجود است و می‌توانید بروید و ببینید که هشدار دادم؛ «پرهیز کنید از معامله نقد با نسیه زیرا آنها در دادن نسیه دبه کرده و باج‌خواهی جدید خواهند کرد و بعد با بازی‌های کنگره دردسرهای جدید ایجاد خواهند کرد و بعد با تغییر دولت‌ها کارشکنی‌ها و باج‌خواهی‌های بیشتر به راه خواهند انداخت و متاسفانه حالا همه اینها اتفاق افتاده است».
 اما وزیر امور خارجه ایران برای وادار کردن آمریکا به پایبند بودن، بر تعهدات در چارچوب سازمان‌های بین‌المللی تأکید کردند؟
همین آقایان 12 سال پیش گفتند چون اجازه نداشتیم با آمریکا کار کنیم، فقط با اروپا کار کردیم و می‌خواستیم به کمک اروپا، آمریکا را دور بزنیم اما آمریکا زورش زیاد بود و کدخدا بساط‌مان را بهم زد برای همین شکست خوردیم و لذا این‌بار اجازه گرفتیم و با آمریکا کار کردیم که دیگر مشکلی پیش نیاید (اینها را خودشان در کتاب‌های‌شان نوشته‌اند) اما حالا دوباره با آمریکا مشکل پیش آمده و بساط را بهم ریخته است و دوباره دوستان صحبت از اروپا و سازوکارهای بین‌المللی می‌کنند، یعنی دوباره می‌خواهند به کمک اروپا و وزن آن در سازمان‌های بین‌المللی، آمریکا را دور بزنند! مگر خودتان نگفتید آمریکا کدخداست و بدون اذن او کار درست نمی‌شود و 12 سال پیش به همین دلیل شکست خوردید؟!
 راه‌حل چیست؟
اگر ما جنس نقد با جنس نقد بده بستان کرده بودیم (یا نسیه با نسیه) دیگر غمی نداشتیم که چه شود در آمریکا، ترامپ بیاید یا کلینتون! که تازه کلینتون هم گفته بود و خود را آماده کرده بود از موقعی که بیاید فشار و باج‌خواهی را بیشتر کند.
 حالا که آن فرصت‌ها گذشته، الان چه باید بکنیم؟
ما نمی‌توانیم با انواع روش‌ها و تاکتیک‌های متفاوت طرف مقابل فقط با یک روش و تاکتیک برخورد کنیم؛ همانطور که همین اول نشان دادیم به انفعال افتاده و گوشه رینگ می‌افتیم. در واقع نظام آمریکا دولت ما را فریب داد و دولت ظاهراً سازشکار و دموکرات آمریکا را جلوی ما گذاشت و دولت ما را خام کرد. دولت نیز به هشدار رهبری درباره خطر دست آهنین با دستکش مخملی توجه نکرد و لذا آمریکایی‌ها همه امتیازات و اهداف خود را به‌دست آوردند به‌طوری که خودشان گفتند این اهداف حتی با حمله نظامی هم حاصل نمی‌شد و همان دولت در انجام تعهداتش آنقدر دبه کرد و کش داد تا تحویل دولت بعدی دهد که این دولت جدید از اول هم تأکید کرده بود اساساً به این تعهدات پایبند نیست. راه این است صادقانه قبول کنیم اشتباه کرده‌ایم و با صداقت اعتماد ملی را تجدید بنا کنیم و فوراً تغییر اساسی و اصلاح در جمیع جهات اشتباهات خود با همراهی و بسیج ملی صورت دهیم.
 موضع ترامپ در سوریه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نکته مهمی را باید تصریح کنم که کشورهایی مثل عربستان که برای کلینتون خرج کردند و ترامپ علناً علیه آنها موضع‌گیری کرد بلافاصله بعد از انتخابات به ترامپ تبریک گفتند و به تجدیدنظر و تطبیق خود با شرایط جدید پرداختند؛ ما باید خوب و بد را با هم ببینیم و لذا قاعدتاً باید بیشتر از ما رقبای منطقه‌ای ما از نتایج انتخابات آمریکا سرخوردگی و انفعال نشان می‌دادند که عملاً برعکس شده است. درباره سوریه ترامپ صریحاً با سیاست آمریکا در جهت تروریست‌پروری و داعش‌پروری مخالفت و آن را نکوهش و تصریح کرده است آمریکا میلیاردها دلار پول مردم آمریکا را در سوریه به کسانی می‌دهد که نمی‌داند کیستند و بعداً چه خواهند کرد و چه بسا از اسد هم بدتر خواهند شد و لذا وی جلوی روسیه در مبارزه با این تروریست‌ها را نخواهد گرفت و داعش را از بین خواهد برد. این سیاست ترامپ اگر به‌طور واقعی در سوریه اتخاذ شود سازنده خواهد بود و می‌تواند به ریشه‌کن شدن تروریسم در منطقه کمک کند. وزیر امور خارجه ما گویی وزیر امور خارجه برجام است و نه وزیر امور خارجه ایران.
 در انتخابات صحبت از دوستی و نزدیکی ترامپ و پوتین به میان آمد و ترامپ از نزدیکی و تفاهم آمریکا با روسیه حمایت کرد، از طرف دیگر روسیه متحد ما در منطقه است؛ شرایط جدید و نزدیکی احتمالی آمریکا با روسیه آیا منجر به نتایج مثبت برای ایران هم خواهد شد؟
لزوماً خیر! به طور اساسی نزدیکی و تفاهم 2 ابر قدرت یعنی آمریکا و روسیه برای ایران مستقل خوش‌خیم نبوده است، نزدیکی مواضع شوروی و آمریکا در حمایت از صدام منجر به حمله صدام و جنگ ایران و عراق شد، تفاهم روسیه و آمریکا منجر به اجماع در شورای امنیت و اعمال تحریم‌ها علیه برنامه هسته‌ای ایران و در نهایت تحمیل برجام بر ایران شد. اگر اطمینان و تضمینی باشد که روس‌ها در نزدیکی به آمریکا با تعهدات و منافع اردوگاهی عمل می‌کنند و نه انفرادی براساس منافع صرف روسیه آنگاه این نزدیکی می‌تواند برای ایران نیز مثبت باشد اما بنده هنوز مواردی اطمینان‌بخش که حاکی از پایبندی جدی روس‌ها به تعهدات اردوگاهی باشد ندیده‌ام. ترامپ تاجرپیشه و اهل معامله است، اگر نزدیکی، به معامله در سطوح کلان جهانی برسد به نتایج آن نمی‌توان اطمینان داشت. روس‌ها نشان داده‌اند در مسائلی که مستقیماً به امنیت ملی‌شان بستگی ندارد معامله با غرب را ترجیح می‌دهند؛ درباره بهم زدن قرارداد S300 و تأخیر در راه‌اندازی نیروگاه بوشهر این ارجحیت نگاه‌شان را دیده‌ایم.

دونالد ترامپ در نخستین مصاحبه مطبوعاتی‌اش به عنوان رئیس‌جمهور منتخب آمریکا اعلام کرد با داعش خواهد جنگید نه نظام سوریه.  او در گفت‌وگو با روزنامه «وال‌استریت ژورنال» همچنین از دریافت پیامی «فوق‌العاده» از ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه خبر داد و گفت بزودی با او تماس تلفنی برقرار می‌کند. با اینکه رئیس‌جمهور جدید نه چندان جمهوری‌خواه آمریکا در نخستین اعلام مواضع داخلی‌اش سعی کرده دل اوباما، کلینتون و در کل دموکرات‌ها را به دست آورد اما در سیاست خارجی نرمشی نشان نداده و همان حرف‌های پیش از انتخابات را تکرار کرده است که این نشان‌دهنده عملگرایی این تاجر و شومن کارکشته در قبال افکار عمومی داخلی است. ترامپ می‌داند عمده آمریکایی‌ها از جنگ‌های خارجی گریزانند. در عین حال تعداد زیادی از هواداران کلینتون در روزهای پس از انتخابات در دست‌کم 25 ایالت جنبشی ضد ترامپ با شعار «او رئیس‌جمهور ما نیست» به راه انداخته‌اند. طبیعتا مواضع ترامپ در مصاحبه با وال‌استریت ژورنال برای جلب رضایت حداکثری همه طیف‌های موافق و منتقدش بوده است.  به گزارش آرتی به نقل از این روزنامه آمریکایی، او درباره موضعش در قبال بحران سوریه گفت: «من دیدگاه متفاوتی نسبت به بسیاری در قبال اوضاع سوریه دارم؛ سوریه با داعش می‌جنگد و ما خواهان رهایی از داعش هستیم. روسیه در حال حاضر متحد نزدیک سوریه است. ایران نیز هست که به لطف ما(!) قدرتش زیاد شده است، آن نیز همپیمان سوریه است. الان داریم از شورشیان علیه سوریه حمایت می‌کنیم بدون اینکه بفهمیم آنها چه کسانی هستند؟! اگر ایالات متحده به (نظام) اسد حمله کند این امر به درگیری با روسیه می‌انجامد».  پیش از این نیز گاردین نوشته بود: «پیروزی ترامپ در آمریکا امیدهای معارضان سوری به پیروزی در جنگ داخلی علیه نظام سوریه را بر باد داد».  این روزنامه انگلیسی با اشاره به اینکه ترامپ به حمایت‌های آمریکا از معارضان سوری پایان خواهد داد، یادآور شده بود مشاور سیاسی و رسانه‌ای بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه از آمادگی دمشق برای همکاری با رئیس‌جمهوری جدید آمریکا خبر داده است، مشروط بر اینکه سیاست‌های آن با سیاست‌ها و اهداف دمشق همخوانی داشته باشد.  «بثینه شعبان» در گفت‌وگو با رسانه دولتی آمریکایی «ان‌پی‌آر» یا «رادیو عمومی ملی» یادآوری کرده است مردم آمریکا پیام بسیار مهمی به جهان ارسال کردند و آن این است که بیش از این از جنگ‌افروزی دولت‌های واشنگتن حمایت نخواهند کرد.
مصاحبه عجیب درباره هیلاری نجیب!
به نظر می‌رسد دونالد ترامپ از شورش‌های سراسری علیه خود بیمناک است و قصد آرام کردن هواداران حزب رقیب را دارد. رئیس‌جمهور جدید در نخستین مصاحبه تلویزیونی خود پس از پیروزی در انتخابات حرف‌هایی کاملا مسالمت‌جویانه درباره رقیبش و همچنین سیاست‌های اوباما بر زبان آورده است.  به گزارش پولیتیکو، ترامپ در مصاحبه با برنامه «60 دقیقه» شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس که قرار است روز یکشنبه پخش شود، لحن آشتی‌جویانه‌ای داشت و از برخی شعارها و اظهارات خود در دوران مبارزات انتخاباتی به طور آشکار فاصله گرفت. او ضمن تمجید از رقیبش هیلاری کلینتون، گفته تحت تاثیر رفتار نجیبانه(!) او قرار گرفته حال آنکه ترامپ به مدت یک سال هر توهین و افترایی را به نامزد دموکرات‌ها روا داشته و بارها او را با القابی چون هیلاری عوضی، دروغگو و فاسد خوانده بود، حتی تهدید کرده بود او را به زندان می‌اندازد. ترامپ همچنین بیل کلینتون را هم که متهم به تجاوز و بی‌بندوباری می‌کرد فردی «بسیار بسیار دوست‌داشتنی» خوانده است. ترامپ در این مصاحبه که اعضای خانواده‌اش از جمله ملانیا ترامپ همسرش، ایوانکا و تیفانی 2 دخترش و نیز 2 پسر بزرگ او نیز حضور داشتند در اظهارنظری کاملا عوام‌گرایانه تاکید کرده است حقوق ماهانه ریاست‌جمهوری آمریکا- سالانه 400 هزار دلار- را نخواهد گرفت. ضمنا اعلام کرد در دیدار با اوباما در کاخ سفید به او گفته است بخش‌های اصلی طرح بیمه همگانی باراک اوباما (اوباماکر) را نگه می‌دارد.
تحمیل به شیوخ خلیجی
اما مرکز مطالعاتی بروکینگز در دوحه در تحلیلی سیاست‌های احتمالی ترامپ در قبال شیوخ خلیج‌فارس را نگران‌کننده دانست حال آنکه احتمال حمایت او از نظام سوریه زیاد است. این اندیشکده روز جمعه در نشستی با حضور محققان سیاسی به بررسی نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پرداخت.  به گزارش تسنیم، دکتر خالد الحروب، استاد علوم انسانی دانشگاه نورث وسترن قطر و دکتر جاشوا، استاد روابط بین‌الملل شعبه دانشگاه آمریکایی جورج تاون در قطر به اتفاق سیاست ترامپ را در قبال کشورهای خلیج‌فارس ناواضح دانستند و اعلام کردند او سیاستی متفاوت از دولت‌های پیشین واشنگتن در پیش خواهد گرفت، اگرچه بر مقابله با ایران تاکید دارد. نتیجه پایانی نشست بروکینگز این بود که در هر صورت شیخ‌نشین‌ها باید منتظر باشند تا سیاست جدیدی بر روابط کشورهای خلیج‌فارس و آمریکا تحمیل شود.
نخستین قربانی تظاهرات ضد ترامپ
تظاهرات ضد ترامپ در 25 ایالت آمریکا در حالی به چهارمین شب کشیده است که روز جمعه یکی از معترضان به ضرب گلوله پلیس از پا درآمد. در شهر پورتلند از ایالت اورگان طی تیراندازی‌هایی که در خلال اعتراضات خیابانی در نزدیکی پل موریسون رخ داد یک نفر کشته شد. روز جمعه گذشته شهرهای جدیدی همچون دنور، مینیاپولیس، میلواکی، اوکلند و حتی ونکوور در کانادا نیز شاهد سرازیر شدن هزاران معترض به ترامپ بودند. این در حالی است که آتش زدن پرچم آمریکا و درگیری با پلیس به روندی رو به افزایش در شهرهای مختلف آمریکا بدل شده است.
ردپای سوروس در اعتراضات
همچنین فراخوان‌های گسترده‌ای در شبکه‌های مجازی برای تجمع و ابراز مخالفت با ترامپ صورت گرفته است. به گزارش وال‌استریت‌ژورنال، گروه موسوم به انسور(ANSWER)، مخفف عنوان «برای متوقف کردن جنگ و پایان بخشیدن به نژادپرستی هم‌اکنون اقدام کن» خواهان تجمع معترضان در «میدان آزادی» واشنگتن در روز تحلیف ترامپ برای «اعتراض علیه جنگ، نژادپرستی و نابرابری» شده است. در صفحه فیس‌بوک این فراخوان تاکنون بیش از
21 هزار نفر به شرکت در این حرکت اعتراضی ابراز علاقه کرده‌اند.  به گزارش وبگاه رادیو WNCT، جنبش اعتراضی «او رئیس‌جمهور من نیست» نیز در صفحه فیس‌بوک خود از معترضان به انتخاب ترامپ خواسته در روز مراسم تحلیف در واشنگتن حضور یابند که تاکنون حدود 23 هزار تن ابراز علاقه کرده‌اند. جالب اینکه به گزارش شبکه روسی آرتی، اغلب این گروه‌ها تحت حمایت مالی بنیاد جورج سوروس، سرمایه‌دار صهیونیست هستند که متخصص راه انداختن انقلاب‌های رنگی در کشورهای مختلف است.
یک زن، گزینه ریاست پنتاگون
احتمال دارد ترامپ به صورت نمادین یک زن را به سمت وزارت دفاع آمریکا و رئیس پنتاگون منصوب کند. به گزارش روزنامه واشنگتن‌پست به نقل از 2 منبع موثق در تیم ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب، سناتور «کِلی آیوت» از ایالت نیوهمپشایر را برای تصدی وزارت دفاع این کشور درنظر گرفته است. همچنین سایر نامزدهای احتمالی برای تصدی وزارت دفاع آمریکا عبارتند از: «ژوزف کیث کلاگ» سرتیپ بازنشسته ارتش، «مایک فلین» مشاور امنیتی ترامپ و مدیرکل پیشین آژانس اطلاعاتی وزارت دفاع و سناتور «جف سشنز» از ایالت آلاباما.
 

زبان بدن چه می‌گوید؟ اوباما و ترامپ از هم متنفرند!
نخستین رویارویی مستقیم 2 رئیس‌جمهور فعلی و جدید آمریکا برخلاف تصور جنجالی از آب در نیامد و هر دو طرف سیاستمدارانه احترام یکدیگر را در ظاهر حفظ کردند. اما یک تحلیلگر انگلیسی نشانه‌های متعددی از تنفر متقابل دو طرف یافته است. از کجا؟ زبان بدن. انگلیسی‌ها متخصص رفتار و گفتار زیرپوستی و مزورانه هستند و طبیعتا بهترین تحلیلگران در این زمینه نیز خودشان هستند. «بتی وود» کارشناس زبان بدن به روزنامه انگلیسی «دیلی‌میل» گفته است: احتمالا دیدار روز پنجشنبه اوباما و ترامپ در اتاق بیضی کاخ سفید چیزی فراتر از گفت‌و‌گوی ساده درباره انتقال آرام قدرت بوده است. 2 رئیس‌جمهور دموکرات و جمهوری‌خواه اگرچه پس از بحث‌های یک ساعت و نیمه پشت درهای بسته چند دقیقه‌ای با خبرنگاران روبه‌رو شدند و تعارفات زیبایی رد و بدل کرده‌اند اما احتمال دارد مواجهه آنها بسیار خصمانه‌تر از آنچه وانمود می‌کردند بوده باشد. به گفته خانم وود، تحلیل تصاویر نخستین دیدار اوباما و ترامپ در کاخ سفید، تنش‌های شدید میان دو طرف را نشان می‌دهد. با وجود تعهد اوباما به همکاری با ترامپ و تضمین انتقال مسالمت‌آمیز قدرت، این کارشناس زبان بدن نشانه‌های متعدد از تنفر متقابل و بی‌اعتمادی دو سویه را در نخستین دیدار میان دو طرف یافته است. او می‌گوید: «حالت قلاب شدن انگشتان دست دو طرف، نشانه پایبندی هر یک از طرفین به نظر شخصی خود است. نشانه‌های نومیدی و خستگی در چهره اوباما نمایان است. در چهره ترامپ نیز ترس، جدیت، تنش، بی‌اعتمادی و کم دیده می‌شود. روی هم قرار گرفتن دستان رئیس‌جمهور جدید هم نشان‌دهنده نیاز او به استراحت است». در پایان این نشست بود که ترامپ ابراز امیدواری کرد دفعات بیشتری سلف دموکراتش را ملاقات کند اما قطعا او در دلش آرزو می‌کرد اوباما را پشت میله‌های زندان ببیند. این نفرت متقابل در پایان دیدار ترامپ و همسرش از کاخ سفید خود را بروز داد، چرا که 2 زوج سیاه و سفید فعلی و آینده خانه پوشالی برخلاف سنت مرسوم حاضر نشدند با طرف مقابل عکس یادگاری بیندازند.
 

حسین علوی: آیا اروپا در نحوه مواجهه با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور جدید آمریکا، برجام را به عنوان یک نگرانی جدی در نظر خواهد گرفت یا برجام به عنوان یک کارت کوچک در منازعات اصلی در نظر گرفته خواهد شد؟ دکتر ابوالفضل ظهره‌وند، سفیر اسبق ایران در ایتالیا و عضو سابق شورایعالی امنیت ملی در این باره معتقد است پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، مشکل و بحران اصلی اروپا با آمریکا، مساله امنیت اروپا و نحوه رفتار ترامپ با ناتو است. او به مناسبات احتمالی ترامپ با ولادیمیر پوتین اشاره می‌کند و می‌گوید اروپایی‌ها برجام را «برباد‌رفته» می‌دانند از همین رو تصور وساطت اروپایی‌ها نزد ترامپ برای برجام، اشتباه و به معنای زیر ساتور بردن دست ایران است. گفت‌وگوی «وطن امروز» با دکتر ظهره‌وند را در ادامه می‌خوانید.
***
  پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، آقای ظریف اعلام کرد جامعه بین‌المللی از ترامپ ‌بخواهد به توافق برجام که یک توافق بین‌المللی است، پایبند باشد. پس از آن نیز موگرینی، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی برجام را یک توافق چندجانبه خواند و گفت آمریکا نمی‌تواند آن را نقض کند. از نظر شما که سابقه سفارت در کشورهای اروپایی را دارید، موضوع برجام چقدر محل دغدغه کشورهای اروپایی در نحوه مناسبات‌شان با ترامپ است؟
توافق ایران و 1+5 بر سر برنامه هسته‌ای کشورمان از آن زاویه که اروپایی‌ها هم در این توافق حضور داشتند، می‌تواند محل دغدغه باشد، زیرا آنها نیز در نهایت باید درباره برجام پاسخگو باشند اما مساله‌ای که نباید آن را فراموش کنیم این است که برجام همین الان با تحریم‌های اولیه و ثانویه آمریکا درگیر است یعنی اروپایی‌ها برخلاف آنچه خودشان وعده داده بودند که تحریم‌های اروپایی را هم لغو می‌کنند، در عمل نتوانستند کار چندانی کنند. به دلیل درگیری اروپا با ساختار اقتصادی آمریکا و مناسبات‌ دوجانبه‌ای که با ایالات مختلف این کشور به طور دوجانبه دارد، این اتحادیه زمانی که آمریکا به تعهداتش در برجام عمل نکند، عملا نمی‌تواند کاری کند. یعنی مساله آمریکاهراسی یک متغیر موثر بر مساله همکاری‌های پولی و بانکی اروپایی‌ها با ایران شده است، چرا که اروپایی‌ها در گذشته هم خسارت‌ها و جرایم زیادی را بابت نقض تحریم‌های ایران پرداخته‌اند. بر همین اساس الان آنها در زمینه برجام فعال عمل نمی‌کنند. حالا اگر آقای ترامپ بخواهد زیر این توافق بزند شرایط برای کار دشوار می‌شود، چون اروپایی‌ها امید داشتند در برخی جنبه‌ها از جمله مساله حقوق بشر و همکاری‌های منطقه‌ای شاهد انعطاف ایران باشند تا بهانه را از دست آمریکایی‌ها خارج کنند و در سایه این دستاورد جدید که تحت عناوین برجام 2 و 3 و 4 مطرح می‌شود، بتوانند همکاری مستقیم دوجانبه را هم داشته باشند. اظهارات ترامپ بدین معنی است که برجام محدود به توافق هسته‌ای می‌شود و از سوی دیگر می‌خواهد در برخی جنبه‌ها بازنگری کند. این بدین مفهوم است که تحریم‌ها کماکان باقی خواهد ماند و موضع سخت آمریکایی‌ها متوجه برجام خواهد شد، بنابراین اروپایی‌ها در روابط مستقل با ایران هم کماکان دستخوش دشواری خواهند بود. این وضعیت شرایط را برای خود اروپایی‌ها مشکل کرده است. برای اروپا مساله توافق بین‌المللی نیست، بلکه آنها دنبال منافع دوجانبه در ارتباط با ایران هستند که به آن نیاز دارند.
  بگذارید وارد مصداق شویم؛ یکی از مشکلات در برجام همکاری‌های بین بانکی است. در دولت آقای اوباما بانک‌های بزرگ اروپایی حاضر به همکاری با ایران نمی‌شدند و از نگرانی‌ها برای جریمه‌های سنگین آمریکا به‌رغم اعلام عدم مشکل در همکاری‌ها می‌گفتند. اکنون با ریاست‌جمهوری ترامپ و نگاهی که وی به برجام دارد، به نظر شما مشکل عدم همکاری بانک‌های بزرگ جهان با ایران سخت‌تر نخواهد شد؟
دقیقا! الان جمهوری‌خواهان قانون داماتو را آماده کردند که برای مدت 10 سال آینده تمدید کنند. نکته بعدی این است که آنها فهرستی از افراد و سازمان‌های متعددی دارند که حتی اروپایی‌ها هم آن را نمی‌دانند. یعنی اگر قرار باشد با ایران کار کنند آنها می‌گویند می‌توانید با ایران کار کنید مشروط بر اینکه افراد و سازمان‌ها و شخصیت‌های فوق در فهرست تحریمی ما نباشند، بنابراین یک بانک اروپایی نمی‌تواند ریسک کند و روابط چند میلیارد دلاری با آمریکا را فدای روابط چند صد میلیون دلاری با ایران کند.
  برجام مشوقی برای بازشدن درها به روی سایر همکاری‌ها در حوزه‌های مختلف بود. الان که برجام خودش درگیر خودش است و ما عملا درگیر این هستیم که طرف آمریکایی آن را به رسمیت می‌شناسد یا خیر؛ در چنین شرایطی به نظر شما بحث گفت‌وگوهای حقوق بشری موضوعیت دارد؟
درباره گفت‌وگوهای حقوق بشری باید بگویم اگر دموکرات‌ها می‌آمدند، با آن تقسیم کاری که بین اروپا و آمریکا درباره تغییر رفتار و رویکرد در ایران وجود دارد، این گفت‌وگوها می‌توانست از منظر منافع آنها موضوعیت داشته باشد اما الان مشکلات دیگری در حال بروز است و آن مساله روابط کشورهای پیمان آتلانتیک است. یعنی الان چیزی که اروپایی‌ها را متشنج کرده است تغییرات ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیکی است که براساس آن نوع مناسبات در حال تغییر است. مساله امنیت که اینها تعریف می‌کردند در رابطه با خود اتحادیه اروپایی الان زیر سوال است. مساله ناتو الان مورد مناقشه است و می‌گویند امنیت اروپایی را چرا ما باید تامین کنیم؟ حرف درستی هم هست. می‌گویند چرا امنیت اعراب را ما باید تامین کنیم؟
  بر همین اساس می‌گویم وقتی اروپا چنین دغدغه‌ای دارد، اساسا برجام در اولویت‌های پایین‌تر آنها قرار نمی‌گیرد؟
از نظر اروپایی‌ها برجام در واقع بربادرفته است. برجامی که اروپایی‌ها به آن امیدوار بودند که بتوانند از رهگذر آن روابط فعال‌تری با ایران داشته باشند، روی هواست، بنابراین خودشان این ظرفیت و توان را نداشتند که مستقل از آمریکا به عنوان بخشی از 1+5 با ما فعال برخورد کنند. الان افکارعمومی نه تنها متوجه شدند که آمریکایی‌ها قابل اعتماد نیستند، بلکه به این رسیدند که اروپایی‌ها توانی ندارند. منطقه‌ای که امنیتش دست آمریکاست و اقتصادش با اقتصاد آمریکا گره خورده چطور می‌تواند در رابطه با ایران مستقل عمل کند. برجام الان برای اروپایی‌ها موجب دغدغه و نگرانی شده است و آنچه برای‌شان مهم است شرایط به هم ریخته داخل ایالات متحده آمریکاست. برجام اساسا برای آنها قابل اعتنا نیست، زیرا برجام در این مدت توانست کار خودش را بکند و ایران را برای مدت‌های مدید از موقعیت آستانه دور و امنیت متحدان آمریکا از جمله رژیم اشغالگر را تقویت کند. برجام بالاخره سایه‌اش را بر سر ایران حفظ خواهد کرد، بنابراین بحثی که وجود دارد که طرف ایرانی می‌خواست مابه‌ازای آن را بگیرد، باید گفت آن ما به‌ازاها بیش از پیش تیره‌ شده و با خطر جدی مواجه شده است.
  ایران در این وضعیت چه باید بکند؟
امروز به عنوان یک قدرت منطقه‌ای موقعیت‌مان در تراز بالاتری قرار گرفته است، پس باید به هوش باشیم و بی‌جهت دستمان را زیر ساتور اروپایی‌ها نگذاریم. مذاکرات حقوق بشری به هیچ عنوان برای ما فرجامی ندارد و ما را در چاله می‌اندازد. ما به عنوان قدرت باید به طور مستقل و مستقیم در معادلاتی که در حال شکل‌گیری است بازی کنیم. امروز همه دارند می‌بینند که ترامپ در نخستین فرصت قرار است با پوتین گفت‌وگوهای تلفنی داشته باشد یعنی امروز ترامپ مستقیم می‌گوید تهدید من اسد نیست و داعش است. این یعنی تغییرات ژئوپلیتیک که ما باید در این تغییرات با انسجام و با هوشیاری و هوشمندی از فرصت‌هایی که به وجود خواهد آمد استفاده حداکثری ببریم. در موضوع گفت‌وگوهای حقوق بشری ما باید این را در نظر بگیریم که از اروپایی‌ها چیزی بیرون نمی‌آید. باید متوجه ظرفیت داخلی خود و موقعیتی که در منطقه داریم باشیم که طلیعه‌اش از ظرفیت مدافعین حرم و جوانان این سرزمین برای ما ظهور کرده است. ما نباید این فرصت را از دست بدهیم.
 

محسن خزائی، خبرنگار اعزامی خبرگزاری صداوسیمای جمهوری اسلامی در سوریه به شهادت رسید. به گزارش خبرگزاری صداوسیما، محسن خزائی عصر دیروز شنبه در منطقه عملیاتی حلب سوریه به شهادت رسید. شهید خزایی پیش از این فروردین سال 92 در کمین تروریست‌ها در جاده فرودگاه بین‌المللی دمشق گرفتار شده و از ناحیه شکم مجروح شده بود. شجاعت این خبرنگار زاهدانی در تهیه گزارشات از خط مقدم نبرد علیه تروریسم در سوریه زبانزد بود. پیش از این نیز کلیپ‌های زیبایی از رجزخوانی‌های این خبرنگار انقلابی در میدان نبرد با داعش منتشر شده بود که مورد توجه قرار گرفته بود.
 

گروه فرهنگ‌وهنر: همزمان با پیاده‌روی عظیم زائران کربلا، در «شب شعر بزرگ اربعین» شاعران بزرگ کشور اشعار خود را ره‌توشه عازمین این سفر معنوی کردند.
به گزارش «وطن امروز»، در این نشست شاعرانی چون مرتضی امیری‌اسفندقه، علیرضا قزوه،  محمود اکرامی‌فر، حسین اسرافیلی، محمدرضا سهرابی‌نژاد، مصطفی محدّثی‌خراسانی، علی‌محمد مودب، محمدمهدی سیار، محمدسعید میرزایی، زهیر توکلی، محمدجواد آسمان، فریبا یوسفی، آقای شهریار شاعر پارسی‌زبان پاکستانی، محمدسرور رجایی شاعر افغانستانی، هادی جان‌فدا، محمدرضا طهماسبی، زهرا بشری موحد، پونه نکویی، مرضیه فرمانی، فاطمه نانی‌زاد، محمد شمس، قادر طراوت‌پور، علی عباسی، محمدمهدی خان‌محمدی، رضا یزدانی، محمدحسین نجفی، حمید درویشی، میلاد عرفان‌پور، محمود حبیبی کسبی و... به شعرخوانی پرداختند. در ابتدای این جلسه میلاد عرفان‌پور با ارائه توضیحاتی درباره شب شعر بزرگ اربعین گفت: «شهرستان ادب، هر سال توفیق داشت و شب شعری به مناسبت ایام محرم برگزار می‌کرد اما امسال با توجه به اوج گرفتن عظمت حماسه اربعین و راهپیمایی بی‌نظیر آن، شب شعر ما به این موضوع اختصاص پیدا کرد. ان‌شاءالله محصول رسانه‌ای این برنامه، هم در تلویزیون و هم در شبکه‌های مجازی به صورت کلیپ‌های جداگانه منتشر خواهد شد و به سمع مخاطبان خواهد رسید و امیدواریم ره‌توشه‌ای برای زائران اربعین باشد.» پس از این صحبت کوتاه، وی از دکتر محمود اکرامی دعوت کرد برای شعرخوانی روی سن قرار گیرد. اکرامی ضمن عرض ادب و تعزیت به حاضران، 2 غزل و 2 قصیده را با این مطلع‌ها خواند:
عصر عاشورا، کنار خیمه‌های سوخته
ذوالجناحی ماند، با یال رهای سوخته...
***
از آن دمی که شکستیم پا به پای چگور
سکوت ریشه دوانیده در صدای چگور...
***
درخت اگرچه نبوده است آشنای تبر
ولی شده است به صد حیله مبتلای تبر...
***
منم که در قدم گل‌فروش می‌‌میرم
سر بریده خود را به دوش می‌گیرم...
هادی جان‌فدا شاعر بعدی بود که برای خواندن اشعارش دعوت شد. وی پس از عرض سلام و ادب خدمت حاضران، 2 غزل با این مطلع‌ها خواند:
گریه کردن برای امشب یا گریه کردن برای فرداها؟
هرچه دیدیم گریه بود و گذشت، مثل یک خواب، روز عاشورا...
***
لباسی باید از جنس تجلی بر تنت باشد
که عریانی گواه اشتیاق رفتنت باشد...
سپس عرفان‌پور با شعری از قربان ولیئی، از محمدرضا طهماسبی دعوت کرد شعر خود را برای حاضران قرائت کند. طهماسبی 3 غزل با این مطلع‌ها خواند:
حق بود کرد آنچه که روزی نبود را
آن دم عدم شنید صدای وجود را...
***
گر بر زبان به رسم زبونان ستم کنید
بر ملک زهر خویش اگر مالکم کنید...
***
کوهی و داغ‌ها کمرت را شکسته‌اند
 باغی و شاخه‌های ترت را شکسته‌اند...
پس از این، عرفان‌پور از فاطمه‌ نانی‌زاد دعوت کرد اشعار خود را به ساحت مقدس سیدالشهدا تقدیم کند. وی غزل خود را که با موضوع اربعین بود با این مطلع قرائت کرد:
پاییز من! بگذار تا آبان بماند
این برگ‌های آخر گلدان بماند...
عرفانپور سپس از شاعر بعدی، محمدجواد آسمان دعوت کرد تا برای قرائت اشعار خود حضور پیدا کند. آسمان، غزل خود را به حاضران در این جلسه با این مطلع تقدیم کرد:
سخنی ز کرب‌وبلا بگو، نفسی از آن‌چه که دیده‌ای
دو سه بیت تازه و تر بخوان که چه دیده‌ای، چه شنیده‌ای...
استاد اسرافیلی از پیشکسوتان شعر معاصر قصیده‌ای از زبان حضرت زینب(س) در اربعین و غزلی تقدیم به پیشگاه حضرت قاسم ابن الحسن(ع) را برای حاضران خواند:
گرچه دشمن کرد تبعیدم حسین
پیش دژخیمان نلرزیدم حسین...
***
شاعر بعدی آقای شهریار از شاعران پارسی‌زبان پاکستان بود که غزل عاشورایی خود را به ساحت مقدس سید‌الشهدا تقدیم کرد:
کور شد چشم حریفان از غبار نیزه‌ها
از غبار پای سر در ره‌گذار نیزه‌ها...
شعرخوانی بعدی را محمدسرور رجایی از شاعران پیشکسوت افغانستان انجام داد. وی در ابتدای حضور خود این توضیحات را درباره غزلی که قصد خواندن آن را داشت، ارائه داد: «در روز تاسوعای حسینی در سال 1390، یک اتفاق تلخ و جانگدازی در افغانستان افتاد که بر اثر یک  عملیات انتحاری بین زائران حسینی در زیارت‌گاه منسوب به حضرت اباالفضل العباس(ع) بیش از 150 نفر به شهادت رسیده و زخمی شدند. همزمان در همان روز 2 انفجار دیگر در قندهار و مزارشریف میان عزاداران حسینی انجام شد و باعث شهادت بسیاری از هموطنان ما شدند. یک نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که واژه «چرّه» که من در این شعر به کار بردم معنای ترکش را دارد.» مطلع غزل را در زیر می‌خوانید:
ای وارث حقیقت آل‌عبا، شهید!
تفسیر سرخ تازه‌ای از هل اتی شهید...
شاعر بعدی، استاد محمدرضا سهرابی‌نژاد از شاعران انقلاب و رباعی‌سرایان پیشکسوت انقلاب و بعد از آن بود. وی چندین رباعی را برای حاضران قرائت کرد:
روزی که ستم دست‌درازی می‌کرد
با خنجر، حنجر تو بازی می‌کرد
وقتی که سرت به منبر نیزه نشست
دیدند که نیزه سرفرازی می‌کرد
***
مه خنجر آب دیده را می‌ماند
شب یاغی آرمیده را می‌ماند
غلتیده به خون میان گودال خون
خورشید سر بریده را می‌ماند
***
هفتادودو زخم جاودان‌اش در یاد
می‌رفت به سوی کوفه، شهر بیداد
با ناله سرد و حلقه‌حلقه خون اشک
زنجیر به دست و پای زینب(س) افتاد
پس از این شعرخوانی، مودب برای شعرخوانی حاضر شد. وی یک رباعی و یک چهارپاره تقدیم حاضران کرد:
در خیل تو خواستم سواری باشم
در لشکر تو طلایه‌داری باشم
افسوس که هیچ بودم آن‌قدر که باد
نگذاشت در این هوا غباری باشم
***
چو شب زد خیمه بر اردوی شن‌ها
 جهان نیزار خاموشی شد و خفت
به هر سو چل‌چراغی سبز پژمرد
 ز الّا در بیابان نیزه بشکفت...
سپس میلاد عرفان‌پور از استاد مرتضی امیری‌اسفندقه دعوت کرد مثنوی اربعین خود را برای حاضران بخواند:
زمین و آسمان اندوه‌گین است
هلا هو های! یاران! اربعین است...»
اسفندقه پس از شعرخوانی خود، سخنی کوتاه برای حاضران در جلسه داشت: «جای تالیفی در ادبیات آیینی، محرمی، عاشورایی، کربلایی به نام حرّیات خالی است. این تالیف شامل شعرهایی از شاعرانی که به ظاهر شخص آنها ارتباطی با این عالم و حال و مقام ندارد، است اما شعری که به زبان آنها جاری شده،  سرشار از مضامین اخلاقی و ارزشی است. حتی شعر گودال و قتلگاه را می‌توان در شعر نصرت رحمانی یافت. به نظر می‌رسد حرّیّات بهترین اسم برای این دسته از اشعار است. حتی شعر حافظ با مطلع «که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی؟/ که به کوی می‌فروشان دو هزار جم به جامی...» در همین دسته قرار می‌گیرد و می‌تواند در همان تالیف قرار گیرد. حافظ غزلی دیگر با مطلع «قتل این کشته به شمشیر تو تقدیر نبود/ ورنه هیچ از دل بی‌رحم تو تقصیر نبود» که به غزل سجادیه معروف است، دارد. غزل «یاد باد آن‌که ز ما وقت سفر یاد نکرد/ به پیامی دل غم‌دیده ما شاد نکرد» که به غزل مسلمیّه معروف است، غزل «روز و شب، شب‌نشین در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع/ شب‌نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع» که به غزل عباسیه معروف است، غزل «زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی/ خط بر صحیفه گل و گلزار می‌کشی» که به غزل حضرت علی‌اکبر(ع) معروف است، می‌تواند در تالیف مربوط به حرّیّات قرار گیرد.» پس از این سخنرانی کوتاه استاد اسفندقه، عرفان‌پور از رضا وحیدزاده دعوت کرد برای شعرخوانی حاضر شود. وحیدزاده پس از سلام و عرض ادب، غزلی کوتاه تقدیم به ساحت مقدس حضرت سجاد(ع) با این مطلع برای حاضران خواند:
تو از سلاله نوری، دوام سلسله‌ای
امام حضرت صبری، امید قافله‌ای...
شاعر بعدی که برای شعرخوانی دعوت شد، علیرضا قزوه بود. عرفان‌پور درباره این شاعر اشاره کرد: «من در دانشگاه که ادبیات انقلاب تدریس می‌کنم از ایشان به عنوان برجسته‌ترین شاعر شیعی معرفی می‌کنم و به حق هم این عنوان برازنده خدماتی هست که قزوه به ادبیات تشیع و ادبیات انقلاب اسلامی داشته‌اند.» قزوه پس از سلام و عرض ادب، غزلی کوتاه و بندی از ترکیب‌بندی تازه را برای شاعران خواند:
یکی ز خیل شهیدان گوشه چمن‌اش
سلام ما برساند به صبح پیرهن‌اش...
***
گودال قتل‌گاه پر از بوی سیب بود
تنها تر از مسیح کسی بر صلیب بود...
وی پس از قرائت اشعارش، ضمن توصیه حاضران به شرکت در پیاده‌روی اربعین، افزود: «من امسال سال سومی است که برای پیاده‌روی اربعین مشرف می‌شوم و توصیه می‌کنم دوستان تا جایی که توان دارند در این سفر حضور به هم برسانند. انسان گاهی در این سفرها با چیزهایی برخورد می‌کند که تا مدت‌ها در ذهنش باقی می‌ماند. در سفری که ما سال گذشته داشتیم، وقتی از حیدریه پیاده شدیم تا ماشین‌ها را عوض کنیم، دختر 3 ساله‌ای به همراه مادرش در همان بیابان بود که دستش را گرفته بود. این دختر بدون اینکه از ماجراهای کربلا خبری داشته باشد، به مادرش گفت «مامان گم نشیم!» این صحنه تا نجف در ذهن من بود. به همین دلیل است که این سفرها واقعا سفرهای خوبی است و اگر دوستان بتوانند تجربه کنند، رزق معنوی خوبی نصیب‌شان می‌شوند ان‌شاءالله»
در بخش دیگری از این برنامه، دکتر محمدمهدی سیار بود که غزلی با مطلع زیر را «به ساعات آخر عاشورا که تکیه بر شمشیر زد نظر به چپ و راست کرد و اعلام نمود: هل من ناصر ینصرنی؟ هل من معین یعیننی؟» تقدیم حاضران کرد.
تکیه بر شمشیر زد، پرسید یاری هست؟ یاری هست؟
تا مرا یاری کند، مردی، سواری هست؟ یاری هست؟...
***
سپس غزلی دیگر تقدیم به صبر بلند حضرت زینب کبری(س) نیز برای حاضران خواند:
در مقاتل خوانده‌ام گودال غوغا شد ولی
آن طرف‌تر غوغا، آن طرف‌تر، بر تلی...
محمدحسین نجفی، شاعر دیگری بود که غزلی را با این مطلع برای حاضران خواند:
ذبح عظیم این است و اسم اعظم این است
اسمی که با آن توبه کرده است آدم این است...
میلاد عرفان‌پور نیز خود غزلی را که بتازگی سروده بود، برای حاضران خواند. در زیر مطلع این غزل محرمی را می‌خوانید:
دل‌های سوگوار فقط از تو گفته‌اند
جان‌های بی‌قرار فقط از تو گفته‌اند...
آخرین شاعری که در این برنامه نورانی شعری را تقدیم کرد، محمود حبیبی‌کسبی بود که غزلی تقدیم به ساحت مقدس حضرت علی‌اکبر(ع) با این مطلع برای حاضران و اساتید در این جلسه قرائت کرد. وی پیش از قرائت این شعر اشاره کرد که غزل حاضر را به استقبال غزلی از حکیم مسیح‌کاشانی رفته است. وی افزود: «مطلع شعر مسیح به کل غزل من می‌ارزد: ای که می‌پرسی سرت کو؟ سر نمی‌دانم چه شد/ تیغ در کف دیدم‌اش، دیگر نمی‌دانم چه شد».
دل نمی‌دانم چه شد، دل‌بر نمی‌دانم چه شد
سر نمی‌دانم چه شد، پیکر نمی‌دانم چه شد... .

امیر استکی: راه‌اندازی تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی چند ماه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 88 بخوبی گویای این مهم بود که دولت انگلیس برای انتخابات در ایران برنامه‌های زیادی دارد. البته نه برنامه‌هایی از نوع معمول رسانه‌ای و به منظور کار حرفه‌ای اطلاع‌رسانی، بلکه برای هدایت آتش تهیه رسانه‌ای برای تغییری باب میل آنها در عرصه سیاست ایران. همه می‌دانیم حتی گربه هم برای رضای خدا موش نمی‌گیرد و هزینه کردن از جیب دولت انگلیس یعنی سرمایه‌گذاری برای برگشت چند برابر آن سرمایه ولی ما در ایران با مشکلی مواجهیم و آن اصلاح‌طلبی عوامانه و سطحی است یعنی نوعی اصلاح‌طلبی کودکانه که با هر شکلاتی که برسد خندان و سرخوش می‌شوند و اصلا متوجه این مهم نیستند که این شکلات از دست که می‌آید. همه دیدیم چه آتشی در قضایای انتخابات 88 توسط این رسانه خبیث سوزانده شد و چه چشم امیدهایی که اصلاح‌طلبان داخلی به دست قدرت‌های خارجی داشتند که بیایند و نظام مستقر را بربیندازند و عروس قدرت را به حجله آنها واگذارند. چه نامه‌ها و توصیه‌هایی که امثال عباس میلانی، پیام اخوان و سازگارا ننوشتند و نفرستادند و از طریق همین رسانه‌های دوست و برادرشان به گوش ایرانیان نرساندند تا همه ایرانیان به چشم خود خیانت عیان را ببینند و نیاز نباشد بروند و تاریخ وادادگی سیاسیون ایرانی مثلا در عصر قاجار به خارجی‌ها را بخوانند. پیشنهادهایی که تاکید می‌کردند تحریم بهترین راه‌حل برای به زانو درآوردن ایران است و جنگ با ایران نه از آن رو که به ضرر مردم ایران است، بلکه از آن رو که مردم را پشت‌سر جمهوری اسلامی قرار می‌دهد، مفید نیست و این به معنای واقعی کلمه- اگر از قسمت‌های منشوری‌اش بگذریم- یعنی کودکی سیاسی محض.
پس از رای آوردن ترامپ که از نظر آمریکایی‌ها غیرمنتظره و صعب‌الهضم بود، عده‌ای در آمریکا دست به اعتراض زده‌اند و نمی‌خواهند نتایج انتخابات کشورشان را باور کنند. خب!  
ولی در این میان در ایران کودک‌بچه‌های اصلاح‌طلبی که وصف‌شان را پیش‌تر کردیم حتی بیشتر از آمریکایی‌ها هم ناراحت شده‌اند و صفحات اول روزنامه‌های‌شان تبدیل شده است به مکانی برای گریه و زاری بر این مصیبت عظما که چرا هیلاری رأی نیاورده است و این امکان ندارد و از طرف دیگر وحشت از رفتار احتمالی ترامپ در برابر برجام. کار تا به آنجا پیش رفته است که کانال فارسی بی‌بی‌سی اقدام به انتشار شیوه‌نامه‌ای برای آموزش چگونگی برخورد با یک انتخابات کرده است! یا للعجب. این‌کار را باید قاعدتا به زبان انگلیسی و برای آمریکایی‌های معترض می‌کردند ولی از آنجا که انگار کانون داغدیدگان در ایران متمرکز شده است به زبان فارسی و برای داغداران ایرانی منتشرش کرده‌اند و  برعکس آن چیزهایی که سال 88 تبلیغ می‌کردند، درس پذیرش واقعیات و قبول حضور دیگران و نظرات‌شان را می‌دهند! بالاخره دعوت به ریختن به خیابان‌ها فقط برای ایران خوب است و الا حتی اگر وصله ناجوری به قامت دموکراسی مثل ترامپ هم آن ور آب انتخاب شود باید با مسالمت و اتکا به اصول روامدارانه دموکراتیک با آغوش باز از او استقبال کرد و چه زیباست که در مهد دموکراسی کلینتون بازنده سریعا طی یک تماس تلفنی به ترامپ پیروز تبریک می‌گوید. البته کاری که فقط برای آنها زیباست و در نسخه‌ای که برای ما می‌پیچیدند عصیان و سرکشی و قانونگریزی میرحسین موسوی در سال 88 تبدیل به حماسه‌سازی و مقاومت و مبارزه مدنی و... می‌شد.
به هر حال آن همه امیدی که گویا کودک اصلاح‌طلبان وطنی به شکلات سفیدی مثل کلینتون بسته بودند نقش بر آب شده است و آنها همانطور که کم‌کم باید با شکلات دموکراتی که برجام را به آنها هدیه داده است خداحافظی کنند، کم‌کم باید با پذیرش واقعیت همانگونه که بی‌بی‌سی آموزش می‌دهد، به فکر تغییر تحلیل‌شان از واقعیت‌های جهان کنونی باشند و در آن جهان فکری که ماحصلش می‌شود امید به نقش دولت‌های خارجی در تغییرات سیاسی در ایران، تغییر حاصل کنند.