|
درسی که یوونتوس در لندن به تاتنهام داد
شعبده در 3 دقیقه
معجزه 3 دقیقهای در حالی باعث حذف تاتنهام از لیگ قهرمانان شد که یووه با تکیه بر تاریخ و ایمان عظیمش انگار مطمئن به پیروزی بود. در 2 بازی رفت و برگشت یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان، تاتنهام هم ۱۲ دقیقه توفان به پا کرد ولی این اهمیتی ندارد. در آن لحظات حساس، تیمی مثل یووه انعطافپذیری، بردباری و نبوغ لازم را داشت؛ چیزی که حاصل سالها تجربهشان در برگرداندن شکستها و تساویهای حساس است. ارسال به دوستان
نگاهی به آنچه شاگردان شفر در آسیا انجام دادند
در اوج پختگی
علی خلف: استقلال در مرحله رفت از دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا در حالی عنوان صدرنشینی را به خود اختصاص داد که یک بازیکن نقش پررنگی در کسب این عنوان داشته است. شاگردان وینفرد شفر روز به روز و هفته به هفته پختهتر از قبل در مسابقات لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا حضور مییابند. اوج بازیهای این تیم حضور پرقدرت و مسلط برابر العین در کشور امارات بود، آن هم درست چند روز بعد از داربی بزرگ تهران. آبیپوشان که بعد از داربی مستقیم راهی امارات شدند مقتدرانه مقابل میزبان خود ظاهر شدند و اگر نبود الطاف داور مسابقه به تیم میزبان، شاگردان شفر از این بازی هم با امتیازات کامل خارج میشدند.
هشدار باشگاه استقلال به هوادارانش ارسال به دوستان
ارسال به دوستان
اخبار
خونهبهخونه حریف استقلال در فینال حذفی ارسال به دوستان
رواج محافظهکاری در لالیگا زنگ خطر
مایکل کاکس: سفر یکشنبه گذشته اتلتیکومادرید به نوکمپ، به شیوهای قابل درک بهعنوان حساسترین بازی این فصل لالیگا توصیف شد. پیروزی اتلتیکو هیجان را به کورس قهرمانی بازمیگرداند و برد بارسلونا، کار لیگ را تمام میکرد. مورد دوم رخ داد اما بیش از آنکه فقط نتیجه بازی وضعیت کلی این فصل لالیگا را خلاصه کرده باشد، ماهیت گل پیروزیبخشی که تکلیف کورس قهرمانی این فصل لالیگا را مشخص کرد، تأملبرانگیز بود. دانستن هویت زننده این گل غافلگیرکننده نبود؛ او لیونل مسی بود که ششصدمین گل دوران بازیش را زد. گل مسی با یک ضربه ایستگاهی که سومین گل ضربه ایستگاهی او در 3 هفته اخیر لالیگا بود، حاصل خطایی بود که خود این بازیکن آرژانتینی از حریف گرفت؛ وقتی که توماس پارتی او را نقش بر زمین کرد. این گل یکی از آن گلهای خالص مسی بود؛ گلی که خودش ساخت و خودش زد. نه خبری از یک و دوهای هوشمندانه بود، نه پاس عمقی برای او و نه هیچ چیز دیگری که به صورت کلی نشاندهنده بازی هجومی بارسلونا باشد؛ فقط یک حرکت انفرادی درخشان از مرد اصلی بارسلونا. این بارسلونا اما بارسلونای چند فصل گذشته نیست. در مجموع رقابت ضعیفی در جریان بود. اتلتیکومادرید مانند همیشه برای عقب نشستن و دفاع کردن به نوکمپ رفته بود؛ برای اینکه فشار حریف را تحمل کند و منتظر ضدحمله باشد. چیزی که در این بازی نسبت به بازیهای قبلی بارسا- اتلتیکو تفاوت داشت، این بود که بارسلونا احتیاط برای ممانعت از ضدحملات حریف را در اولویت برنامههایش قرار داده بود و در میانه زمین، ساختاری بسیار قوی تشکیل داده بود که در آن هافبکها به ندرت برای شرکت در حملات میل نشان میدادند. این شاید تا حدودی به اقتضای نوع بازی بود که نباختن در آن مهمتر از کسب پیروزی بود. علاوه بر این، مدل بازی بازتابی از تفکرات بارسلونای جدید تحت هدایت ارنستو والورده بود که اگرچه کارآمدترین اما کمجذابیتترین بارسای 10 سال اخیر را- از سال 2008 که پپ گواردیولا هدایت این تیم را برعهده گرفت- ساخته است. تیمی که فلسفهاش حفظ توپ و ارائه فوتبال هجومی بوده، اکنون انسجام و بازیسازی در یک سوم دفاعی آخر را کم دارد. یکشنبه زمانی که آندرس اینیستا به دلیل مصدومیت از میدان خارج شد، جانشینهای احتمالی زوج پائولینیو و آندره گومس بودند که هر دو بازیکنانی کاملاً معمولی بودند که هیچکدامشان در قامت یک هافبک بازیساز خلاق برازنده خط میانی بارسلونا نیستند. اضافه شدن فیلیپه کوتینیو روی کاغذ به میزان خلاقیت بازی بارسلونا اضافه میکند اما تا الان این بازیکن برزیلی بیشتر به شیوهای انفرادی، چشمبسته و بیبرنامه بازی کرده است. ایوان راکیتیچ شاید بهترین هافبک بارسلونا در روز یکشنبه بود که مهمترین دلیل آن بیشتر، انرژی و تأثیرگذاریاش بود تا کیفیت فنی ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|