شبی که جاودانه شد
باربد بهراد: شب در متروپولیتانو سنگین بود؛ غمگین و مبهوت؛ گویی تاریخ در گوشهای از این ورزشگاه نشسته و سر در گریبان گرفته است. اتلتیکومادرید، در آغوش یک پیروزی محتمل، غرق در غرور ۲ گل برتری، ناگهان در هم شکست. بارسلونا، زخمی از بازی رفت، در لحظاتی که همه چیز را از دست رفته میدید، برخاست. ۴ گل در توفانیترین بازگشت ممکن و شکستی که تا مدتها از ذهن سیمئونه و شاگردانش پاک نخواهد شد.
* فلیک و جادویش
گویا معجزههای هانسی فلیک پایانی ندارد. این بار هم در شبی که متروپولیتانو برای بارسا یک گور سرد به نظر میرسید، شاگردان فلیک جان گرفتند، ایستادند و بازی را از دل تاریکی به روشنایی کشاندند. بارسلونا با یک ریمونتادای جنونآمیز، انتقام شکست دور رفت را گرفت و دوباره به صدر جدول لالیگا بازگشت.
* نیمه اول؛ شبحی از شکست
ترس و هیجان در جریان بازی موج میزد. لامین یامال در همان دقایق نخست فرصتی طلایی را از دست داد. یک نگاه، یک لحظه مکث و توپ با لمس خفیف تیر عمودی دروازه راهی اوت شد.
اتلتیکو که برای لحظاتی عقبنشینی کرده بود، ناگهان حمله کرد. دقیقه ۲۲، خولین آلوارز دروازه را هدف گرفت اما شزنی مانع شد. شانس اما همیشه هم یار نیست. دقیقه ۴۵، همان آلوارز که یک بار ناکام مانده بود، این بار موفق شد. او روی یک ضدحمله مرگبار، توپ را وارد دروازه کرد تا متروپولیتانو منفجر شود. اتلتیکو برنده به رختکن رفت.
* نیمه دوم؛ وقتی فوتبال روی واقعیاش را نشان داد
شروع نیمه دوم آرامتر بود. اتلتیکو که خیال میکرد کار را تمام کرده، به دفاع فرورفت و منتظر ضدحملات ماند. بارسا فشار میآورد و تلاش میکرد اما بینتیجه.
دقیقه ۷۰، ضدحملهای دیگر و ضربهای که اینبار توسط سورلوت به گل تبدیل شد. ۲ بر صفر، متروپولیتانو در آستانه جشن پیروزی بود و شاید هیچکس فکر نمیکرد این لحظه آغاز پایان باشد.
* کامبک بارسلونا؛ رستاخیز از دل تاریکی
درست یک دقیقه بعد، لواندوفسکی با یک چرخش حیرتانگیز توپ را به تور دروازه اوبلاک چسباند. ۲ بر یک، یک تلنگر، یک زنگ هشدار برای اتلتیکو اما هیچکس فکرش را نمیکرد این تازه آغاز یک شب فراموشنشدنی است.
دقیقه ۷۸، فران تورس با ضربه سری تماشایی، بازی را به تساوی کشاند. ۲-۲، حالا دیگر معجزه در هوای متروپولیتانو موج میزد. اما این کافی نبود. بارسلونا به کمتر از پیروزی قانع نمیشد. دقیقه ۹۲، شوت یامال با برخورد توپ با مدافع و تغییری سرنوشتساز در مسیر حرکت رفت ته دروازه. ۲-۳، متروپولیتانو در سکوت مطلق.
در نهایت، دقیقه ۹۸، فران تورس از اشتباه مدافعان اتلتیکو بهره برد، شلیک کرد و تیر خلاص را زد. ۴-۲، جشن پیروزی بارسلونا و ویرانی اتلتیکو.
* سیمئونه و زخمی که شاید هرگز التیام نیابد
این شکست برای اتلتیکو تنها یک باخت نبود، یک سقوط بود، یک فاجعه بود. تیمی که میتوانست درخشش را تجربه کند، در عرض ۲۰ دقیقه به خاکستر نشست. متروپولیتانو خانهای که باید قلعهای نفوذناپذیر میبود، حالا زخمخورده و تسلیمشده بود.
در آن سو، هانسی فلیک و تیمش، همچنان بر موجی از معجزهگری پیش میروند. قهرمانی برای آنها، حالا بیش از هر زمان دیگری نزدیک است.
و اینگونه یکی از غمگینترین هفتههای متروپولیتانو در تاریخ فوتبال حک شد.