پرسش‌های بی‌پاسخ
علیرضا دارابی: سوت پایان لیگ بیست‌وچهارم که زده شد، همه منتظر بودند فهرست تیم ملی در راه دیدارهای تشریفاتی با قطر و کره‌شمالی، بوی «ثبات و شایستگی» بدهد اما آنچه از اتاق تصمیم‌گیری امیر قلعه‌نویی بیرون آمد، لیستی ۲۰ نفره بود که بیشتر از آنکه خیال هواداران را راحت کند، پرسش‌های تازه‌ای را ردیف کرد.
ایران با خیال راحت مسافر جام‌جهانی شده اما ماموریت ملی هنوز تمام نشده است. با ۲ بازی باقیمانده در مقدماتی، قلعه‌نویی فرصتی طلایی دارد تا دستپخت نهایی‌اش را تست کند. هر چند ظاهراً این فهرست بیشتر طعم گزینش دارد تا چشیدن.
* تراکتور، سلطان زمین؛ ۲ ستاره روی سکو
قهرمان لیگ بیست‌وچهارم یعنی تراکتور، سهم بزرگی از فهرست را مال خود کرده. تراکتور با ۶ بازیکن دعوت‌شده، نشان داد تیم اول جدول بی‌جهت بالا ننشسته اما این وسط، ۲ نام بزرگ درخشیدند؛ نه در لیست، بلکه با غیبت‌شان!
دانیال اسماعیلی‌فر و محمد نادری – ۲ مدافعی که تمام فصل روی لبه تیغ دویدند و از ستون‌های موفقیت تراکتور بودند – جایی بین دعوت‌شدگان ندارند. اسماعیلی‌فر که در فاز هجومی آمار خیره‌کننده‌ای ثبت کرد، حالا باید از تلویزیون نظاره‌گر تلاش هم‌تیمی‌هایش باشد. نادری هم که یکی از باثبات‌ترین فصل‌های دوران حرفه‌ای‌اش را پشت سر گذاشت، در سکوت کنار گذاشته شد. چرا؟ جواب را فقط قلعه‌نویی می‌داند، البته شاید هم نمی‌خواهد کسی بداند.
* زوج شجاع - کنعانی تا معمای دانشگر
خط دفاع تیم ملی هم از گزند تحولات در امان نماند. کنعانی‌زادگان، یار همیشگی قلعه‌نویی، این بار به خاطر مصدومیت از قطار تیم ملی جا ماند. شجاع اما دعوت شد؛ در کنار پورعلی‌گنجی، حزباوی و آقاسی.
در این میان، نبودن نام محمد دانشگر هم چشم را می‌زند. مدافعی که در هفته‌های آخر لیگ هم در میدان بود و هم در تیتر رسانه‌ها؛ این بار نه برای بازی، بلکه برای رقم قراردادش! گویا سروصداهای مالی، جایی برای او در لیست باز نکرد.
* فهرستی که هنوز کامل نشده؛ امیدها در انتظار جام حذفی
دعوتی که فعلاً شامل ۲۰ نفر شده، قرار است تکمیل شود؛ با لژیونرها و بازیکنانی که هنوز درگیر جام حذفی هستند اما آیا همه آنهایی که فعلاً هستند، ماندنی‌اند؟ نه الزاماً. برخی ممکن است به محض ورود بازیکنان نهایی، از اردو کنار گذاشته شوند.
نکته مهم دیگر، غیبت بازیکنان استقلال است. تیمی که در آستانه رسیدن به فینال جام حذفی است و ممکن است در روزهای آینده سهمی در لیست نهایی پیدا کند. نگاه‌ها به استقلال، حالا دوگانه شده؛ یکی برای احتمال دعوت بازیکنانش و دیگری برای آینده سیدمجید حسینی.
* حسینی؛ ملی‌پوش یا سرباز؟
ماجرای سیدمجید حسینی، مدافع سابق استقلال که حالا در ترکیه توپ می‌زند، تبدیل شده به یکی از گره‌های پنهان فهرست قلعه‌نویی. حسینی در صورتی که به تیم ملی دعوت شود، از مشمولیت نظام‌وظیفه نجات پیدا می‌کند و می‌تواند راه بازگشت به آبی‌ها را باز کند اما اگر دعوت نشود، باید کفش‌هایش را در بندرانزلی یا شیراز ببندد؛ جایی که نظامی‌ها در انتظارند.
این معادله پیچیده، شاید برای برخی بی‌اهمیت باشد اما برای استقلال و نقل‌وانتقالاتی که در پیش دارد، کلیدی است. فهرست قلعه‌نویی، در این بخش به وضوح یک کفه ترازو را سنگین‌تر می‌کند؛ آن هم نه با توپ؛ با حکم.
* پشت پرده دعوت‌ها؛ ترکیب یا تعامل؟
دعوت‌های قلعه‌نویی بیش از آنکه فنی باشد، به نظر می‌رسد آغشته به تعامل است؛ تعامل با باشگاه‌ها، با رسانه‌ها و حتی با برخی مدیران. دعوت ۶ تراکتوری و کنار گذاشتن بازیکنانی چون اسماعیلی‌فر، نادری و دانشگر، یادآور همان پارادوکس همیشگی فوتبال ایران است: ثبات در زمین، تزلزل در انتخاب!
البته کسی منکر شایستگی برخی نام‌ها نیست اما وقتی چند مهره کلیدی یک تیم قهرمان، از اردو حذف می‌شوند، نمی‌توان این فهرست را بی‌نقد پذیرفت.
* فهرستی پر از حرف؛ بازی‌ای بدون سوت پایان
تیم ملی ایران صعود کرده اما راهی که قلعه‌نویی می‌رود، هنوز پر از پیچ و خم است. بازیکنان دعوت‌شده، تنها بخشی از پازلی هستند که قرار است تصویر نهایی تیم ملی در جام‌جهانی را بسازد اما اگر برخی قطعات مهم این پازل بیرون بمانند، آن تصویر ممکن است ناقص بماند؛ حتی اگر روی کاغذ کامل به نظر برسد.
تا روز اعلام فهرست نهایی، صدها نظر و تحلیل می‌آید و می‌رود اما چیزی که می‌ماند، همان سؤال قدیمی است: آیا فهرست تیم ملی، واقعاً بهترین‌ها را در خود دارد یا فقط آشناترین‌ها را؟ بازی تازه شروع شده است. هنوز نه سوت پایان زده شده، نه ترکیب نهایی کامل.
***
قلعه‌نویی خطاب به جوانان:
قدر این موقعیت و لباس را بدانید
صبح پنجشنبه، اردوی جدید ملی‌پوشان فوتبال ایران در حالی آغاز شد که امیر قلعه‌نویی، سرمربی باتجربه تیم ملی، در نخستین نشست تمرینی پیام روشنی به بازیکنان جوان تیم داد؛ پیامی از جنس تعهد، احترام و شناخت ارزش پیراهن تیم ملی.
در حالی که ملی‌پوشان دعوت‌شده پشت درهای بسته ساختمان پک گرد هم آمدند، قلعه‌نویی پیش از شروع تمرین تاکید کرد: «لباس تیم ملی فقط یک پیراهن نیست؛ میراث بزرگانی است که پیش از شما این لباس را بر تن کرده‌اند. شما باید قدر این موقعیت را بدانید و با تمام وجود از آن پاسداری کنید».
این کلمات، نه‌تنها هشدار بلکه دعوتی بود برای بازیکنان جوانی که حالا فرصت درخشش در جمع ملی‌پوشان را پیدا کرده‌اند. حضور چهره‌های تازه‌واردی مثل براجعه، جعفری و عسکری در میان شاگردان قلعه‌نویی، نشان داد سرمربی تیم ملی نگاه ویژه‌ای به نسل جدید فوتبال ایران دارد.
ملی‌پوشان بعد از جلسات مقدماتی در ساختمان پک، راهی زمین شماره ۲ کمپ شدند تا ۷۵ دقیقه تمرین تاکتیکی و بدنی را زیر نظر کادر فنی انجام دهند. این تمرین که در ۲ نیمه و با تقسیم بازیکنان به تیم‌های زرد و سبز پیگیری شد، بیش از هر چیز بر مرور تاکتیک‌های بازی فشرده و شگردهای گلزنی در فضای محدود تاکید داشت.
قلعه‌نویی در خلال تمرین بارها نکات فنی و تاکتیکی را گوشزد کرد؛ از نحوه حرکت در زمین گرفته تا اهمیت حفظ تمرکز در دقایق حساس بازی. او که همواره سرمشق نظم و دقت در تیم‌هایش بوده، تلاش داشت بازیکنان را از همان ابتدا با فلسفه‌اش آشنا کند.
دروازه‌بانان تیم ملی نیز زیر نظر آلین دینکا تمرینات اختصاصی خود را دنبال کردند؛ جایی که تمرکز ویژه روی واکنش‌ها و پرش‌ها بود. دینکا با سختگیری خطاهای کوچک را می‌گرفت و تلاش می‌کرد خط آخر دفاع ملی را برای چالش‌های آینده آماده کند.
اما شاخص‌ترین نکته، حضور جوانانی بود که برای نخستین بار با پیراهن تیم ملی تمرین می‌کردند؛ بازیکنانی که آینده فوتبال ایران روی شانه‌های‌شان خواهد بود. قلعه‌نویی بارها یادآوری کرد این فرصت می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد اما تنها به شرطی که این جوانان با مسؤولیت‌پذیری و انگیزه بالا آن را حفظ کنند.
این شروع تازه تیم ملی، نویدبخش فصل جدیدی است؛ جایی که تجربه قلعه‌نویی و انرژی نسل جوان، می‌تواند ترکیبی رویایی بسازد و امیدها را برای جام‌جهانی آینده زنده نگاه دارد.