مترو پناهگاهی امن در مواقع بحران
اکنون که رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا و دیگر کشورها جنگ را در ایران آغاز کرده و ایران نیز قاطعانه برای نابودی این رژیم کودک‌کش عزم خود را جزم کرده است، مدیریت بحران در راستای حفاظت از جان مردم ضرورتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. تامین پناهگاه و سوله‌هایی برای جانمایی تجهیزات و... موضوعی است که هم‌اکنون مدنظر قرار گرفته است. در این باره رئیس شورای شهر تهران گفت: باید روی مساله پناهگاه‌ها کار شود و با توجه به تجربه زمان جنگ باید از همان پناهگاه‌های گذشته استفاده کنیم. مهدی چمران در جلسه دیروز (یکشنبه) شورای شهر تهران با اشاره به وضعیت پناهگاه‌های سطح شهر گفت: در تهران و شهرهای دیگر متأسفانه به صورت کامل پناهگاهی نداریم؛ با توجه به تجربه زمان جنگ باید از همان پناهگاه‌های گذشته استفاده کنیم. در زمان جنگ نیز ستادی تشکیل شد که من هم در آن حضور داشتم و طرح ایجاد پناهگاه‌های مختلف در آن در نظر گرفته شد. برنامه‌ای که بررسی شد ساخت دیواره‌های بتنی بود که اتفافا چند روز اخیر این طرح‌ها را دوباره بررسی کردم. این پناهگاه‌ها مثل سنگرهای جنگ است که با پیچ و مهره به هم وصل می‌شوند. دوستان ما باید روی این موضوع کار کنند و باید برنامه‌ریزی درستی در این زمینه انجام شود. ما در زمان جنگ در خوزستان و شهر اهواز شروع به ساخت پناهگاه کردیم و در تهران مردم به زیرزمین‌ها می‌رفتند تا بمباران به پایان برسد. با این حال امروز باید یک کار مهندسی انجام شود؛ خیلی از کشورها در استانداردهای ساختمانی پناهگاه دارند؛ حتی کشوری مثل سوییس پناهگاه‌های مقابله با تشعشعات اتمی دارد. وی در پاسخ به سوالی درباره استفاده از مترو و سوله‌های بحران در این زمینه بیان کرد: برای استفاده از مترو باید آن را تعطیل کرد اما در شرایط خیلی حاد می‌توان استفاده کرد. متروها چون زیر زمین قرار دارند پناهگاه‌های مناسبی هستند اما استفاده از سوله‌های بحران در مقابل بحران مناسب نیست؛ این سوله‌ها برای استفاده از وسایل ضروری در شرایط ضروری مورد استفاده قرار می‌گیرند و بیشتر برای زلزله ساخته شده‌اند نه بمباران. چمران در پایان تاکید کرد: به هر حال هم مترو و هم پارکینگ‌های طبقاتی وزارتخانه‌ها و ساختمان‌های بلند مکان‌های خوبی هستند که می‌شود برای بحران خاص آنها را آماده کرد. ما با شهرداری برنامه‌ریزی کردیم جلسه بگذاریم؛ با استانداری و فرمانداری نیز باید جلساتی برگزار کنیم و در این زمینه تقسیم وظایف کنیم. البته ان‌شاءالله کار به آنجا نرسد. به لطف خدا انتهای این مسیر قطعا پیروزی خواهد بود.