6 فرمان علیه زهران
روزنامه اسرائیلی «اورشلیم پست» در یادداشتی صریح و هشدارآمیز، از حامیان تل‌آویو در ایالات‌متحده خواست برای شکست دادن زهران ممدانی، نامزد مسلمان انتخابات شهرداری نیویورک، همان مدلی را تکرار کنند که منجر به برکناری جرمی کوربین از رهبری حزب کارگر بریتانیا شد. یادداشت این رسانه صهیونیستی درست ۳ ماه پیش از انتخابات نهایی شهرداری در ۱۳ آبان (۵ نوامبر) منتشر شده؛ انتخاباتی که میان زهران ممدانی ۳۳ ساله و اریک آدامز، شهردار فعلی، برگزار خواهد شد. ممدانی که به‌رغم حضور چهره‌های مطرح حزب دموکرات موفق به پیروزی در انتخابات مقدماتی شده، به وضوح مواضع ضداسرائیلی اتخاذ کرده و حتی پیش‌تر اعلام کرده است در صورت سفر بنیامین نتانیاهو به نیویورک، از اجرای حکم بازداشت صادره از سوی دادگاه بین‌المللی کیفری حمایت خواهد کرد. این فعال سیاسی جوان که از حامیان جریان‌های مترقی در آمریکا محسوب می‌شود، توانسته ساختار سنتی قدرت سیاسی نیویورک را به چالش بکشد اما در مقابل، منتقدان و مخالفانش نیز بیکار ننشسته‌اند. اورشلیم پست در این یادداشت، او را به یهودستیزی متهم کرده و مدعی شده مقابله با ممدانی مستلزم همان اتحاد و تلاش رسانه‌ای گسترده‌ای است که زمانی علیه کوربین به کار گرفته شد.
در بخشی از یادداشت آمده: «یهودیان نیویورک باید از راهکار لندن برای متوقف کردن ممدانی بهره ببرند. یهودیان بریتانیا پیش از این نقشه راه شکست دادن سیاستمداری را که در مبارزات انتخاباتی‌اش با یهودستیزی عشوه‌گری می‌کرد، نشان داده‌اند؛ یهودیان نیویورک باید قبل از ماه نوامبر آن را از نو بسازند».
اشاره این روزنامه به کمپین گسترده‌ای است که در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ علیه جرمی کوربین، رهبر وقت حزب کارگر بریتانیا راه افتاد و در نهایت او را از عرصه قدرت کنار زد. در ادامه این یادداشت، اورشلیم پست از انتخابات شهرداری نیویورک به عنوان یک همه‌پرسی درباره تل‌آویو یاد می‌کند و می‌نویسد: «وقتی زهران ممدانی در انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها از اندرو کومو پیشی گرفت و پیروز شد، انتخابات عمومی بلافاصله به یک همه‌پرسی درباره اسرائیل تبدیل شد».
این روزنامه همچنین به فشارهای رسانه‌ای علیه ممدانی اشاره کرده و آورده است: «خبرنگاران اکنون این مرد مترقی ۳۳ ساله اوگاندایی - هندی را با همان سوالی که در نخستین مناظره تلویزیونی از آن طفره رفت، تعقیب می‌کنند: آیا اسرائیل حق دارد به عنوان یک کشور یهودی وجود داشته باشد؟»
اورشلیم پست برای دلداری دادن به حامیان تل‌آویو، به تجربه موفق کمپین علیه کوربین اشاره می‌کند: «سال ۲۰۱۹، جامعه بسیار کوچک‌تر بریتانیا با جرمی کوربین، رهبر وقت حزب کارگر و بخت اصلی نخست‌وزیری، روبه‌رو شد. آنها او را چنان متقاعدکننده شکست دادند که حزب بدترین نتیجه خود را از سال ۱۹۳۵ تجربه کرد. این کمپین بریتانیایی ۶ درس ارائه می‌دهد که یهودیان نیویورک تنها نیمی از آن را تا امروز آموخته‌اند».
اورشلیم پست این ۶ درس را به تفصیل توضیح می‌دهد.
۱- متحد شوید یا جداگانه شکست بخورید: ظهور کوربین در بریتانیا باعث اتحاد بی‌سابقه‌ای از ارتدکس‌های افراطی تا سکولارهای اومانیست شد. مارس ۲۰۱۸، تنها ۴ ماه پس از آغاز رهبری کوربین، ۳ روزنامه یهودی بریتانیا هشدار دادند دولت کوربین «تهدیدی وجودی برای زندگی یهودیان» خواهد بود. این وحدت رسانه‌ای یک هفته بر سرخط خبرها غالب بود اما در نیویورک، پاسخ جمعی یهودیان به ظهور ممدانی، همچنان پراکنده و نامنسجم است.
۲- کنترل کامل چرخه اخبار روزانه: بین اواسط ۲۰۱۸ تا روز رأی‌گیری در ۲۰۱۹، رسانه‌های یهودی بریتانیا تقریباً هر روز اخباری علیه کوربین منتشر می‌کردند: ایمیل‌های فاش‌شده، شهادت‌ها، نظرسنجی‌ها و افشاگری‌های پی‌در‌پی. هدف روشن بود: اجازه ندهند واژه «یهودستیزی» از ذهن رأی‌دهنده پاک شود. اورشلیم پست معتقد است چنین مدل خبررسانی‌ای، باید در نیویورک نیز تکرار شود؛ با استفاده از اشتراک‌گذاری هماهنگ محتوا، تحریم‌ها، تبلیغات متمرکز و پوشش رسانه‌ای هفتگی.
۳- استفاده از آمار و اعداد دقیق: در بریتانیا، فعالان صهیونیست تنها به روایت‌ها تکیه نکردند. نظرسنجی‌ها نشان داد ۸۷ درصد یهودیان بریتانیا کوربین را یهودستیز می‌دانند و تقریباً نیمی از مردم بریتانیا نیز با این نظر موافق بودند. تکرار این ارقام در رسانه‌ها، به میانه‌روهای حزب کارگر امکان شورش علیه کوربین را داد. اورشلیم پست خواهان تأمین بودجه نظرسنجی‌های معتبر توسط نهادهایی مانند اتحادیه ضدافترا یا شورای روابط جامعه یهودیان در نیویورک برای سنجش دیدگاه مردم درباره یهودستیزی ممدانی شده است.
۴- ارتقای صداهای اخلاقی و نه مشاوران حزبی: فروپاشی کوربین زمانی اوج گرفت که خاخام اعظم بریتانیا، افرایم میرویس، در مقاله‌ای نوشت: «اگر رئیس حزب کارگر، نخست‌وزیر بعد انگلیس باشد، آینده یهودیان چه می‌شود؟» این مقاله موجی از توجه رسانه‌ای و فشار اجتماعی را در پی داشت. اورشلیم پست تأکید می‌کند خاخام‌های نیویورک نیز باید وارد میدان شوند و با صدایی فراتر از نزاع حزبی، هشدارهای اخلاقی و امنیتی صادر کنند.
۵- روایت‌ها، مؤثرتر از سیاست‌گذاری‌ها: در کمپین بریتانیا، بازماندگان هولوکاست، دانشجویان، مغازه‌داران و امدادگران به چهره‌هایی رسانه‌ای تبدیل شدند که احساسات عمومی را تحت تأثیر قرار دادند. اورشلیم پست پیشنهاد می‌دهد روزنامه‌های نیویورک داستان‌هایی از یهودیانی که از پیروزی ممدانی آسیب دیده‌اند یا نگران آینده‌اند، منتشر کنند. از جمله، مغازه‌داری در کوئینز که ویترینش پس از یک تجمع حامیان ممدانی تخریب شد.
۶- بحث را حول نژادپرستی ببندید، نه سیاست حزبی: در بریتانیا، رهبران یهودی اجازه ندادند ماجرا به دوگانه چپ/ راست تقلیل یابد. آنها این بحث را به یک مساله اخلاقی و مرتبط با نجات اولیه جامعه تبدیل کردند. اورشلیم پست تأکید می‌کند کمپین علیه ممدانی نیز باید از همین روش استفاده کند؛ در غیر این صورت جنجال‌ها به عنوان دعوایی میان چپ‌های مترقی و دموکرات‌های میانه‌رو تلقی شده و اثرگذاری خود را از دست خواهد داد.
در پایان یادداشت، روزنامه صهیونیست با لحنی هشدارآمیز و دستوری می‌نویسد: «استراتژیست‌های ممدانی مدعی‌اند انتقادها علیه او توسط میلیاردرهای حامی اسرائیل تأمین مالی می‌شود اما ائتلاف یهودیان نیویورک باید بحث درباره یهودستیزی، مدارای مدنی و امنیت شهری را ادامه دهد. اگر رأی‌دهندگان مردد این بحث را صرفاً بخشی از دعوای درون‌حزبی بین چپ و مرکز تلقی کنند، نبرد از پیش باخته است. یهودیان نیویورک 1.5 میلیون نفرند، روزنامه‌های قدرتمند دارند، منابع مالی فراوان در اختیارشان است و هنوز ۳ ماه زمان دارند. کمپین لندن موفق شد، چون متحد بود. وقت آن رسیده که نیویورک هم متحد شود».