
طاها سهرابپور: صبح جمعه قطعه فیلمی از گفتوگوی وزیر امور خارجه با یکی از رسانههای داخلی منتشر شد که در آن، سیدعباس عراقچی محتوای نامه ترامپ را برای نخستین بار به صراحت به زبان آورد. عراقچی میگوید: «وقتی درآمد نامه نوشت، 2 راه را پیش رو گذاشت: یا جنگ و خونریزی یا مذاکره مستقیم برای از بین بردن غنیسازی و برنامه موشکی ایران. اما مجموعه نظام طراحی کرد، زمین و شرایط بازی را عوض کرد و آنها هم مجبور شدند تن بدهند». 7 مارس، 17 اسفند ۱۴۰۳، دونالد ترامپ در مصاحبه با فاکسنیوز از این نامه خبر داد. اگرچه همان زمان نیز برخی مقامهای عربی درباره محتوای نامه چیزهایی گفتند اما هفدهم فروردین، سرلشکر شهید محمد باقری اعلام کرد رهبر انقلاب در پاسخ به این نامه تصریح کردهاند مذاکره مستقیم نخواهیم کرد اما مذاکره غیرمستقیم ایرادی ندارد، چراکه ایران راه را نمیبندد و راه مذاکره غیرمستقیم را باز میگذارد تا اگر صادقانه حرکت کنید بشود مذاکره کرد. اشاره عراقچی به طراحی نظام نیز ایده مذاکرات غیرمستقیم است تا اولاً فشار روانی مورد نظر ترامپ که با سخنرانیهای متعدد در جامعه سرازیر میشد، تعدیل شود و ثانیاً حقانیت ایران در پیگیری برنامه صلحآمیز هستهای حتی در دوران ترامپ آشکار گردد. وزیر امور خارجه پیش از این هم اعلام کرده بود ایران از مذاکره برابر، استقبال میکند، از جمله همین دیروز در گفتوگو با اکونومیست: «بله! ما موافق یک توافق هستیم اما یک توافق عادلانه و متوازن. مشکل اینجاست که وقتی آمریکاییها، دولت فعلی آمریکا، درباره توافق صحبت میکنند، در واقع میخواهند خواستههای خودشان را دیکته کنند و این چیزی است که ما تجربه کردهایم». وی در این گفتوگو همچنین درباره آخرین تلاشهای ایران در اجلاس سالانه سازمان ملل برای دستیابی به یک توافق که از بازگشت تحریمها در قالب اسنپبک جلوگیری کند، بیان کرد: «همین 2 ماه پیش در نیویورک نیز چنین بود. ما آماده مذاکره هستیم اما نه برای دیکته نوشتن. ما آمادهایم وارد یک توافق شویم اما توافقی عادلانه و متوازن، نه یک توافق یکطرفه». علاوه بر این، اصرار به صفر کردن غنیسازی و همچنین نابودی برنامه موشکی ایران، نشان میدهد ترامپ به هیچ عنوان به دنبال مذاکره نبوده و نیست. درخواست همزمان این 2، نشان میدهد اولاً موضوع هستهای صرفاً بهانهای است برای فشار بر ایران تا سلطه آمریکا را بپذیرد و ثانیاً خواستههای آمریکا هیچ سقف و پایانی ندارد. همان چیزی که دبیر شورای عالی امنیت ملی در جمع اصحاب علوم انسانی، 7 آبان امسال گفت. علی لاریجانی با بیان اینکه هدف ملموس دشمن این است که ایران، ملت و ارادهاش را بشکند، گفت: «الان میگویند غنیسازی نباید داشته باشید، همانهایی که تایید کردند غنیسازی داشته باشیم الان میگویند نداشته باشید؛ پس اینها فرصتطلب هستند. این خواستههایشان هم ته ندارد؛ بعد از غنیسازی میگویند برد موشکتان را هم کم کنید و در منطقه همان کاری را انجام دهید که ما میگوییم. معتقدم یک مقاومت ملی در برابر این خواستهها نیاز است و باید سر این حرف خود ایران و ایرانیان بایستند». اشاره مستقیم لاریجانی به سخنان وزیر خارجه آمریکا بود همراه با نتانیاهو در نشست خبری در تلآویو. مارکو روبیو ۲۴ شهریور در جریان سفر به سرزمین اشغالی در تلاش برای تهدیدسازی از توان موشکی ایران تصریح کرد: «نهتنها برنامه هستهای ایران، بلکه برخورداری تهران از سلاحهای میانبرد و دوربرد نیز تهدیدی برای امنیت اسرائیل و جهان به شمار میرود». او در میانه اردیبهشت ۱۴۰۴ یعنی 6 هفته پیش از اقدام تجاوزگرانه رژیم صهیونیستی علیه ایران و در میانه مذاکرات هستهای غیرمستقیم ایران و آمریکا نیز در مصاحبه با فاکسنیوز مدعی شده بود ایران باید غنیسازی و ساخت موشک دوربرد را متوقف کند اما حالا 5 ماه پس از جنگ، معادله به کلی تغییر کرده است. ایران برخلاف آنچه تصور میشد و در ماجرای فعالسازی اسنپبک نیز هویدا شد، تحت فشار زیر بار سلطه نخواهد رفت و از حیثیت سیاسی و داراییهای اساسی خود در منافع ملی دست برنخواهد داشت، حتی اگر ترامپ در هر گفتوگو و مناسبتی، با ارتباط و بیارتباط، بحث را به مذاکره با ایران بکشاند. او در دیدار با بنسلمان باز هم کوشید ایران را بسیار مشتاق به توافق(!) نشان دهد و آمریکا را مایل به حل پرونده هستهای ایران تصویر کند. موضوع اساسی، نه هستهای و موشکی است، نه حقوق بشر و حمایت از حزبالله و حماس. موضوع اصلی، همان چیزی است که رهبر انقلاب، 13 آبان امسال در دیدار دانشآموزان و دانشجویان بدان اشاره فرمودند: «آمریکا انقلاب را تحمل نمیکرد، [چرا که] انقلاب یک طعمه شیرین را از گلوی آمریکا بیرون کشیده بود. یک طعمه بینظیر در اختیار آمریکا بود؛ ایران، یکپارچه تحت سلطه آمریکا و تحت قدرت آمریکا بود؛ نفتش را میبردند، منافع زیرزمینیاش را میبردند، امکاناتش را میبردند، پولش را میبردند، جنس مورد نظر خودشان را با هر قیمتی که دوست داشتند، به ایران میفروختند؛ چنین وضعی بود، حالا این از دست آمریکا گرفته شده بود. انقلاب مقابل آمریکا ایستاد». در بیان حضرت آیتالله خامنهای: «ذات استکباری آمریکا جز تسلیم چیز دیگری را قبول نمیکند؛ این را همه رؤسای جمهوری آمریکا میخواستند ولی به زبان نمیآوردند؛ این رئیسجمهور فعلی به زبان آورد؛ گفت باید ایران تسلیم شود. این در واقع آن باطن آمریکا را لو داد. تسلیم شدن یک ملت، آن هم ملتی مثل ایران، با این همه توانایی، با این همه ثروت، با این سابقه فکری و معرفتی، با این همه جوان هشیار و پرانگیزه، چه معنا دارد؟»