|
گفتوگو با تهیهکننده و بازیگر تیزر سینمایی کتاب «رؤیای نیمه شب»:
همه پای کار کتاب بیایند
گروه فرهنگ و هنر: آیین رونمایی از تیزر سینمایی «رویای نیمه شب» با حضور عوامل فیلم امروز برگزار میشود. «رویای نیمه شب» به کارگردانی اصغر عباسی با بازی عباس غزالی، مهدی فقیه، سیما خضرآبادی، ثریا قاسمی، متین ستوده و ماه چهره خلیلی، تیزری سینمایی برای معرفی و تبلیغ کتاب «رویای نیمه شب» است. رمان «رویای نیمه شب» اثر مظفر سالاری، از انتشارات کتابستان معرفت است که به عنوان کتاب چهارمین دوره مسابقه کتابخوانی کتاب و زندگی معرفی شده است. به این بهانه با تهیهکننده و بازیگر تیزر سینمایی «رویای نیمهشب» گفتوگویی کوتاه درباره فرآیند تولید این اثر داشتهایم. گفتوگویی با احمد ذوعلم تهیهکننده و گفتاری از عباس غزالی را درباره این اثر در زیر میخوانید. ارسال به دوستان
عباس غزالی، بازیگر تیزر سینمایی کتاب «رویای نیمهشب»:
این مسیر باید ادامه پیدا کند
تجربه خوب و متفاوتی را در تیزر سینمایی کتاب «رویای نیمهشب» با دوستان گذراندم و از آن راضی هستم و فکر میکنم این مسیر توسط تهیهکنندگان و فیلمسازان دیگر میتواند ادامه داشته باشد. وسواس خاصی برای انتخاب نقشهایم دارم و با دلایلی مطمئن و به دلیل ارزشهای فرهنگی چنین کاری بعد از بررسی همه جوانب آن را انتخاب کرده و از همکاری در آن راضی هستم. برای بازی در «رویای نیمهشب» در ابتدا نگرانیهایی بابت شکل قصه و نوع روایت آن داشتم که قدری فکر مرا درگیر کرد، چرا که «رویای نیمهشب» درباره چندین و چند سال قبل است و از این نظر نیازی به رجوع به دوران گذشته بوده است و این رفت و برگشتهای تاریخی در ابتدا برایم نوعی ترس از رسیدن به نتیجهای مطلوب را در برداشت و با نگرانی زیاد کار را شروع کردم اما حالا که به نتیجه حاصلشده نگاه میکنم، میبینم همان نگرانیهایم تبدیل به نقطه قوت کار شده است و از نتیجه کار رضایت دارم و امیدوارم برای مخاطبان هم اینچنین باشد. علاوه بر این یکی از دلایل انتخاب این کار ترویج کتاب و کتابخوانی در جامعه بوده که قدری بتوانیم در این مسیر موثر واقع شویم و با توجه به کمبودهایی که وجود دارد، نمایش این اثر بتواند باعث فرهنگسازی نزد مردم شود. در این سالها گامهای ارزندهای در مسیر ساخت تیزرهای سینمایی از رمانهای ادبی برداشته شده که به نظرم با این نوع کارها خیلی راحت میتوان آثار داستانی مطلوب را به مخاطب معرفی کرد به شرطی که این اقدام فرهنگی طی سالیان طولانی ادامه یابد و تبدیل به مجموعهسازیهای مطلوبی شود. به نظرم برای فعالیت در زمینه آثار سینمایی معرفیکننده برای کتابها هنوز نتوانستهایم به یک اشتراک عنوان در رسانهها دست یابیم و هر کدام از دوستان نامهایی چون «تیزر سینمایی»، «فیلم کوتاه» و... را برای تیترهای خبری انتخاب میکنند! به نظرم ساخت اینگونه آثار در عنوانیابی و نیز توجه مسؤولان و رسانهها باید روندی مشخص و مطلوب بیابد تا مانند فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی یک تعریف و جایگاه مشخص و ادامهدار داشته باشد تا به شکلی نشود که مثلا مدیری تغییر کند و این نوع فعالیت هم به تعطیلی کشیده شود. در واقع باید با زمانبندی و درک ارزشهای این نوع کار از هرگونه سلیقههای شخصی مدیریتی فاصله گرفته شود. این نوع کارها در درازمدت تاثیرات خود را خواهند گذاشت و تبدیل به وضعیت رو به رشدی خواهد شد، از این نظر این کارها باید درباره رمانهای مختلف انجام شده و تبدیل به مجموعهای ماندگار در ادبیات و سینما شود. «رویای نیمهشب» در سطح فنی بالایی ساخته شد و من از این تجربه خرسندم و باز هم اگر چنین شرایطی پیش بیاید، استقبال خواهم کرد و به هنرمندان دیگر هم توصیه میکنم در چنین کارهای ارزنده فرهنگی مشارکت داشته باشند. ارسال به دوستان
محمدحسین لطیفی، کارگردان سینما و تلویزیون:
تحریف آثار تاریخی از منفعت و سودهای شخصی بر میخیزد
محمدحسین لطیفی، کارگردان سینما و تلویزیون تصریح کرد: برخی مدیران فرهنگی از نمایش بخشهایی از وقایع انقلاب از طریق سینما و تلویزیون جلوگیری میکنند. به گزارش ارسال به دوستان
کلیپی که درباره زندگی کیارستمی در هفت پخش شد
واقعیتهایی که برخی را عصبی کرد
برنامه هفت که جمعه شب گذشته روی آنتن شبکه 3 رفت، یکی از محوریترین بخشهای خود را به «عباس کیارستمی» اختصاص داد. در بخشی از این برنامه کلیپ قابل تاملی درباره زندگی و شخصیت عباس کیارستمی روی آنتن رفت که پس از پخش با حاشیهها و جنجالهایی همراه بود و برخی به آن واکنش نیز نشان دادند. این کلیپ قابل تامل که به معرفی، تحسین و نقد اجمالی عباس کیارستمی و آثارش میپرداخت، با دوری از اغراق درباره واقعیت کیارستمی، به وجه تمایز او با برخی فیلمسازان مانند قبادی و جعفر پناهی نیز اشاره کرد. در بخشی از متن گزارش برنامه هفت به جهان متفاوت کیارستمی اشاره شده است: کیارستمی بعد از 4 ماه بیماری سرانجام طعم گیلاس را در پاریس چشید و راهی خانه دوست شد. اتفاقی که دبورا یانگ، منتقد مشهور هالیوود رپورتر دربارهاش نوشت که «حالا سینمای جهان چراغ راهش را از دست داده است». کیارستمی در طول فعالیتهای هنریاش هرگز تحت تاثیر هیچ فیلمسازی نبود و مسیر شخصیاش را به بهترین شکل پشت سر گذاشت زیرا از نگاه او « هر کسی میتواند نویسنده بزرگترین و بهترین داستان عاشقانه باشد، به شرط آنکه داستان عاشقانه خودش را بنویسد». سینمای کیارستمی نه به قصه و قواعد سینمای کلاسیک وفادار بود و نه کاملا تحت تاثیر سینمای آوانگارد قرار داشت. جهان کیارستمی نه قابل تقلید بود و نه قابل تکثیر. فیلم خوب را فیلمی میدانست که به نظر بیاید کارگردان ندارد. تفاوت میان فیلمساز و تماشاگر برای او تنها در داشتن و نداشتن نگاتیو خلاصه میشد. در این کلیپ درباره نخستین حضور عباس کیارستمی نیز سخن به میان آمد و آثارش به شکلی اجمالی مرور شد: «نخستین حضور حرفهای وی در سینمای ایران ساختن تیتراژ فیلم قیصر بود که در زمان خود مورد توجه قرار گرفت. در 24 سالگی و با ساخت مسافر در سال 53 توجه منتقدان را به خود جلب کرد. کیارستمی بیشتر از آنکه بخواهد قهرمانش را به مقصدی برساند و تلاش کند اهدافش را جامه عمل بپوشاند در پی خلق یک جهانبینی و کشف ارزش زندگی از دل واقعیات موجود بود. در «مسافر» که شباهتهای بسیاری با آثار نئورئالیسم ایتالیا داشت، مسافران کوچک قصه بعد از طی سفری طاقتفرسا خواب مانده و مسابقه فوتبال را از دست میدهند. سفر ادیسهوار بابک احمدپور در «خانه دوست کجاست؟» بعد از کلی مشقت که برای پیداکردن خانه دوست متحمل میشود، موفق به دیدار با دوستش نشده و راه را برمیگردد. تلاش بیسرانجام پدر و فرزندش در یافتن احمد و بابک احمدپور در «زندگی و دیگر هیچ»، تقلای نافرجام ربیعی در «طعم گیلاس»، عشق بیوصال زوج «کپی برابر اصل» و پایان تکاندهنده «مثل یک عاشق» همگی نمونههایی از هنر کیارستمی در ساخت آثاری است که شخصیت و هویت کاراکترهایش در پیمودن مسیر و نه لزوما رسیدن به مقصد خلاصه میشود. فیلم خوب از نگاه او بعد از بیرون آمدن از سینما شروع میشد و به همین خاطر قصهسرایی، به هیجان درآوردن بیننده، نصیحت کردن و احساس گناه دادن به تماشاگر را دوست نداشت». بخش پایانی کلیپی که درباره زندگی کیارستمی ساخته شده بود به وجه تمایز او با برخی دیگر میپردازد: گاردین بعد از درگذشت کیارستمی نوشت: «کیارستمی همیشه به کشورش وفادار بود و هیچگاه خود را همچون جعفر پناهی و محمد رسولف از ایران تبعید نکرد». خود او نیز سالها پیش در این باره گفته بود: «وقتی درختی در زمین ریشه دارد اگر از جایش بکنی، آن درخت دیگر میوه نخواهد داد و اگر هم بدهد بهخوبی میوهای که در جای اصلیاش بود نمیشود. من فکر میکنم اگر کشورم را ترک کرده بودم به سرنوشتی مشابه همان درخت دچار میشدم». در روزهای پرتلاطم سال 88 نیز جدال لفظی او با بهمن قبادی که خود از مقلدان سینمای کیارستمی است، یکبار دیگر اصالت کیارستمی در مقایسه با آن دسته از فیلمسازانی که تنها در ظاهر و نه در اندیشه و عمل از وی تقلید کردند را اثبات کرد. وقتی قبادی او را متهم به محافظهکاری میکند، وی چنین پاسخ میدهد: «فیلمهای سیاسی و شعارگونه را دوست ندارم زیرا تاریخ مصرف دارند، یک فیلمساز باید در مقابل آنچه خودش به خودش حکم میکند مسؤول باشد نه حکمی که از بیرون به او تحمیل میشود». کیارستمی در مواجهه با این ادعای قبادی که در خارج ایران بهتر فیلم میسازد چون خبری از سانسور و... نیست، گفت: «خانه من جایی است که شبها میتوانم آرام بخوابم، جایی است که در آن زندگی میکنم و هیچچیز مرا برای ترک آن متقاعد نکرده است». پس از پخش این کلیپ در شبکههای اجتماعی، واکنشهایی به حقایق مورد اشاره در «هفت» صورت گرفت و جنجالها درباره آن ادامه دارد. ارسال به دوستان
اخبار
معرفی کتابی از محمدرضا سرشار در نماز جمعههای سراسر کشور ارسال به دوستان
رویدادها
کتاب « آمریکا نگاهی از درون» منتشر شد ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|