گروه اقتصادی: عملیات ساخت راه‌آهن شلمچه-بصره شنبه هفته جاری با حضور معاون‌اول رئیس‌جمهور ایران و نخست‌وزیر عراق شروع شد؛ راه‌آهنی راهبردی که پیش‌بینی می‌شود ضمن بهبود سطح تجارت و تسهیل سفر بین ۲ کشور، نقش ایران را به عنوان بازیگر اصلی اتصال شرق-غرب تثبیت ‌کند. حالا جزئیات جدیدی از این پروژه بزرگ از سوی مقامات کشورمان مطرح شده است.

* ساخت خط‌آهن شلمچه - بصره طی ۱۸ ماه

معاون حمل‌ونقل وزیر راه و شهرسازی از ساخت خط‌آهن شلمچه - بصره طی ۱۸ ماه خبر داد و گفت: وزیر حمل‌ونقل عراق طی ۱۰ ساعت حضور در ایران تفاهمنامه اتصال خط‌آهن ۲ کشور را امضا کرد.

شهریار افندی‌زاده یادآور شد: ابتدای امسال تفاهمنامه خوبی بین وزیر راه و شهرسازی ایران و وزیر حمل‌ونقل عراق درباره ساخت خط‌آهن شلمچه - بصره امضا شد.

وی افزود: در دولت جدید عراق رویکرد به سمت و سوی اتصال شبکه ریلی بود، بنابراین وزیر حمل‌و‌نقل عراق پس از حضور در ایران و طی 10 ساعتی که در ایران بود، تفاهمنامه اتصال شبکه ریلی ۲ کشور را امضا کرد.

افندی‌زاده ادامه داد: بودجه و سرمایه‌گذاری مصوب هیات دولت عراق 200 میلیون دلار پیش‌بینی شده که نشان می‌دهد آنها به‌ طور جدی پای کار آمده‌اند.

معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: امیدواریم با توجه به کلنگ‌زنی این پروژه توسط مقامات ایرانی و عراقی، شاهد سرعت گرفتن احداث این پروژه ریلی باشیم و پس از 18 ماه یک شبکه متصل ریلی میان ایران و عراق داشته باشیم.

* بذرپاش: مقدمات مین‌روبی مسیر فراهم شد

وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه مین‌روبی مسیر خط‌آهن شلمچه - بصره را ایران انجام می‌دهد، گفت: این خط‌آهن ۲ ساله ساخته شده و به بهره‌برداری می‌رسد.

مهرداد بذرپاش با یادآوری اینکه ساخت خط ریلی شلمچه - بصره حدود 40 سال است در دولت‌های مختلف مطرح است، اظهار کرد: حتی سابقه این طرح  به پیش از جنگ ایران و عراق بازمی‌گردد اما هر بار به دلیلی انجام نمی‌شد؛ دلیل یا طرف ایرانی بود یا طرف عراقی.

وی ادامه داد: با پیگیری‌هایی که انجام شد فروردین امسال وزیر راه عراق با دستور مستقیم نخست‌وزیر این کشور به ایران آمد و یک جلسه فشرده با هیات فنی آنجا داشتیم، توافقنامه کلی انجام شد و بعد از آن قرار شد اختلافاتی را که در گذشته بود، در یک بازه زمانی حل کنیم.

وی افزود: یکی از اختلافات اساسی موضوع زمین بود که در جنگ تحمیلی مین‌های زیادی آنجا گذاشته شد. مین‌روبی این مسیر به طول حدود 16 کیلومتر باید اتفاق بیفتد که مقدماتش انجام شده است.

وزیر راه و شهرسازی گفت: در گذشته قرار بود ایران کل خط ریلی شلمچه - بصره را با سرمایه‌گذاری خود بسازد؛ هم خط هم پل اما با عنایتی که نخست‌وزیر عراق به این طرح داشت و برای عراقی‌ها واقعا این طرح بسیار راهبردی و مهم است، در دولت عراق حدود 200 میلیون دلار سرمایه‌گذاری تصویب و بنا شد ریل‌گذاری توسط سرمایه‌گذار عراقی انجام شود و ما عملیات مین‌روبی را به طول 16 کیلومتر در اندازه حریم‌ها اطراف خط ریل را انجام دهیم.

بذرپاش ادامه داد: از آن طرف طرح ساخت یک پل متحرک 700 متری وجود دارد که باید اجازه عبور و مرور کشتی‌ها را بدهد و این امر بر عهده طرف ایرانی قرار داده شد. یعنی همه سرمایه‌گذاری که در گذشته قرار بود ما انجام بدهیم، بخش اعظم به طرف عراقی واگذار و  قرار شد آنها کار را انجام بدهند و این هم اتفاق خوبی است و ما نیاز به سرمایه‌گذاری زیادی نداریم.

وی اضافه کرد: در حوزه کریدورهای شمال به جنوب فعالیت‌های جدی آغاز شده و الحمدلله خبرهای خوبی هم در پیش داریم و فعال‌تر کردن گذرگاه شرق به غرب در دستور کارمان قرار دارد.

بذرپاش با اشاره به اینکه این یکی از طرح‌های راهبردی ریلی کشور است، افزود: اینکه 40 سال همه به دنبالش بودند نشان از مهم بودن این طرح دارد و باید هرچه سریع‌تر به پایان برسد. این طرح اتصال ایران به غرب آسیا و مدیترانه را فراهم می‌کند و حتی برای عراقی‌ها هم سود خوبی دارد. خطوط ریلی عراق به شبکه ریلی ایران وصل می‌شود و از طریق ایران می‌تواند به کشورهای قفقاز یا کشورهایی مثل پاکستان و افغانستان یا به دریاهای آزاد یا به دریاهای شمال هم راه یابد که برای عراق هم فرصت بی‌نظیری است.

وزیر راه و شهرسازی گفت: این خط ریلی همچنین برای زائران عزیز ایرانی که می‌خواهند به نجف اشرف و کربلای معلی بروند کاربرد دارد. این مسیر از شلمچه آغاز می‌شود و بعد از آن هم به نجف و کربلا می‌رسد. یک تسهیل بسیار خوبی برای زوار عزیز در چند سال آینده اتفاق می‌افتد که از مبدأ‌های خودشان می‌توانند با خطوط ریلی بیایند به خرمشهر و شلمچه، بصره و نجف اشرف و کربلای معلی و هر مکان زیارتی که تمایل داشته باشند. این یک اتفاق بزرگی است که به برکت امام حسین(ع) ان‌شاءالله سریع‌تر طرح را به پایان برسانیم.

بذرپاش در پاسخ به این پرسش که این طرح چه زمانی به بهره‌برداری می‌رسد، افزود: توافق 18 ماهه است اما فکر می‌کنم بالاخره تا ۲ سال را باید در نظر بگیریم، چون همه موضوعات به ما بازنمی‌گردد. طرح در داخل خاک ایران نیست و مشترک بین ۲ کشور است. بخش زیادی از قوانین و مقررات مربوط به کشور عراق است و عراق هم قوانین و مقررات خاص خود را دارد و باید این را هم در نظر بگیریم.

وی با بیان اینکه خط‌آهن شلمچه - بصره اثرات اقتصادی زیادی دارد، از جمله اینکه دسترسی ریلی ما به منطقه غرب آسیا اتفاق می‌افتد، اضافه کرد: از آنجا می‌توانیم با توافقی که با عراقی‌ها داریم به کشور سوریه یا به مدیترانه و یا سایر نقاط برویم و حتی به اردن دسترسی یابیم.

وزیر راه و شهرسازی اضافه کرد: تکمیل زنجیره کریدوری در همه دنیا موضوع روز است و دشمنان برای ما نقشه‌های جدی داشته و دارند که موفق نشویم این کریدورها و زنجیره‌های اتصال‌های راهبردی بین‌المللی را در کشور فراهم کنیم و سنگ‌اندازی‌های زیادی می‌کنند. این فرصت‌های بی‌نظیر اقتصادی زمانی که تکمیل شود، زنجیره‌های کریدور شمال - جنوب و شرق - غرب به اندازه نفت و بلکه بیشتر برای ما می‌تواند تولید ثروت کند و برای آیندگان ما یک سرنوشت بهتری را رقم بزند.

بذرپاش گفت: دشمنان بیکار نمی‌نشینند و با مسیرهای موازی سعی می‌کنند شرکای راهبردی ما را از اینکه با ایران کار کنند دلسرد کنند اما الحمدلله اتفاقات خوبی افتاد؛ بعد از قطعه رشت به آستارا که با کشور روسیه توافق شد، امروز هم با کشور عراق توافق شد. این طرح‌هایی که سال‌های سال مانده بود، به همت دولت به سرانجام می‌رسد و امیدواریم هر چه زودتر این پروژه‌ها را تمام کرده و تقدیم ملت بزرگ ایران کنیم.

***

العربی الجدید:

زینب قیصری*: در کشور ما به عنوان دومین دارنده ذخایر و سومین تولیدکننده گاز طبیعی جهان،  نصف گاز استخراجی در بخش خانگی، تجاری و صنایع غیرعمده و 20 درصد در صنایع فولاد، سیمان و پتروشیمی مصرف می‌شود و  مطابق ترازنامه هیدروکربوری سال 1399، 8/9 درصد آن به بخش توسعه صنعت پتروشیمی اختصاص یافته است؛ در حالی که  در کشورهای پیشرفته، بیشترین مصرف گاز به صنایع عمده و نیروگاه‌ها تعلق دارد. در چنین شرایطی و در مقطعی که کشور نیازمند درآمدهای ارزی است، صنعت پتروشیمی ایران، به عنوان یکی از  اصلی‌ترین بازیگران اکوسیستم اقتصادی کشور بیش از ۳ ماه متاثر از تغییر سیاست‌های قیمت‌گذاری خوراک شده و نهایتا روز شنبه اعلام شد هیات‌وزیران مصوبه قبلی خود را اصلاح کرده و مقرر شده تا پایان برنامه هفتم نرخ خوراک پتروشیمی‌ها بر اساس فرمول محاسبه شود.

 هم‌اکنون صنعت پتروشیمی ایران، سالانه  از طریق صادرات محصولات خود 26 میلیارد دلار ارز وارد کشور می‌کند. آیا تامین منابع تبصره ۱۴ از طریق افزایش نرخ خوراک و سوخت پتروشیمی‌ها تصمیم درستی بود؟ یکی از وظایف دولت در مقام حکمران استفاده درست از ابزارهای حکمرانانه در همراستا کردن منافع ملی و بنگاهی است و خوراک پتروشیمی‌ها یکی از این ابزارهاست که باید به درستی و در جهت اعتلای صنعت از آن استفاده شود.

امروز صنعت پتروشیمی تحت تاثیر تحریم‌ها با ریسک سرمایه‌گذاری، هزینه بالای تهیه و نگهداری کالا و قطعات مورد نیاز دست و پنجه نرم می‌کند. تعیین نرخ مناسب برای خوراک گاز پتروشیمی‌ها و اطمینان از تامین خوراک پایدار، فاکتور مهمی در حمایت از این صنعت مادر و جذب سرمایه‌گذاران است.

در حال حاضر هزینه خوراک و یوتیلیتی 80‌درصد بهای تمام‌شده محصولات پتروشیمی را به خود اختصاص می‌دهد. تغییر و تحولات زیاد در نرخ‌ خوراک باعث شده هلدینگ‌های صنعت پتروشیمی دید کوتاه‌مدت پیدا کنند و برنامه‌پذیر کردن ۵ ساله 2 فاکتورخوراک و سوخت، راهبردی مناسب برای ترسیم آینده‌ای روشن برای این صنعت خواهد بود. دولت در حالی مصوبه نرخ خوراک و سوخت پتروشیمی‌ها را اصلاح کرد و به مصوبه سال 1394 با سقف قیمت گاز صادراتی بازگرداند که این موضوع چند ماه حاشیه‌های زیادی برای دولت و پتروشیمی‌ها ایجاد کرد. 

بهمن 94 وزیر وقت نفت، فرمول پایه محاسبه قیمت گاز سبک و شیرین تحویلی از شبکه سراسری گاز به عنوان خوراک واحدهای پتروشیمیایی برای بازه زمانی ۱۴۰۵- ۱۳۹۵ را ابلاغ کرد. در این فرمول، سهم معدل وزنی قیمت مصارف داخلی گاز طبیعی، صادراتی و وارداتی ۵۰ درصد، سهم هاب‌های اروپایی ۲۵ درصد و سهم هاب‌های آمریکای شمالی نیز ۲۵ درصد در نظر گرفته شده است. با شدت‌ گرفتن تنش‌های سیاسی بین روسیه و اوکراین از نیمه دوم 1400 و کاهش دسترسی کشورهای اروپایی به گاز روسیه، قیمت گاز در هاب‌های اروپایی به شدت افزایش یافت؛ به‌طوری که قیمت گاز در این هاب‌ها تا ۵ برابر قیمت نفت یعنی 600 دلار به ازای گاز معادل یک بشکه نفت بالا رفت. 

اعمال این افزایش ناگهانی قیمت در فرمول قیمت خوراک پتروشیمی‌ها که یک‌چهارم وزن قیمتی آن را قیمت هاب اروپا تشکیل می‌دهد، باعث گران شدن قیمت خوراک پتروشیمی‌ها در کشور شد. قطعا در آن مقطع اعمال سقف قیمتی ۵۰۰۰ تومان به ازای هر مترمکعب گاز خوراک تصمیم درستی در پاسخ به هیجانات بازار بود و رویکرد اعلام سقف قیمتی برای خوراک در سال 1401 نیز ادامه یافت. در لایحه پیشنهادی دولت برای بودجه سال ۱4۰۲ نرخ ۷۰۰۰ تومان برای هر مترمکعب گاز طبیعی خوراکی و 4000 تومان برای هر مترمکعب سوخت تعیین شد که با احتساب ۱۵ درصد مالیات بر ارزش افزوده برای خوراک و سوخت و ۱۰ درصد عوارض گازرسانی روستایی فقط برای سوخت، حداقل بهای تمام‌شده هر متر مکعب گاز خوراک و سوخت برای واحدهای پتروشیمی به ترتیب به ۸۰۵۰ و ۵۰۰۰ تومان رسید. این قیمت‌ها با احتساب نرخ دلار در بازار مبادله ۳۷۵۰۰ تومان، به ترتیب معادل 21.5 و 13.3 سنت در هر متر مکعب بود که در تمام کشورهای منطقه و رقیب بی‌سابقه است. با واگذاری تعیین قیمت خوراک به دولت در برنامه بودجه، در جلسه هیات وزیران در اردیبهشت ۱۴۰۲، نرخ خوراک گاز پتروشیمی‌ها برای سال ۱۴۰۲ مبلغ ۷۰۰۰ تومان به تصویب رسید. 

 همان‌طور که گفته شد قیمت خوراک و یوتیلیتی 80 درصد هزینه‌های تمام‌شده محصولات پتروشیمی را تشکیل می‌دهد و اساسا ثابت کردن این عدد به عنوان مهم‌ترین متغیر اقتصادی در صنعت پتروشیمی، بدون توجه به قیمت اوره و متانول در بازارهای جهانی، اقتصاد و سودآوری پتروشیمی‌ها را به مخاطره می‌اندازد و عملا امکان تطبیق اقتصاد شرکت‌های پتروشیمی با متغیرها و مؤلفه‌های غیرقابل پیش‌بینی اقتصادی در طول یک دوره یک‌ ساله وجود نخواهد داشت. از آن جا که هرچند به اشتباه، قیمت گاز سوخت همه صنایع کشور به قیمت گاز خوراک پتروشیمی وابسته شده، دامنه این عدم انطباق، اقتصاد همه صنایع کشور را در بر خواهد گرفت. با تثبیت این رویه و غیرقابل پیش‌بینی شدن قیمت خوراک در سال‌های آینده، جذابیت سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی بشدت کاهش می‌یابد. 

با پارادیم قیمت ثابت، قیمت گاز طبیعی سوخت ۱۰۰ درصد و قیمت گاز طبیعی خوراک 40 درصد نسبت به سال گذشته افزایش می‌یابد. بیش از ۶۶ مجتمع پتروشیمی از افزایش قیمت سوخت و ۱۵ شرکت پتروشیمی از افزایش قیمت گاز طبیعی خوراک متاثر می‌شوند و قیمت تمام‌شده تمام محصولات پتروشیمی افزایش خواهد یافت. بالا رفتن قیمت محصولات پتروشیمی ایران همزمان با روند کاهشی قیمت گاز طبیعی در بازارهای هنری‌هاب ایالات متحده، آلبرتا کانادا، تی‌تی‌اف هلند و ان‌بی‌پی انگلستان شاهدی بر نادرستی رویکرد قیمت ثابت خوراک است.

استفاده از یک فرمول کارآمد برای تعیین قیمت خوراک گاز طبیعی واحدهای پتروشیمی به جای فرمول فعلی بهترین راهکار است. باید توجه داشت می‌توان با کم کردن درصد وزنی گاز هاب‌های اروپا که تولیدکننده گاز نیست و تجارت گاز در کشورهای این قاره متأثر از هزینه‌های انتقال گاز و مؤلفه‌های سیاسی است، در فرمول مذکور به رویکرد منطقی‌تری دست یافت. 

همچنین پیشنهاد می‌شود قیمت گاز سوخت شرکت‌های پتروشیمی معادل 3۰ درصد قیمت گاز طبیعی خوراک در نظر گرفته شود. از آنجا که نرخ ارز مبنای محاسبه قیمت محصولات پتروشیمی 28500 تومان تعیین شده است، تقاضای کاذب برای فروش داخلی محصولات پتروشیمی و سوداگری این محصولات ایجاد شده و از ظرفیت ارزآوری شرکت‌های پتروشیمی کاسته است. با تغییر این نرخ به میانگین نرخ مرکز مبادله ارز، قیمت محصولات و خوراک‌های پتروشیمی واقعی‌تر خواهد شد و همچنین باعث افزایش منابع تبصره ۱۴ حداقل به میزان ۱۷۰ همت در سال ۱۴۰۲ می‌شود. 

سالانه حدود ۱۵ میلیارد دلار انواع خوراک‌های مایع و گاز اتان با نرخ پایه دلاری به شرکت‌های پتروشیمی تحویل می‌شود و با احتساب نرخ میانگین ارز ۴۰ هزار تومان در سال ۱۴۰۲، حداقل منابع قابل حصول از محل اصلاح نرخ ارز مبنای محاسبه قیمت خوراک‌های پتروشیمی در سال ۱۴۰۲ بالغ بر ۱۷۰ همت خواهد بود. علاوه بر منابعی که با اصلاح نرخ ارز مبنای محاسبه قیمت محصولات و خوراک واحدهای پتروشیمی برای وزارت نفت می‌شود، منابع قابل توجهی نیز از محل اصلاح قیمت ارز در فرآورده‌های ویژه پالایشگاهی و خوراک نفت معادل آن ایجاد خواهد شد. تعیین نرخ ارز ۲۸۵۰۰ تومان برای محاسبه قیمت خوراک شرکت‌های پتروشیمی در پی تعیین همین نرخ برای محاسبه قیمت پایه محصولات پتروشیمی در بورس کالا بوده است که با هدف جلوگیری از افزایش قیمت محصولات پتروشیمی در زنجیره ارزش و صنایع تکمیلی انجام شده اما بررسی‌ها نشان می‌دهد به‌رغم اجرای نرخ تسعیر ارز ۲۸۵۰۰ تومانی در محاسبه قیمت محصولات پتروشیمی در بورس کالا، میانگین موزون قیمت واقعی ارز در معاملات پلیمری در ۱۲ هفته منتهی به ۲ تیر ۱۴۰۲ بین ۳۴ هزار تا ۳۸ هزار تومان بوده و این به آن معناست که اجرای سیاست تعیین قیمت پایه محصولات پتروشیمی با نرخ ارز ۲۸۵۰۰ تومان نه تنها منجر به کاهش قیمت واقعی ارز در بازار محصولات پلیمری نشد بلکه دولت نیز به دلیل اجرای این سیاست، منابع مالی قابل توجهی را از دست داد.

لازم به ذکر است می‌توان اهدای هر گونه تخفیف در نرخ خوراک گاز پتروشیمی‌ها را به توسعه زنجیره پایین‌دستی توسط پتروشیمی‌ها منوط کرد؛ هدف از این تخفیف ممانعت از خام‌فروشی گاز و صادرات محصولات مورد نیاز صنایع پایین‌دستی است. در این مدل، به عنوان مثال می‌توان سقف قیمتی را همان 7 هزار تومان در نظر گرفت اما به شرط تعریف و پیشرفت پروژه‌های توسعه صنایع تکمیلی، خوراک گاز را با سقف 5 هزار تومان دریافت کرد و در صورت عدم ایجاد پروژه‌های توسعه‌ای در یک بازه زمانی حدودا ۲ ساله، مابه‌التفاوت اعمال شود. با این روش تمرکز پتروشیمی‌ها به سمت طرح‌های توسعه‌ای و زیربنایی و فناوری‌های نوین و نوظهور در این صنعت خواهد رفت و از سوی دیگر نیز پتروشیمی‌ها را ملزم به تخصیص سود انباشته در طرح‌های توسعه‌ای خواهد کرد.

کلام آخر اینکه مقررات باید به گونه‌ای در این صنعت تنظیم شود که با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر این حوزه و شرایط بازارهای بین‌المللی نفت، گاز و پتروشیمی، حداکثر امکان پیش‌بینی  مولفه‌های تنظیمی برای فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران فراهم شود. آنچه این چند ماه در صنعت پتروشیمی تجربه شد، ضرورت ایجاد تنظیم‌گر بخشی بین نهاد حاکمیتی و شرکت‌های خصوصی را آشکارتر کرد. بازار خوراک و سوخت صنایع یکی از مزیت‌های اقتصادی کشور است که توسعه سرمایه‌گذاری در پتروشیمی را نیازمند ایجاد نهاد رگولاتوری با اختیارات لازم و استقلال به منظور جلوگیری از تحمیل انحصارات و تسهیل رقابت در بازار می‌کند. جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی از طریق ساز و کار جذاب، تعیین تعرفه‌ها، قیمت‌ها، کیفیت و کمیت، تبیین وظایف تمام ذی‌نفعان، دستورالعمل‌ها و شیوه‌های دسترسی به محصولات و خدمات انحصاری و بدون تبعیض در زنجیره صنعت پتروشیمی بخشی از وظایف تنظیم‌گر است. 

* کارشناس ارشد انرژی

همانگونه که مشاهده می‌شود، فرامتن مساعدی جهت بازتعریف همکاری‌های اقتصادی و تجاری چین و آمریکا بر اساس الگوها و دغدغه‌های مشترک وجود ندارد. بدیهی است در یک ظرف شکسته، نمی‌توان به دنبال چینش منظم محتوا بود. قدر متقن تحولات اخیر در شرق آسیا این است که سطح تنش‌ها میان واشنگتن و پکن (تحت تاثیر مداخله‌گرایی آشکار آمریکا در محیط پیرامونی چین) روزبه‌روز افزایش می‌یابد و در چنین بستری نمی‌توان سخن از احیای الگوهای متعارف و حتی منطقی به میان آورد. در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال 2020، ناکامی دولت ترامپ در پیشبرد جنگ تجاری با چین به یکی از پاشنه آشیل‌های حزب جمهوری‌خواه تبدیل شد. در مبارزات انتخاباتی، بایدن مدعی بود قصد دارد سیاست خارجی هوشمندانه‌ای را در قبال پکن در پیش بگیرد اما اکنون مشخص شده منظور وی از این هوشمندی، ترکیب نامتوازن مولفه‌های ضد و نقیض در یک بستر زمانی واحد، ذیل ادعای «قدرت مدیریت صحنه» بوده است. برای بایدن همان هشدار صریح «هنری کیسینجر» مبنی بر لزوم جلوگیری از بروز جنگ سوم جهانی با محوریت آمریکا و چین در اثبات ناکارآمد بودن روش‌های تقابل دولت وی و پکن کافی است!

یک قرن و ۸ سال پیش، در روزهای بی‌سر و سامانی جهان، در خلال جنگ اول جهانی، ساحل خلیج‌فارس شاهد شهادت یکی از سرداران سرافراز مبارزه تاریخی ملت ایران با استعمار و سلطه بیگانگان بود. شهید رئیسعلی دلواری رهبر قیام دلیران تنگستان بوشهر علیه نیروهای اشغالگر بریتانیا بود که بدون توجه به اعلام بی‌طرفی حکومت وقت ایران و در اوج استیصال دولت قاجار به دنبال تسلط بر جنوب ایران بودند. حرکت و قیام استقلال‌طلبانه رئیسعلی را باید در استمرار تلاش چندقرنه مردم ایران بویژه ساکنان مناطق جنوب کشور در حفظ استقلال ایران و حفظ پیوستگی فرهنگی و سرزمینی با سرزمین اصلی جست‌وجو کرد. جنوب ایران بویژه استان بوشهر در تحولات ۲ سده اخیر در 4 نوبت مورد هجوم نیروهای انگلیسی در سال‌های ۱۸۳۷، ۱۸۵۶، ۱۹۰۹ و ۱۹۱۵ میلادی قرار گرفت. پیش از آن پرتغالی‌ها در قرن شانزدهم به عنوان نخستین یورش‌کنندگان در بندر ریگ و در فاصله ماه‌های آوریل تا ژوئیه ۱۵۱۹میلادی در ری‌شهر حضور یافتند. سپس تصرف جزیره خارک توسط هلندی‌ها در سال ۱۷۵۳میلادی اتفاق افتاد که در هر کدام از مراحل یادشده با مقاومت نیروهای مردمی جنوب همراه بوده ‌است. در آغاز جنگ اول جهانی، به ‌رغم اعلام بی‌طرفی دولت مرکزی ایران، قوای روس از شمال و نیروهای انگلستان از جنوب، ایران را در معرض هجوم قرار دادند و کشتی‌های جنگی انگلستان ۲۸ رمضان سال ۱۳۳۳ هجری قمری برابر با ۸ آگوست ۱۹۱۵/ ۱۶ مرداد ۱۲۹۴ به قصد تصرف بوشهر و نواحی آن، در مقابل آن لنگر انداختند و خارک، بوشهر، برازجان و... را بلافاصله به اشغال خود در آوردند. در همین زمان علما و مجتهدان مقیم نجف و کربلا از جمله میرزای شیرازی دوم در فتواهای جداگانه‌ای علیه بریتانیا اعلام جهاد کردند. رئیسعلی دلواری در راس قوای تنگستانی با  همراهی خالوحسین بردخونی در راس قوای دشتی، حسین‌خان چاه‌کوتاهی و زایرخضرخان اهرمی علیه اشغالگران به نبرد پرداختند. در ۳ شوال ۱۳ آگوست انگلیسی‌ها عملیات حمله به دلوار را آغاز کردند. نیروهای تنگستانی و دشتی دست به شبیخون علیه انگلیسی‌ها زدند و تلفاتی به آنان وارد آوردند و آنها را مجبور به عقب‌نشینی کردند. ۱۲ شهریور ۱۲۹۴ خورشیدی، شب ۲۳ شوال ۱۳۳۳قمری (۳ سپتامبر ۱۹۱۵) رئیسعلی دلواری در یک حمله شبانه به مواضع دشمن (انگلیسی‌ها) در منطقه «تنگک صفر» توسط یکی از خودی‌های خائن، از پشت هدف گلوله قرار گرفت و در 33 سالگی به شهادت رسید. پیکر او ابتدا در نزدیکی حرم امامزاده‌ای در روستای کله‌بند به خاک سپرده شد اما به موجب وصیت خود رئیسعلی، بعدتر در جوار حرم امیرالمومنین در وادی‌السلام نجف دفن شد. جالب اینکه صدوهشتمین سالگرد شهادت او با ایام اربعین حسینی مصادف شده که فرصتی برای زیارت مزار این مرد بزرگ در نجف اشرف توسط میلیون‌ها زائر ایرانی فراهم می‌آورد. اگرچه زندگی افتخارآمیز این سردار جوان وطن در مجموعه تلویزیونی «دلیران تنگستان» اثر ماندگار زنده‌یاد همایون شهنواز بخوبی به تصویر کشیده شده و حافظه جمعی ۳ نسل ایرانیان نسبت به قیام رئیسعلی علیه استعمار را شکل داده است اما به نظر می‌رسد نسل جوان کشور به اندازه‌ای که باید با شخصیت و تلاش رئیسعلی و دیگر سرداران راه استقلال ایران آشنا نیستند. در فاصله سال‌های 1350 تا 1352 دوربین همایون شهنواز نبرد دلیرانه رئیسعلی دلواری و یارانش با متجاوزان انگلیسی در جنوب ایران را در قالب این سریال و در قابی سیاه و سفید به تصویر کشید. نخستین پخش این سریال به اسفند 1353 بازمی‌گردد و تا بهار سال بعد از آن ادامه یافت. محمود جوهری انتخاب موفق شهنواز با وجود فوت زودهنگامش، در نقش رئیسعلی جاودانه شد. حال این نیاز وجود دارد تا سینمای برخاسته از انقلاب اسلامی نیز به این قهرمان ملی ادای دین کند. پس از چند تلاش نافرجام، سرانجام رضا میرکریمی پروژه ساخت فیلم درباره رئیسعلی دلواری را کلید‌ زده است. پرداخت یک قهرمان ملی با آن سابقه تاریخی مهم و درخشان در سینما و تلویزیون نیازمند کارهای پژوهشی است. پیش‌بینی‌ها حکایت از آن دارد پیش‌تولید این فیلم درباره سردار تنگستان رئیسعلی دلواری  پاییز آغاز می‌شود.

* سمپوزیوم دلدار دلوار

همزمان با روز مبارزه با استعمار انگلیس سپمپوزیومی با عنوان «دلدار دلوار» در فضای داخلی و بیرونی موزه شهدا برگزار شد. این سمپوزیوم صبح دیروز 12 شهریورماه در سالروز شهادت رئیسعلی دلواری و به ابتکار محمد کرم‌اللهی، معاون هنری بنیاد شهید و حمید ساروخانی، رئیس اداره تجسمی و نمایش این بنیاد برگزار شد. اجرای نمایش خیابانی «دلدار دلوار» به کارگردانی فرزند شهید روزبهانی یکی از بخش‌های این برنامه بود. این نمایش که در پیاده‌راه مقابل موزه شهدا اجرا شد، به زندگی و شخصیت رئیسعلی دلواری می‌پردازد. در همین پیاده‌راه ناصر تقی‌زاده، هنرمند نقاش و جانباز، همراه با فرزندان چند تن از شهیدان، تابلوهایی را با بهره‌گیری از شهدای مبارزه با استعمار نقاشی کردند. همچنین محسن شعبان، هنرمند خوشنویس نیز در همین فضا به خطاطی پرداخت. در فضای داخلی موزه نیز نمایشگاه کاریکاتور برپا بود. ساخت سردیس رئیسعلی دلواری توسط هنرمند نقاش، عباس برزگرگنجی در فضای داخلی موزه، بخش دیگری از این برنامه بود. در جای جای موزه بنرهایی از تصاویر مبارزه‌کنندگان با استعمار انگلیس نصب شده بود. بنرهایی نیز از دیگر چهره‌های قیام تنگستان از جمله باقرخان تنگستانی، آیت‌الله آل‌عصفور، شیخ محمدحسین مجاهد، آیت‌الله سیدعلی نقی دشتی، خالو حسین دشتی، شیخ حسین‌خان چاه‌کوتاهی، تنگستانی دیده می‌شد.

گروه بین‌الملل: تعداد زخمی‌های درگیری صهیونیست‌های اریتره‌ای و سودانی‌تبار با نظامیان صهیونیست در تل‌آویو به ۱۷۰ نفر رسیده است که این موضوع موجب شوکه شدن پلیس رژیم صهیونیستی شده است. به گزارش روزنامه صهیونیستی اورشلیم پست، دفتر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد وی را در جریان اعتراضات صهیونیست‌های اریتره‌ای‌تبار قرار داده است. بر اساس این گزارش، «یعقوب شبتای» رئیس کل پلیس رژیم صهیونیستی نیز قرار است با «پرتز امار» سرپرست پلیس تل‌آویو دیدار و درباره آخرین تحولات مربوط به اعتراضات گفت‌وگو کند. سرپرست پلیس تل‌آویو اعلام کرد: پلیس برای این حجم از خشونت آماده نبود. وی میزان خشونت و ویرانی ناشی از اعتراضات را شوکه‌کننده اعلام کرد. بر اساس گزارش رسانه‌های صهیونیستی، اعتراضات صبح شنبه از مناطق شمال تل‌آویو آغاز و بعدازظهر به مناطق جنوب کشیده شد. معترضان به برگزاری کنفرانسی در حمایت از حاکمیت اریتره در سفارت این کشور در تل‌آویو اعتراض داشتند. در این میان، عده‌ای از اریتره‌ای‌تبارها نیز موافق برگزاری کنفرانس بوده و با اریتره‌ای‌تبارهای مخالف برگزاری این کنفرانس درگیر شدند. پلیس رژیم صهیونیستی نیز با هر دو گروه وارد درگیری شد. سازمان‌های وابسته به صهیونیست‌های آفریقایی‌تبار اعلام کرده‌اند پیش از این به کابینه رژیم صهیونیستی و پلیس درباره برگزاری این مراسم در سفارت اریتره هشدار داده بودند. نهادهای پزشکی و رسانه‌های رژیم صهیونیستی تعداد زخمی‌های درگیری‌های شنبه بین صهیونیست‌های آفریقایی‌تبار معترض و نیروهای پلیس این رژیم در تل‌آویو را بیش از 170 نفر اعلام کردند.

روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل پیش از این خبر داده بود نیروهای پلیس این رژیم از سلاح گرم علیه معترضان استفاده کرده‌اند. بر اساس این گزارش، سودانی‌تبارها نیز در این اعتراضات شرکت کرده‌اند و تظاهرات‌کنندگان با همه ابزارهای ممکن از جمله سنگ، به پلیس حمله کردند. معترضان همچنین قصد تصرف مکان برگزاری این کنفرانس را داشتند و اقدام به شکستن شیشه خودروهای عمومی و تخریب یک خودروی پلیس کردند. یهودیان آسیایی و آفریقایی‌تبار که در سرزمین‌های اشغالی تحت عنوان یهودیان «مزراحی» شناخته می‌شوند، در مقابل یهودیان اشکنازی که یهودیان اروپایی و آمریکایی هستند، افراد درجه دوم محسوب می‌شوند. همواره بیشتر مقامات ارشد کنست (پارلمان) و کابینه رژیم صهیونیستی از یهودیان اشکنازی بوده‌اند. گسست قومی، نژادی، زبانی و فکری بین صهیونیست‌ها در رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر تشدید شده است. بسیاری از کارشناسان، ناآرامی‌های اخیر در سرزمین‌های اشغالی و ناتوانی سران این رژیم برای تشکیل یک کابینه باثبات برای آرام کردن اوضاع را مقدمه انحلال این رژیم ارزیابی کرده‌اند. در این میان بنیامین نتانیاهو با برگزاری نشستی با حضور وزرای کابینه درباره صهیونیست‌های اریتره‌ای‌تبار تصمیم‌گیری کرد.

طبق بیانیه دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، نتانیاهو در این نشست اعلام کرد همه آنها از سرزمین‌های اشغالی کوچانده خواهند شد. وی تاکید کرد: حوادث شنبه از خط قرمزها عبور کرد و این ناآرامی و خونریزی چیزی است که ما نمی‌توانیم آن را بپذیریم و خواستار اتخاذ تدابیر شدید علیه معترضان از جمله اخراج فوری آنها هستیم. نتانیاهو همچنین به نهادهای مربوط دستور داده است بتدریج طرحی برای اخراج همه مهاجران «غیرقانونی» از سرزمین‌های اشغالی را تهیه کنند. نتانیاهو مهاجرت غیرقانونی از آفریقا را تهدیدی واقعی برای آینده رژیم صهیونیستی ارزیابی کرد و گفت: «ما با ساختن حصار امنیتی در مرز با مصر با این تهدید مقابله کرده‌ایم اما هنوز مشکل کسانی که قبل از ساخته شدن این حصار وارد شده‌اند، وجود دارد و این افراد ده‌ها هزار مهاجر غیرقانونی هستند».

وی همچنین ادامه داد: «ما ۱۲ هزار نفر از آنها را متقاعد کردیم که داوطلبانه و از طریق برنامه‌های مشخص اسرائیل را ترک کنند و تعدادی از اقدامات را پیشنهاد کردیم اما متاسفانه توسط دادگاه عالی رد شد. درگیری‌ها روز شنبه میان اریتره‌ای‌های طرفدار «ایسایاس آفورکی» رئیس‌جمهور اریتره و پناهجویان مخالف آغاز شد که سعی داشتند مانع برگزاری جشن در سفارت این کشور در تل‌آویو شوند، در ادامه نیز به درگیری میان پناهجویان و نیروهای پلیس رژیم صهیونیستی کشیده شد. نیروهای پلیس برای متفرق کردن معترضان از گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی استفاده کرده و پناهجویان را با باتوم زدند، حتی آنها را با گلوله‌های جنگی هدف قرار دادند که در نتیجه آن تعدادی از معترضان زخمی شدند که وضعیت برخی از آنها وخیم گزارش شد. همچنین تعدادی از نیروهای پلیس رژیم صهیونیستی در این درگیری‌ها زخمی شدند.

ایتمار بن گویر، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در جلسه‌ای با نتانیاهو، از وی خواست پلیس  تظاهرات‌کنندگان اریتره‌ای را از اراضی اشغالی اخراج کند که نتانیاهو در پاسخ گفت «این اقدامات باید در حضور مشاور قضایی بررسی شود». شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی به نقل از برخی مسؤولان آگاه از دستگاه قضایی که نام‌شان فاش نشد، اعلام کرد این کار غیرممکن است. این منابع در ادامه پیشنهاد دادند امکان اجرای بازداشت‌های اداری بررسی شود. بن گویر قصد دارد از موشه اربیل، وزیر امور داخلی رژیم صهیونیستی بخواهد فرآیند اخراج را آغاز کرده و اقدامات دیگری را علیه تظاهرات‌کنندگان اریتره‌ای در پیش بگیرد. اعتراضات اخیر پناهجویان اریتره‌ای‌ در اراضی اشغالی که با پرتاب سنگ، شکستن ویترین پاساژها و شیشه‌های خودروها همراه بود، به درگیری‌هایی با نیروهای پلیس و شلیک گلوله‌های واقعی به سمت تظاهرات‌کنندگان ختم شد. پلیس رژیم صهیونیستی پیش‌تر مدعی شده بود «از زمان تحولات اکتبر ۲۰۰۰ (انتفاضه قدس و مسجدالاقصی) این نخستین‌بار است که از گلوله واقعی علیه تظاهرات‌کنندگان استفاده می‌شود. بر این اساس بخش تحقیقات از نیروهای پلیس (ماهاش) تحقیقاتی را درباره ابعاد مختلف شلیک گلوله واقعی به تظاهرات‌کنندگان اریتره‌ای آغاز کرده است».

* گزارش مرکز آمریکایی از حضور رژیم صهیونیستی در اریتره

موسسه تحقیقاتی «استراتفور» آمریکا که از مهم‌ترین موسسات مطالعاتی فعال در حوزه امنیتی و اطلاعاتی است، در گزارشی از فعالیت رژیم اسرائیل در کشور اریتره نوشت.

به نوشته این موسسه به نقل از منابع دیپلماتیک و رسانه‌ای، رژیم صهیونیستی در اریتره، هر چند حضور نظامی کوچکی دارد اما این حضور، موثر و قابل توجه است.

طبق این گزارش، رژیم اسرائیل واحدهای دریایی کوچکی در مجمع‌الجزایر «دالاک» و بندر «ماساوا» (به عنوان بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین بندر تجاری اریتره) و همچنین یک مرکز شنود در کوه‌های «امبار سویرا» مستقر کرده است.

استراتفور نوشت هدف اصلی رژیم اسرائیل، جمع‌آوری اطلاعات برای نظارت بر فعالیت‌های ایران در منطقه و دیگر تحرکات در دریای سرخ است.

روزنامه اسرائیلی معاریو نیز در بررسی گزارش استراتفور نوشت هدف اصلی این حضور به احتمال زیاد تعقیب کشتی‌هایی است که به سمت سودان می‌روند تا تجهیزات نظامی را از آنجا به نوار غزه منتقل کنند.

در ادامه گزارش این موسسه تحقیقاتی آمده است که دولت اسمره (پایتخت اریتره) به دلایل امنیتی و سیاسی به دنبال دوستی با رژیم اسرائیل است و می‌خواهد از اسرائیل برای تأثیرگذاری بر ایالات‌متحده آمریکا - متحد اسرائیل و اتیوپی - در تصمیم‌گیری‌های مربوط به آن در مجامع بین‌المللی استفاده کند.

اریتره همچنین خواهان این است از طریق این دوستی به قابلیت‌های دفاع هوایی دست یابد تا بتواند هرگونه حمله احتمالی از اتیوپی را دفع کند.

استراتفور همچنین نوشت همکاری با اسرائیل برای اریتره راهی برای برای ایجاد تعادل در روابط خود با تهران است.

در ادامه این گزارش آمده است: «اریتره به موازات روابط خود با اسرائیل، روابط خوبی نیز با ایران دارد. تهران علاقه زیادی به حضور در این منطقه از آفریقا دارد. دلیل اصلی این امر به تمایل این کشور به کنترل تنگه باب‌المندب و خط دریایی به سمت کانال سوئز بازمی‌گردد. تهران سال 2008 قراردادی را با اریتره برای استقرار یک واحد نظامی در شهر ساحلی عصب امضا کرد».

از سوی دیگر به نوشته استراتفور، رژیم اسرائیل نمی‌خواهد به روابط خود با اتیوپی و سایر کشورهای منطقه شرق آفریقا آسیب بزند؛ تل‌آویو علاقه زیادی به افزایش نفوذ خود در این منطقه دارد، بویژه در ارتباط با سودان که پیش از این روابط خوبی با حماس داشت. طبق این گزارش، رژیم صهیونیستی همچنین طی سال‌های اخیر همکاری‌های امنیتی خود را با سودان جنوبی و کنیا گسترش داده است. با تمام این احوال، رژیم صهیونیستی تیر سال گذشته مجبور به بستن سفارتخانه خود در اریتره شد و پس از اینکه دولت اسمره چندین‌بار با ورود سفیر این رژیم به اریتره مخالفت کرد، تل‌آویو به ناچار دست به تعطیلی سفارت خود زد.

آخرین سفیر رژیم صهیونیستی اکتبر ۲۰۱۸ اریتره را ترک کرد و از آن زمان تاکنون هیچ سفیری از این رژیم در اسمره تعیین نشده است و وزارت خارجه این رژیم هر از گاهی یک مسؤول موقت را در سفارت تعیین می‌کند.

رژیم صهیونیستی جولای سال گذشته نیز «اسماعیل خالدی» را به عنوان سفیر این رژیم در اریتره تعیین کرد اما دولت این کشور با آن موافقت نکرد. اریتره دلایل خاصی را برای مخالفت خود اعلام نکرده اما برخی‌ها روابط تل‌آویو با سودان یا جنگ در اتیوپی و مداخله تل‌آویو در آن را علت این مخالفت اریتره می‌دانند.

گروه سیاست خارجی: وزیر خارجه ترکیه برای نخستین بار بعد از انتصاب به این سمت با سفر به تهران با همتای ایرانی خود دیدار و گفت‌وگو کرد. 

به گزارش «وطن امروز»، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران از «هاکان فیدان» همتای ترکیه‌ای خود در محل وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران استقبال کرد. پس از مراسم استقبال، دیپلمات‌های ارشد ایران و ترکیه به گفت‌وگو نشستند.  «علی باقری» معاون سیاسی وزیر امور خارجه ایران نیز در این گفت‌وگو حضور داشت. 

این نخستین سفر هاکان فیدان به ایران در مقام وزیر خارجه ترکیه است. وزارت خارجه ترکیه روز شنبه اعلام کرد فیدان طی این سفر، «درباره فرصت‌های توسعه همکاری‌های آنکارا با ایران در تمام حوزه‌ها» گفت‌وگو خواهد کرد. 

به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین محورهای رایزنی امیرعبداللهیان و فیدان موضوع سوریه و همچنین مسائل دوجانبه امنیتی و مرزی بین ۲ کشور باشد.

گفت‌وگوهای ۲ وزیر در روز گذشته که بیش از ۴ ساعت پشت درهای بسته صورت گرفت نشان می‌دهد حجم مباحث بین تهران و آنکارا به قدری زیاد و پر از نکته‌های مختلف است که ۲ وزیر اهتمام جدی برای پیشبرد آنها دارند. 

موضوعات منطقه‌ای، اقتصادی، امنیتی، همچنین مساله سوریه از پرونده‌های مهم بین ۲ کشور است که فیدان قصد دارد بعد از فارغ شدن از ریاست میت و انتقالش به وزارت خارجه ترکیه روی این موضوعات با ایران به جمع‌بندی برسد. 

وزیر امور خارجه در نشست خبری با همتای ترک خود با اشاره به پیگیری توافقات دیدار اخیر اردوغان و رئیسی گفت: گفت‌وگوهای مفصل و نتیجه‌بخشی بین هیات‌های ایرانی و ترکیه‌ای صورت پذیرفت.  

امیرعبداللهیان با بیان اینکه قرارداد همکاری‌های راهبردی مشترک بین ایران و ترکیه در این نشست بررسی شد، افزود: اتفاق نظر داریم که سازوکار موجود بین تهران و آنکارا دوباره باید فعال شود و نشست‌های تخصصی برای رفع موانع آن در دستور کار قرار گیرد. 

وی ادامه داد: ایران و ترکیه قرار گذاشتند هدف‌گذاری تبادل اقتصادی آنها به ۳۰ میلیارد یورو برسد. 

وزیر امور خارجه با بیان اینکه مسیرهای ترانزیتی در منطقه جای رقابت نیست، بلکه جایی برای تکمیل همکاری‌های بین تهران و آنکاراست، گفت: در مساله قفقاز تاکید کردیم زمان جنگ پایان یافته و باید صلح و مذاکره انجام شود. از گفت‌وگوی ایروان و باکو حمایت می‌کنیم و هر اقدام برای مسدود کردن مسیرهای ترانزیتی را قبول نمی‌کنیم.  

امیرعبداللهیان با بیان اینکه موضوع سوریه در این نشست مورد بررسی قرار گرفت، ادامه داد: نگرانی‌های سوریه و ترکیه درباره تروریسم و آوارگان باید در نظر گرفته شود و این موارد با مذاکره برطرف شود. 

در این نشست هاکان فیدانه، وزیر خارجه ترکیه هم با اشاره به روابط دوجانبه مثبت و خوب 2 کشور گفت: در روزهای آتی در ترکیه پذیرای رئیس‌جمهور ایران خواهیم بود. 

فیدان با بیان اینکه پس از زلزله ترکیه، ایران و ما یک بار دیگر همبستگی خود با یکدیگر را نشان دادیم، ادامه داد: روابط دوجانبه ایران و ترکیه کاملا دوستانه است. 

وی ادامه داد: در چارچوب هشتمین نشست شورای عالی ایران- ترکیه، در روزهای آینده پذیرای رئیس‌جمهور ایران خواهیم بود و ایشان با رئیس‌جمهور ترکیه ملاقات خواهد کرد.

گروه سیاسی: سردار فرحی، جانشین وزیر دفاع طی گزارشی به ارائه جزئیات بیشتری از ماجرای کشف خرابکاری موساد در حوزه موشکی و پهپادی پرداخت. در این گزارش گفته شده است: ماجرای شروع این خرابکاری به سال 1393 بازمی‌گردد که در جریان آن، یک جاسوس (ج.الف) به ۳ نفر در اروپا و آسیا وصل می‌شود. در آن مقطع یکی از تیم‌های جاسوسی در صنایع دفاعی ضربه می‌خورد و همه‌شان بازداشت می‌شوند و اعتراف می‌کنند دشمن بشدت دنبال اطلاعات از قطعاتی مثل کانکتورهاست.

کارشناسان حفاظت اطلاعات وزارت دفاع همه را زیر نظر گرفتند و روی آنها سوار شدند ولی موساد نمی‌دانست همه طرح‌ریزی‌هایش رصد می‌شود.

جاسوس تحت نظر، در زمان‌بندی‌های مختلف، افراد مورد نظر دیگری را ملاقات می‌کرد و از بازار قطعات چند کشور اروپایی و آسیایی بازدید کرد و با برخی وارد مذاکره شد.

به جاسوس‌ها دستور داده شده بود شرکتی در خارج از کشور با پوشش دور زدن تحریم‌ها تاسیس کنند و بگویند قطعات باید از طریق این شرکت از چند کشور تهیه شود تا به اصطلاح تحریم را دور بزند.

4 سال بعد در سال 97 هزاران کانکتور با شیوه‌های مختلف وارد شد که شامل کانکتورهای  32 پین و 10 پین جنگی کاپلاژی می‌شد که در صنعت هوافضا کارایی بسیاری دارند.

این قطعات طوری آلوده شده بود که در زمان‌بندی‌های مشخص منفجر شده و ارتباط قطعات و کابل‌های داخل موشک را قطع کند و در این صورت موشک دچار اختلال شدید می‌شد.

به گزارش «وطن امروز»، روز پنجشنبه وزارت دفاع خبر از خنثی‌سازی یکی از پیچیده‌ترین طرح‌های اطلاعاتی و امنیتی سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) داد. این برنامه‌ که با هدف ایجاد خرابکاری در صنایع موشکی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح طراحی شده بود، توسط سازمان حفاظت اطلاعات وزارت دفاع شناسایی و به دست نیروهای کارآزموده این سازمان خنثی شد.

طی ماه‌های گذشته یک شبکه کاملا حرفه‌ای و کارآزموده که قصد داشت با همکاری برخی عوامل نفوذی، قطعات معیوب و تجهیز شده را در تولید موشک‌های پیشرفته در صنایع موشکی وزارت دفاع به کارگیری کرده و به چرخه تولید وارد کند، در تور اطلاعاتی سازمان حفاظت اطلاعات وزارت دفاع گرفتار و متلاشی شد. با اجرای این طرح کاملا موفق تمام مسیرها و فعالیت‌های موساد برای تامین و انتقال قطعات مورد نظر آنان به همراه افسران خارجی و عوامل داخلی آنان شناسایی شده و در چتر اطلاعاتی قرار گرفتند.

گروه بین‌الملل: در سایه تکرار ادعاهای سران صهیونیست در تهدید به ترور رهبران مقاومت فلسطین، دیدار اخیر زیاد النخاله و صالح العاروری با سیدحسن نصرالله در بیروت، حامل پیام‌های هشدارآمیزی برای رژیم اشغالگر است.

در شرایطی که رژیم صهیونیستی غرق در بحران‌های متعدد داخلی بوده و همزمان مجبور است با چالش‌های امنیتی در داخل فلسطین اشغالی بویژه کرانه باختری و تهدیدهای خارجی دست و پنجه نرم کند، شروع به تکرار ادعاهای معمول خود در تهدید رهبران مقاومت به ترور کرده است، «زیاد النخاله» دبیرکل جنبش جهاد اسلامی به همراه «صالح العاروری» معاون رئیس دفتر سیاسی حماس اخیرا دیداری با «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله در لبنان داشتند؛ دیداری که بازتاب زیادی در رسانه‌های عبری داشت و نگرانی صهیونیست‌ها را برانگیخت.

رهبران مقاومت در این نشست سه‌جانبه درباره آخرین تحولات سیاسی و میدانی منطقه بویژه فلسطین صحبت کردند و ارزیابی مشترکی از وضعیت کرانه باختری و تشدید فعالیت‌های مقاومت در این منطقه و آخرین تهدیدات رژیم صهیونیستی انجام دادند. آنها در این دیدار بر موضع ثابت و قاطع همه نیروهای محور مقاومت در مقابله با دشمن صهیونیستی، همچنین اهمیت هماهنگی و تماس روزانه و دائمی میان جنبش‌های مقاومت بویژه در لبنان و فلسطین برای پیگیری همه تحولات سیاسی، امنیتی، نظامی و اتخاذ تصمیمات مناسب تاکید کردند.

البته دیدار رهبران مقاومت فلسطین با دبیرکل حزب‌الله مساله تازه‌ای نیست و آنها در دوره‌های مختلف با یکدیگر دیدار می‌کنند اما اهمیت این دیدار آنجاست که به فاصله کمی از تهدیدات «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم اشغالگر در جلسه کابینه این رژیم مبنی بر تعقیب رهبران مقاومت فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه و دیگر مکان‌ها، انجام شد. این روزها فلسطین اشغالی شاهد شتاب فزاینده عملیات‌های مقاومت علیه رژیم صهیونیستی و شهرک‌نشینان آن بویژه در کرانه باختری است که اشغالگران را وحشت‌زده کرده و معتقدند از سال 2004 تاکنون اسرائیلی‌ها هرگز شاهد این حجم از عملیات‌های فلسطینی‌‌ها با این میزان تلفات جانی برای اسرائیلی‌ها نبوده‌اند. در همین چارچوب، «حسن عبدو» تحلیلگر سیاسی و متخصص امور خاورمیانه در گفت‌وگو با فلسطین‌الیوم اعلام کرد نشست اخیر زیاد النخاله و صالح العاروری با سیدحسن نصرالله پیامی آشکار برای رژیم اشغالگر داشت با این مضمون که «محور مقاومت در هماهنگی کامل بوده و تهدیدات اسرائیل هیچ معنایی برای این محور ندارد». وی افزود: یکی دیگر از پیام‌های این نشست برای صهیونیست‌ها این بود که چالش با چالش پاسخ داده می‌شود. تصویری که از نشست رهبران مقاومت در رسانه‌ها منتشر شد بیانگر آن است که مقاومت با همه قدرت در کرانه باختری ادامه دارد و همه اعضای محور مقاومت آماده مقابله با رژیم اشغالگر هستند و اگر صهیونیست‌ها هر تحرکی در زمینه ترور انجام دهند، محور مقاومت آماده پاسخی دردناک به آنهاست.

تحلیلگر فلسطینی تصریح کرد: البته مقاومت همواره تجربه و آمادگی خود را برای مقابله با دشمن ثابت کرده اما تجاوز به مسجدالاقصی یا ترور شخصیتی مانند صالح العاروری به معنای آغاز جنگی گسترده خواهد بود که اشغالگران از آن وحشت دارند. وقوع یک جنگ چندجبهه‌ای ترسناک‌ترین سناریویی است که رژیم صهیونیستی می‌تواند با آن روبه‌رو شود، زیرا آمادگی آن را ندارد و چندین مقام صهیونیست بارها اعتراف کرده‌اند اسرائیل قادر به رویارویی همزمان در چند جبهه نبوده و چنین جنگی به معنای شکست بزرگ برای آن خواهد بود. «حسام الدجنی» دیگر نویسنده و تحلیلگر فلسطینی نیز گفت: نشست رهبران مقاومت فلسطین با سید حسن نصرالله در سایه تهدیدات اخیر رژیم اشغالگر، به معنای آن است که گروه‌های مختلف مقاومت در بالاترین سطح آمادگی قرار دارند و به هرگونه عمل متجاوزانه دشمن پاسخی قاطع خواهند داد. وی ادامه داد: نشانه‌های وقوع یک جنگ همه‌جانبه علیه رژیم اشغالگر زیاد است و در این جنگ حزب‌الله قطعا از گروه‌های مقاومت در نوار غزه حمایت می‌کند، بنابراین اگر رژیم صهیونیستی در غزه یا هر مکان دیگری مرتکب حماقت شود، پیامدهای سنگینی متوجه آن خواهد بود. جنگ بعدی یک جنگ بزرگ خواهد بود، بویژه با ورود همه جبهه‌ها به این جنگ، از حزب‌الله لبنان تا غزه و کرانه باختری و حتی اراضی اشغالی 1948.

گروه اجتماعی: «طبق بررسی آماری برگرفته از شاخص‌های بزرگ‌مقیاس وضعیت جوی، پیش‌بینی می‌شود فصل پاییز و اوایل زمستان سال جاری با فعال شدن پدیده «ال‌نینو» روی اقیانوس آرام و تاثیر آن بر وضعیت جوی ایران، بارش‌های نرمال و فرانرمالی در کشور رخ دهد»؛ این جمله را دیروز رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی در گفت‌وگو با «وطن امروز» اعلام کرد و گفت: همزمان با فعال شدن پدیده ال‌نینو، بارش‌های گسترده و افزایش دما در فصل پاییز پیش‌بینی می‌شود و احتمال وقوع پدیده سیلاب در این فصل محتمل است، بنابراین سازمان‌ها و دستگاه‌های مرتبط باید خود را برای جلوگیری از مخاطرات احتمالی چنین بارش‌هایی آماده کنند.

احد وظیفه با بیان اینکه بارندگی‌های تند در خیلی از مناطق کشور به دلیل تخریب مراتع در بالادست، پیچ و خم رودخانه‌ها و نبود آبخیزداری گسترده معمولا باعث ایجاد خسارت می‌شود، افزود: طبق پیش‌بینی‌‌ها بارش‌ها پاییز امسال با افزایش 50 تا 60 درصدی در برخی مناطق کشور همراه است که این بارش‌ها بعضا احتمال دارد در پی فعال شدن پدیده ال‌نینو شدید باشد.

وظیفه خاطرنشان کرد: طی 50 سال گذشته پدیده ال‌نینو 11 بار وضعیت جوی کشور را تحت تاثیر قرار داده است، بنابراین بررسی بزرگ‌مقیاس پیش‌بینی‌‌ها از وضعیت جوی کشور در ماه‌های پیش رو حکایت از بارش‌های مناسب بویژه در نیمه دوم پاییز در حد نرمال و حتی فرانرمال دارد.

رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور در ادامه گفت: براساس آخرین داده‌های مشاهداتی، ناهنجاری «ال‌نینو» به‌ سرعت در حال رشد است و انتظار می‌رود یک رویداد قوی ال‌نینو ایجاد شود که اثر مثبت بر بارش کشور خواهد گذاشت. وظیفه درباره رشد ناهنجاری ال‌نینو و تاثیرات آن بر بارش‌های کشور اظهار کرد: تحقیقات آماری نشان داده است معمولا با رویداد ال‌نینو بارش تجمعی پاییزی در ایران در شرایط نرمال و فراتر از نرمال قرار می‌گیرد و برعکس در شرایط «لانینا» در غالب استان‌های کشور جمع بارش‌های پاییزی به کمتر از نرمال گرایش دارد. وی افزود: در 3 سال اخیر -تا انتهای سال ١٤٠١- شرایط لانینای متوسط در محدوده استوایی اقیانوس آرام حاکم بود که بارش‌های پاییزی کشور در این 3 سال بشدت کمتر از نرمال بود. رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور ادامه داد: امسال شرایط دورپیوند نوسان جنوبی موسوم به «اِنسو» خاص است و برخلاف گذشته این شاخص پس از پایان فاز لانینا، وارد فاز خنثی نشد و مستقیم وارد فاز ال‌نینو شده است.

وظیفه تصریح کرد: پاییز و زمستان آینده با احتمال قوی با رویداد النینوی متوسط مواجه خواهیم بود که در صورت همراهی سایر عوامل موثر انتظار می‌رود بارش تجمعی مناطق مختلف کشور در پاییز و نیمه اول زمستان امسال بویژه در نیمه غربی به مقدار نرمال و بیشتر از نرمال برسد.

اخیرا نیز رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوای سازمان هواشناسی کشور در گفت‌وگو با «وطن امروز» گفت: تحلیل جدیدترین نقشه‌های پیش‌بینی فصلی جوی ایستگاه‌های هواشناسی، بیانگر آن است وضعیت بارش‌ها طی ماه‌های آینده در اغلب نقاط کشور نرمال و در برخی مناطق فرانرمال خواهد بود. صادق ضیاییان با بیان اینکه انتظار این است بارش‌های پاییزی امسال نسبت به پارسا ل بیشتر شود، افزود: پیش‌بینی پدیده‌های جوی معمولا تا 3 ماه می‌تواند درست باشد اما با توجه به نقشه‌ها و تحلیل پدیده‌های جوی می‌توان گفت بارش‌های ۳ ماه آینده امسال نسبت به سالی که گذشت 50 تا 60 درصد بیشتر خواهد بود. رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوای سازمان هواشناسی کشور اضافه کرد: آنطور که نقشه‌های هواشناسی نشان می‌دهد، شرایط بارندگی‌ها در سال آبی پیش رو بویژه در فصل پاییز در اغلب نقاط کشور نرمال و در مناطقی چون شمال، شمال غرب و شرق کشور بویژه حاشیه زاگرس بیش از نرمال خواهد بود. همچنین مدیرکل هواشناسی استان تهران گفت: طی ۳ ماه آینده متوسط دمای هوا در سطح استان تا یک درجه سلسیوس بالاتر از نرمال برآورد و متوسط بارش استان در حد نرمال و برای ۲ ماه آبان و آذر بیشتر از نرمال پیش‌بینی می‌شود.