فریاد، هیجان و اشک شوق پژمان درستکار در کنار تشک، تصویر پایانی یکی از به‌یادماندنی‌ترین نبردهای وزن ۹۷ کیلوگرم در رقابت‌های جهانی را رقم زد. جایی که امیرعلی آذرپیرا توانست سد محکمی به نام احمد تاج‌الدینف را بشکند؛ کشتی‌گیری که در ۲ سال اخیر به نماد قدرت این وزن تبدیل شده بود.
تاج‌الدینف، کشتی‌گیر روس بلندقدی که با پرچم بحرین در میادین حاضر می‌شود، در سال‌های گذشته ۲ بار قهرمان جهان و یک بار قهرمان المپیک شده بود و بسیاری او را وارث مستقیم عبدالرشید سعدالله‌یف می‌دانستند. حضور پررنگ او از دوران کودکی در کشتی روسیه، باعث شده بود رسانه‌ها از او چهره‌ای ساخته و پرداخته ارائه دهند. همین سابقه بود که انتظارات را برای تکرار موفقیت‌هایش در زاگرب بالا برده بود.
اما در برابر او جوانی ایستاد که سال گذشته با اشک‌هایش پس از شکست تلخ مقابل سعدالله‌یف در المپیک، دل بسیاری از طرفداران ایرانی را به درد آورد. آذرپیرا بعد از مدتی غیبت، دوباره به ترکیب تیم ملی بازگشت و مرحله به مرحله راه خود را هموار کرد. او با پیروزی مقابل گانباتار از مغولستان، ماگامایف از جمهوری باکو و ویکی از هند به نیمه‌نهایی رسید تا در یکی از حساس‌ترین دیدارهای این وزن برابر ستاره روس بحرینی‌ها قرار گیرد.
کشتی با برنامه‌ریزی دقیق آغاز شد. آذرپیرا توانست ۳ بار رقیب قدرتمندش را به بیرون از تشک براند و در لحظات سرنوشت‌ساز نیز با یک خیمه برق‌آسا و رفتن به پشت وی، امتیازات حیاتی را کسب کند. این در حالی بود که تاج‌الدینف در مسابقه قبل برابر قربانف روس با زحمت و نتیجه 9ـ 10 پیروز شده و فشار زیادی را تحمل کرده بود.
با این حال، ارزش کار آذرپیرا در این پیروزی فراتر از شرایط جسمی حریف بود. او در برابر کسی ایستاد که ۳۶ برد متوالی در کارنامه داشت و ۳ کشتی‌گیر ایرانی از جمله خود امیرعلی آذرپیرا را پیش‌تر مغلوب کرده بود. شکستن چنین رکوردی به خودی خود بزرگ‌ترین دستاورد ممکن محسوب می‌شود.
برد آذرپیرا نه‌تنها پایان‌بخش سلطه بی‌چون‌وچرای تاج‌الدینف بود، بلکه امید تازه‌ای به تیم ملی ایران بخشید. این پیروزی تلخی شکست کامران قاسمپور در وزن پایین‌تر را نیز تا حدود زیادی جبران کرد و نشان داد کشتی ایران همچنان در قدرت باقی مانده است.
تماشاگران حاضر در سالن زاگرب و علاقه‌مندان پای تلویزیون، شاهد نبردی بودند که از نظر تکنیک و تاکتیک، یکی از بهترین کشتی‌های این دوره به شمار می‌رفت. آذرپیرا با فیزیک فوق‌العاده و روحیه جنگنده خود، توانست نشان دهد نسل جدید کشتی ایران نه‌تنها آماده رقابت است، بلکه می‌تواند بر بزرگان این رشته غلبه کند.
وقتی سوت پایان به صدا درآمد، درستکار با مشت‌های گره‌کرده به سمت تشک دوید و با چشمان اشک‌بار شاگردش را در آغوش گرفت. این صحنه بیش از هر مدالی ارزش داشت، چرا که نشان می‌داد زحمات یک تیم، اعتماد به نفس یک جوان و استقامت یک ملت در لحظه‌ای خاص به بار نشسته است.
شکست تاج‌الدینف تنها یک نتیجه ورزشی نبود. این اتفاق نماد تغییر و نو شدن بود. نماد آنکه کشتی ایران می‌تواند بار دیگر با چهره‌های جوان خود در برابر نام‌های بزرگ جهان عرض اندام کند.
آذرپیرا و قطع رکورد شکست‌ناپذیری تاج‌الدینف
طلسم‌شکنی تاریخی
ارسال نظر
پربیننده