در میانه بحران‌های متعدد جهان، یکی از فجیع‌ترین نسل‌کشی‌های قرن بیست‌ویکم در شهر الفاشر، مرکز دارفور شمالی سودان در جریان است. شبه‌نظامیان نیروی پشتیبانی سریع (RSF) – که با حمایت مالی، تسلیحاتی و لجستیکی مستقیم امارات عربی متحده عمل می‌کنند – پس از سقوط این شهر در اوایل اکتبر ۲۰۲۵، موجی از کشتارهای دسته‌جمعی، پاکسازی قومی و جنایات جنگی را به راه انداخته‌اند که حتی تصاویر ماهواره‌ای نیز لکه‌های عظیم خون و جوی‌های جاری از خون را ثبت کرده‌اند. این نه یک درگیری نظامی، بلکه یک کشتار سیستماتیک علیه غیرعرب‌هاست: خانه به خانه، اعدام فوری، تجاوز در مقابل خانواده‌ها و دفن در گورهای دسته‌جمعی.
تنها در هفته گذشته بیش از ۲۰۰۰ غیرنظامی کشته شده‌اند؛ صبح دیروز، نیروهای RSF به بیمارستان سعودی الفاشر یورش برده و تمام پرسنل، بیماران و پناهندگان را به رگبار بستند. تصاویر ماهواره‌ای منتشرشده توسط Yale Humanitarian Research Lab، انبوهی از اجساد و جوی‌های خون را نشان می‌دهد که از خیابان‌های الفاشر به سمت بیابان کشیده شده؛ صحنه‌ای که حتی کارشناسان سازمان ملل آن را «بی‌سابقه در تاریخ معاصر» توصیف کرده‌اند. مادری که پیش از اعدام، فرزندش را در آغوش گرفته بود، نماد این فاجعه است؛ نمادی که هیچ‌کدام از رسانه‌های بزرگ خبری غرب آن را روی صفحه اول نبرده‌اند.
* امارات؛ حامی نسل‌کشی
امارات عربی متحده نه‌تنها تأمین‌کننده اصلی سلاح، پهپاد و سوخت RSF است، بلکه از طریق شبکه‌ای از شرکت‌های پوششی و پایگاه‌های مخفی در چاد، این شبه‌نظامیان را به یک ارتش نیابتی تبدیل کرده است. گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد سلاح‌های بریتانیایی فروخته‌شده به امارات، مستقیماً در دست RSF برای کشتار غیرنظامیان استفاده می‌شود. این یک جنگ نیابتی برای تصرف منابع طلا، اورانیوم و زمین‌های کشاورزی سودان است؛ جنگی که امارات در آن بدون هزینه سیاسی عمل می‌کند، زیرا رسانه‌های غرب چشم خود را بسته‌اند.
* سکوت رسانه‌ای؛ نژادپرستی نهفته یا معامله سیاسی؟
چرا وقتی موضوع اوکراین در میان است، تیترهای ۲۴ ساعته، گزارشگران میدانی و هشتگ‌های جهانی راه می‌افتد اما برای ۱۲ میلیون آواره سودانی، ۶۰ هزار کشته و میلیون‌ها نفر در آستانه قحطی، حتی یک گزارش ویژه در CNN یا BBC وجود ندارد؟ پاسخ تلخ است.
1- قربانیان آفریقایی «ارزش خبری» کمتری دارند؛ نژادپرستی ساختاری در اتاق‌های خبر غرب.
2- امارات شریک استراتژیک غرب است؛ از خرید تسلیحات بریتانیایی و آمریکایی تا سرمایه‌گذاری در لندن و نیویورک.
3- اسرائیل در ماجرا نیست، بنابراین «دکمه حساسیت» رسانه‌های غرب فعال نمی‌شود.
این سکوت، قتل‌عام را ممکن می‌کند. هر روز که رسانه‌های بزرگ ساکت می‌مانند، RSF یک محله دیگر را پاکسازی می‌کند، یک بیمارستان دیگر را به آتش می‌کشد و یک گور دسته‌جمعی دیگر پر می‌شود.
سازمان ملل، عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر بارها هشدار داده‌اند سودان در آستانه نسل‌کشی تمام‌عیار است اما تا زمانی که رسانه‌های غرب این فاجعه را «بحران فراموش‌شده» بنامند، امارات به حمایت از RSF ادامه خواهد داد، بریتانیا سلاح خواهد فروخت و کودکان الفاشر در آغوش مادران‌شان خواهند مرد.
این نه فقط گزارش یک فاجعه، بلکه محکومیت سکوت مرگباری است که جهان را به تماشاگر نسل‌کشی تبدیل کرده.
رسانه‌های غرب چشم خود را بر نسل‌کشی الفاشر و نقش امارات در قتل‌عام مردم سودان بسته‌اند
سکوت مرگبار!
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها