پا تو کفش شاعرها

هر ذره که در خاک زمینی بود‌ست
شیدای رخ سیب‌زمینی بوده است

رفتند و رویم دیگر آیند و روند
این معضل کرسنت ولی پابرجاست

از دولت محزونان، وز همت مجنونان 
این سیب‌زمینی بود انگار هوایی شد

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
سیب‌زمینیِ کف قابلمه‌اش سوخته بود

در عشق ترک کام کن، ترک حبوب و دام کن 
از سیب‌زمینی دل بکن، شلغم به ‌جایش بار کن

   افسوس که سرمایه ز کف  بیرون شد
با دسته‌گلی که زنگنه داد به آب

افلاکْ از تو سرنگون، خاک از تو چونْ دریایِ خون
بر ما خسارت می‌زند کرسنت‌ها میلیاردها