بهتر از قبل
علی فرهودی: پس از جدایی موسیمانه، استقلال نه تنها افت نکرد، بلکه در ۳ جام مختلف عملکردی درخشان از خود به نمایش گذاشت. این تیم در ۶ مسابقه اخیر، ۴ پیروزی، ۲ تساوی، ۸ گل زده و تنها ۲ گل خورده را در کارنامه دارد. این آمار، نشاندهنده تغییرات مثبت در ساختار تیم و مدیریت بازیها است اما در کمال تعجب، باشگاه همچنان به دنبال سرمربی خارجی است. آیا این تصمیم واقعاً منطقی است؟
* استقلال پس از موسیمانه؛ باثبات و منسجم
پس از جدایی موسیمانه، هدایت استقلال به دست سهراب بختیاریزاده و محمد نوازی افتاد. در ۵ مسابقه، بختیاریزاده تیم را هدایت کرد و در دیدار برابر نساجی، نوازی و بنیشیخالاسلامی مسؤولیت فنی را برعهده داشتند. نکته جالب اینجاست که نوازی پس از پیروزی مقابل نساجی، این برد را به بختیاریزاده تقدیم کرد و آن را نتیجه زحمات او دانست.
اگر دیدارهای استقلال مقابل شمسآذر و الریان را ۳ امتیازی در نظر بگیریم، این تیم از ۱۸ امتیاز ممکن، ۱۴ امتیاز کسب کرده است. میانگین ۲.۳۳ امتیاز در هر بازی، نشان از روند رو به رشد این تیم دارد. نکته کلیدیتر، حفظ ساختار دفاعی قدرتمند است؛ تنها ۲ گل خورده در این ۶ بازی، نشاندهنده پیشرفت در این بخش حیاتی است. علاوه بر این، استقلال در ۲ تساوی مقابل مس رفسنجان و الشرطه نیز شایسته پیروزی بود. در دیدار با مس، فرصتهای مسلم گلزنی از دست رفت؛ مهران احمدی و محمدحسین اسلامی در فاصلهای نزدیک به دروازه، موقعیتهای طلایی را از دست دادند. در بازی مقابل الشرطه هم، گلهای رامین رضاییان و مسعود جوما به دلیل آفساید میلیمتری مردود اعلام شد.
* تغییرات تاکتیکی؛ استقلالی متفاوت در فاز دفاعی و هجومی
یکی از اصلیترین تفاوتهای استقلال پس از موسیمانه، شکل جدید بازی تیم است. در دوران موسیمانه، استقلال تیمی با خط حملهای قدرتمند اما با مشکلات دفاعی بود اما پس از خروج او، ساختار دفاعی تیم به طور محسوسی بهبود یافت.
سهراب بختیاریزاده که سابقه بازی در قلب خط دفاع تیم ملی را دارد، بر ساماندهی ساختار دفاعی استقلال تأکید کرد. کاهش گلهای خورده و پوشش بهتر در یکسوم دفاعی، از تغییرات چشمگیری بود که در عملکرد تیم مشاهده شد. از سوی دیگر، استقلال در ضدحملات و انتقال سریع توپ به خط حمله نیز پیشرفت کرده و این مساله در بازیهای اخیر کاملاً مشهود بوده است.
* استقلال و مصدومیتهای پیاپی؛ چالشی جدی در راه موفقیت
یکی از عواملی که عملکرد اخیر استقلال را برجستهتر میکند، بحران مصدومیتهاست. این تیم در هفتههای اخیر مهرههای کلیدی خود را از دست داده است. بازیکنانی چون جلالالدین ماشاریپوف، سیدابوالفضل جلالی، جوئل کوجو، ایمان سلیمی، محمدحسین مرادمند و مسعود جوما به دلایل مختلف از ترکیب اصلی خارج شدهاند.
با وجود این بحران، استقلال عملکرد درخشانی داشته و حتی با ترکیب محدودی که در اختیار دارد، توانسته نتایج مطلوبی کسب کند. این نکته، ارزش کار بختیاریزاده و نوازی را دوچندان میکند اما با این حال، تصمیم مدیران باشگاه برای استفاده از سرمربی خارجی همچنان پابرجاست.
* سیاست مدیران استقلال؛ رؤیای مربی خارجی
با وجود روند صعودی تیم، هیأتمدیره استقلال همچنان مصمم به جذب یک مربی خارجی است. حتی اگر این مربی امکان نشستن روی نیمکت را نداشته باشد و مجبور به هدایت تیم از سکوها شود، این تصمیم تغییر نخواهد کرد.
به نظر میرسد قرار است دستیاران والتر ماتزاری هدایت تیم را برعهده بگیرند. این در حالی است که در دوران بختیاریزاده، استقلال یکی از خلوتترین کادرهای فنی را در جهان فوتبال داشت. در آن مقطع، تنها محمد نوازی و علی بنیشیخالاسلامی در کنار بختیاریزاده حضور داشتند. پس از جدایی او نیز، نوازی و بنیشیخالاسلامی تیم را در برابر نساجی هدایت کردند.
* عملکرد و آمار استقلال پس از موسیمانه
نتایج ۶ دیدار اخیر استقلال پس از جدایی موسیمانه:
استقلال ۲ - استقلال خوزستان صفر
مس رفسنجان صفر - استقلال صفر
استقلال یک - الشرطه یک
شمسآذر یک - استقلال ۲
الریان صفر - استقلال ۲
استقلال یک - نساجی صفر
* آمار کلی ۶ بازی
۴ برد
۲ تساوی
صفر باخت
۸ گل زده
۲ گل خورده
۱۴ امتیاز از ۱۸ امتیاز ممکن
میانگین امتیاز در هر بازی: ۲.۳۳
* استقلال و آینده پیش رو؛ تصمیم حساس در برهه سرنوشتساز
استقلال حالا در ۳ جبهه در حال رقابت است؛ لیگ برتر، جام حذفی و لیگ نخبگان آسیا. این تیم در جام حذفی با عبور از شمسآذر، به جمع ۸ تیم برتر رسیده و باید در مرحله یکچهارم پایانی با پیکان بازی کند و در لیگ نخبگان نیز باید در مرحله حذفی مقابل النصر عربستان قرار گیرد.
از سوی دیگر، تصمیم هیأتمدیره مبنی بر آوردن مربی خارجی، میتواند تیم را دچار چالش جدیدی کند. این تیم، با یک کادر فنی محدود اما منسجم، توانسته به نتایج خوبی دست یابد.
حالا این سوال مطرح میشود: آیا واقعاً استقلال به مربی خارجی نیاز دارد یا باید از نوازی حمایت بیشتری شود؟
در فوتبال ایران، تغییرات مداوم در کادر فنی همیشه تبعات منفی داشته است. استقلال نیز در سالهای اخیر از این موضوع آسیب دیده است، بنابراین شاید بهتر باشد این بار تصمیمی اتخاذ شود که در راستای حفظ ثبات و بهبود روند تیم باشد، نه صرفاً به دنبال یک نام خارجی رفتن.
آیا مدیران استقلال این بار میتوانند تصمیمی بگیرند که به سود تیم باشد؟