فراتر از پوستاندازی
محمد حسینی: پرسپولیس فصل تازه قرار نیست فقط پوست بیندازد؛ قرار است خودش را از نو تعریف کند. اینبار دیگر صحبت از خرید و فروش یکی دو بازیکن نیست؛ حالا حرف از کنار رفتن چند چهره قدیمی و محبوب است که تا همین دیروز عکسشان کنار جامها قاب میشد. گفته میشود اسماعیل کارتال، سرمربی سرخها، از همین حالا چند بازیکن باتجربه و نامآشنا را در لیست خروجی قرار داده؛ تصمیمی که شاید برای هواداران دلسوز کمی عجیب و حتی دردناک باشد اما برای تیمی که میخواهد دوباره قهرمان شود، گریزناپذیر است.
* توفان اول؛ عالیشاه، سرلک، آلکثیر
برخی شنیدهها حکایت از آن دارند که امید عالیشاه، میلاد سرلک و عیسی آلکثیر دیگر جایی در نقشههای کارتال ندارند؛ اسامیای که همگی طی سالهای اخیر بخش مهمی از خاطرات سرخها را ساختهاند. از گلهای تعیینکننده آلکثیر گرفته تا جنگندگی سرلک و بازوبند برازنده عالیشاه اما حالا نوبت آن رسیده که نه به گذشته، بلکه به آینده نگاه شود؛ آیندهای که قرار نیست با مصدومیتهای مزمن و ستارههای نیمهجان رقم بخورد.
تصمیم کارتال هنوز به طور رسمی اعلام نشده اما موج واکنشها در فضای مجازی، بهخوبی نشان میدهد جامعه هواداری پرسپولیس آماده شنیدن چنین خبری نیست اما آیا فوتبال حرفهای، منتظر آماده شدن هوادار میماند؟
* پرسپولیس ۱۴۰۴؛ دوراهی «احساس» و «پیشرفت»
تیمهای بزرگ همیشه در دوراهی ماندهاند: وفاداری به قهرمانان دیروز یا ساختن تیمی تازه برای فردا؟ کارتال نشان داده قرار نیست درگیر نامها شود. او آمده تا پرسپولیس را به نظم و انضباط بازگرداند؛ تیمی جوانتر، کمآسیبتر، سریعتر. اگر بازیکنی هر فصل نیمی از مسابقات را به دلیل مصدومیت از دست بدهد، چطور میتواند در کورس قهرمانی کمک کند؟ این مساله درباره امید عالیشاه صدق میکند. بازیکنی که هر زمان در زمین بوده، مفید بازی کرده اما مشکل اینجاست که خیلی وقتها اصلاً در دسترس نیست.
میلاد سرلک هم حالا دیگر آن هافبک سرحال چند فصل پیش نیست. مشکلات بدنیاش، بازیهای ضعیف، نوسانات فنی و افت انگیزه در برخی مسابقات، او را از ترکیب اصلی دور کرده. کارتال این را میداند و با خودش حساب کرده که تکرار یک فصل ناکام دیگر، میتواند به قیمت از دست رفتن جایگاهش در ایران تمام شود.
* آلکثیر؛ گلزن مصدوم یا مهاجم تماشاگر؟
عیسی آلکثیر داستان دیگری دارد. گلهای حساسی برای پرسپولیس زده اما او هم از آن مهاجمانی است که شانس با بدنش سر ناسازگاری دارد. فصلهایی که بازی کرده، درخشان بوده اما چه فایده؟ وقتی بیشتر روزهای سال در فیزیوتراپی باشی، جایی در لیست فیکسها نخواهی داشت. کارتال، مثل هر مربی اهل منطق، اهل قمار روی پای بازیکنان لرزان نیست.
* پرسپولیس باید پوست بیندازد، نه آنکه رنگ عوض کند
پرسپولیس لیگ بیستوچهارم نشانههایی از فرسودگی داشت. تیمی که در بزنگاهها نمیتوانست ترکیب کاملش را به میدان بفرستد. ستارههایی که یا محروم بودند، یا مصدوم، یا از فرم خارج. همین شد که رقبا جلو افتادند و قرمزها ناگهان خودشان را خارج از کورس دیدند. کارتال میخواهد چنین اتفاقی تکرار نشود. برای همین به دنبال بازسازی تیمی است که دیگر نمیتواند روی گذشتهاش تکیه کند.
نوسازی درد دارد. همین امروز اگر خبر جدایی امید عالیشاه و میلاد سرلک رسمی شود، بدون شک موجی از ناراحتی بین هواداران به پا خواهد شد اما شاید وقت آن رسیده که طرفداران پرسپولیس هم کمی حرفهایتر به فوتبال نگاه کنند. «نام» مهم اما «کارایی» مهمتر است. بازیکنی که نمیتواند در مقاطع کلیدی به تیم کمک کند، هر چقدر هم که محبوب باشد، نمیتواند ماندنش را توجیه کند.
* بازسازی، نه تسویهحساب
تصمیم کارتال از بیرون شاید تند و بیرحمانه به نظر برسد اما باید قبول کرد این پروژه بازسازی است، نه تسویهحساب شخصی. پرسپولیس نیاز دارد بدنهاش را سبک کند. نیاز به بازیکنانی دارد که نهتنها خوب تمرین کنند، بلکه بتوانند هر هفته ۹۰ دقیقه برای تیم بجنگند. فصل گذشته، تعداد بازیکنانی که به خاطر مصدومیت از ترکیب دور بودند، نگرانکننده بود. کارتال نمیخواهد همان اشتباه را تکرار کند.
* آغاز یک عصر تازه؛ نه بیاحترامی به گذشته
پایان همکاری با بازیکنانی مثل عالیشاه و سرلک، به هیچوجه بیاحترامی به زحماتشان نیست. اتفاقاً شاید این بهترین راه باشد که این چهرهها، در اوج عزت خداحافظی کنند، نه آنکه با نیمکتنشینیها و مصدومیتهای پیدرپی، خاطرات خوبشان هم فراموش شود. فوتبال حرفهای همین است؛ بیرحم اما منطقی. نامها ماندگار میشوند اما ترکیب تیم باید همیشه بهروز باشد.
* پایان یک فصل، آغاز یک انقلاب آرام
اگر همه چیز طبق شنیدهها پیش برود، پرسپولیس بهزودی چهرههایی جدید به خودش خواهد دید. ستارههای جوانی که قرار است در مسیر اعتماد سرمربی، خودشان را به سطح اول فوتبال ایران برسانند. در این بین شاید هوادار پرسپولیس باید بداند گاهی برای ماندن در اوج، باید برخی از عزیزترینها را کنار گذاشت.
این همان کاری است که حالا اسماعیل کارتال در شروع راهش با پرسپولیس انجام داده. راهی پرخطر اما لازم. در مسیری که پرسپولیس به سوی فردایی تازه میرود، شاید برخی چهرهها در ایستگاه امروز پیاده شوند اما این پایان نیست؛ آغاز فصل جدیدی است که قرار است با قاطعیت، جسارت و نگاه به جلو نوشته شود.