ترامپ شریک نتانیاهو
امیرعباس نوری: ایران بعد از حمله سال گذشته رژیم صهیونیستی به برخی مراکز پدافندی خود؛ واکنش فوری نشان نداد. ایران با اینکه «وعده صادق ۳» را حق محفوظ خود دانست اما موقتا واکنش نشان نداد. اگرچه ایران در حال آمادهسازی و تقویت بنیه پدافندی خود بود اما مجموعا رفتار ایران نشان داد تهران به دنبال تشدید تنش و جنگ نیست. در کنار این موضوع، ایران مسیر مذاکره را پذیرفت و حمله رژیم صهیونیستی در حالی رخ داد که ایران در حال مذاکره با آمریکا بود. در واقع ایران نشان داد به دنبال یک راهحل مسالمتآمیز برای کاهش تنشهاست. در مذاکرات نیز تعامل و انعطاف ایران کاملا پیدا بود و همه ناظران متوجه این موضوع شدند. طرف آمریکایی ناگهان برخلاف مواضع ابتدایی، دست روی غنیسازی اورانیوم گذاشت و با اتخاذ مواضعی عجیب، هر نوع توافق را مشروط به تعطیلی کل برنامه غنیسازی ایران کرد. ایران نیز بارها اعلام کرد اگر آمریکا روی مواضع ابتدایی خود یعنی عدم دستیابی ایران به سلاح هستهای صداقت داشته باشد، توافق کاملا در دسترس است. با این حال طرف آمریکایی به طرز عجیبی روی موضوع توقف غنیسازی اصرار کرد. این در حالی است که سال ۲۰۱۵ برجام در حالی شکل گرفت که طرف مقابل حق غنیسازی ایران را به رسمیت شناخته بود. این بار اما ترامپ، در میانه مذاکرات، به طرز عجیبی خواستار تعطیلی برنامه غنیسازی ایران شد و ایران را تهدید کرد در صورت عدم پذیرش این شرط، حمله نظامی از سوی رژیم صهیونیستی رخ خواهد داد. در روزهای پایانی هفته گذشته، رسانههای غربی از تماس مهم ترامپ و نتانیاهو خبر دادند. پس از آن اخباری مبنی بر آماده شدن رژیم صهیونیستی برای حمله قریبالوقوع به ایران منتشر شد. همزمان با انتشار این اخبار، آمریکا و ۳ کشور اروپایی با استفاده از اهرم آژانس، روز پنجشنبه ۲۲ خرداد قطعنامهای را علیه ایران در شورای حکام تصویب کردند تا فشار بر ایران را برای عقبنشینی از حق غنیسازی خود مضاعف کنند و حمله بیسابقه و وحشیانه رژیم صهیونیستی به ایران تنها چند ساعت پس از تصویب این قطعنامه انجام شد. با در کنار هم قرار دادن این گزارهها، کاملا پیداست حمله رژیم صهیونیستی به ایران، یک طراحی از قبل انجام شده از سوی این رژیم، آمریکا و کشورهای اروپایی بود و موضوع مذاکره، صرفا یک مسیر برای به انحراف بردن اذهان بود. کما اینکه ترامپ پس از حمله رژیم صهیونیستی به ایران که طی آن دهها نفر از مردم بیگناه به شهادت رسیدند، ضمن حمایت از رژیم صهیونیستی اعلام کرد آمریکا سلاحهای بیشتری در اختیار تلآویو قرار خواهد داد.
۳ کشور اروپایی نیز بدون توجه به جنایت رژیم صهیونیستی در حمله به مناطق مسکونی و به شهادت رساندن زن و کودک و مردم بیگناه، ایران را متهم کردند. همه این موارد نشان میدهد حمله نظامی رژیم صهیونیستی به ایران، از قبل مورد توافق این کشورها قرار گرفته بود. به عبارتی، بیسابقهترین حمله رژیم صهیونیستی به ایران که یک جنایت تمامعیار انسانی بود، در حالی انجام شد که ایران در حال مذاکره درباره برنامه هستهای خود بود.
* فقط انتقام
بلافاصله پس از حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی، نظامی و هستهای ایران، یک موج همبستگی ملی نمودار شد. خشم عمومی از جنایت رژیم صهیونیستی باعث شد «انتقام» به مطالبه مشترک همه مردم ایران تبدیل شود. ساعاتی پس از این حمله، مردم در استانهای مختلف به خیابانها آمدند و ضمن محکوم کردن این جنایت، خواستار واکنش نیروهای نظامی و انتقام سخت از رژیم صهیونیستی شدند. تعداد زیادی از هنرمندان سینما، تلویزیون، شاعران و... نیز یکصدا با مردم، جنایت صهیونیستها را محکوم کردند و خواستار واکنش قاطع ایران به این اقدام شدند. جامعه علمی کشور نیز با صدور بیانیهها و پیامهایی جنایت رژیم صهیونیستی در به شهادت رساندن تعدادی از دانشمندان و نخبگان علمی کشور به همراه خانوادههایشان را محکوم کرد و از نیروهای نظامی خواست انتقامی درسآموز از رژیم صهیونیستی بگیرند. جامعه پزشکی و سایر اقشار مردم نیز واکنشی مشابه نشان دادند. در فضای مجازی نیز یک موج بیسابقه همبستگی ملی ایجاد شد و کاربران در شبکههای مختلف اجتماعی هم جنایت صهیونیستها را محکوم کردند و هم خواستار آن شدند که نیروهای نظامی ایران انتقامی سخت و عبرتآموز از رژیم صهیونیستی بگیرند. هشتگهای مربوط به محکوم کردن جنایات صهیونیستها و مطالبه انتقام نیز ترند اول شبکه اجتماعی ایکس شد.
این همبستگی کمنظیر علاوه بر اینکه واکنش طبیعی یک ملت به تجاوز دشمن خارجی است؛ نشاندهنده فهم عمومی نسبت به واقعیت این تجاوز است. افکار عمومی در ایران در ماههای اخیر شاهد رفتار خویشتندارانه ایران و پرهیز تهران از افزایش تنش و خشونت با رژیم صهیونیستی بودند که پذیرش مذاکره از سوی ایران، نشانه بارز این رفتار بود.
افکار عمومی کاملا دریافته است ایران در این مذاکرات کاملا صادق بوده و برای رسیدن به توافق اهتمام داشته است اما این حسننیت، با شرارت طرف مقابل مواجه شد. در حالی که بخشی از مردم ایران در حال بررسی احتمال توافق بودند، طرف آمریکایی در حال هماهنگیهای پنهان با رژیم صهیونیستی برای انجام حمله نظامی به ایران بود.
کما اینکه والاستریت ژورنال نیز پس از حمله رژیم صهیونیستی به ایران، در گزارشی نوشت: مذاکرات دیپلماتیک آمریکا با ایران که قرار بود روز یکشنبه در مسقط (عمان) ادامه یابد، به عنوان پوششی برای آمادهسازی این حملات توسط اسرائیل عمل کرده است. از سوی دیگر، همزمانی صدور قطعنامه در شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی با حمله رژیم صهیونیستی نیز یکی از گزارههایی است که افکار عمومی ایران آن را به منزله هماهنگی ۳ کشور اروپایی و آمریکا با رژیم صهیونیستی برای انجام این حمله تلقی میکند. مجموعه این موارد باعث شده یک فهم عمومی و یک برآورد جمعی در ایران نسبت به این شرارت غیرانسانی علیه کشورمان ایجاد شود. بر همین اساس بلافاصله پس از حمله رژیم صهیونیستی به ایران، همبستگی ملی ایجاد و مردم یکصدا خواستار انتقام سخت از رژیم صهیونیستی شدند. در چند سال اخیر، سازمانهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی، آمریکا، برخی کشورهای اروپایی و برخی کشورهای منطقه از طریق رسانههای فارسیزبان تلاش گستردهای انجام دادند تا جامعه ایرانی دچار شکاف و انشقاق شود. حالا مشخص شد هدف آنها از ایجاد این شکاف و انشقاق، حمله به ایران و از بین بردن زیرساختهای دفاعی کشور و به شهادت رساندن فرماندهان نظامی ایران بوده است. آنها تلاش کردند با چندپاره کردن جامعه ایران، جمهوری اسلامی را از درون دچار تضعیف کرده و ظرفیت اجتماعی لازم برای مقابله با رژیم صهیونیستی را از جمهوری اسلامی سلب کنند. حالا اما یک خشم عمومی و مطالبه حداکثری در ایران ایجاد شده و ظرفیت اجتماعی مناسبی برای واکنش به حمله جنایتبار رژیم صهیونیستی و به شهادت رساندن فرماندهان نظامی، دانشمندان، اساتید دانشگاه و زنان و کودکان و مردم عادی به وجود آمده است. این ظرفیت اجتماعی، پشتوانه نیروهای نظامی برای گرفتن انتقام ملی از رژیم صهیونیستی است.