پیرمردها دم در
مهدی مرسلی: تراز ایستاده؛ نگاهی به بیرون دارد برای شکار نهایی، نگاهی به داخل برای خط قرمز کشیدن روی نامهایی که دیگر در پروژه «کارتالیزاسیون» جایی ندارند. سرخها هنوز در بازار هستند، اما نه برای ولخرجی بیشتر، بلکه برای تصمیمگیری سختگیرانهای که اسمش «اصلاح لیست» است؛ یک انتخاب دردناک در فهرست تنگِ بیستمین
سهمیه.
ورق بازار برای پرسپولیس به سرعت برگشت؛ همان تیمی که تا قبل از باز شدن رسمی پنجره، با ۶ خرید، آتشبازی کرده بود، حالا با جدول شطرنجمانندی مواجه است که هر حرکتی میتواند باعث زمین خوردن کل پروژه شود. آنچه روزی شروعی مقتدرانه به نظر میرسید، امروز به پیچیدگی ماراتنی تبدیل شده که نیازمند ۲ خروجی قطعی و شاید یک جدایی پرسروصداست.
* فرماندهای که بیرحمانه خط میزند
اسماعیل کارتال بر خلاف سرمربیان خارجی مرسوم فوتبال ایران، با جاروبرقی نیامده؛ او با تیغ آمده، با قلمی که فقط برای امضا نیست، بلکه برای خط زدن نامها هم تیز است. در اولین اقدام ۶ بازیکن بالای ۳۰ سال را کنار گذاشت تا معلوم شود در فلسفه او، پیری مساوی است با پایان راه.
گولسیانی، ریگی، آلکثیر، صادقی، فرجی و عملود، حالا بخشی از گذشتهاند. قراردادشان تمدید نشد و با چمدانهای بسته در انتظار مقصدی دیگرند. اما لیست هنوز نفس میزند، متورم و خفه در ۲۰ خانهای که اجازه اضافه شدن بیشتر نمیدهد.
* لیستِ بزرگسالان؛ بمبساز یا بمبخور؟
تا این لحظه، ۱۹ اسم در لیست بزرگسالان پرسپولیس به ثبت رسیده. نفر بیستم میتواند یک سورپرایز بینالمللی باشد یا یک اشتباه پرهزینه. بین این ۱۹ نفر، نامهایی مثل دورسون، علیپور و ارونوف دیده میشود که بازیکنان رسانهای فصل آینده هستند. اما نکته این است: برای ورود ۳ خارجی جدید، دستکم ۳ بازیکن باید کنار گذاشته شوند و این یعنی، فهرست فعلی فقط یک «پیشنویس» است؛ نه سند قطعی.
الکسی گندوز اولین قربانی خواهد بود؛ این تقریباً قطعی است. اما بعد از او، نگاهها به سمت سعید مهری و فرشاد احمدزاده میچرخد. ۲ بازیکنی که با بازگشت عمری و خرید شکاری، جایشان در ترکیب اصلی و حتی روی نیمکت هم تضمینشده نیست. زمزمه جدایی مهری مدتی است در باشگاه شنیده میشود و احمدزاده هم، با توجه به سن و افت فنی، در معرض خروج است.
* ۴ جای خالی، ۴ انتخاب سرنوشتساز
پرسپولیس بنا دارد ۳ سهمیه خارجی را به دفاع راست، هافبک دفاعی و هافبک میانی اختصاص دهد. علاوه بر این، جذب یک مدافع وسط ایرانی نیز در دستور کار قرار دارد. این یعنی لیست پرسپولیس، علیرغم پر شدن عددی، هنوز به لحاظ فنی ناقص است. تعادل میان خطوط از بین رفته و تیم برای رقابت در ۲ جبهه، به ستون فقرات مطمئنتری نیاز دارد.
کارتال این را خوب میداند پس هیچ بعید نیست با اشغال ۲۰ خانه، پرسپولیس یکی دو بازیکن را به تیمهای دیگر قرض دهد یا با آنها توافقی فسخ کند. لیستی که تیرماه جاری نهایی میشود، با لیست فعلی فاصله دارد. روزهای جدایی فرارسیده و این مرحله، برای باشگاهی مثل پرسپولیس، مهمتر از خریدهای هیجانانگیز خرداد است.
* بازار هنوز تمام نشده اما دیگر جا برای اشتباه نیست
پرسپولیس در شروع پنجره، سریعتر از همه حرکت کرد؛ اما اکنون باید آهسته و عاقلانه تصمیم بگیرد. اشتباه در جذب حتی یک بازیکن خارجی، ممکن است کل پروژه کارتال را متزلزل کند. از طرفی، تصمیمگیری درباره نامهایی که فصل گذشته در تیم بودهاند – مثل مهری و احمدزاده – بار روانی بالایی دارد اما «پرسپولیسِ جدید» به احساسگرایی باخت نمیدهد.
تیم در حال پوستاندازی است، نه فقط در فرم بازی بلکه در ترکیب سنی، سطح فیزیکی، تطبیقپذیری و حتی شخصیت بازیکنان. شاید مهمترین ویژگی خریدهای جدید همین باشد: بازیکنانی که بهجای فعالیت اینستاگرامی، با عدد و دقیقه صحبت میکنند.
* هوادار منتظر بمب نباشد؛ منتظر تعادل باشد
شاید هوادار قرمز منتظر شنیدن نامی مثل «رمضان جیولک» یا یک مدافع راست از بوندسلیگا باشد. اما آنچه پرسپولیس اکنون بیشتر از «بمب» نیاز دارد، «تعادل» است. تعادلی که بدون آن، حتی با ۲۰ فوقستاره، قهرمانی در لیگ سرابی بیش نیست.
پنجره هنوز باز است، اما تنها ۳ خروجی دیگر میتواند این پنجره را به سمت موفقیت نهایی باز کند. باقیمانده نقلوانتقالات برای پرسپولیس، نه یک شوک، بلکه یک جراحی دقیق است. جراحیای که اگر با وسواس انجام شود، میتواند از لیست شلوغ فعلی، تیمی بسازد که اسماعیل کارتال رویای آن را در سر دارد؛ تیمی برای امروز، فردا و حتی بعد از خودش.