
نشست وزرای خارجه کشورهای عضو شورای همکاری خلیجفارس روز دوشنبه اول سپتامبر در شهر کویت به ریاست عبدالله علی عبدالله الیحیی، وزیر خارجه کویت برگزار شد. این نشست که یکصد و شصت و پنجمین نشست وزیران خارجه شورای همکاری محسوب میشود، با حضور وزرای خارجه کشورهای عضو، دبیرکل شورا و وزیر خارجه ژاپن برگزار شد و در پایان بیانیهای صادر شد که بخشهای مهمی از آن مملو از ادعاهای واهی، مواضع مداخلهجویانه و مواضعی خلاف واقعیتهای تاریخی و حقوقی بود.
* تکرار ادعاهای پوچ علیه تمامیت ارضی ایران
در بخشی از بیانیه پایانی، شورای همکاری خلیجفارس بار دیگر ادعاهای بیاساس خود درباره جزایر ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسی را تکرار و اشغال(!) این جزایر توسط ایران را محکوم کرد. وزیران این شورا در ادامه، با تکرار مواضع واهی پیشین، بر آنچه «حق حاکمیت امارات» بر این جزایر و آبهای سرزمینی، حریم هوایی و منطقه اقتصادی انحصاری آن خواندند، تأکید کرده و حتی خواستار ارجاع موضوع به دیوان بینالمللی دادگستری شدند. این در حالی است که این 3 جزیره، بنا بر مستندات تاریخی و حقوقی، بخش جداییناپذیر خاک ایران بوده و ادعاهای مکرر شیوخ شورای همکاری، هیچ وجاهت حقوقی ندارد و صرفاً اقدامی تبلیغاتی برای انحراف افکار عمومی جهان عرب از مسائل اصلی منطقه است.
* دخالت آشکار در موضوع میدان گازی آرش
شورای همکاری خلیجفارس در ادامه بیانیه، با استفاده از نام جعلی «الدره»، بار دیگر ادعای تمامیت میدان گازی آرش را به کویت و عربستان منتسب و هرگونه حق ایران در این میدان را رد کرد. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره بر مالکیت و سهم خود از این میدان گازی مشترک تأکید کرده و موضعگیریهای جانبدارانه کشورهای شورای همکاری هیچ تأثیری بر حقوق مسلم ایران نخواهد داشت.
* مداخلات بیاساس در امور عراق و سوریه
این شورا همچنین با اتخاذ موضعی مداخلهجویانه نسبت به عراق، خواستار پایبندی این کشور به توافقات مرزی دریایی با کویت و تکمیل مرزبندی دریایی فراتر از نقطه ۱۶۲ شد؛ اقدامی که به وضوح تلاش برای تحمیل فشار سیاسی بر دولت عراق و دخالت در حاکمیت ملی این کشور محسوب میشود.
درباره سوریه نیز شورای همکاری، در حالی که از توافق در استان سویدا و برخی اقدامات داخلی این کشور سخن گفت، به خود اجازه داد درباره آینده سیاسی سوریه و وضعیت این کشور موضعگیری کند.
هرچند شورا حملات رژیم صهیونی به سوریه و تداوم اشغال بلندیهای جولان را محکوم کرد اما ورود به موضوعات داخلی و اقتصادی سوریه همچون «همایش سرمایهگذاری عربستان – سوریه» را بهگونهای مطرح کرد که شائبه دخالت مستقیم در امور داخلی دمشق را به همراه دارد.
* موضع جانبدارانه درباره لبنان و طرح خلع سلاح
در بخشی دیگر از بیانیه، شورای همکاری خلیج فارس آشکارا موضعی جانبدارانه در قبال رژیم اتخاذ کرد. این شورا از تصمیم دولت لبنان مبنی بر محدود کردن سلاح در دست دولت و اجرای توافق طائف استقبال کرد؛ اقدامی که به معنای فشار غیرمستقیم برای خلع سلاح مقاومت در لبنان است.
این موضعگیری مداخلهجویانه در حالی صورت میگیرد که لبنان همچنان بخشی از خاک خود را تحت اشغال رژیم صهیونیستی دارد و مقاومت تنها ابزار بازدارنده برابر تجاوزات این رژیم محسوب میشود.
* مواضع مداخلهجویانه علیه یمن
بیانیه پایانی شورا درباره یمن نیز خالی از مواضع مداخلهجویانه نبود. وزیران شورای همکاری با تکرار ادعاهای گذشته، حملات نیروهای یمنی به کشتیهای تجاری در دریای سرخ را محکوم و یمن را عامل تهدید کشتیرانی بینالمللی معرفی کردند. همچنین به غرق شدن چند کشتی و نشت مواد شیمیایی اشاره شده و تلاش شد این وقایع به انصارالله یمن نسبت داده شود. علاوه بر این، شورا با اعلام برگزاری کنفرانس بینالمللی امنیت غذایی یمن در ریاض، عملاً تلاش کرد نقش عربستان در بحران یمن را تطهیر کند؛ در حالی که تجاوز نظامی و محاصره چندساله عربستان و امارات علیه ملت یمن ریشه اصلی بحران انسانی در این کشور است.
* تناقض در مواضع مربوط به فلسطین
هرچند شورای همکاری در بخشهایی از بیانیه با لحنی تند، جنایات رژیم صهیونیستی در غزه را محکوم و بر ضرورت پایان فوری جنگ و ارسال کمکهای انسانی تأکید کرد اما مواضع جانبدارانه این شورا در قبال لبنان و تلاش برای تضعیف مقاومت یمنی، فلسطینی و لبنانی، تناقض آشکاری را در رویکرد آن نشان میدهد.
بیانیه پایانی نشست ۱۶۵ شورای همکاری خلیجفارس و دیدار مشترک با وزیر خارجه ژاپن، بار دیگر نشان داد این شورا به جای تمرکز بر تهدیدهای واقعی منطقه نظیر اشغالگری رژیم صهیونیستی و بحران انسانی در غزه و یمن، به طرح ادعاهای بیاساس علیه ایران، دخالت در امور داخلی کشورهای منطقه و جانبداریهای آشکار سیاسی مشغول است.
جمهوری اسلامی ایران بارها بر غیرقابل مذاکره بودن مالکیت جزایر سهگانه و حقوق مسلم خود در میدان گازی آرش تأکید و اعلام کرده است چنین مواضع بیپایه و گستاخانهای هیچگونه خللی در حاکمیت ملی ایران ایجاد نخواهد کرد. همچنین تهران از کشورهای منطقه خواسته است به جای دامن زدن به اختلافات و صدور بیانیههای مداخلهجویانه، به سمت همگرایی، همکاری منطقهای و مقابله با تهدیدهای واقعی یعنی تجاوزگریهای رژیم صهیونیستی حرکت کنند.