علیپور در اوج

مهدی مرسلی: در روزهایی که هواداران فوتبال ایران چشم به آینده‌ای روشن دوخته‌اند، نامی بیش از همه در محافل ورزشی تکرار می‌شود؛ علی علیپور. مهاجمی که دوباره خود را در قامت یک ستاره به نمایش گذاشته و با عملکردی پرقدرت، مسیر تازه‌ای برای بازگشت به روزهای طلایی‌اش گشوده است.
ایران در رقابت‌های منطقه‌ای کافا با اقتدار ظاهر شد. ابتدا افغانستان و سپس هند را پشت سر گذاشت؛ ۲ تیمی که از نظر جایگاه جهانی فاصله زیادی با ما دارند. با وجود این اختلاف آشکار، مردان قلعه‌نویی به‌سادگی از کنار این رقبا عبور نکردند، بلکه با ترکیبی متنوع از گلزنان، نشان دادند دست تیم ملی برای گلزنی باز است. در جدال با افغانستان، نام مجید علیاری پررنگ شد و در بازی بعد مقابل هند، حسین‌زاده، طارمی و البته علیپور موفق به باز کردن دروازه حریف شدند.
اما نقطه تمرکز رسانه‌ها و هواداران جایی بود که علیپور بار دیگر نشان داد چطور می‌تواند تفاوت‌ساز باشد. او در بازی نخست از ابتدا وارد زمین شد ولی نتوانست به گل برسد. در دیدار دوم، سرمربی تصمیم گرفت از نیمه دوم به او میدان بدهد و همین فرصت کافی بود تا شماره ۷ سرخ‌ها دوباره بدرخشد. گل او برابر هند نه‌تنها نتیجه را مطمئن‌تر کرد، بلکه پیامی روشن برای رقبا داشت: علیپور به دوران اوج برگشته.
بازگشت علیپور به پرسپولیس هم داستانی پرفراز و نشیب داشت. فصل گذشته پس از حضور دوباره در لیگ برتر، با زدن ۱۲ گل نشان داد هنوز عطش گلزنی در رگ‌هایش زنده است. هرچند به‌خاطر تغییر پست در روزهای ابتدایی فصل توسط گاریدو، فرصت رسیدن به عنوان بهترین گلزن لیگ را از دست داد اما همین تجربه برایش درسی شد که امسال در جایگاه درست قرار بگیرد.
اکنون با ورود وحید هاشمیان و تغییر سیستم بازی پرسپولیس، شرایط کاملاً متفاوت است. علیپور به عنوان مهاجم نوک اصلی به میدان می‌رود و این بار از همان آغاز لیگ توانسته پاسخ اعتماد کادر فنی را بدهد. او در هر ۲ هفته ابتدایی لیگ موفق به گلزنی شد و نامش را در جمع مهاجمان آماده فوتبال ایران ثبت کرد. در حقیقت، او از معدود بازیکنانی است که تنها پس از ۲ هفته، آمار ۲ گل را در کارنامه دارد.
وقتی این عملکرد باشگاهی با درخشش در سطح ملی ترکیب می‌شود، تصویر واضح‌تری از جهش علیپور به دست می‌آید. از ابتدای فصل تاکنون، او در ۴ دیداری که به میدان رفته، ۳ بار موفق به گلزنی شده است. چنین آماری برای هر مهاجمی چشمگیر است، چه برسد به بازیکنی که در سال‌های اخیر فراز و نشیب زیادی را پشت سر گذاشته است.
هواداران پرسپولیس به‌خوبی می‌دانند علیپور چه توانایی‌هایی دارد. سرعت، جسارت در محوطه جریمه و عطش سیری‌ناپذیر برای رسیدن به گل، ویژگی‌هایی است که او را به مهاجمی خطرناک بدل کرده‌ است. شاید همین ترکیب است که باعث می‌شود بسیاری او را یکی از جدی‌ترین مدعیان کسب عنوان آقای گلی لیگ برتر در فصل جاری بدانند.
در سوی دیگر، تیم ملی نیز از این آمادگی سود خواهد برد. حضور بازیکنی که هم در لیگ داخلی در حال درخشش است و هم در تورنمنت‌های بین‌المللی توانسته گل بزند، برای کادر فنی یک امتیاز بزرگ محسوب می‌شود. مخصوصاً در شرایطی که ایران در مسیر آماده‌سازی برای رقابت‌های مهم‌تری قرار دارد، اعتماد به چنین مهاجمی می‌تواند برگ برنده‌ای تعیین‌کننده باشد.
علیپور حالا بیش از هر زمان دیگری انگیزه دارد. بازگشت او به سطح اول فوتبال ایران تنها یک داستان شخصی نیست، بلکه روایتی از تلاش و پشتکار است؛ روایتی که نشان می‌دهد یک بازیکن حتی پس از افت‌های مقطعی، می‌تواند دوباره اوج بگیرد و به قله بازگردد.
در نهایت، فرمی که علیپور این روزها به نمایش می‌گذارد، نویدبخش فصلی پر از گل برای پرسپولیس و تیم ملی است. او با ۳ گل در ۴ مسابقه اخیر، نشان داد نه‌تنها آمادگی جسمانی بلکه اعتماد به نفس کامل برای درخشش دوباره را دارد. اگر همین روند ادامه یابد، بعید نیست نامش به عنوان برترین گلزن لیگ برتر و یکی از ارکان اصلی تیم ملی در ذهن‌ها ماندگار شود.