این رسم میزبانی نبود

زهره فلاح‌زاده: درست مثل سال گذشته استقلال در هفته سوم در خوزستان به مصاف همنام خود رفت و مثل همان بازی یک گل از ضربه ایستگاهی دریافت کرد و نخستین باخت ساپینتو و شاگردانش در فصل ۲۵، خیلی زود ثبت شد.
اما جدا از اینکه آبی‌ها به دلیل فیفادی بسیاری از ملی‌پوشان داخلی و خارجی را کنار خود نداشتند و نیمه اول سرمربی پرتغالی مجبور به استفاده از ذخیره‌هایش شد اما به هر حال تیم ۳ امتیاز مهم را از دست داد و دستش را به نشانه تسلیم بالا برد اما اتفاقات و حواشی این دیدار آنقدر گسترده و زیاد بود که نمی‌توان از آنها چشم‌ پوشید.
درست مثل فصل قبل بین فولادی‌ها و استقلالی‌های خوزستان بر سر استادیوم فولادآرنا اختلاف وجود داشت و‌ ای کاش مسؤولان سازمان لیگ خاطرات تاریک سال گذشته را به یاد داشتند که هواداران منتسب به فولاد اجازه برگزاری مسابقه منظم و به دور از حاشیه را نخواهند داد و بهتر بود این دیدار در ورزشگاه دیگری انجام می‌شد.
در فولاد آرنا بیش از آنکه متن بر حاشیه پیروز شود، بیش از آنکه فوتبال ناب در کنار ستاره‌های بزرگ فوتبال ببینیم، بیشتر خشونت بود و آوار بطری‌های آب معدنی که هنوز گویا در ورزشگاه خوزستانی ممنوع نشده و براحتی در دست هر هواداری هست. بازی با حواشی، شعارهای زشت و پرتاب بطری‌ها که با دستور لیدرهای تیم میزبان پرتاب می‌شد، برگزار شد و بدون شک ستاره‌های استقلال مثل الحدادی، آسانی، آدان و... که تازه به لیگ ما آمده‌اند، طبعا در چنین شرایطی نمی‌توانند ۱۰۰ خود را بگذارند. با توجه به تکرار رفتار زشت هواداران خوزستانی که ورزشگاه را با میدان جنگ اشتباه گرفته و گمان می‌کنند طریقه میهمان‌نوازی درآوردن اشک هواداران رقیب و توهین و بطری پرتاب کردن به سمت بازیکنان رقیب است، کمیته انضباطی باید مجازات سنگین‌تری را در نظر بگیرد. با یکی دو جلسه محرومیت یا چند صد میلیون تومان جریمه، نمی‌توان به کسی فرهنگ هواداری را آموزش داد. تیم خوزستانی در یک بازی خشن و پر از اعتراض و دعوای هواداری، با یک بازی بسته و اتلاف وقت به برتری رسید. هر قدر هم گفته شود مهم ۳ امتیاز است اما به بازی بیرون زمین تیم میزبان نمره نخواهند داد و این تیم شاید به برد رسید اما قطعاً اخلاق را باخت. 
استقلال خوزستان که قدمتش به ۱۵ سال هم نمی‌رسد، درست مثل بچه‌ای شده که حرف‌شنوی ندارد و می‌خواهد با جیغ و داد و پا کوبیدن به خواسته خود برسد اما این رفتار تا یک جایی جواب می‌دهد و تکرار آن به معنای درست تربیت نشدن و فرهنگ نادرست است. 
به هر حال زمانی که مربی استقلال خوزستان به جای عذرخواهی بابت رفتار غلط هواداران‌شان مقابل میکروفن‌های خبرنگاران ادعای جنجالی می‌کند و هیزم به آتش آنها ‌می‌ریزد، انتظار تکرار نشدن اتفاقات تلخ را نمی‌توان حتی تجسم کرد. بهتر است به حواشی ورزشگاه فولاد آرنا بیش از قبل و با حساسیت ویژه ورود کرد. استقلال خوزستان حداقل برابر همنام تهرانی‌اش که قدمت، سابقه و افتخار ۸۰ ساله دارد و نام این باشگاه را برای تیم خود انتخاب کرده، باید میزبانی بهتری انجام می‌داد اما گویا مسؤولان این باشگاه در حال رقابت با آبی‌های پایتخت هستند. در جایی که حسین کعبی، مربی تیم خوزستانی از هزینه کردن استقلال به جوش آمده و ادعا کرده هلدینگ خلیج‌فارس  پول نفت مردم استانش را  خرج تهرانی‌ها کرده! البته مطمئن باید بود در ادامه لیگ این جمله را مدام از تیم‌های مختلف خواهیم شنید و آنها چاره‌ای جز حاشیه‌پردازی علیه تیمی که توانسته خارجی‌های بزرگی را به ایران بیاورد، ندارند اما مربی استقلال خوزستان خوب می‌داند نفت تنها برای مردم یک استان نیست و برای ملت ایران است و هزینه‌های خود این باشگاه از درآمد کارخانه فولاد است که توانسته‌اند هم خوب تیم ببندند و هم به موقع! استقلال اگر یک مالک بزرگ و قوی دارد، به دلیل این است که خود بزرگ است و پرافتخار. آنها ۲ بار به قهرمانی آسیا رسیده و طرفداران پرتعدادی در سراسر ایران دارند. بنابراین استقلال خوزستان یا هر تیمی که ادعا می‌کند باید مالک بزرگ و متمولی مثل هلدینگ داشته باشد، باید ابتدا به افتخاری رسیده باشد که آنها مجاب شوند عهده‌دار یک تیم شوند‌‌.
هلدینگ خلیج‌فارس به عنوان مالک باشگاه استقلال قطعاً با برند این تیم بی‌سود نمانده و هرگز نمی‌توان گفت آنها جای درست نایستاده‌اند.