20/مهر/1404
|
16:31
واکنش کاربران خارجی به حذف نمایندگان فدراسیون فوتبال ایران

سیاست مسموم

طناز مقدم: جام جهانی ۲۰۲۶ هنوز آغاز نشده اما سایه‌ سیاست بر پیکره‌اش سنگینی می‌کند. در تازه‌ترین نمونه، تصمیم ایالات متحده مبنی بر ندادن روادید به سرمربی تیم ملی ایران و رئیس فدراسیون فوتبال، موجی از واکنش‌های تند در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت؛ واکنش‌هایی که نه فقط از سوی ایرانیان، بلکه از جانب بسیاری از کاربران غیرایرانی هم به چشم آمد. این ماجرا درست زمانی اتفاق افتاد که همه نگاه‌ها به مراسم قرعه‌کشی دوخته شده بود اما غیبت چهره‌های کلیدی فوتبال ایران، فضای این مراسم را تحت‌ شعاع قرار داد و باعث شد بحث استقلال نهادهای بین‌المللی دوباره به میان بیاید. برای بسیاری، این اتفاق نشانه‌ای بود از اینکه فوتبال جهان از خطر سیاست‌زدگی رهایی نیافته است. کاربری با نام «فریزاندرا» در فضای مجازی نوشت: «چطور ممکن است اسرائیل که غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهد همچنان بدون محدودیت در مسابقات حاضر باشد اما ایران با چنین محرومیتی روبه‌رو شود؟» او به تصمیم سریع فیفا برای کنار گذاشتن روسیه پس از آغاز جنگ اشاره کرد و این تفاوت را نمونه‌ای آشکار از برخورد دوگانه دانست.دیگری با نام «Athousand Brains» ماجرا را با لحنی تمسخرآمیز روایت کرد: «آمریکا طبق خواست اسرائیل، مانع حضور هیات ایرانی شد. مگر نه اینکه همیشه میزبانی رویداد بزرگی مثل جام‌جهانی را باید به کشوری مستقل و بی‌طرف سپرد؟ چگونه یک دولت وابسته می‌تواند ادعای میزبانی عادلانه داشته باشد؟» اما واکنش‌ها به کاربران عادی محدود نشد. لیلا حامد، خبرنگار شناخته‌شده‌ اسپانیایی، در مطلبی تند علیه آمریکا نوشت: «این کشور از جام‌جهانی به عنوان ابزاری برای تطهیر چهره خود در قبال جنایات غزه بهره می‌برد. وقتی کشوری که از نسل‌کشی چشم می‌پوشد میزبان می‌شود، دیگر نمی‌توان از عدالت ورزشی سخن گفت». همه این واکنش‌ها نشان می‌دهد تصمیم اخیر ایالات متحده، به جای آنکه یک موضوع ساده‌ اداری باشد، به آزمونی برای فیفا و اعتبارش تبدیل شده است. اگر فیفا نتواند در برابر فشارهای سیاسی ایستادگی کند، اصل بنیادی‌اش یعنی «جدایی ورزش از سیاست» تنها در حد شعار باقی خواهد ماند. از طرف دیگر، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند این رفتار آمریکا یک زنگ خطر برای جام‌جهانی هم محسوب می‌شود. آیا سال ۲۰۲۶ شاهد تورنمنتی عادلانه خواهیم بود؟ یا سیاستمداران باز هم دست بالا را خواهند داشت و سرنوشت تیم‌ها نه در زمین، بلکه پشت درهای بسته تعیین خواهد شد؟ به هر ترتیب، آنچه رخ داد تنها یک غیبت در مراسم قرعه‌کشی نبود. این اتفاق به نمادی تبدیل شد از نگرانی عمیق جامعه فوتبال جهان نسبت به دخالت‌های سیاسی. اکنون فیفا در برابر پرسشی بزرگ ایستاده است: آیا توان دفاع از استقلال خود را دارد یا در برابر قدرت‌های سیاسی، تنها یک مُهر تشریفاتی باقی خواهد ماند؟

ارسال نظر