حامد پارسافر: همکاری نظامی ایران و روسیه، چگونه جنگ احتمالی بعدی ایران و رژیم صهیونیستی را متحول می‌کند؟
در آستانه پایان محدودیت‌های قطعنامه 2231، روسیه به صورت رسمی اعلام کرد فعال شدن مکانسیم ماشه را به رسميت نمی‌شناسد و معتقد است محدودیت‌های برجام و شورای امنیت علیه برنامه هسته‌ای و نظامی ایران، 26 مهر 1404 به پایان می‌رسد.
با پایان رسمی همه تحریم‌های تسلیحاتی ایران و در پرتو تفاهمنامه استراتژیک ایران و روسیه، همکاری نظامی ۲ کشور می‌تواند تا سطح بی‌سابقه‌ای گسترش یابد.
جمهوری اسلامی با تجربه ارزشمند دفاع مقدس 12 روزه، باید در کنار طراحی و ساخت تجهیزات نظامی جدید، از فناوری‌های ارزشمند روسیه استفاده کند.
در حملات رژیم صهیونیستی به ایران، پهپادهای شناسایی و تهاجمی نقش اصلی را ایفا کردند. همکاری با روسیه، ایران را به ابزارهایی مجهز می‌کند که توان مقابله مؤثر دارند.
سیستم‌های اخلالگر روسی (جَمِرها):
سیستم‌هایی مانند Krasukha‑4 و Repellent‑1 قادر به ایجاد اختلال در فرکانس‌های کنترل پهپادها هستند. کراسوخا که در اوکراین و قبل‌تر سوریه و لیبی آزمایش شده، سیگنال‌های GPS، وای‌فای و بلوتوث را در شعاع ۴ کیلومتری مختل کرده و پهپادها را کور یا منحرف می‌کند. این سیستم‌ها با پوشش ۳۶۰ درجه، تحرکات پهپادی دشمن را سرکوب می‌کنند.
سامانههای کوتاه‌برد و جنگنده‌های میگ۲۹ و یاک۱۳۰:
میگ۲۹ ارتقایافته روسی، با رادارهای پیشرفته، پهپادها را در ارتفاعات پایین رهگیری می‌کند. یاک۱۳۰ که ایران سال ۲۰۲۳ تحویل گرفت، علاوه بر کاربری آموزشی، ظرفیت حمل غلاف‌های جنگ الکترونیک (EW pods) و موشک‌های R73 را دارد. این هواپیما می‌تواند ۲ غلاف در نوک بال‌ها حمل کند و با برد عملیاتی ۸۰۰ کیلومتر، با گشت‌زنی در مناطق داخلی، پهپادهای نفوذی دشمن را منهدم و از لانچرها و سامانههای پدافندی و راداری محافظت کند. ترکیب این تجهیزات در کنار سامانههای کوتاه‌برد داخلی مانند مجید، دفاع لایه‌ای ایران در برابر هجوم پهپادی را تقویت می‌کند.
* دفاع راهبردی از نقاط حساس
در یک جنگ گسترده، اسرائیل تهران و اصفهان و دیگر شهرهای استراتژیک ایران را هدف می‌گیرد. در این نقاط، سامانههای روسی در کنار پدافند ضدبالستیکی کشور (باور- آرمان) نقش حیاتی دارند.
سامانه برد بلند «اس۴۰۰» با برد ۴۰۰ کیلومتر و رادارهای پیشرفته، موشک‌ها و هواپیماهای دشمن را از فاصله دور رهگیری می‌کنند. استقرار آنها در اطراف تهران و اصفهان و...، حملات بالستیکی اسرائیل را کم‌اثر می‌کند. تجربیات روسیه در اوکراین نشان می‌دهد «اس۴۰۰» در مقابله با حملات پهپادی و موشکی کارآمد است.
* جلوگیری از نفوذ جنگنده‌های دشمن به حریم هوایی کشور با سوخو روسی
جنگنده «سوخو۳۵» با رادار N035 Irbis-E و موشک‌های R77 می‌تواند در مرزهای غرب کشور گشت‌زنی کرده و تحرکات جنگنده‌های دشمن صهیونیست را رصد کند و مانع نفوذ آنها شود.
تجهیز سوخوها به غلاف‌های جنگ الکترونیک (EW Pods) کابوس اسرائیل است. غلاف خیبینی (Khibiny L-175V) روی «سوخو۳۵»، اهداف جعلی ایجاد کرده و رادار دشمن را جم می‌کند. «یاک۱۳۰» نیز با ۲ غلاف EW می‌تواند سیگنال‌های پهپادها و موشک‌های حرارتی را مختل و آن را به پلتفرمی چندمنظوره برای سرکوب الکترونیکی تبدیل کند.
* افزایش دقت موشک‌های ایرانی با سامانههای ماهواره‌ای
همکاری با سامانههای ماهواره‌ای روسیه (مانند GLONASS) دقت موشک‌های بالستیک ایران را در شرایط اختلال GPS افزایش می‌دهد. در حالی که اسرائیل بر جنگ الکترونیک برای مختل کردن ناوبری تکیه دارد، ماهواره‌های روسی امکان هدایت مستقل و افزایش دقت به بیش از ۹۰ درصد را فراهم می‌کنند. این امر حملات موشکی ایران به اهداف اسرائیلی را ترسناک‌تر و بازدارندگی را به نفع تهران تقویت می‌کند.
در واقع با افزایش همکاری نظامی ایران و روسیه، نقاط ضعف ایران به شکل زیر پوشش داده می‌شود:
رهگیری بالستیک‌های هواپرتاب دشمن، انهدام پهپادها و ریزپرنده‌‌های نفوذی، تامین امنیت لانچرها و سایت‌های شلیک موشک و در نهایت، دور نگه داشتن جنگنده‌های دشمن از حریم کشور که استفاده آنها از موشک‌های کروز و بمب‌های هدایت‌شونده را غیرممکن می‌کند. همکاری نظامی ایران و روسیه با تمرکز بر دفاع هوایی و جنگ الکترونیک، می‌تواند تهاجم احتمالی اسرائیل را از یک درگیری نامتقارن به نبردی متعادل تبدیل کند. همکاری نظامی سطح بالا، علاوه بر تقویت بازدارندگی، اسرائیل را به بازنگری در استراتژی‌های تهاجمی خود وادار کرده و غرب آسیا را به سمت تعادل جدیدی سوق می‌دهد. برای سیاست‌گذاران، تمرکز بر تقویت این همکاری و تمرینات مشترک، کلیدی است.
موضوعات همکاری تسلیحاتی ایران و روسیه
چیز‌هایی بیشتر از «سوخو 35»
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها