28/مهر/1404
|
02:39
سرانجام استقلال با درخشش آسانی و بازی روان، هوادارانش را به آینده خوشبین کرد

کیمیاگری با مس

بهراد رشوند: در شبی سنگین از اضطراب، استقلال نفس تازه کرد. آبی‌های پایتخت که هفته‌ها زیر سایه‌ تردید قدم می‌زدند، سرانجام با یک گل طعم اطمینان را چشیدند؛ گلی که از پای چپی آمد که آرام‌آرام بدل به امضای جدید امید در استقلال می‌شود؛ پای یاسر آسانی، مردی که شاید در ظاهر کم‌حرف و سرد باشد اما در زمین از طغیان سکوتش توفان برمی‌خیزد.
* بازگشت به لبخند
استقلال در هفته‌ هفتم، در دیداری فشرده و نفسگیر برابر مس رفسنجان ایستاد و در نهایت با کم‌ترین اختلاف، بیشترین آرامش را به اردوی خود بازگرداند. شاگردان ریکاردو ساپینتو این بار نه با بازی پرزرق و برق که با صبر و انضباط برنده شدند و دوباره این مهاجم آلبانیایی بود که با شم گلزنی خاص خود، قفل دروازه‌ نیما میرزازاد را شکست.
گل سوم او در فصل جاری همان چیزی بود که هواداران منتظرش بودند؛ لحظه‌ای که بغض سکوها ترکید و آبی‌ها بعد از هفته‌ها لبخند زدند.
* آسانی، مرد عددهای بزرگ
اگر بخواهیم فوتبال را با آمار تفسیر کنیم، یاسر آسانی اکنون چهره‌ای تعیین‌کننده در ترکیب استقلال است. ۳ گل از مجموع ۹ گل این تیم از پای او بیرون آمده؛ یعنی یک‌سوم سهم موفقیت. او نه‌تنها مؤثرترین چهره‌ هجومی تیم به شمار می‌رود، بلکه هر بار که گل زده، آبی‌ها بی‌دغدغه امتیاز گرفته‌اند. این یعنی تأثیر مطلق در مسابقات.
اما آنچه فراتر از عددها می‌درخشد، روح جنگنده‌ای است که در قامتش جریان دارد. کاپیتان تیم ملی آلبانی، پس از بازگشت از اردوی ملی، بدون خستگی و درنگ، مستقیم به تمرین استقلال رفت تا حضورش در میدان، پاداشی برای انضباط حرفه‌ای‌اش باشد.
* ساپینتو و مأموریت اعتماد
سرمربی پرتغالی استقلال در هفته‌های اخیر زیر ذره‌بین منتقدان بود؛ از ترکیب‌های متغیر تا تعویض‌های غیرمنتظره. با این حال، اعتماد او به آسانی نشان داد هنوز منطق فنی در تصمیماتش حرف اول را می‌زند.
آسانی با گل سرنوشت‌سازش، نه‌تنها تیم را از بحران بیرون آورد، بلکه در عمل جایگاه خود را به عنوان تکیه‌گاه تهاجمی تثبیت کرد. شاید این بازی آغاز فصلی تازه برای رابطه‌ ساپینتو و ستاره آلبانیایی باشد؛ رابطه‌ای که بر محور اعتماد و نتیجه شکل می‌گیرد.
* سایه‌ای از خودخواهی
البته چهره‌ بی‌نقصی وجود ندارد. در میان تمام درخشش‌ها، هنوز نقدی به آسانی وارد است: علاقه‌ بیش از اندازه‌اش به مالکیت توپ. گاهی در میان هیاهوی زمین، تصمیم می‌گیرد مسیر را به‌تنهایی طی کند، حتی وقتی هم‌تیمی‌اش در موقعیتی ایده‌آل منتظر پاس است.
او محصول فوتبالی‌ است که در اروپا به آزادی فردی اهمیت می‌دهد اما در ساختار تاکتیکی استقلال، این میل شخصی گاه به قیمت از دست رفتن موقعیت‌ها تمام می‌شود.
با این‌ حال، نمی‌توان از شور و شهامت او گذشت؛ همان خودباوری است که از او یک «گلزن بحران» ساخته است. شاید ساپینتو با چند تذکر ظریف، بتواند این آتش فردگرایی را در مسیر درست هدایت کند؛ آنگاه استقلال صاحب بازیکنی می‌شود که هم شلیک می‌کند، هم گل می‌سازد.
* مدافع خاموش سمت راست
در فوتبال، گل‌ها همیشه خبرسازند اما گاهی قهرمان واقعی کسی است که چراغش در سایه می‌سوزد. صالح حردانی، کاپیتان جوان استقلال، در این دیدار نقشی حیاتی ایفا کرد. حضور مطمئن او در خط دفاع، بال تهاجمی تیم را آزاد گذاشت تا آسانی بدون دغدغه‌ عقب‌نشینی بدرخشد.
در زمان نقل‌وانتقال، همه تصور می‌کردند زوج اصلی سمت راست استقلال را «رضاییان و آسانی» تشکیل دهند اما اکنون نظم دفاعی حردانی آنچنان مورد اعتماد ساپینتوست که حتی ستاره کهنه‌کار تیم ملی را نیمکت‌نشین کرده است.
حردانی در عین سادگی، وظایف دفاعی‌اش را با تمرکز بالا انجام می‌دهد و در لحظه‌های حساس همان سپر مطمئنی‌ است که حمله را از پشت محافظت می‌کند. اگر رضاییان با تجربه و پاس‌های بلندش تهدیدی برای دروازه‌ رقباست، صالح با تعهد و آرامش، امنیت را برای تیم به ارمغان می‌آورد.
* دوئل آینده؛ عقل یا جسارت
به‌ نظر می‌رسد استقلال در مسیر یافتن تعادلی میان شور و حسابگری است. ساپینتو اکنون میان ۲ گزینه قرار دارد: استفاده از زوج رضاییان - آسانی در بازی‌های هجومی یا تداوم استحکام ساختار دفاعی با حردانی - آسانی برای حفظ نظم تیمی.
هر ۲ نسخه جذابند اما انتخاب نهایی احتمالاً به شرایط مسابقات آینده بستگی دارد. در دیدارهایی که استقلال به گل نیاز دارد، شاید دوباره شاهد همکاری رضاییان و آسانی باشیم؛ ترکیبی که می‌تواند در چند دقیقه زمین را منفجر کند.
* آسانی و ماجرای پیکان
برای هواداران استقلال، نام «پیکان» اکنون با خاطره‌ خاصی گره خورده است. ۲ گل نخست آسانی در این فصل، در جدال با خودروسازان رقم خورد. یکی از روی شوتی برق‌آسا در نیمه اول و دیگری از روی نقطه‌ پنالتی در نیمه دوم؛ هر ۲ گل در روزی به ثمر رسید که استقلال در آستانه‌ شکست بود.
جالب آنکه سومین گل او نیز برابر تیمی‌ زده شد که سرمربی‌اش روزگاری سرمربی و سپس مدیرعامل پیکان بود! شاید این هم تصادف باشد، شاید هم نشانه‌ای از انگیزه‌ درونی بازیکنی که ناخودآگاه، مقابل تیم‌های مرتبط با آن نام، تمرکز و انرژی مضاعفی دارد! به هر حال، آسانی حالا به نوعی متخصص گلزنی به پیکان و اطرافیانش تبدیل شده؛ لقبی طنزآمیز که در فضای مجازی بین هواداران رواج یافته است.
* چهره‌ای در حال تثبیت
در کمتر از ۳ ماه، آسانی از یک بازیکن تازه‌وارد خارجی به «نماد امید» تبدیل شده است. در حالی ‌که بسیاری از خریدهای خارجی استقلال در سال‌های اخیر درخشش موقت داشتند، این وینگر آلبانیایی با استمرار فرم خود، نگاه‌ها را عوض کرده است.
رفتار حرفه‌ای، تمرین منظم، احترام به هواداران و البته قدرت شوتزنی از راه دور، از او چهره‌ای ماندگار ساخته است. حالا سکوهای استقلالی نامش را با لحنی آشنا فریاد می‌زنند و شاید بزودی پیراهنش میان هواداران، یکی از پرفروش‌ترین‌ها شود.
* گل؛ داروی بحران
در فوتبال ایران، پیروزی بیش از هر چیز، نقش مُسکن دارد. برد برابر مس، آرامشی موقت برای آبی‌ها بود؛ آرامشی که شاید با یک شکست دوباره رنگ ببازد اما تفاوت این‌بار در چیزی عمیق‌تر است: استقلال بالاخره بازیکنی دارد که می‌تواند در بازی‌های گره‌خورده راه‌حل ارائه دهد.
وقتی تیم در سکوت فرومی‌رود و تاکتیک‌ها کارساز نیست، حضور فردی چون آسانی همان جرقه‌ای است که می‌تواند خاموشی را به آتش بدل کند. این همان ویژگی‌ای است که تیم‌های بزرگ را از دیگران جدا می‌کند.
* نگاهی به فردا
با این پیروزی، استقلال نه‌تنها از نیمه‌ پایین جدول فاصله گرفت، بلکه تا رده سوم صعود کرد و حالا می‌تواند با ذهنی بازتر به آینده بیندیشد. ساپینتو بهتر از هر کس می‌داند راه بازسازی اعتماد، از مسیر تداوم می‌گذرد. پیروزی بر مس، تنها آغاز است و آزمون‌های دشوارتر در پیشند.
در این مسیر، آسانی نقشی کلیدی دارد. او همان حلقه‌ای‌ است که میان نظم تیمی و خلاقیت فردی تعادل برقرار می‌کند؛ مردی که در روزهای سخت، بار استقلال را بر دوش می‌کشد و با پای چپش مسیر تیم را به سوی آرامش ترسیم می‌کند. روایت مردی است که با کم‌ترین کلمات، بیشترین تأثیر را می‌گذارد و شاید روزی برسد که هواداران استقلال، در کنار نام‌های بزرگ گذشته، از او نیز به عنوان یکی از «مردان روزهای سخت» یاد کنند.

ارسال نظر
پربیننده