بیدار شدن شیر تاشکند

باربد بهراد: پرسپولیس در هفته یازدهم لیگ برتر با بردی سخت اما ارزشمند، زمین شمس‌آذر را ترک کرد اما مهم‌تر از ۳ امتیازی که در قزوین جمع شد، این بود: اوستون ارونوف دوباره همان بازیکنی شده که جریان بازی را تغییر می‌دهد. ستاره ازبک پس از ماه‌ها نوسان و مصدومیت، در حساس‌ترین برهه فصل به فرم مطلوب رسیده و همین موضوع معادلات داربی پیش رو را پیچیده‌تر کرده است. اوسمار ویرا از روزی که هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت، به ‌وضوح نشان داد نگاه تاکتیکی‌اش به ارونوف متفاوت است. در دیدار قزوین، این نگاه تبدیل به خروجی مشخص شد؛ ضربه فنی و بی‌نقص او دومین گل سرخ‌ها را به ثمر رساند؛ گلی که اگر ‌زده نمی‌شد، پرسپولیس شانس زیادی برای بازگشت به تهران با ۳ امتیاز نداشت. این گل بیش از آنكه یک شوت ساده باشد، بیانیه‌ای تاکتیکی بود: ارونوف در نقطه‌ای از فرم بدنی و ذهنی قرار گرفته که می‌تواند سرنوشت مسابقه را تعیین کند.
* مصر تا قزوین؛ صحنه‌هایی که اعتماد ساخت
پیش از آنکه هواداران پرسپولیس شاهد بازگشت او در لیگ باشند، نخستین نشانه‌ها در بازی تیم‌ملی ازبکستان با مصر دیده شد. آن مسابقه یک هشدار جدی برای رقبا بود؛ ارونوف در آن دیدار با حرکات بدون توپ، چرخش‌های در لحظه و حمل توپ عمقی، خط دفاع مصر را بارها در وضعیت اضطراری قرار داد. عملکرد او در آن بازی نه‌تنها ازبکستان را به فینال تورنمنت العین رساند، بلکه نشان داد ستاره آسیب‌دیده پرسپولیس، دوران افت را پشت سر گذاشته است. این نمایش برای هواداران پرسپولیس نشانه‌ای بود که بازیکنی که ماه‌ها زیر سایه مصدومیت و نیمکت قرار داشت، دوباره به گزینه‌ای قابل اتکا تبدیل شده. حتی در فضای مدیریتی باشگاه نیز پس از همان بازی موج تازه‌ای برای تمدید قرارداد این بازیکن ایجاد شد. چنین واکنش‌هایی اتفاقی نیست؛ این سطح از تأثیرگذاری در یک بازیکن هجومی، معمولاً تنها زمانی رخ می‌دهد که او به نقطه اطمینان ذهنی رسیده باشد.
* اولین گل فصل در لحظه‌ای که پرسپولیس نیاز داشت
در بازگشت به لیگ، ارونوف کار نیمه‌تمام را تمام کرد. نخستین گل فصلش را دقیقاً جایی زد که اهمیتش چند برابر بود:
- پرسپولیس نیاز به برد داشت.
- تیم تحت فشار جریان بازی بود.
- تنها یک هفته تا داربی مانده بود.
این گل فقط ۳ امتیاز نداشت؛ سوئیچ روانی یک بازیکن بود که با گل‌ زدن وارد فاز دیگری از فصل می‌شود. بازیکنی که در فاز هجومی نقش دارد وقتی پس از دوره طولانی سکوت به گل برسد، بلافاصله اعتمادبه‌نفس و جسارتش چند برابر می‌شود. این همان چیزی است که کادر فنی پرسپولیس به آن نیاز داشت. درست در هفته‌ای که فشار روانی قبل از داربی آغاز می‌شود، یک ستاره هجومی باید آماده باشد تا حریف را نگران کند؛ و ارونوف حالا به همان نقطه رسیده.
* زنگ خطر برای استقلال نبردی که ادامه پیدا می‌کند
مهم‌ترین بخش اثرگذاری ارونوف شاید نه گلش باشد و نه فرم فیزیکی‌اش، بلکه دوئل مستقیم او با صالح حردانی است. این دو در فینال تورنمنت العین رودرروی یکدیگر قرار گرفتند و اگرچه ارونوف در آن بازی گل نزد اما در چند صحنه حردانی را در وضعیت دشوار قرار داد. مدافع راست استقلال با زحمت فراوان موفق شد او را در برخی دقایق کنترل کند اما عبورهای ارونوف از او نیز کم نبود. این یعنی هر ۲ بازیکن حالا شناخت دقیقی از یکدیگر دارند:
- صالح می‌داند ارونوف در نیم‌فضاها چگونه می‌چرخشد.
- ارونوف می‌داند چه نقاطی در فاصله‌گیری حردانی قابل ضربه‌ زدن است.
مربیان نیز بخوبی می‌دانند دوئل‌های یک‌به‌یک در داربی می‌تواند تعیین‌کننده باشد. از همین زاویه است که اوج‌گیری ارونوف دقیقاً در زمان مناسبی برای پرسپولیس و در بدترین زمان ممکن برای استقلال اتفاق افتاده.
* بازیکنی که بازی را از حاشیه به متن برمی‌گرداند
اگر بخواهیم وضعیت فعلی ارونوف را در یک جمله خلاصه کنیم، باید گفت: او از «گزینه‌ای برای تعویض» تبدیل شده به «گزینه‌ای برای طراحی مسابقه».
پرسپولیس در آستانه داربی بازیکنی دارد که:
- آماده است.
- تصمیم‌گیر است.
- از لحاظ ذهنی بی‌دردسر شده
- و قدرت ایجاد برتری عددی از هیچ را دارد.
این یعنی زنگ خطر برای استقلال. داربی بازی لحظه‌هاست و یکی از لحظه‌سازترین بازیکنان لیگ برتر، به موقع برگشته است.