ظهور باطن امت اسلامی
آیین تشییع پیکرهای مطهر شهید سیدحسن نصرالله و شهید سیدهاشم صفی‌الدین برگزار شد. سوای از حضور چشمگیر مردم در این تشییع و بدرقه تاریخی این دو شهید، به نظر می‌آید این اتفاق ماجرایی ساده نبود. این تشییع، تحولات و وقایعی را که در بیش از یک سال پیش شاهدش بودیم، وارد سطح جدیدی می‌کند. باید تشییع پیکر این دو بزرگوار را از زاویه ماجراهای یک سال و نیم گذشته و ماجرای توفان الاقصی
ببینیم. اولین موضوعی که با توفان الاقصی و این فتح بزرگ اتفاق افتاد، رخ نمودن جهانی شدن ما بود. گویی این ماجرا فاصله و سوءتفاهم‌ها را برداشت و خونی که ریخته شد، جهان و انسان‌ها را به ملاقات هم آورد. گویی می‌توانیم همدیگر را بفهمیم و زبان مشترکی پیدا کرده‌ایم و باید گفت سیدحسن نصرالله، شهید این زبان مشترک است. شهادت سید در نسبت با این افق اتفاق افتاد و به این ماجرا، وضع جدیدی داد. در غزه آتش‌بس شد ولی مردم دنیا مساله غزه را رها نکردند، چون احساس می‌کنند صحنه‌ای برای بودن پیدا کرده‌اند. انسان جدید با این اتفاق بهانه‌ای یافته، بی‌قرار شده و از تنگناها خسته شده است اما این انسان با این تشییع نقطه قراری پیدا می‌کند. می‌تواند برای زیارت برود و آنجا گریه کند و هر سال دوباره حال خود و عهد خود را آنجا تجدید کند و باطن خویش را به ظهور برساند. یکی از دشواری‌های ما در مواجهه با این نوع پدیده‌ها همین است، چون وقتی نمی‌توانیم به حرفی محصل برسیم، رهایش می‌کنیم و آنطور که باید و شاید به موضوع فکر نمی‌کنیم. این راز گمشده ما در دنیای امروز است؛ به یک معنا در نسبت با این راز حیات پیدا می‌کنیم و می‌توانیم زنده باشیم. اگر امری رازآلود در میان نباشد، همه چیز روزمرگی است. راز حضور میلیونی مردم در تشییع حاج قاسم چه بود؟ راز این حضور در تشییع سیدحسن چیست؟
آخرین کار مهم حاج‌قاسم این بود که تشییع پیکرش باطن ملت ما را به نمایش گذاشت. گویی خود حاج‌قاسم این تشییع را به راه انداخته بود. این اتفاق با تشییع حاج‌قاسم آغاز شد. اما ما در تشییع پیکر شهید سیدحسن نصرالله چشم به راه چه بودیم؟ امتی چشم به راه این بود که در این تشییع مجددا به صحنه بیاید. یک امت چشم به راه تشییع پیکرهای سیدحسن نصرالله و سیدهاشم صفی‌الدین بود تا وجه نصراللهی خود را به نمایش بگذارد. چیزی که عیان است، اینکه آینده‌ای پیش آمده است؛ آینده‌ای که با انقلاب ما شروع شده و با دفاع‌مقدس جوهره پیدا کرده است. این جوهره در بزنگاه‌های مختلفی به ظهور رسیده و در تشییع پیکر حاج‌قاسم وقتی همه مردم حس کردند در این عهد مشترک هستند، ظهور یافت. دنیا شاهد این تجدید عهد در تشییع شهید سیدحسن نصرالله و شهید سیدهاشم صفی‌الدین بود. مقابله با ایرانیان در فرودگاه لبنان نشان داد متوجه عجیب بودن این رخداد هستند. مقاومت آنها به این دلیل است که می‌دانند کار بزرگی در جریان است. یکشنبه گویی یک روز نبود و زمان وسعت پیدا کرده بود. یکشنبه تمام روزهای قبل و بعدش و ما را در خود حاضر کرد. با این تشییع، بعد‌هایی پیش می‌آید و این نشان می‌دهد ما در یک ناتوانی درونی نسبت به فهم این حقیقت هستیم.