هشدار مجتبی

سرمربی آبی‌ها از آینده تیم، راز ترکیب بازی با آلومینیوم و شرط انتخاب سرمربی جدید گفت.
مجتبی جباری، مرد همیشه منتقد این روزهای آرام استقلال، حالا با پیراهن سرمربیگری به میانه میدان بازگشته؛ جایی که تحلیل و عمل را توأمان در چهره‌اش می‌توان دید. او که پس از برتری پرگل ۵ بر یک تیمش مقابل آلومینیوم اراک، مقابل خبرنگاران حاضر شد، هم از آنچه در زمین گذشت گفت و هم از آنچه باید در آینده رقم بخورد. اگر چه ادبیاتش به مراتب ملایم‌تر از روزهای بازی‌اش بود اما همچنان دقیق، موشکافانه و مسؤولانه به نظر می‌رسید.
جباری در آغاز صحبت‌هایش گفت: «برای تیمم خوشحالم. از روز اول باور داشتم جایگاه این تیم در این نقطه از جدول نیست. بازیکنان ما لیاقت بالاتری دارند و بازی امروز این را ثابت کرد. در تمرینات هدف‌گذاری مشخصی داشتیم و خوشبختانه امروز خروجی آن را دیدیم».
او که پیش‌تر به عنوان دستیار در کادر فنی حضور داشت، آن فرصت را مغتنم شمرد تا شناخت نزدیک‌تری از ترکیب و فضای تیم پیدا کند: «آن روزها به من فرصت داد بازیکنان را نه فقط به ‌عنوان بازیکن، بلکه به ‌عنوان شخصیت ببینم؛ بدانم چه چیزی آنها را به کار می‌کشد و کجا افت می‌کنند. به همین دلیل امروز وقتی وارد میدان شدند، دقیق می‌دانستند باید چه کار کنند».
در بخش مهمی از گفت‌وگو، خبرنگاری از او درباره آینده نیمکت استقلال و مذاکره باشگاه با والتر ماتزاری پرسید؛ جباری با مکثی اندیشمندانه گفت: «باشگاه مختار است درباره آینده تصمیم بگیرد اما این تصمیم باید با وسواس گرفته شود. تنها آوردن یک مربی خارجی، تضمینی برای پیشرفت نیست. سرمربی استقلال باید با فرهنگ، ارزش‌ها و ساختار این باشگاه آشنا باشد».
او با تأکید بر لزوم دقت و درک در انتخاب سرمربی آینده افزود: «باشگاه‌هایی مانند استقلال، فقط به مربی تاکتیک‌دان نیاز ندارند؛ آنها به کسی نیاز دارند که همزمان روانشناسی تیمی بلد باشد، زبان رختکن را بفهمد و بداند با چه انتظارات و فشاری طرف است. مربی باید چیزی اضافه کند، نه صرفاً بیاید و تکرار کند».
جباری تأکید کرد: «اگر قرار است استقلال دوباره به آن جایگاه تاریخی‌اش بازگردد، انتخاب سرمربی باید بر پایه شناخت و نه فقط رزومه انجام شود. کسی باید بیاید که بتواند کیفیت موجود را شکوفا کند، نه اینکه قربانی جو شود».
با وجود پیروزی پرگل در این مسابقه، جباری نگاهش به آینده معطوف بود؛ به جام حذفی، به تقویت روحیه تیم و البته به ترمیم ساختاری. او گفت: «هدف ما روشن است. جام حذفی در اولویت ما قرار دارد. باید تیم را در فرم فعلی نگه داریم و در عین حال، آینده‌مان را بسازیم. این فقط پایان فصل نیست؛ آغاز یک مسیر است».
سخنان مجتبی جباری در پایان، نه از جنس هیجان، که از جنس تدبیر بود؛ تدبیری برای عبور از بحران‌های فنی، مدیریتی و روانی استقلال. او حالا فقط یک سرمربی موقت نیست؛ جباری به سخنگوی نسلی از فوتبالی‌ها بدل شده که خواهان عقلانیت، هویت و پایداری‌اند.