اشتباهات تکراری

زهره فلاح‌زاده: نه زخم‌ها خوب شد و نه دردها کم. نه استقلال از بازی با الوصل درس گرفت و‌ نه بردی آمد که جبران کند.
برای استقلال راه باز بود اما گویا جاده دراز نه! مسیرش کوتاه بود که خستگی، بی‌انگیزگی، ناتوانی و ناامیدی خیلی زود بر چهره بازیکنانش نقش بست.
استقلال می‌توانست در خانه با برد مقابل پیکان جوان، کم‌تجربه‌ و ۱۰ نفره نتایج ضعیف هفته‌های اخیر را دست‌کم برای مدتی به دست فراموشی بسپارد اما باز هم اشتباهات خط دفاع و دریافت گل زودهنگام همه چیز را از حالت عادی خارج کرد. فرقی نمی‌کند آدان درون دروازه باشد یا حبیب فرعباسی؛ این دفاع نامنسجم و پرایراد اجازه خودنمایی به گلرها را نمی‌دهد.
ساپینتو آرمین سهرابیان، مدافع پراشتباه این فصلش که پس از شکست سنگین مقابل الوصل امارات مصاحبه علیه هم‌تیمی‌هایش کرد را اخراج کرده بود و همین امر منجر به تغییر خط دفاع او شد. از طرفی فرعباسی هم جایگزین آدان شد اما تا زمانی که نقاط ضعف در تمرین حل نشود، درون زمین معجزه‌ای رخ نمی‌دهد و چه کسی پیش از شروع فصل گمان می‌کرد مدافع ملی‌پوش و گران‌قیمت تیم که تا قسط اول پیش‌پرداخت قراردادش را دریافت نکرد، حاضر به امضا نشد؛ با اشتباهات فاحش و آماتور به تیم تازه به لیگ آمده پیکان اجازه عرض اندام می‌دهد؟
برخلاف عقیده چند بازیکن استقلال که نشان می‌دهد هنوز از رفتن کاپیتان‌شان ناراحت هستند، این خارجی‌ها بودند که در دیدار با پیکان نمایش بهتری از خود نشان دادند و شاید اگر یاسر آسانی نبود؛ استقلال مقابل پیکان ۱۰ نفره هم شکست دیگری را تجربه می‌کرد.
اما سوال این است: تیم ساپینتو چرا با وجود مهره‌های بسیار هنوز هم مقابل هر تیم کوچک و بزرگی خیلی زود گل دریافت می‌کند و در حمله برنامه‌های متنوعی دیده نمی‌شود؟
مشکل از آنجا شروع شد که سرمربی آبی‌ها بیش از آنکه به دفاع و حمله تیمش توجه کند، در صدد تقویت وینگرهای خود بود. در لیست خرید او تا چشم کار می‌کند وینگر وجود دارد. وینگرهایی که شبیه هم بازی می‌کنند و همه آنها با هم نیز نمی‌توانند نقش یک گل‌ساز را ایفا کنند. از طرفی بدن‌سازی در طول بازی‌ها و در گرمای کیش بدن‌های بازیکنان را سنگین‌ کرده. این در حالی است که تیم‌ها از هفته چهارم می‌توانند خودی نشان دهند و بدن‌ها از سنگینی دوران بدن‌سازی خارج می‌شود.
دفاع ۴ نفره هم در استقلال جواب نداده و در این سیستم آبی‌ها با تعدد اشتباهات فردی نتوانسته‌اند دروازه خود را بسته نگه دارند. شاید سرمربی پرتغالی با دفاع ۳ نفره و اضافه کردن یک بازیکن خلاق در خط هافبک بتواند نقشه کارسازتری برای حمله طراحی کند‌. از طرفی حضور همزمان روزبه چشمی و دیدیه اندونگ در پست هافبک دفاعی راه‌گشا نبوده و هر ۲ بازیکن شبیه هم بازی می‌کنند. هر ۲ درگیرشونده هستند و رو به عقب بازی می‌کنند‌. در حالی که یکی از هافبک‌ها باید توپ پخش کند و قسمت دوم زمین را رهبری کند.
به هر حال تاکتیک ساپینتو هنوز کامل اجرا نشده، برای حریفان رو شده و آنها بخوبی می‌دانند از چه نقطه‌ای به تیم او ضربه بزنند و کافی‌ است پس از گل زودهنگام تمام درهای ورود به دروازه تیم‌شان را ببندند، دیگر کار برای تیمی که تنها وینگرهایش باید  تلاش‌شان را برای طراحی حمله انجام دهند، سخت می‌شود.
استقلال ستاره‌های بزرگی دارد اما هنوز کادر فنی نتوانسته از نظر ذهنی بازیکنان را آماده مسابقات کند و روحیه جاه‌طلبی بیش از آنکه برای پیروزی در هر مسابقه باشد، برای گرفتن حق و حقوق‌شان(!) صرف شده است. باید دید آبی‌ها می‌توانند از منجلابی که به دست خود گرفتارش شده‌اند رهایی پیدا کنند یا نافرجامی‌ها و ناکامی‌های دیگر فصل گذشته را جلوی چشم هواداران‌شان می‌آورند؛ تیم دوست‌نداشتنی فصل قبل که با تغییرات بی‌سابقه و متوالی کادر فنی و باخت‌های پی‌درپی رتبه‌ای بهتر از نهمی برای آنها نداشت.
چیزی که قبل از هر مساله‌ای باید برای مدیران، کادر فنی و بازیکنان مهم باشد، این است: فصل ۲۴ هرگز نباید تکرار شود.