20/مهر/1404
|
01:43
نگاه

ترامپ در مسیر شاه‌وارگی

مهدی حسنی: حجم تغییرات و اعمال نظر ترامپ در ساختار ارتش آمریکا در مدت اخیر به اندازه‌ای بالا بوده که ابراز نگرانی از وضعیت این نهاد در آمریکا بدل به یک روند ثابت شده است. از بازنشستگی خودسرانه و بی‌توضیح افسران ارشد این کشور تا عدم اعلام دلایل برکناری، همه و همه از جمله نکاتی است که به عنوان دلایل این نگرانی بیان شده است. در این بین اما مجله آتلانتیک، به این مساله از زاویه استفاده خودسرانه و شاه‌وار ترامپ از ارتش برای منافع شخصی پرداخته است. این مجله چنان از روند اعمال نفوذ ترامپ در ارتش نگران است که تصمیمات وی را نه فقط اعمال نفوذ که نوعی انهدام دموکراسی در آمریکا می‌داند: «برای تسخیر یک ملت دموکرات، اقتدارگرایان باید ۳ منبع اصلی قدرت را به کنترل خود درآورند که عبارتند از سازمان‌های اطلاعاتی، نظام قضایی و ارتش. دونالد ترامپ و حلقه‌ اطرافیانش که اتفاقاً میل به استبداد هم دارند، به‌سرعت در مسیر تسخیر این نهادها و جدا کردن آنها از قانون اساسی و حاکمیت قانون پیش رفته‌اند. جامعه اطلاعاتی عملاً خاموش شده و برجسته‌ترین حقوقدانان و مسؤولان قضایی کشور در حال پاکسازی و جایگزینی با افراد مطیع و وفادار به شخص رئیس‌جمهور هستند». این مجله ابراز نگرانی می‌کند برای انهدام دموکراسی آمریکایی، ترامپ تنها یک قدم دیگر لازم دارد و آن هم تسخیر کامل ارتش است و وزرای او، در حال برداشتن این قدم برای ترامپ هستند: «تنها نهادی که هنوز از چنگ نفوذ ترامپ بیرون مانده، ارتش است. با وجود برکناری چندین فرمانده ارشد و تهدیدهای ترامپ برای اخراج‌های بیشتر، نیروهای مسلح ایالات متحده هنوز تحت رهبری ژنرال‌ها و دریاسالارانی است که سوگندشان به قانون اساسی است، نه به شخص فرمانده کل قوا! اما این وضعیت تا کی دوام خواهد داشت؟ ترامپ و همدستش در وزارت جنگ، «پیت هگست» (که به شوخی او را وزیر تربیت بدنی می‌نامند)، اکنون با تمام قوا در پی تبدیل ارتش به نیرویی شخصی و حزبی برای خدمت به منافع ترامپ هستند».  وضعیت کابینه ترامپ به ‌اندازه‌ای رقت‌انگیز و تملق‌محور شده است که به باور نویسنده، عملاً تا تسخیر ارتش و بدل کردن آن به ابزار دست ترامپ، راهی باقی نمانده: «اکنون اما هیچ‌کس باقی نمانده تا جلوی او را بگیرد. ترامپ از تجربه‌ دولت نخست خود آموخته و این بار خود را با کابینه‌ای از چاپلوسان و ایدئولوگ‌ها محاصره کرده است، نه مشاوران مستقل. او علیه شهر شیکاگو «اعلان جنگ» کرده، پورتلند در ایالت اورگن را «منطقه‌ جنگی» خوانده و مخالفان سیاسی‌اش را «دشمنان داخلی» نامیده است. 
ترامپ آشکارا می‌خواهد از قدرت نظامی برای کنترل بیشتر مردم آمریکا استفاده کند. بزودی فرماندهان ارشد ارتش ایالات متحده ممکن است با آزمونی سرنوشت‌ساز روبه‌رو شوند: آیا آنها از اجرای چنین دستورات غیرقانونی‌ای از سوی فرمانده کل قوا سر باز خواهند زد یا نه؟ بزرگ‌ترین بحران روابط میان نظامیان و غیرنظامیان در تاریخ معاصر آمریکا هم‌اکنون در حال وقوع است». به باور آتلانتیک، ترامپ عملاً در حال رقم زدن وضعیتی است که ارتشیان آمریکا یا به او وفادار باشند و در ارتش باقی بمانند یا به قانون وفادار باشند و اخراج شوند: «سخنرانی‌های ترامپ در میان نظامیان بسیار بد بود؛ او فرماندهان سابق را تمسخر کرد، مقامات منتخب را به باد انتقاد گرفت و به اعضای نیروهای مسلح آمریکا گفت سایر آمریکایی‌ها دشمنان آنها هستند. این در حالی است که اعمال او بدتر از اینهاست. او با استقرار نیروها در شهرهای آمریکا، در حال ایجاد تقابلی است که در آن تقابل، فرماندهان نظامی بزودی باید انتخاب کنند بین اطاعت از رئیس‌جمهور و اطاعت از قانون کدام‌یک را باید ترجیح دهند». اوضاع رابطه ترامپ و ارتش آمریکا چنان دلهره‌آور شده که نویسنده آتلانتیک بیم آن دارد ترامپ عملاً از ارتش برای فرمانروایی در خیابان و سرکوب مردم به هر بهانه‌ای استفاده کند: «ترامپ تنها به قدرت اهمیت می‌دهد، به همین دلیل مصمم است قدرت نظامی را در خیابان‌های شهرهای مختلف آمریکا به نمایش بگذارد. ترامپ با افزایش مخالفت‌ها و کاهش محبوبیتش، ممکن است وسوسه شود دستوراتی نظامی صادر کند که هدف‌شان سرکوب اعتراضات، برهم زدن انتخابات یا بازداشت شخصیت‌های سیاسی باشد؛ او قبلاً ایده‌ اجرای «قانون شورش» را مطرح کرده که می‌تواند چنین اقداماتی را ممکن کند. او حتی ممکن است به اندازه‌ای ناامید شود که جنگ خارجی را آغاز کند».  به باور آتلانتیک، یکی از بهترین نمودهای استفاده خودسرانه ترامپ از قدرت ارتش را می‌توان در دستور حمله او به قایق‌های ونزوئلایی به بهانه مبارزه با مواد مخدر دید: «رئیس‌جمهور به ‌طور خودسرانه تصمیم گرفته می‌تواند علیه قاچاقچیان مواد مخدر وارد جنگ شود و علاوه بر آن، تصمیم گرفته به ارتش دستور دهد مظنونان به قاچاق مواد مخدر را به ‌صورت دلخواه خود از بین ببرد. چندین قایق نابود شده و بسیاری کشته شده‌اند اما نه قانون آمریکا و نه قانون بین‌الملل به رئیس‌جمهور اجازه نمی‌دهد یک جنگ فرضی مواد مخدر اعلام کند و سپس دستور اعدام سریع افرادی را بدهد که در درگیری‌های واقعی با ایالات متحده نیستند و تهدید فوری برای جان آمریکایی‌ها ایجاد نمی‌کنند». نویسنده از فرآیندهای سیاسی مرسوم در آمریکا بسیار ناامید به نظر می‌رسد و امیدی به مهار ترامپ توسط دموکرات‌ها هم ندارد: «تا امروز، کنگره در مهار ترامپ کاملاً ناتوان بوده است؛ دموکرات‌ها خیلی ترسو‌ هستند و جمهوری‌خواهان هم خیلی اهل مصالحه ‌شده‌اند. افسران ارشد نظامی تنها با ایستادن در کنار یکدیگر است که می‌توانند ترامپ را از هدایت آمریکا به سوی یک درگیری کامل غیرنظامی یا نظامی منصرف کنند». سوال ترسناک از نظر نویسنده این است: اگر دستورات دیگری مانند حمله به قایق‌های ونزوئلایی یا استفاده از ارتش برای سرکوب داخلی پیش آید «رهبران نیروهای مسلح آمریکا چگونه باید واکنش نشان دهند؟»

ارسال نظر
پربیننده