وقت تسویه‌حساب

بهراد رشوند: تیم ملی فوتبال ایران امروز سه‌شنبه در فینال جام چهارجانبه العین، برابر ازبکستان صف‌آرایی می‌کند؛ فینالی که قرار نبود اینطور باشد. تصور این بود که مصرِ محمد صلاح بدون دردسر از سد ازبکستان عبور می‌کند و ایران در بازی آخر، جدالی داغ با فراعنه دارد. بویژه بعد از اینکه تیم ملی در بازی نخست کیپ‌وِرد را شکست داد، همه منتظر بودند سناریوی کلاسیک «ایران - مصر» دوباره روی صحنه برود.
با این حال، اتفاقات مسیر دیگری را رفت. اگر ایران می‌خواست، می‌توانست در همان بازی اول روبه‌روی مصر بایستد تا تکلیف مسیر صعود از همان لحظه مشخص شود اما ترجیح امیر قلعه‌نویی این بود که ابتدا با کیپ‌وِرد ضعیف‌تر بازی کند و بعد در فینال با مصری که احتمالاً انگیزه بیشتری داشت روبه‌رو شود. این پیش‌بینی غلط از آب درآمد. ازبکستان ایستاد، مقاومت کرد و با درخشش (ارونوف) چهره‌ای که این روزها فوتبال ایران را نگران کرده، همه چیز را به هم زد.
* ترس‌های قدیمی قبل از جام جهانی؟
کسی در فوتبال ایران این جمله را با صدای بلند نمی‌گوید اما زمزمه‌اش همیشه هست: «قبل از جام‌جهانی نباید با تیم‌های بزرگ بازی کرد».
دلیلش هم ساده است؛ تاریخ، زخم‌هایش را یادمان آورده.
سرنوشت اسکوچیچ در فاصله چند ماه مانده به جام‌جهانی قطر و قبل‌تر از آن فاجعه برکناری تومیسلاو ایویچ در آستانه جام‌جهانی ۱۹۹۸، هنوز مثل شبح بالای سر تیم ملی پرسه می‌زند. یک شکست سنگین، یک اشتباه، یک نتیجه بد، کافی است تا همه چیز زیر و رو شود. برای همین است که عده‌ای از اطرافیان تیم ملی می‌گویند قلعه‌نویی ترجیح می‌دهد قبل از تورنمنت اصلی ریسک نکند. ممکن است این حرف برای بعضی‌ها شبیه توهم باشد اما کافی است تاریخ را ورق بزنیم تا بفهمیم چرا این ترس همیشه همراه فوتبال ایران است.
* امشب؛ انتقام یا اثبات؟
بگذریم! حالا نوبت امشب است. ازبکستان در این چند سال رقیبی بوده که بیش از هر تیم دیگری مقابل ما بازی کرده؛ تیمی سرسخت، منظم و همیشه خطرناک. آخرین بار همین ۲ ماه قبل در جام کافا از ما عبور کرد و نشان داد تیم ملی ایران برای شکستش باید چیزی بیشتر از تلاش معمول داشته باشد.
اما امشب فقط یک بازی نیست؛ امشب یک پرونده نیمه‌باز است.
قلعه‌نویی باید ثابت کند تیمش نسبت به گذشته پیشرفت داشته و می‌تواند از سد ازبکستان عبور کند. هرچند، این‌بار کار سخت‌تر از همیشه است.
* کابوس جدید: اوستون ارونوف
ازبکستان در بازی قبل، با نمایش خیره‌کننده اوستون ارونوف، مصر را از پا درآورد. ۲ گل تماشایی، تکنیک، شتاب و حرکاتی که هر مدافعی را به مرز عصبانیت می‌برد.
اگر ستاره پرسپولیس امشب هم در همان فرم باشد، مدافعان ایران یکی از سخت‌ترین شب‌های‌شان را تجربه خواهند کرد.
بی‌شک مهم‌ترین مأموریت ایران، مهار ارونوف است؛ مأموریتی که قلعه‌نویی بهتر از هر کسی می‌داند اگر درست انجام نشود، ساختار دفاعی تیمش از هم می‌پاشد.
* آزمونی برای تیم ملی و سرمربی
تیم ملی ازبکستان تیم کوچکی نیست. فوتبال بلد است، ساختار دارد، بازیکنان باکیفیت دارد. ایران هم در چند مسابقه اخیر نه توانسته نظم گذشته را حفظ کند و نه در زمین مقابل ازبکستان قاطع ظاهر شده.
شاید امشب، هم شب قهرمانی باشد و هم شب اثبات.
شاید هم شب یادآوری اینکه برای بردن رقیبی مثل ازبکستان باید بیشتر از اینها آماده بود.
هرچه هست، نتیجه امشب بیش از آنکه برنده یک جام چهارجانبه را تعیین کند، تصویری از فاصله ما با رقیبی می‌دهد که حالا دیگر فقط یک تیم آسیایی نیست؛ یک آزمون واقعی است.