اولویت، منفعت استقلال است
عبدالله دارابی: صریح و بدون تعارف باید گفت چند روز است خواسته واقعی فضای غالب رسانه‌ای کشور، درخواست شکست دادن تیم سپاهان توسط آبی‌پوشان تهرانی است تا بدین ترتیب تیم پرسپولیس جواز حضور در لیگ نخبگان آسیا را به دست آورد. این ماهیت اصلی مانورهای رسانه‌ای چند روز اخیر در زوم کردن بر بازی استقلال - سپاهان است که در واقعیت به قصد هواداری مرموزانه و دنبال کردن میل باطنی ولی تحت پوشش ژست‌های فوتبال جوانمردانه و پاک، روح فوتبال و شعارهای پوپولیستی به خورد مخاطب داده می‌شود! حال آنکه همین دلواپسان روح فوتبال و بازی جوانمردانه و... هرگز به سوی مقابل ماجرا، یعنی بازی پرسپولیس و هوادار نمی‌پردازند و از تیم هوادار اصلا درخواستی مبنی بر محکم بازی کردن برابر پرسپولیس به‌رغم سقوط‌شان به دسته پایین‌تر نداشته‌اند، این خود بهترین دلیل بر فرضیه ابتدایی این نوشتار نمی‌تواند باشد؟ گویی برای این بازی، کسی نگرانی‌ای ندارد و کسی هم درخواست ورود جهت جلوگیری از تبانی از نهادهایی چون فیفا و ای‌اف‌سی برای این بازی نداشته است! این میان فقط یک بازی دیده می‌شود، آن هم سپاهان - استقلال و یک درخواست داده می‌شود: امتیاز گرفتن استقلال از سپاهان! به‌راستی چرا وجدان‌ها نگران بازی تاثیرگذار دیگر نیست؟ چرا نیمی از تقاضای فضای رسانه‌ای و فوتبال از آبی‌پوشان تهرانی مبنی بر بازی با تمام وجود برابر زردپوشان اصفهانی، از تیم هوادار برای بازی با تمام قدرت برابر پرسپولیس نمی‌شود؟! مگر این بازی هم نقش و تاثیر و اهمیتی همسان بازی دیگر ندارد؟ مگر تیم هوادار هم به خاطر مسجل شدن سقوطش، فاقد انگیزه لازم برای بازی برابر قرمزپوشان پایتخت نیست؟
آنچه در حقیقت برای استقلال باید اولویت و بلکه مهم تلقی شود، مصلحت و منفعت خودش است ولاغیر. تیم استقلال نباید جاده صاف‌کن هیچ تیمی باشد؛ خواه قرمزپوش، خواه زردپوش. آبی‌پوشان باید منفعت تیمی خویشتن را در نظر بگیرند و اسیر این فضاسازی‌های جهت‌دار و هدفمند نشوند؛ فضاسازی‌هایی که تحت لوای شعارهای زیبا، هدف واقعی خود را دنبال می‌کند. بدون تعارف و کتمان حقیقت، در فوتبال اهداف خود تیم مهم و اولویت است. در همه عرصه‌های مختلف رقابت، این یک اصل پذیرفته‌شده و واقعی است؛ تلاش برای موفقیت خود و ممانعت از موفقیت رقیب و این با تبانی فرق اساسی دارد و تیمی نیست که از آن به‌شدت پیروی نکند. مگر همین چند روز پیش تیم فوتبال ساحلی ایران در راستای اولویت و هدف‌گذاری خویش، قید اول شدن در گروه خود را نزد؟ مگر در جام باشگاه‌های آسیا (سال۱۳۷۸-۱۳۷۷) همین تیم استقلال به رهبری مرحوم حجازی قید سرگروهی را به‌خاطر رودررو نشدن با تیم جوبیلو ایواتای ژاپن در مرحله نیمه‌نهایی نزد تا با حریف راحت‌تر یعنی دالیان چین در نیمه‌نهایی بازی کند؟ اصلا دلواپسان و متوقعان امروزی فراموش کرده‌اند در شانزدهمین دوره لیگ برتر، مگر همین تیم پرسپولیس (به رهبری برانکو) وقتی قهرمانی خویش را مسجل دید در هفته آخر در مصاف با تیم سیاه‌جامگان مشهد که به همراه صبای قم از کاندیداهای سقوط بودند با تیم دوم و به عبارت صحیح‌تر تیم سوم خود و بدون در نظر گرفتن تاثیرگذاری مستقیم نتیجه‌اش در تعیین تیم سقوط‌کننده به لیگ یک به مصاف تیم مشهدی نرفت و نتیجه را واگذار ننمود؛ همان بازی‌ای که هوادارانش فریاد سر می‌دادند: «پرسپولیس گل نزن تا که صبا بیفته»، فقط به‌خاطر اینکه سرمربی تیم صبا از بازیکنان سابق استقلال بود؟ کدام دلواپسی قبلی رسانه‌ها و مانورهای این‌چنینی را آن زمان شاهد بودیم؟
استقلال که در لیگ برتر این فصل ناکام بزرگ بود و تنها امیدش برای کاستن از تلخی این فصل کابوس‌وار، فتح جام حذفی است تا بدین وسیله هم به رقابت‌های آسیایی راه پیدا کند و هم از مزایای مادی و معنوی‌اش بهره‌مند شود، باید با اولویت قرار دادن این مهم، به مصاف سپاهان برود و سرنوشت سایر تیم‌ها را به همت و تلاش خودشان واگذار کند. اصلا این چه توقع بیجایی است؛ پرسپولیسی که خود در هیچ یک از ۴ بازی‌اش در عرض ۲ ماه مقابل زردپوشان اصفهانی نتوانست از پس سپاهان برآید و حتی در ۲ بازی خود با این تیم در لیگ برتر موفق به کسب یک امتیاز هم نشد، از بدترین استقلال تاریخ، تقاضا و توقع شکست تیم دوم لیگ و هموار کردن راه ورودشان به لیگ نخبگان را دارد و معتقد است در غیر این صورت، استقلالی‌ها بازی را اصطلاحا شل گرفته‌اند؟!
مطلب دیگر اینکه چرا هیچ یک از همین رسانه‌ها، اشخاص و عوامل منادی عدالت در فوتبال و بازی جوانمردانه(!) هیچگونه اعتراضی به تغییر زمان چندین بازی هفته پایانی از سوی سازمان لیگ تحت عنوان پوششی «همراهی با هموطنان در راستای کاهش مصرف انرژی در سراسر کشور و پوشش تصویری و رسانه‌ای مطلوب‌تر مسابقات» که تخلف علنی از قانون سازمان لیگ مبنی بر همزمانی بازی‌های ۲ هفته پایانی است، نداشتند؟ سازمان لیگ چرا خود علنا قانون مقرر خویش را نقض کرده است؟ هفته بیست و نهم لیگ، چرا همراهی با هموطنان، کاهش مصرف انرژی و پوشش مطلوب‌تر مسابقات نزد سازمان لیگ و همدستانش در این تغییرات، محلی از اعراب نداشت؟ رسانه ملی که مدعی بی‌طرفی در فوتبال است چرا به رغم وعده علنی هفته قبلش مبنی بر پخش زنده بازی پرسپولیس - هوادار از شبکه نسیم در هفته آخر لیگ، زیر قولش زد و این بازی را از شبکه ورزش پخش خواهد کرد؟ وعده قطعی هفته پیش رسانه ملی و مجریان فوتبال برتر در این مورد از اذهان نمی‌رود آقایان مدعی بی‌طرفی! علل واقعی این مسائل را تصمیم‌گیران کتمان نکنند که مخاطب بدان ساده‌لوحی هم نیست که اینان فرض کرده‌اند! مضحک است برخی چشم بر بی‌عدالتی‌های مختلف بسته‌اند و خود نیز در آن سهیم ولی خواهان فوتبال پاک و بازی جوانمردانه از دیگری هستند!