و حالا معمای جباری
عبدالله دارابی: تیم استقلال که دوره ناموفقی را در لیگ برتر ۲۴ پشت سر گذاشت، در جام حذفی در فینالی که به طرز جالبی با عدد ۸ قرین شده بود، به رهبری ششمین سرمربی فصل جاری خود، مجتبی جباری، با پیروزی بر تیم ملوان بندر انزلی موفق به فتح جام حذفی ایران شد تا فصل بد خود را با ایده‌آل‌ترین نتیجه به پایان ببرد و با کسب هشتمین قهرمانی، عنوان پرافتخارترین تیم این جام را نیز به خود اختصاص دهد. استقلال در فصل ۸۷-۸۶ نیز چنین شرایطی را تجربه کرده بود؛ آنها در لیگ برتر ۱۸ تیمی آن سال با هدایت مرحوم حجازی و سپس فیروز کریمی سیزدهم شدند ولی با سومین سرمربی خود، امیر قلعه‌نویی، بر سکوی قهرمانی جام حذفی همان فصل ایستادند.
قهرمانی این دوره اما از جهاتی حائز اهمیت ویژه‌ای برای آبی‌پوشان است.
۱- قهرمانی در فصلی که آبی‌پوشان علاوه بر اوضاع نابسامان، بیشترین تغییر در سطح مدیریت و بویژه کادر فنی را داشتند.
۲- قهرمانی با هدایت سرمربی‌ای که نخستین تجربه مربیگری خود را پشت سر می‌گذاشت و در ششمین بازی طی ۳۵ روز سرمربیگری، توانست نخستین جام قهرمانی خود را به دست آورد.
اگرچه مجتبی جباری در مجموع، فقط ۶ بازی هدایت استقلال را برعهده داشت و در جام حذفی نیز تنها ۳ بازی پایانی را عهده‌دار این مسؤولیت بود و استقلال هم نسبت به ملوان مسیر تقریبا راحت‌تری را برای رسیدن به فینال طی کرد ولی سختی‌های این مسیر برای او و تیمش با توجه به اوضاع بغرنج کم‌نظیر باشگاه و بی‌تجربه بودن وی در این سمت، بیشتر از تیم ملوان و همتایش، مازیار زارع بود، لذا کسب قهرمانی با چنین اوصافی، حقیقتا کار بزرگی است، چرا که جباری جوان و بی‌تجربه در عرصه مربیگری، با درایت، فهم و انتخاب مسیر و ابزار درست، توانست این وظیفه خطیر را در بدترین شرایط باشگاه به سرمنزل مقصود سوق دهد. بنابراین بزرگنمایی مباحثی چون مسیر راحت استقلال برای قهرمانی (با عنایت به مشکلات مذکور)، هم کم‌ارزش کردن توفیق بزرگ جباری و استقلال (با وجود چنان شرایطی) و هم کوچک شمردن کار ملوان و سرمربی‌اش، مازیار زارع در رسیدن به فینال است، چرا که اگر معتقد باشیم استقلال رقبای آسانی برای قهرمانی داشته است، لاجرم یکی از آن رقبای آسان خود تیم ملوان محسوب می‌شود. وانگهی! استقلال در همین مسیر آسان، تیم شمس‌آذر را حذف کرد که در لیگ برتر موفق به شکست ملوان شد، یا پیکانی را شکست داد که استقلال و فولاد خوزستانی را حذف کرده بود که در لیگ برتر ملوان را برده بودند یا قبل از فینال بر صنعت نفت چیره شد که در این جام آلومینیوم اراک را از سر راه برداشته بود که ملوان را در بازی‌های رفت و برگشت لیگ برتر متوقف کرده بود. علاوه بر اینها مگر استقلال حریفانش را اختیاری گلچین کرده بود؟!
مبحث دیگر، سرنوشت انتخاب سرمربی آبی‌پوشان با توجه به این قهرمانی است. مدیران استقلال از بدو روی کار آمدن، وعده انتخاب سرمربی بزرگ خارجی را داده‌اند و اکنون با قهرمانی‌ای که جباری با این تیم کسب کرده، هم این سرمربی توقع ابقا در این سمت را دارد و هم مدیریت استقلال کلاف خود را سردرگم‌تر از پیش می‌بیند و مطمئنا با چالشی جدی در انتخاب سرمربی مواجه می‌شود، زیرا جباری که قبلا بارها از سوی مدیریت به عنوان دستیار حتمی سرمربی خارجی آتی استقلال معرفی شده بود، پس از کسب قهرمانی رسما اعلام کرد دیگر هرگز عنوان دستیاری را نمی‌پذیرد و فقط در نقش نفر اول حاضر به همکاری با استقلال یا هر تیم دیگری است. با این شرایط چنانچه هنوز مدیران استقلال بر انتخاب سرمربی خارجی اصرار دارند، چاره‌ای جز انتخاب یک سرمربی خوب و کارآمد خارجی نخواهند داشت تا در آینده چنین حرجی بر آنها نباشد که یک مربی ناکارآمد را جایگزین مربی‌ای که جام‌آورده کردند. مسلما کسب قهرمانی جام حذفی انتخاب سرمربی فصل بعد این باشگاه را سخت‌تر خواهد کرد.
مشکلات و گلایه‌هایی که مجتبی جباری در برنامه شب‌های فوتبالی مطرح کرد و مستقیما نیز به مدیران استقلال برمی‌گشت، شاید کار توافق طرفین برای همکاری احتمالی مجدد را با مشکل مواجه کند، مگر اینکه شرایط مورد درخواست این سرمربی فراهم شود. از طرفی گلایه‌هایی که جباری نسبت به عملکرد مدیریت باشگاه در این مدت داشت و مواردی که عنوان کرد از جمله انتخاب بوژوویچ با کارایی و دانش پایین که در عملکردش نیز محسوس بود و سپردن زمام امور فنی به سیدورفی که اطلاع درخوری از فوتبال ما و باشگاه استقلال ندارد، چشم‌انداز چندان امیدبخشی از نحوه مدیریت باشگاه استقلال به تصویر نمی‌کشد که خود جای حرف و تامل بسیار دارد!
به هر حال جباری که قبلا اعلام کرده بود آمادگی پذیرش سرمربیگری آبی‌پوشان را در فصل بعد ندارد، اکنون پس از آوردن نخستین قهرمانی در قامت جدید، تغییر موضع داد و با رد پذیرش دستیاری، تصمیم خود بر فعالیت به عنوان نفر اول نیمکت را علنی کرد. آیا این تغییر موضع با کسب قهرمانی، به ایمان به توانایی خود یا تغییر دیدگاه وی یا مدیریت باشگاه برمی‌گردد؟ آینده روشن خواهد کرد... ولی آنچه لازم به یادآوری است آنکه جباری نخستین سرمربی استقلال است که در نخستین فصل حضور خود روی نیمکت این تیم و مهم‌تر از آن در نخستین تجربه مربیگری خود، توانست این تیم را آن هم در شرایطی نامناسب به قهرمانی برساند؛ افتخاری که حتی قلعه‌نویی و مجیدی موفق به کسب آن نشدند و احتمالا این عمده دلیل تغییر موضع این سرمربی جوان و آینده‌دار باشد. باید منتظر ماند و دید آیا ۸ شاکی در عرصه سرمربیگری نیز شاکی از آب در می‌آید؟