گروه سیاسی: روسیه یک بار دیگر خلاف آنچه ۳ کشور اروپایی در مکانیسم ماشه علیه حقوق ایران به کار بستند، در راستای مقابله با نظم تک‌قطبی بین‌الملل حرکت کرده است. وزیر خارجه روسیه در مصاحبه با رویترز اعلام کرد «درباره همکاری نظامی و فنی ما با ایران، پس از لغو تحریم‌های سازمان ملل متحد هیچ محدودیتی وجود ندارد، بنابراین ما تجهیزاتی را که جمهوری اسلامی ایران نیاز دارد، کاملا مطابق با قوانین بین‌المللی تأمین می‌کنیم. دوباره تأکید می‌کنم این اقدام در انطباق کامل با قوانین بین‌المللی انجام می‌شود». از نظر سرگئی لاوروف، «ایده اعمال مجدد تحریم‌هایی که غرب سعی دارد به عنوان یک رویه قانونی مشروع ارائه دهد، کاملاً ظالمانه است». لاوروف همچنین تأکید کرد غرب عمداً مانع گفت‌وگو شده است. این موضع‌گیری روسیه، پانزدهمین حرکت در حمایت از ایران در مقابل ۳ کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در ۲ ماه گذشته است. کمتر از ۲ هفته پیش، نماینده دائم روسیه در سازمان ملل، در بیانیه‌ای رسمی پس از آنکه ریاست دوره‌ای شورای امنیت را بر عهده گرفت، تلاش‌های ۳ کشور اروپایی برای فعال‌سازی سازوکار ماشه را «غیرقانونی» خواند و تصریح کرد روسیه مکانیسم ماشه را رد می‌کند. در نامه مشترک وزرای خارجه ایران، روسیه و چین که از محل اجلاس شانگهای به شورای امنیت سازمان ملل ارسال شد نیز فعال‌سازی مکانیسم از نظر روس‌ها بی‌اعتبار توصیف شده بود. روسیه و چین البته پیش از اقدام ۳ کشور اروپایی، قطعنامه‌ای طراحی کردند تا قطعنامه ۲۲۳۱ که بر اساس آن ۶ قطعنامه شورای امنیت تعلیق شده، تمدید شود. وزیر خارجه روسیه، ۵ مهر در سخنرانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، اسنپ‌بک را مغایر حقوق بین‌الملل خوانده بود و نماینده روسیه در همان نشست خبری پس از فعال‌سازی مکانیسم ماشه تأکید کرد: «کشورهای غربی نمی‌دانند دیپلماسی چیست. آنها به دیپلماسی اهمیتی نمی‌دهند. آنها فقط به باج‌گیری، تهدید و اجبار در برابر کشورهای مستقل اهمیت می‌دهند». ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه نیز در کنفرانس مطبوعاتی ۶ مهر، تصمیم اروپا را «ریاکارانه» و فاقد اعتبار قانونی خواند. وی استدلال کرد اروپایی‌ها با دور زدن رویه حل و فصل اختلافات مندرج در قطعنامه ۲۲۳۱، «یک ترفند زیرکانه» انجام داده‌اند. از نظر او «طرفین باید ابتدا ادعا‌ها را در سازوکار حل اختلاف بررسی کنند و تنها در صورتی که همه چیز به بن‌بست رسیده باشد موضوع را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع دهند». بیانیه رسمی وزارت خارجه روسیه در همان روز، صراحتاً اعلام کرد درخواست ۲۸ آگوست تروئیکا با الزامات قطعنامه ۲۲۳۱ انطباق ندارد و هیچ تعهدی برای دیگر اعضا ایجاد نمی‌کند. نباید فراموش کرد هرگونه تغییر در فهرست تحریم‌ها نیازمند رأی‌گیری در شورای امنیت است و با حق وتو، مسکو و پکن می‌توانند هر قطعنامه جدیدی را مسدود کنند. این امر، تصویب تحریم‌های اضافی (مانند محدودیت‌های سایبری یا مالی جدید) را ناممکن می‌کند. از این رو است که توافق روسیه و ایران، چیزی فراتر از یک توافق معمولی است که به تعبیر وزیر خارجه ایران، بلندمدت بودن آن به طرفین برای تأسیس یک اعتماد مستحکم کمک می‌کند. این توافق بویژه در ۲ حوزه انرژی و ترانزیت، پیشرفت محسوسی داشته و در زمینه دلارزدایی در تعاملات دوطرفه یا همکاری‌های هسته‌ای برای ساخت نیروگاه‌های جدید نیز فراتر از کاغذ رفته است.
اندیشکده کارنگی در گزارشی در دی‌ماه سال گذشته ادعا کرد توافق ایران و روسیه، هیچ نشانه‌ای از یک توافق دفاعی متقابل ندارد اما حالا پس از تکراری شدن اخباری مانند رفت و آمدهای هواپیماهای نظامی میان مسکو و تهران و تصریح وزیر خارجه روسیه بر تأمین تجهیزات نظامی ایران، می‌توان ادعا کرد جنگ ۱۲ روزه روند اجرای توافق را تسریع کرده است. نویسنده گزارش کارنگی ادعا کرده بود روسیه آنچه را ایران می‌خواهد، به آن نمی‌دهد اما برخی اخبار فرود ۳۰ میگ ۲۹ و یک اسکادران سوخو ۳۵ در ایران را تأیید می‌کنند. از سوی دیگر باید توجه کرد روسیه کشوری است با بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار حجم مبادلات تجاری و ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در حالی که حجم مبادلات ایران با این کشور تنها 8.5 میلیارد دلار است. در نتیجه، خرید و فروش تسلیحات نظامی با روسیه هم می‌تواند از نظر اقتصادی سودمند باشد و هم از حیث دفاعی، نظامی و بازدارندگی، ایران را در آشوب‌های حاصل از تنش‌های مداخله‌آمیز آمریکا در منطقه صاحب دست برتر کند.
نشنال‌اینترست: اسرائیل و آمریکا نمی‌توانند در مقابل مو‌های ایران دفاع کنند
نشریه آمریکایی نشنال‌اینترست نوشت: باید تهدید موشک‌های مافوق‌صوت ایران را جدی گرفت. ایران هزاران موشک پیشرفته در زرادخانه‌های زیرزمینی خود دارد و اگر واقعاً مورد تهدید قرار می‌گرفت، احتمالاً از آنها به صورت گسترده استفاده می‌کرد.
گزارش این نشریه، جنگ اسرائیل با ایران در خردادماه را برای رژیم صهیونیستی «بی‌نتیجه» می‌خواند و تصریح می‌کند: «ایران سیستم‌هایی دارد که هرگونه اقدام تهاجمی علیه آن را پیچیده می‌کند.
در یک جنگ فرضی بین اسرائیل و ایران، تهران مجموعه‌ای قوی از موشک‌های پیشرفته، بویژه سلاح‌های مافوق‌صوت در اختیار دارد که می‌تواند برای هرگونه تهاجمی که اسرائیلی‌ها برنامه‌ریزی کرده‌اند، مشکل‌ساز باشد. ایران این بار سلاح‌های مافوق‌صوت «فتاح ۱» و «فتاح ۲» را در رگبارهایی از پهپادهای کندتر، موشک‌های کروز شاهد کندتر و موشک‌های بالستیک متعارف مانند قدر یا عماد، ادغام خواهد کرد».
این گزارش تصریح می‌کند: «این استراتژی تا حدودی به طور مؤثر، اواخر جنگ ۱۲ روزه به کار گرفته شد که در آن ایران، برخلاف ادعاهای اولیه ارتش اسرائیل موفق شد مجموعه‌ای از موشک‌ها را شلیک کند که مناطقی را در شهرهای بزرگی مانند تل‌آویو ویران کرد. اگر جنگ به همین منوال ادامه می‌یافت، ایرانی‌ها ممکن بود بتوانند با شلیک‌های موشکی خود ضربات بزرگ‌تری به اسرائیل وارد کنند، تنها به این دلیل که سیستم‌های دفاع هوایی اسرائیل، تحت شعاع تاکتیک‌های هجومی قرار می‌گرفتند.
از زمان جنگ ژوئن، اسرائیل تمام تلاش خود را برای تجدید ذخایر مصرف‌شده موشک‌های رهگیر و بازسازی شبکه دفاع هوایی خود انجام داده است اما ایرانی‌ها در آن جنگ فقط کسری از زرادخانه چشمگیر موشکی و پهپادی خود را شلیک کردند». این گزارش در پایان می‌نویسد: «موشک‌های ایران یک مشکل واقعی برای اسرائیل و آمریکاست.
عنصر مافوق‌صوت، بازدارندگی روانی را افزایش می‌دهد، زیرا سیستم‌های آمریکایی، مانند پاتریوت یا دفاع منطقه‌ای ارتفاع بالا، ممکن است با تهدیدهای بسیار مانورپذیر، مانند «فتاح۲»، دست‌وپنجه نرم کنند.
امروز هیچ دفاع قابل اعتمادی در غرب در برابر این سلاح‌ها وجود ندارد و ایرانی‌ها زرادخانه بزرگی در انبار دارند و خسارات وارده، به مراتب بیشتر از آن چیزی خواهد بود که بسیاری در واشنگتن و اورشلیم تصور می‌کنند».