هشدار جدی پیش از تقابل با تیم آماده گل‌گهر

رضا نصیری: استقلال این روزها بیش از آنکه نگران گل نزدن باشد، باید دلواپس گل خوردن‌های بالقوه‌اش باشد؛ مساله‌ای که در بازی برابر خیبر با وضوح کامل خود را نشان داد. تساوی سوم پیاپی آبی‌ها اگرچه در ظاهر به خط حمله ربط داده می‌شود اما ریشه عمیق‌تر بحران را باید در عقب زمین جست‌وجو کرد؛ جایی که نشانه‌های بی‌ثباتی، یکی‌یکی در حال آشکار شدن است.
استقلال زمانی به آرامش نسبی در خط دفاع رسیده بود که زوج مشخص و هماهنگی در قلب خط عقب شکل گرفته بود. حضور همزمان مدافعان اصلی، ساختاری منظم ایجاد کرده و فشار را از سایر خطوط کم می‌کرد اما دیدار مقابل خیبر نشان داد با کوچک‌ترین تغییر در این ترکیب، همه‌ چیز دوباره به نقطه اول برمی‌گردد. خط دفاع آبی‌ها نه مطمئن بود و نه هماهنگ و همین مساله به تیم میزبان اجازه داد بارها تا آستانه گلزنی پیش برود.
عارف غلامی، مدافعی که به‌تازگی دوباره در ترکیب قرار گرفته، هنوز فاصله زیادی با یک گزینه قابل اتکا دارد. اشتباهات فردی، جاگیری‌های نامناسب و تصمیم‌های پرریسک، استقلال را در چند صحنه دچار خطر کرد؛ صحنه‌هایی که حتی می‌توانست سرنوشت بازی را تغییر دهد. این ضعف‌ها، تنها به قلب دفاع محدود نماند. بازگشت روزبه چشمی باتجربه به ترکیب اصلی نیز کمکی به کاهش فشار حریف نکرد و استقلال در مهار حملات از میانه زمین ناتوان نشان داد.
در کناره‌ها هم شرایط بهتر نبود. غیبت مهره تأثیرگذار جناح راست، تعادل دفاعی تیم را بر هم زد و باعث شد استقلال در انتقال از دفاع به حمله و بالعکس، کند و آسیب‌پذیر باشد. مجموع این عوامل، تصویری نگران‌کننده از ساختار دفاعی تیم ترسیم کرد؛ تصویری که پیش از دیدار با گل‌گهر، زنگ خطر را به صدا درآورد.
اوضاع زمانی پیچیده‌تر می‌شود که بدانیم استقلال در بازی آینده، یکی از ستون‌های خط دفاعی‌اش را نیز در اختیار نخواهد داشت. غیبت مدافع محروم، یعنی تغییر اجباری دیگر در ترکیب عقب؛ تغییری که مقابل تیمی با روحیه بالا و روند امتیازگیری مناسب، می‌تواند بسیار پرهزینه باشد. گل‌گهر در هفته‌های اخیر نشان داده از کوچک‌ترین لغزش حریفان، بیشترین بهره را می‌برد.
واقعیت این است که استقلال، خارج از مدافعان اصلی‌اش، گزینه‌های مطمئن زیادی ندارد. هر مصدومیت یا محرومیت، کل ساختار را به هم می‌ریزد و سرمربی را مجبور می‌کند با ترکیب‌های موقت و پرریسک وارد میدان شود. این وضعیت، بیش از آنکه یک مشکل مقطعی باشد، نشانه خلأ عمیق در برنامه‌ریزی فنی و نقل ‌و انتقالاتی است.
اگر این هشدار جدی گرفته نشود، لرزش‌های امروز خط دفاع، فردا می‌تواند به فروپاشی تبدیل شود. استقلال برای عبور از این مقطع، نه‌تنها به ترمیم فوری ساختار دفاعی نیاز دارد، بلکه باید از همین حالا به فکر تقویت جدی این خط باشد اگرنه هر بازی، تبدیل به آزمونی پراضطراب خواهد شد.