بهراد رشوند: عصر امروز تبریز به نقطه تمرکز فوتبال ایران بدل میشود؛ جایی که ۲ مدعی قدیمی، خیلی زودتر از آنچه انتظار میرفت، در مسیر جام حذفی مقابل هم قرار گرفتند. قرعهای سنگین و بیرحم، تراکتور و پرسپولیس را در مرحلهای روبهروی هم نشانده که معمولاً سهم بزرگان در آن، عبور بیدردسر است، نه حذف زودهنگام. همین برخورد زودرس، نشانه روشنی از بداقبالی هر ۲ تیم است؛ هرچند سرخهای پایتخت با توجه به میهمان بودن در یادگار امام، بهای بیشتری برای این قرعه نامهربان میپردازند.
تبریز امروز فقط میزبان یک مسابقه نیست؛ شهر آماده تماشای نبردی است که میتواند مسیر فصل را برای هر ۲ تیم تغییر دهد. جام حذفی جایی برای ترمیم زخمها یا آزمونهای تدریجی نیست؛ اشتباه مساوی است با حذف و پیروزی حکم ادامه حیات را دارد. در چنین فضایی، اهمیت نیمکتها حتی از چمن هم بیشتر میشود؛ جایی که دراگان اسکوچیچ و اوسمار ویرا باید تصمیمهایی بگیرند که سرنوشتشان را رقم بزند.
اسکو این روزها بیش از هر زمان دیگری زیر ذرهبین است. نتایج تراکتور اگرچه فاجعهبار نبوده اما فاصلهای محسوس با انتظارات سکوها دارد. مرد کروات باور دارد قضاوت درباره تیمش باید در مقیاس بزرگتری انجام شود اما فوتبال ایران کمتر اهل صبر است. او خوب میداند پیروزی مقابل پرسپولیس، آن هم در بازی پرتنش و حساس حذفی، میتواند تمام روایتهای منفی را یکباره کنار بزند. چنین بردی، نه فقط همراه با صعود، بلکه همراه بازپسگیری اعتبار است.
برای دراگان، این مسابقه شخصی هم هست. رویاروییهای گذشته با پرسپولیس، خاطرات شیرینی برایش نساخته و همین موضوع، عطش او را دوچندان میکند. شکست دادن رقیبی که بارها سد راهش شده، بهترین پاسخ به تردیدهایی است که در هفتههای اخیر درباره توان فنیاش مطرح شده. او بهخوبی میداند فوتبال گاهی فقط یک شب به مربی فرصت میدهد تا همه چیز را تغییر دهد.
در سمت مقابل، اوسمار ویرا با آرامشی حسابشده وارد این جدال میشود. پرسپولیس تحت هدایت او هنوز طعم شکست را نچشیده اما همین روند بدون باخت، مخالفانی هم دارد. برخی سبک بازی تیم را محتاط و کمریسک میدانند؛ انتقادی که فقط با نتیجه گرفتن در بازیهای بزرگ میتواند بیاثر شود. تبریز، دقیقاً همان صحنهای است که اوسمار برای اثبات کارایی تفکراتش به آن نیاز دارد.
پرسپولیس در این شهر خاطرات خوبی دارد و سالهاست در تبریز زمینگیر نشده. حفظ این روند، برای مربی برزیلی اهمیت نمادین دارد، چرا که نشان میدهد تیمش نهتنها مقابل رقباى میانه جدول، بلکه در جدال با مدعیان هم توان ایستادگی دارد. این مسابقه، معیاری است برای سنجش واقعی فلسفه اوسمار.
نبرد امروز، رویارویی ۲ ذهن با مسیرهای متفاوت است که به یک هدف مشترک ختم میشود. اسکوچیچ احتمالاً تیمی جسورتر و تهاجمیتر به میدان بفرستد، چون در بازی حذفی، احتیاط بیش از حد میتواند مرگبار باشد. اوسمار اما شاید همچنان به نظم، صبر و ضربه زدن در لحظه مناسب پایبند بماند؛ رویکردی که اگر جواب دهد، به منتقدانش پاسخی روشن خواهد داد.
در نهایت، یادگار امام قضاوت خواهد کرد. سکوها پرشورند، فضا سنگین است و جام حذفی بیرحم. اینجا جایی برای تساویهای بیخاصیت یا نمایشهای نیمبند نیست. یکی میماند و دیگری کنار میرود. تبریز، امشب شاهد تقابل ۲ مغز متفکر است؛ جدالی که فقط یک برنده دارد.
* دست باز ویرا
آخرین تمرین پرسپولیس برای کادر فنی این تیم، فقط یک جلسه آمادهسازی معمولی نبود؛ تمرینی بود که بخشی از نگرانیهای اوسمار ویرا را پیش از جدال حساس جام حذفی کنار زد. بازگشت ۲ مهره کلیدی خط میانی به تمرینات گروهی، نشانهای روشن از بهبود شرایط فنی سرخها در آستانه سفر به تبریز است؛ سفری که قرار است با یکی از دشوارترین آزمونهای فصل همراه باشد.
محمد عمری و مارکو باکیچ که در هفتههای اخیر به دلیل آسیبدیدگی از ترکیب پرسپولیس فاصله گرفته بودند، طبق برنامه تعیینشده از سوی کادر پزشکی، دیروز چهارشنبه بدون محدودیت خاصی در تمرین حاضر شدند. این ۲ بازیکن پا به پای سایر نفرات تمرین کردند و نشانهای از مشکل جسمانی در عملکردشان دیده نشد؛ اتفاقی که میتواند دست سرمربی برزیلی را برای چینش ترکیب اصلی بازتر از گذشته کند.
اهمیت بازگشت این ۲ هافبک، فقط به نام و سابقهشان محدود نمیشود. پرسپولیس در هفتههای گذشته، بویژه در میانه میدان، با کمبود گزینههای خلاق و جنگنده مواجه بود و حالا حضور دوباره این نفرات، تعادل بیشتری به ساختار تیم میبخشد. اوسمار که پیشتر به دلیل فشردگی مسابقات و غیبت چند بازیکن مجبور به تغییرات اجباری شده بود، حالا با خیال آسودهتری به مصاف تراکتور میرود.
دیدار با تراکتور در ورزشگاه یادگار امام، آن هم در چارچوب جام حذفی، از جمله بازیهایی است که کوچکترین لغزش میتواند به حذف منجر شود. از همین رو آماده بودن مهرههای کلیدی برای پرسپولیس اهمیت دوچندان دارد؛ بویژه در جدالی که قرار است تقابل مستقیم اندیشههای اوسمار ویرا و دراگان اسکوچیچ باشد.
پرسپولیس امروز در تبریز به میدان میرود؛ با تیمی کاملتر، دست بازتر روی نیمکت و امیدی پررنگتر برای عبور از یکی از سختترین ایستگاههای جام حذفی.
* نامه باشگاه پرسپولیس به سازمان لیگ
باشگاه پرسپولیس در نامهای به سازمان لیگ خواستار آن شد که سهمیه ۱۰ درصدی هواداران پرسپولیس برای حضور در ورزشگاه یادگار امام تبریز محفوظ بماند.
پرسپولیس و تراکتور ساعت ۱۶:۱۵ امروز در چارچوب رقابتهای جام حذفی کشور در ورزشگاه یادگار امام روبهروی هم قرار میگیرند.
باشگاه پرسپولیس با توجه به این امر، نامهای را برای سازمان لیگ فوتبال ایران ارسال کرد و در جریان آن خواستار شد سهمیه ۱۰ درصدی هواداران پرسپولیس و سکوهای در نظر گرفته شده برای آن و همچنین سهمیه میهمان در جایگاه ویژه چه در زمان بلیتفروشی و چه در جریان ورود تماشاگران و برگزاری مسابقه محترم شمرده شده و این سهمیه از سوی سازمان لیگ فوتبال و ناظر مسابقه محافظت شود.
نخستین رقابت تاریخ پرسپولیس و تراکتور در جام حذفی
گاهی تاریخ فوتبال، با همه شلوغی و تکرارش، یک گوشه بکر دارد. پرسپولیس و تراکتور بیش از نیم قرن است روبهروی هم ایستادهاند؛ از تبریز دهه 50 تا لیگهای پرهیاهوی امروز اما با همه این سابقه، یک خط خالی همیشه در کارنامه این ۲ تیم مانده بود: جام حذفی. خطی که حالا، بعد از ۵۰ سال، قرار است پر شود. اولین رویاروییشان به فروردین ۱۳۵۴ برمیگردد؛ جام تخت جمشید، تبریز. از آن روز تا امروز، ۲ تیم ۵۸ بازی رسمی انجام دادهاند؛ تقریباً همه در لیگ، یکی هم در سوپرجام. عجیب است که در این همه فصل، این دو مسیرشان هرگز در جام حذفی به هم نخورده بود؛ رقابتی که ذاتش غافلگیری و تقابلهای ناگهانی است. از نظر آمار، کفه ترازو به سمت پرسپولیس است؛ ۲۹ برد مقابل ۱۱ شکست. ۳ دیدار دوستانه هم در حاشیه این تاریخ ثبت شده اما وزن رقابت همیشه روی بازیهای رسمی است. حالا این تقابل قدیمی وارد فضایی تازه میشود؛ جایی که مساوی معنا ندارد و نتیجه اشتباه، حذف است. جام حذفی معمولاً تاریخ را بیرحمانه مینویسد. باید دید اینبار کدام تیم نام خودش را کنار این «اولین بار» ثبت میکند؛ پرسپولیس با پیروزی سیام، یا تراکتور با شکستن یک طلسم قدیمی.