امویان در سوریه خباثت معاویه را تکرار می‌کنند!
معاویه فرزند ابوسفیان و هند بنت عتبه مشهور به هند جگرخوار، از خاندان بنی‌امیه و از شخصیت‌های مرموز تاریخ اسلام است. او پس از فتح مکه در سال 8 هجری، در سن 23 سالگی به همراه پدر و برادرش اسلام ظاهری آورد. معاویه در زمان خلافت عمر ابن خطاب به عنوان والی شام منصوب شد و این منصب را در دوران عثمان بن عفان نیز حفظ کرد.
پس از قتل عثمان، معاویه از بیعت با امیرالمؤمنین علیه السلام خودداری کرد و به بهانه خونخواهی عثمان، جنگ صفین را علیه امام به راه انداخت، جنگی که سبب زاویه‌ی عالمان و امامان اهل سنت از معاویه و اعلام برائت نسبت به او شد. این جنگ به حکمیت منجر شد که در نهایت با دسیسه‌ی عمرو بن عاص به نفع معاویه تمام شد، هرچند امیر مؤمنان علیه‌السلام نتیجه‌ی آن را به چالش کشید.
معاویه در دوران حکومت خود، سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای علیه شیعیان و پیروان امیر مؤمنان إعمال کرد. او افرادی مانند «بُسر بن ارطاة» را مأمور کرد تا شیعیان را در مناطق مختلف شناسایی و سرکوب کنند. این اقدامات منجر به کشته شدن بسیاری از شیعیان و تخریب خانه‌های آنان شد. بُسر با حمله به مدینه، مکه و یمن جنایات بسیاری مرتکب شد، شیعیان را به طرز فجیعی کشت و زنان آنان را به اسارت گرفت. وی به دو پسر خردسال عبیدالله بن عباس نیز رحم نکرد و آن دو را سر برید. شمار کسانی که حمله بُسر به مدینه، مکه و یمن به قتل رسیده‌اند را 30 هزار تن یا بیشتر دانسته‌اند. علاوه بر این، با انتساب فرزند منحوسش یزید، زمینه‌ساز بزرگ‌ترین فاجعه‌ی انسانی یعنی کشتن امام حسین علیه‌السلام به عنوان نوه‌ی پیامبر خاتم شد.
علویان سوریه که به نام نُصَیریه نیز شناخته می‌شوند، بزرگ‌ترین اقلیت دینی را در سوریه تشکیل می‌دهند. آن‌ها اعتقاد به یکتایی خداوند، نبوت حضرت محمد صلی الله علیه و آله و امامت 12 امام شیعه دارند و امام علی علیه‌السلام را به عنوان تجلی خداوند بر روی زمین می‌دانند.
در طول تاریخ، علویان همواره با چالش‌ها و فشارهای مذهبی مواجه بوده‌اند. در دوران معاصر، به‌ویژه در جریان جنگ داخلی سوریه، گروه‌های سلفی و تکفیری حملات متعددی علیه علویان انجام داده‌اند. این گروه‌ها علویان را مرتد دانسته و اقدامات خشونت‌باری مانند قتل، شکنجه و تخریب اماکن مقدس آن‌ها را مرتکب شده‌اند.
این اقدامات نشان‌دهنده تنش‌های عمیق مذهبی و تاریخی در منطقه است که ریشه در اختلافات قدیمی بین پیروان مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام و مخالفان آن‌ها دارد. معاویه به عنوان بنیان‌گذار خلافت اموی، نقش مهمی در شکل‌گیری این اختلافات داشت و سیاست‌های خبیثانه‌ی او تأثیرات بلندمدتی بر تاریخ اسلام گذاشت.
امروزه، علویان سوریه با وجود تمام فشارها و تهدیدها، همچنان به باورها و سنت‌های خود پایبند هستند. آن‌ها نقش مهمی در ساختار سیاسی و اجتماعی سوریه ایفا می‌کنند و حضورشان در این کشور به عنوان یکی از اجزای مهم تنوع دینی و فرهنگی منطقه محسوب می‌شود.
انتهای‌پیام/