طارمی مشکل ویزا ندارد؟

مهدی مرسلی: چند روز است همه جا یک پرسش تکراری شنیده می‌شود: مهدی طارمی در جام‌جهانی حاضر خواهد بود یا نه؟ شایعه‌ای که مثل دود از گوشه‌ای برخاست و پیش از آنکه کسی منبعش را پیدا کند، فضای ورزش ایران را خاکستری کرد. ماجرایی که ابتدا فقط یک گمان بود، کم‌کم رنگ خبر گرفت؛ خصوصاً وقتی صحبت‌های رئیس فدراسیون فوتبال درباره مشکلات احتمالی صدور ویزا برای برخی اعضای تیم ملی منتشر شد. همانجا بود که موج‌ها شروع شد، اسم‌ها روی میز آمد و نخستین نامی که بین همه پیچید، نه یک بازیکن معمولی، بلکه مهم‌ترین مهاجم نسل اخیر فوتبال ایران بود.
تاج گفت احتمال دارد برخی بازیکنان به دلیل مسائل مرتبط با سوابق سربازی در گرفتن ویزای آمریکا به مشکل بخورند. همین یک جمله کافی بود تا شبکه‌های اجتماعی داغ شود. همه به دنبال لیست احتمالی بودند و رسانه‌ها مثل تکه‌های پازل گمانه‌زنی‌های تازه کنار هم می‌گذاشتند. نام طارمی از همان ابتدا در مرکز قرار گرفت؛ تصویری از دوران خدمت او دست‌به‌دست شد و عده‌ای نتیجه گرفتند مهاجم بوشهری هم سرنوشتش مثل مربی تیم ملی، سعید الهویی خواهد شد. الهویی که به خاطر همین موضوع موفق به دریافت ویزا برای حضور در مراسم قرعه‌کشی نشده بود، حالا تبدیل به مثال زنده‌ای بود که استدلال شایعه‌سازان را تقویت می‌کرد.
در عرض ۲۴ ساعت، ماجرا چنان بزرگ شد که حتی برخی تصور کردند تیم ملی باید از همین حالا به فکر مهاجم جایگزین باشد. خیلی‌ها  می‌نوشتند «بدون طارمی سخت می‌شود»، برخی تحلیلگران هشدار می‌دادند نبود او نه فقط یک غیبت فردی، بلکه ضربه‌ای به ساختار هجومی تیم ملی است. فضا هیجانی بود، شبهه‌ها روی هم تلنبار اما هیچ‌کس سراغ اصل ماجرا نرفت؛ اینکه اصلاً آیا طارمی برای ویزا درخواست داده؟ و اگر داده آیا تاکنون پاسخ گرفته؟
پرده از واقعیت وقتی کنار رفت که خبر موثقی رسید؛ پاسخی کوتاه اما کافی: طارمی ویزای آمریکا را همین چند ماه قبل گرفته است. نه با فشار رسانه، نه با استثنا، بلکه در فرآیندی رسمی و قانونی. داستان به روزهایی برمی‌گردد که او هنوز لباس اینتر را بر تن داشت و قرار بود همراه این باشگاه راهی آمریکا شود. اینتر بنا بود برای حضور در جام‌جهانی باشگاه‌ها راهی خاک آمریکا شود و طبق روال، مدارک همه بازیکنان برای گرفتن ویزا ارسال شد؛ نتیجه؟ نام مهدی طارمی هم در فهرست تأییدشده‌ها قرار گرفت.
سفر اما هرگز انجام نشد. نه به دلیل رد ویزا، نه مشکلات فردی، بلکه به خاطر جنگ ۱۲ روزه و بسته شدن حریم هوایی ایران. اتفاقی که مانع شد طارمی حتی از کشور خارج شود تا به اردوی تیمش برسد اما اصل مهم همین‌ است: اگر مشکل خدمت سربازی قرار بود مانع صدور ویزا شود، این اتفاق همان زمان رخ می‌داد. قانون محدودیت برای افرادی که سابقه خدمت مشخص دارند، سال‌ها پیش از ماجرای جنگ وضع شده بود. بنابراین اینکه طارمی پس از بررسی همان قانون توانسته ویزا بگیرد، یعنی این سد برای او وجود نداشته و ندارد.
مهدی همان ستاره‌ای است که بارها فوتبال ایران را از بحران عبور داده؛ از گل‌های سرنوشت‌ساز در مقدماتی‌ها تا لحظاتی که تماشاگران را از روی صندلی بلند کرده. طبیعی است نبود احتمالی او فضای روانی را بی‌قرار کند اما حقیقت ساده‌تر از همه این هیاهوست: او همراه تیم ملی خواهد بود؛ با پاسپورت مهرخورده و ویزای معتبر.
البته اگر دولت ترامپ نخواهد مجددا پروسه ویزا را برای او تکرار کند.
جام جهانی بدون طارمی؟ فعلاً فقط یک شایعه بود. حضور او در تورنمنت پیش‌ رو نه‌تنها محتمل، بلکه تقریباً قطعی است. تیم ملی به مهاجمی در ابعاد او نیاز دارد؛ بازیکنی که داخل محوطه مثل شکارچی فکر می‌کند و بیرون از آن مانند یک طراح حمله. تجربه، گل‌ زدن با کمترین فرصت، توانایی گرفتن پنالتی و ایجاد موقعیت از هیچ، همه چیزهایی است که تیم ملی را امیدوار می‌کند.
حالا با یک سند رسمی شایعات تمام می‌شود. هوادار خیالش راحت باشد؛ مهدی طارمی بار سفر بسته، مشکلی ندارد و مثل همیشه یکی از ستون‌های تیم ملی در مسیر جام‌جهانی خواهد بود. فوتبال ایران هنوز روی شانه‌های او حساب می‌کند؛ حالا نوبت چمن است که ادامه پاسخ را بدهد.