دوازدهمین داربی، دوازدهمین ماه سال
عبدالله دارابی: یکصد و پنجمین داربی پایتخت، دوازدهمین تقابل سرخابی‌ها در دوازدهمین ماه سال (اسفند) است. ماهی که انجام داربی‌ها در آن، ۵ پیروزی برای استقلال و ۲ پیروزی که یکی از آنها در ضربات پنالتی بوده، برای پرسپولیس به همراه داشته است، ۴ بازی هم با تساوی به پایان رسیده و بنا بر آمار، بیشتر به کام آبی‌پوشان بوده است.
اولین مصاف ۲ رقیب در ماه پایانی سال، به ۱۱ اسفند ۱۳۵۱ برمی‌گردد که با برتری ۲ بر صفر استقلال به پایان رسید و آخرینش ۲۲ اسفند سال گذشته بود که در یک بازی کسل‌کننده به تساوی بدون گل انجامید. در ۲ داربی اسفندماه، تیم مغلوب در پایان فصل مکانی بهتر از تیم غالب در این بازی کسب کرده است؛ داربی ۱۵ اسفند سال ۷۰ که با ۲ گل به سود استقلال به پایان رسید، همان بازی‌ای که یک طرفه برای آبی‌ها در جریان بود و مشهور است که مهدی فنونی‌زاده، بازیکن وقت استقلال، از همبازیانش می‌خواهد به حرمت علی پروین (سرمربی وقت تیم‌ملی و پرسپولیس) به همان ۲ گل بسنده کنند و از زدن گل‌های بیشتر خودداری کنند، حتی از برخی بازیکنان حاضر در همان بازی منقول است که پروین به جد یا شوخی، ملی‌پوشان استقلال را تهدید می‌کند اگر بیشتر از آن گل بزنند دیگر به تیم‌ملی دعوت‌شان نخواهد کرد! در پایان آن فصل، پرسپولیس دوم شد و استقلال سوم. شهرآورد ۱۰ اسفند سال ۹۶ نیز با برتری یک بر صفر استقلال به پایان رسید اما در پایان فصل این پرسپولیس بود که قهرمان شد!
یکی از تقابل‌های اسفندماهی این ۲ تیم مربوط به جام حذفی باشگاه‌های تهران است که ۱۹ اسفند سال ۶۷ برگزار شد و پرسپولیس در ضربات پنالتی با نتیجه ۴ بر ۲ برنده شد. هیجانی‌ترین و دراماتیک‌ترین شهرآورد ماه پایانی سال، ۷ اسفند ۸۳ برگزار شد که تیم استقلال در حالی که ۲ بر ۱ از رقیبش عقب بود با گل‌های دقایق پایانی فکری و قربانی، توانست ۳ بر ۲ پیروز شود.
در دهمین و یازدهمین داربی اسفندماهی، هر ۲ تیم نفس به نفس هم در کورس قهرمانی بودند، استقلال صدر جدول را در اختیار داشت و پرسپولیس پشت سرش بود که هر ۲ بازی با تساوی به پایان رسید. تساوی یک - یک در ۲۶ اسفند ۱۴۰۰ باعث فاصله گرفتن آبی‌پوشان از قرمزپوشان و در نهایت قهرمانی‌شان شد. شاید بدترین خاطره استقلالی‌ها از داربی آخرین ماه سال به تساوی ۲ تیم در مصاف ۲۲ اسفند سال گذشته برمی‌گردد که با برد در این بازی می‌توانستند فاصله خود را با رقیب افزایش دهند و تا حدود زیادی به قهرمانی نزدیک شوند اما در حالی که پرسپولیسی‌ها ۲ مدافع وسط خود را نداشتند و قلب دفاع‌شان با مشکل مواجه بود جواد نکونام با این پیش‌زمینه فکری که حریف برای تصاحب صدر جدول، محتاج برد است ولی تساوی هم در این دیدار به سود استقلال است و باعث حفظ فاصله امتیازی بین طرفین می‌شود به بازی بسته و دفاعی رو آورد و به کسب یک امتیاز بسنده کرد. از قضا این تفکر نکونام به ضرر تیمش شد، چرا که پرسپولیس در نیم‌فصل با تقویت بهتر تیم خود و گرفتن بازیکنانی چون ارونوف، عبدالکریم حسن و آل‌کثیر، پرمهره‌تر از قبل و با سپردن سکان هدایتش به اوسمار، نسبت به زمان گل‌محمدی قوی‌تر و هجومی‌تر شده بود و عملا این تساوی از نظر روحی به سود آنان شد و با استفاده از لغزش آبی‌پوشان در مقابل نساجی و متقابلا بردشان برابر استقلال خوزستان، رقیب دیرینه را پس از هفته‌ها پشت‌سر گذاشته، صدرنشین شدند و همین فاصله تک امتیازی را به لطف تیم پرمهره‌ترشان تا پایان حفظ کرده و قهرمان شدند. حال باید دید سرمربیان سرخابی‌ها در دوازدهمین داربی اسفندماهی و در حالی که هر ۲ تیم با اوضاع بحرانی مواجهند، تیم خود را با چه تفکری راهی میدان می‌کنند؛ کسب پیروزی حیثیتی یا بازی محتاطانه به قصد در امان ماندن از بحرانی جدید در روزهای پایانی سال؟