سعید اسلام‌زاده مدیر روابط عمومی معاونت هنری شد

نادره رضایی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در حکمی سعید اسلام‌زاده را به عنوان مدیر روابط عمومی معاونت هنری منصوب کرد. رضایی در حکم انتصاب با اشاره به سوابق رسانه‌ای اسلام‌زاده تاکید کرده است: امید است با در نظر گرفتن اهمیت جایگاه رسانه به عنوان بازوی هوشمند فعالیت‌های هنری و نیز امر خطیر روابط عمومی به عنوان گرانیگاه تحقق تعامل‌های فرادستگاهی در این حوزه، تجربه موفق جدیدی را در حوزه روابط عمومی معاونت به نمایش بگذارید.

معاون امور هنری ارشاد در ادامه این حکم نوشته است: در این راستا توجه به زیست‌بوم جوانان در دنیای مدرن، ضرورت پاسداشت دانش و تجربه پیشکسوتان به عنوان سرمایه ملی و در نتیجه ترمیم گسست‌های نسلی، تحقق عدالت هنری در زمینه تولید و توزیع محصولات هنری در اقصی نقاط ایران عزیز، تثبیت گفتمان هنر در جامعه با ایجاد تکثر هنرمندان، تقویت دیپلماسی فرهنگی از طریق نقش‌آفرینی بزرگان هنر در کشور، بازگرداندن اعتبار به نهادهای فرهنگی تحت فعالیت معاونت امور هنری و ایجاد بسترهای جدید فعالیت هنری همگانی با تحقق اقتصاد هنر، از اهم رویکردهای این معاونت است که در فعالیت‌های روابط عمومی باید نمود ویژه داشته باشد.

سعید اسلام‌زاده متولد سال ۱۳۵۳ و دانش‌آموخته رشته روزنامه‌نگاری است. او از سال ۱۳۷۶ تاکنون در روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها و رادیو و تلویزیون فعالیت کرده است و در ۲ دهه گذشته از برنامه‌سازان فرهنگی و هنری رادیو و مجریان برنامه‌های هنری تلویزیون بوده است.

***

«آخرین کوسه نهنگ» در راه اسپانیا

مستند «آخرین کوسه نهنگ» ساخته رامتین بالف به بخش مسابقه سی‌وششمین جشنواره فیلم خیرونای اسپانیا راه یافت.

این مستند روایتگر ماجرای کوسه نهنگی است که دنبال همزاد و عشق خود در دریا می‌گردد. «آخرین کوسه نهنگ» برای بخش مسابقه مستند سی‌وششمین جشنواره فیلم خیرونا در کشور اسپانیا انتخاب شده است. جشنواره فیلم خیرونا، استعداد و خلق هنری فیلمسازانی را تشویق می‌کند که محتوایی اصیل از ارزش‌های انسانی دارند.

تعداد فیلم‌های ارسالی به این دوره ۲۰۰۰ فیلم است و از این میان، ۵۰۰ فیلم برای رقابت در بخش‌های مختلف این جشنواره انتخاب شد. زمان برگزاری جشنواره خیرونا، از ۴ تا ۹ نوامبر (۱۴ تا ۱۹ آبان) است. «آخرین کوسه نهنگ» در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» روی پرده رفت و برنده جایزه بهترین موسیقی و بهترین تصویربرداری شد، همچنین دیپلم افتخار بهترین مستند چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر را در کارنامه دارد.

***

«زندگی در لحظه» در خانه هنرمندان

نمایشگاه «زندگی در لحظه» امروز سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ افتتاح می‌شود. عکس‌های حاضر در این نمایشگاه، تصاویری از پشت صحنه نمایش‌های مختلف در بازه زمانی ۱۳۷۸ تا امروز بوده که توسط مهدی آشنا ثبت شده است.

مهدی آشنا در دیباچه این نمایشگاه آورده است: «عکاسی برای من هیچ‌وقت شغل محسوب نشد و هنوز هم نمی‌شود؛ برای مهدی آشنا، عکاسی همه آنچه زندگی است، تلقی می‌شود. عکاسی خبری و بعد عکاسی سینما و سپس‌ تجربه عکاسی تئاتر. عکاسی تئاتر را با بزرگان هنر نمایش همچون حمید سمندریان و محمود استادمحمد  آغاز کردم؛ تجربه‌ای که دیدگاه من را نسبت به این هنر کامل‌تر کرد. دیری نپایید که از پرکارترین عکاسان حوزه تئاتر شدم».

از فعالیت عکاسی تئاتر مهدی آشنا می‌توان به نمایش «هملت ماشین» اثر ناصر حسینی‌مهر، نمایش «کافه مک ادم» از محمود استادمحمد، نمایش «هفت شب با مهمان ناخوانده» اثر فرهاد آئیش، نمایش «عروسک‌های سکوت» از سمانه زندی‌نژاد، نمایش «مخاطب خاص» اثر علی شمس، نمایش «آنا کارنینا» اثر هما روستا، نمایش «لو» از کلودیا سواچه - ایتالیا، نمایش «ویتسک» ساخته ناصر حسینی‌مهر، نمایش «سقراط» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی و... اشاره کرد. عکاسی مجموعه «کلاه قرمزی»، عکاس سریال «آسمان همیشه ابری نیست»، عکاسی فیلم «نخل گریان»، عکاسی فیلم «پابوسی» و... از دیگر فعالیت‌های عکاسی مهدی آشنا است. مهدی آشنا از جمله عکاسان باسابقه حوزه تئاتر است که در طول فعالیت خود جوایزی نیز دریافت کرده است. آشنا در حال حاضر رئیس انجمن صنفی عکاسان تئاتر (وابسته به خانه تئاتر) است.

***

انتشار شصت‌وهفتمین شماره «سرو» درباره سید عزیز مقاومت

شصت‌وهفتمین شماره ماهنامه فرهنگی - هنری «سرو» با عنوان «سید عزیزِ مقاومت» و در بخش‌های مختلفی همچون گفتمان، پرسمان، راویان، دیده‌بان، یادمان و راهیان توسط موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع‌مقدس منتشر شده است. در این شماره «سرو» سرمقاله‌ای نوشته نادر ادیبی با تیتر «مقاومت زنده است...» منتشر شده است. در ادامه به موضوعاتی همچون بیانات مقام معظم رهبری در دیدار پیشکسوتان و فعالان دفاع‌مقدس و مقاومت با عنوان «توصیف و تبیین؛ ارکان روایت دفاع مقدس»، جستاری بر انقلابی‌گری بر اساس سیره امام خمینی(ره) در نگاه رهبر معظم انقلاب حفظه‌الله با عنوان «عقلانیت واقعی در انقلابیگری است»، علل مبارزه با آمریکا و عدم پذیرش مذاکره از سوی ایران، یادداشتی درباره آغاز جنگ تحت عنوان «رویای جنایتکاران، وارونه تعبیر می‌شود»، شیوه مدیریت سردار رشید سپاه اسلام شهید حسن باقری در جنگ با عنوان «جور دیگری باید جنگید»، نگاهی بر نقش رهبر معظم انقلاب در شکست حصر سوسنگرد با عنوان «اجرای امرِ امام»، ناگفته‌هایی از یک عمر مجاهدت شهید طهرانی‌مقدم از زبان همرزم وی سردار مجید عباسی.

گروه فرهنگ و هنر: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را باید یکی از مهم‌ترین رویداد‌های حوزه کودکان و نوجوانان در هنرهای نمایشی دانست؛ رویدادی که از سال 1370 در حالی کار خود را رسما آغاز کرد که 2 سال قبل‌تر از آن یعنی سال 1368 و پس از فروکش کردن جنگ تحمیلی، گروهی از کودکان و نوجوانان در همدان چند نمایش را با موضوعات مختلف از جمله جنگ و پیامدهای بمباران مناطق مسکونی روی صحنه بردند که این آثار توجه بسیاری را به خود جلب کرد و همین حرکت بنیان و شالوده برگزاری جشنواره‌ تئاتر کودک و نوجوان در سال 1370 شد. این جشنواره در دهه 70 و مشخصا تا سال 78 در استان همدان بدون وقفه و به صورت سالانه برگزار شد تا در نهایت با تغییرات مدیریتی شکل گرفته در این استان و عدم تمایل مدیران وقت به کرمان انتقال یافت  و سال 79 را در کنار ارگ بم برگزار کرد. آن طور که هنرمندان و پیشکسوتان تئاتر نقل می‌کنند، جشنواره دهم یکی از دوره‌های پربار جشنواره تئاتر کودک بود، چرا که در آن دوره، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و نشست‌های تخصصی با موضوع جایگاه قصه در تئاتر کودک و نوجوان برگزار شد. بعد از این دوره بار دیگر جشنواره به شهر دیگری رفت و دوره یازدهم در زاهدان و دوازدهم در گچساران برگزار شد. جابه‌جایی‌های متوالی تاثیر عمیقی بر افت کیفیت آثار حاضر در این رویداد گذاشت و به همین دلیل پس از برگزاری در گچساران جشنواره با وقفه 5 ساله روبه‌رو شد. 

اما با تاسیس دفتر تئاتر کودک و نوجوان و تلاش‌های جدی و مستمر اعضای این دفتر که همگی از هنرمندان مطرح و پیشکسوت تئاتر کودک و نوجوان بودند، این جشنواره دوباره احیا شد و در نخستین سال پس از وقفه در اصفهان و در دوره بعدی به زادگاهش یعنی همدان بازگشت.

صد البته در دوره‌های بعد باز هم به دلیل برخی ناهماهنگی‌ها و بروز مشکلات جدید، این جشنواره به استان‌های دیگر همچنین یزد نیز رفت اما امروز و در بیست‌ونهمین دوره برگزاری، مسؤولان استانی همدان و مرکز هنرهای نمایشی  با تمام توان در حال برگزاری باشکوه‌ترین دوره این رویداد مهم هستند؛ رویدادی که هر چه موثرتر و باشکوه‌تر برگزار شود، ثمره‌اش در سبد نسل آینده تئاتر کشور ریخته خواهد شد. 

این روزها وقتی وارد شهر همدان می‌شویم، حال و هوای این شهر با وجود پوشش تبلیغاتی محیطی، بسیار شاد و کودکانه شده است؛ رویدادی که نه‌تنها به ارتقای هنر و فرهنگ در جامعه کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز ارتباط بین نسل‌ها و انتقال ارزش‌ها به کودکان و نوجوانان است. توجه شهرداری همدان به این موضوع و فراهم‌ کردن پوشش گسترده تبلیغاتی برای بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، نشان‌دهنده اهمیت فرهنگی این جشنواره و تعهد به ارتقای سطح آگاهی عمومی است.

بنرها و پوسترهای زیبا در سطح شهر، نه‌تنها توجه مردم را جلب می‌کند، بلکه احساس تعلق و مشارکت در یک رویداد فرهنگی را نیز در جامعه تقویت می‌کند. این نوع پوشش، بویژه برای خانواده‌ها و کودکان، فرصتی است تا با هنر و فرهنگ آشنا شوند و از نزدیک با فعالیت‌های هنری ارتباط برقرار کنند، بنابراین تلاش شهرداری در ایجاد فضایی شاداب و پرانرژی برای برگزاری این جشنواره، نه‌تنها به موفقیت آن کمک می‌کند، بلکه ارزش‌های فرهنگی را نیز در دل جامعه نهادینه می‌سازد و به رشد و شکوفایی استعدادهای هنری کودکان و نوجوانان کمک می‌کند.

در این میان، برنامه‌های جانبی جشنواره نیز نقش بسزایی در جذب خانواده‌ها و کودکان دارد. کارگاه‌های آموزشی، نمایشگاه‌های هنری و نمایش‌های خیابانی از جمله اقداماتی است که به ترویج فرهنگ هنر و تئاتر کمک می‌کنند. این برنامه‌ها نه‌تنها فرصت یادگیری و تجربه را برای کودکان فراهم می‌آورد، بلکه به افزایش تعاملات اجتماعی و ارتباطات میان خانواده‌ها و هنرمندان نیز می‌انجامد. 

همچنین برگزاری این جشنواره در همدان که به‌عنوان یکی از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران شناخته می‌شود، فرصتی مناسب برای معرفی جاذبه‌های فرهنگی و گردشگری این شهر به مهمانان و هنرمندان از سراسر کشور و حتی جهان است. این تعاملات فرهنگی بویژه در زمینه تئاتر می‌تواند باعث معرفی فرهنگ غنی همدان به دیگران و به تبع آن، جذب گردشگران و علاقه‌مندان به هنر و فرهنگ آن شود.

در نهایت جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان، نه‌تنها فرصتی برای نمایش هنر و خلاقیت هنرمندان است، بلکه پل ارتباطی بین فرهنگ‌های مختلف و نسل‌های گوناگون را فراهم می‌کند. این رویداد با ایجاد فضایی مثبت و شاداب برای کودکان و خانواده‌ها، به شکوفایی استعدادها و پرورش نسل‌های آینده کمک شایانی خواهد کرد.

برگزاری بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان، به عنوان یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی کشور، امسال با محوریتی ویژه همراه است. نمایش‌هایی که به موضوع مقاومت و شرایط کودکان غزه پرداخته‌اند، نه تنها ابزاری برای سرگرمی، بلکه فرصتی برای آگاهی‌بخشی به نسل‌های آینده هستند. این رویکرد به ‌وضوح نشان‌دهنده‌ نقش تئاتر به ‌عنوان وسیله‌‌ای موثر برای بیان مشکلات اجتماعی و انسانی است.

انتخاب موضوعاتی مانند مقاومت و شرایط دشوار کودکان غزه در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان، نماد همبستگی با مردمی است که سال‌ها با چالش‌های بسیاری مواجه بوده‌اند. این نمایش‌ها، با هدف آگاهی دادن به کودکان و نوجوانان درباره‌ واقعیت‌های تلخ زندگی هم‌سن ‌و سالان خود در نقاط دیگر جهان، می‌تواند به ایجاد حس همدلی و compassion بین نسل‌های جوان کمک کند.

تئاتر به عنوان یک هنر زنده، قابلیت این را دارد که احساسات و تجربیات عمیق را منتقل کند. نمایش‌هایی که به موضوعاتی از این دست می‌پردازند، می‌توانند دیدگاه‌های جدیدی را برای کودکان باز کنند و آنها را به تفکر درباره عدالت اجتماعی و حقوق بشر وادارند.

حمید گلی، بازیگر گروه کودک و نوجوان و عمو فیتیله در گفت‌وگو با «وطن امروز» با بیان اینکه ۳ دهه است در حوزه کودک فعالیت دارم، اظهار کرد: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان را از زمانی که به جشنواره «امید» معروف بود به یاد دارم و اخبار آن را هر سال پیگیر شدم.

وی با اشاره به حضورش در بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان بیان کرد: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان تنها جشنواره جدی و اختصاصی برای کودکان و نوجوانان است که امیدواریم رو به رشد باشد.

این بازیگر گروه کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: می‌طلبد جشنواره تئاتر کودک و نوجوان نمایش‌های داخلی و بین‌المللی سطح بالایی داشته و درخور و شایسته مخاطبان باشد.

وی به اشاره به حمایت شهرداری همدان از جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، گفت: تئاتر یکی از فعالیت‌های اجتماعی سازمان‌هایی نظیر شهرداری است. 

گلی با تاکید بر اینکه متولیان این جشنواره نباید از جریان کار دور باشند و به کمک شهرداری بیایند، افزود: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شهرداری، فرمانداری و استانداری ذی‌نفعان اصلی این جریان هستند.

گلی با اشاره به اینکه جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان برگزار می‌شود  و همه مسؤولان استان کمک کنند جشنواره بخوبی و اثرگذار برگزار شود، افزود: باید جشنواره در شهرهای مختلف برگزار شود و تنها به استان همدان معطوف نشود.

وی با اشاره به اینکه امکان حضور گروه‌های نمایشی در هر استانی از کشور فراهم شود، گفت: امیدوارم امسال با حضور جدی شهرداری همدان، شاهد یک جشنواره کاملا خوب و قابل اعتنا برای سال‌های بعد باشیم.

عضو هیات داوران بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان با اشاره به اینکه جذابیت جشنواره این است که بعد از آن شاهد حضور کاملا جدی گروه‌ها در شهرهای مختلف باشیم و بتوانند اجراهایی داشته باشند و شادی و نشاط در کشور ایجاد کنند، گفت: این مهم باعث تاثیرگذاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان می‌شود و در واقع این اتفاق‌ها عاملی برای افزایش اجرای‌های جشنواره است.

محمدجواد کبودرآهنگی، دیگر هنرمند حاضر در جشنواره تئاتر کودک همدان در گفت‌وگو با «وطن امروز» پیرامون این رویداد گفت: در جشنواره امسال ۸ گروه در بخش تئاتر نوجوان از استان‌های مختلف سراسر کشور شرکت کرده‌اند.

وی با بیان اینکه بخش نوجوان طی چند سال گذشته از بخش کودک تفکیک شده است افزود: تفکیک بخش کودک، خردسال و نوجوان باعث دیده شدن هر بخش به صورت مجزا در جشنواره می‌شود.

کبودرآهنگی با تاکید بر اینکه تئاتر هنر تربیتی است و در دل اجرای نمایش آموزش نهفته است گفت: باید دغدغه‌های گروه سنی نوجوانان در تئاتر دیده و گفته شود. 

وی یادآور شد: تئاتر نوجوانان صرفا نباید شاد باشد، همین که به یک موضوع و دغدغه نوجوانان بپردازد می‌تواند برای خانواده‌ها مفید باشد.

محسن ذوالفقاری: در عالم داستان‌نویسی موضوعی مطرح است با عنوان دوگانه بین شخصیت و تیپ. نویسنده‌ای موفق است که شخصیت‌پردازی خوبی داشته باشد و آدم‌هایش در حد تیپ نمانند. تیپ به ویژگی‌های کلی یک صنف از آدم‌ها می‌گویند؛ مثلا کامیون‌دارها غالبا داش‌مشتی هستند، سبیل‌های از ‌بناگوش دررفته و شکم‌های برآمده دارند. یا تیپ دانش‌آموزان که معمولا از مدرسه فراری‌اند، چشم‌شان به ساندویچ‌های دوست‌شان هست! دنبال تقلبند، از اینکه صبح ساعت 7 صبح بیدار شوند متنفرند. تیپ معلم‌ها نوعی دیگر است. تیپ مادرها نیز شکلی دیگر اما هر کدام از این آدم‌ها برای خودشان شخصیت‌های مجزایی دارند. اخلاق‌های منحصربه‌فردی دارند، زندگی‌های متفاوتی دارند، لحن و گویش خاصی دارند، لذا داستان‌نویس باید با شخصیت‌هایش زیست کند تا آنها را بشناسد و بتواند بخوبی آنها را به ما بشناساند، طوری که ما با آنها ارتباط بگیریم. اساتیدی صرفا جهت اهمیت موضوع، با ادبیات طنزآمیزی می‌گویند: «اینقدر باید به شخصیتت نزدیک باشی که رنگ لباس زیرش را هم بدانی!» توضیح بیشتر در این مجمل نمی‌گنجد، چرا که اینجا کلاس داستان‌نویسی نیست. این را به عنوان مقدمه عرض کردم که چقدر شخصیت‌شناسی در ارتباط با مخاطب مهم است و چه کسی مهم‌تر از مخاطب نوجوان؛ نوجوانی که نیمی از روزش را در مدرسه با معلم‌هایش می‌گذراند؛ معلم‌هایی که معمولا بچه‌ها را یک شکل و یکجور می‌بینند و بعضا معتقدند همه بچه‌ها را به یک روش می‌شود تحلیل کرد. لذا وقتی اندک رفتار شرارت‌آمیزی از بچه‌ها می‌بینند، می‌گویند: «ما خودمون پشت همین میزها نشسته‌ایم!» یا وقتی می‌خواهند سابقه و مهارت درخشان خودشان را به رخ بکشند، می‌گویند: «سالی صدها دانش‌آموزان از زیر دست ما رد می‌شه!» اینجور معلم‌ها، دانش‌آموزان را در حد یک تیپ پایین آورده‌اند و شخصیتی برای آنها قائل نیستند. حال بهتر است شخصیت را از منظر علمی واکاوی کنیم. گوردن آلپورت، روانشناس آمریکایی یکی از نخستین نظریه‌پردازان شخصیت، شخصیت را اینگونه تعریف می‌کند: «شخصیت سازمان پویا و متحرکی از منظومه‌های روانی است که سازگاری بی‌همتای فرد را با محیطش موجب می‌شود». بهشتی عزیز این تعریف را باز می‌کند: «آلپورت می‌خواهد توجه ما را به پیچیدگی و تودرتویی شخصیت انسانی جلب کند. شخصیت یک انسان عبارت است از یک سازمان بسیار بزرگ روحی و این سازمان ترکیب شده است از منظومه‌های رفتاری و روانی. باز هر منظومه در داخل خودش خورشید و سیارات و اقماری دارد و خورشیدش و سیاره‌اش و قمرش در داخل خود، تشکیلات، موسسات، نهادها و نظم‌ها دارد. شخصیت عبارت است از سازمان گسترده‌ای که تشکیل شده از منظومه‌های روانی، منظومه‌های روانی هماهنگ و دارای اثر متقابل روی یکدیگر». آلپورت برای این سازمان گسترده شخصیت، ۲ خصلت و ویژگی ذکر می‌کند: یکی اینکه این سازمان پویا و متحرک است، ثابت و ساکن نیست. یعنی شخصیت انسانی هر انسان را در حال دگرگونی تلقی کنید. بهشتی عزیز از این ویژگی نکته‌ای برداشت می‌کند: «نکته‌ای بس جالب برای همه ما. یعنی شما ‌ای معلم،‌ ای روحانی، ‌ای مربی، ‌ای نویسنده، ‌ای گوینده، ‌ای طراح جامعه، همواره بدان که انسان دیروز موجودی ثابت نیست که رنگش عوض نشود، تجلی‌اش عوض نشود، شخصیت یک انسان با همه تو در تویی و پیچیدگی و سازمان‌یافتگی و جهت‌داریش واقعیتی است پویا و متحرک و در معرض دگرگونی؛ این یک ویژگی برای شخصیت انسان است».

اگر هر معلمی به این نکته توجه کند، دائما وجودش در خوف و رجاست. می‌داند ممکن است دانش‌آموزی ضعیف به رشد و تعالی برسد و دانش‌آموزی دیگر از اوج فرود آید و ذلیل شود. و بداند که او در این تغییر و تحول‌ها می‌تواند موثر باشد اگر شخصیت‌‌فهم باشد.

ویژگی دومی که آلپورت بیان می‌کند این است که این عامل زنده در برابر عوامل محیطی فعل و انفعالات فراوانی دارد و هر کسی برای خود داستانی جدا دارد. گاهی نیز دیده می‌شود این عوامل غیرمترقبه است.

بنابراین شخصیت عبارت است از آن سازمان، از آن هماهنگی شکل‌یافته عوامل و منظومه‌های روانی و رفتاری هر انسان که منشأ سازگاری او با محیط است، یعنی هر فرد انسان برای سازگاری با محیطش فرمول خاصی دارد و حتی 2 نفر انسان در برابر عوامل محیطی حتما لازم نیست واکنش مشابهی داشته باشند، بلکه معمولا میان کنش و واکنش اینها با عوامل محیط تفاوت‌هاست.

بهشتی عزیز با فهم نکات آلپورت شخصیت هر انسانی را یک کتاب می‌داند، لذا در شورای دبیرستان دین و دانش و دیگر جاهایی که دعوت می‌شود به دوستانش تذکر می‌دهد: «هر یک از دانش‌آموزان که در کلاس شما هستند یک کتاب تازه نوشته‌شده‌اند، آن هم نسخه منحصربه‌فرد. شما که به کتابفروشی می‌روید، کتاب‌های متنوعی می‌بینید و ممکن است از هر کتابی صدها یا هزارها نسخه چاپ شده و در دسترس باشد ولی شما از هر کتابی اگر یک نسخه‌اش را مطالعه کنید، مثل این است که همه آن نسخه‌ها را مطالعه کرده باشید، چون همه یکسانند. هیچ فرقی با هم ندارد ولی درباره انسان اینطور نیست. هر انسانی یک کتاب است که از او فقط یک نسخه تهیه شده، مطالعه این یک نسخه و این یک کتاب، شما را از مطالعه دقیق علمی انسان دیگر که کتاب دیگری است بی‌نیاز نمی‌کند».

سپس وجدان‌ها را با پرسش‌هایی زنده می‌کند: «خب دوستان! راستش را بگویید، شما در دوره معلمی‌تان چقدر قیاس به کار برده‌اید؟ در کار مربی بود‌ن‌تان چقدر قیاس به کار برده‌اید؟ بگویید، با خودتان بگویید اگر از شما بپرسند چرا به این دانش‌آموز پرخاش کردید؟ پاسخ شما این نیست: ‌ای آقا! شما که نمی‌دانید، در کار معلمی که وارد نیستید. ما صدتا از این بچه‌ها را زیر دست گذرانده‌ایم، ما می‌دانیم علاج اینها پرخاش است، پرخاش، پرخاش. اگر بپرسند آقا! چرا با آن بچه اینقدر نرم صحبت کردید، لوسش کردید و نوازش بیش از حد کردید؟ باز پاسخ شما این نیست: آقا شما وارد نیستید، ما خیلی تجربه داریم، ما با صد تا از این بچه‌ها روبه‌رو بوده‌ایم. تنها راه تربیت آنها نوازش است، نوازش، نوازش».

سپس تیر نهایی را می‌زند و آنها را برای مطالعه دائم انسان‌ها ترغیب می‌کند: «آقای عزیز و خانم عزیز! هر یک از این بچه‌ها که در یک کلاس با ایشان سروکار دارید، یک کتاب تازه‌نوشته هستند، مطالعه کنید این کتاب را، آن هم عجیب کتابی، کتاب تازه‌نوشته‌ای که روزبه‌روز بر صفحات جدیدش افزوده می‌شود، زیرا شخصیت انسان دینامیک و پویا و متحرک است. کسی که با این کتاب سروکار دارد اگر بخواهد آگاهانه با او روبه‌رو شود، باید دائما در حال مطالعه باشد».1

حال جمله معروف شهید بهشتی خطاب به معلم‌ها در این منظومه خوب فهمیده می‌شود. جمله‌ای که ایشان می‌فرماید: «ای معلم باایمان آگاه و آزاد! شما را به خدا در این کلاس‌ها یک مشت انسان‌نمای قالبی خاک‌ بر سر نسازید. انسان بسازید، نه یک مشت انسان‌نمای قالبی ابزاری».2

----------------------------------

پی‌نوشت

1- سیدمحمدحسینی‌بهشتی، جاودانه تاریخ (گفتارها ۲)، صص 151- ۱۴۹ 

2- سیدمحمد حسینی‌بهشتی، نقش آزادی در تربیت کودکان، ص ۱۵۹