در دیدار پلی‌آف انتخابی جام‌جهانی در قاره اروپا تیم ملی ولز در خانه به مصاف اوکراین رفت و توانست با یک گل به برتری برسد و جواز حضور در جام‌جهانی را به دست بیاورد. آندره یارمولنکو در دقیقه ۳۴ به اشتباه دروازه خودی را گشود تا ولز با یک گل از حریف خود پیش بیفتد و با حفظ این برتری جواز حضور در جام‌جهانی را به دست آورد. به این ترتیب ولز در گروه دوم جام‌جهانی در کنار انگلیس، آمریکا و ایران قرار گرفت. 

مهدی طاهرخانی: «حرفه‌ای‌ بودن یعنی بدانی دقیقا چه موقع از پای سفره بلند شوی»؛ این جمله طلایی را جامعه مربیان ایرانی مهم‌ترین عامل موفقیت می‌داند. بویژه تا قبل از دوره برانکو و پرسپولیس که اصولا جز یک مورد خاص (امیر و سپاهان)، مربیان در سال دوم، موفق به تکرار عنوان خود با آن تیم نبودند. 

اما برانکو قانون را فسخ و یحیی هم دقیقا همین کار را تکرار کرد. 

اما یحیی یک جا مرتکب اشتباه بزرگی شد؛ او باید میانه تابستان ۱۴۰۰ درست فردای آخرین دیدار پرسپولیس در لیگ بیستم، یک خداحافظی شیک با هواداران می‌کرد و می‌گفت «این دومین جام لیگ برتر من که منجر به گلات شما شد، هدیه‌ام به همه قرمزها و آرزوی موفقیت برای پرسپولیس در آسیا». اگر می‌کرد، همه آنهایی که اینک در میانه خرداد ۱۴۰۱ هشتگ اخراج یحیی را ترند کردند، با همه قوا، پای کار می‌آمدند تا سرمربی موفق‌شان نرود. 

 

* اشتباه کردی ماندی 

یحیی اشتباه کرد ماند، اشتباه کرد متصور شد با از دست دادن چند ستاره، با خرید از لیست دومش می‌تواند باز هم تیمش را قهرمان کند. 

همان روزهایی که در استقلال بیشترین اصطکاک ممکن بین مجیدی و کادر مدیریتی وقت وجود داشت و سرمربی این تیم صریحا و با صدای بلند خطاب به تیم مدیریتی آبی‌ها می‌گفت «من به اینها نمی‌بازم»، یحیی در محاسباتش مرتکب اشتباه شد. 

پرسپولیس بود و جامی که آنقدر تکراری شده بود که خیلی‌ها تصور می‌کردند با این تیم قهرمان نشدن سخت است. استقلال هشتمین فصل بی‌جام را سپری می‌کرد و در این سو کوهی از مشکلات مقابل قرمزها قرار داشت؛ رفتن ستون فقرات تیم از دفاع تا حمله، سر‌رسید شکایت خارجی‌ها و وصول مطالبات‌شان، بی‌پولی محض و انفعال آزاردهنده مدیریت بی‌تجربه تیم که هیچ راهکار و ابتکاری برای حفظ ستاره‌ها و جذب لیست اول سرمربی نداشت و... 

در آن سو هواداران استقلال با اینکه تیم‌شان سوم شده بود و ۱۱ امتیاز با قهرمان فاصله داشت، هیچ کمپینی برای اخراج مجیدی راه نینداختند. آنها ۸ فصل تار ناکامی را در پود شکست رج می‌زدند و یک تیم فوتبال «سرمربی» آورده و برده بودند. آنها حتی دیگر نای اعتراض هم نداشتند. در این شرایط آجورلو آمد و وضعیت جدیدی در اتاق مدیریت استقلال ساخت. 

در این سو یحیی که سال اول حضورش (بعد آن نیم‌فصل) با چند خرید موفق شده بود جای خالی بیرو، بشار، شجاع، علیپور ‌و ترابی را پر کند، پیش خودش گفت این بار هم می‌شود جای کنعانی، نوراللهی و شهریار را پر کرد. نه تنها هیچ بازیکنی در حد و اندازه‌های این سه جذب نشد، که در سایر خطوط هم خریدها نتوانستند نظر سرمربی را تامین کنند و مصدومیت‌ها نیز یک به یک از راه رسید؛ از رباط تا دیسک و فتق!

افت فاحش چند بازیکن که فصل قبل نمایشی متفاوت ارائه می‌دادند، کابوسی به نام حامد لک که ناگهان تبدیل به یک گلر نامطمئن شد، آن هم در شرایطی که «رادو» به خانه‌اش رفته بود، پنجره‌های بسته و شکایت‌های خارجی که اکثرا میراث محمدحسن انصاری‌فرد بودند [و هستند]، شرایط را سخت‌تر کرد. 

 

* همه انتقادها به یحیی ختم می‌شود

سرمربی قهرمان ۲ دوره 19 و 20 حالا کلافه‌تر از هر زمان دیگری بود. 

این همان یحیایی است که بعد فینال آسیا و آن هندبال تاریخی شیری، هیچ به او نگفت و حتی ‌برای فصل جدید هم حفظش کرد اما شیری در شب باخت سوپرجام مقابل فولاد اخراج انضباطی شد. 

مهم‌ترین مهاجم تیم در حساس‌ترین برهه فصل در زمین تا ابد ناهموار ورزشگاه ثامن، رباطش به صلیب کشیده شد اما عوض جراحی فوری، ماه‌ها در تمرین حاضر می‌شد و مرتب فیلم شوت‌هایش را در صفحه شخصی‌اش بارگذاری می‌کرد و هوادار می‌پرسید چرا عیسی بازی نمی‌کند؟ اینجا چه خبر است؟ رئیس کیست؟ 

افت فاحش لک را به داوود فنایی مرتبط کردند، تو گویی چیلاورت فصل قبلش مربی لک بوده است! خب! این همان لک است که زیر نظر فنایی تیمش را با بیشترین کلین شیت قهرمان لیگ بیستم کرد و در آسیا تا فینال برد و تنها از روی نقطه پنالتی گل خورد! انصاف و مروت شد کالای بازار کساد. 

با توجه به فشردگی بازی‌ها، یحیی مجبور بود درست مثل رقیب، فردای بازی‌ها، یا تمرین سبک بگذارد یا تمرین را تعطیل کند اما همین موضوع هم بهانه دیگری شد برای بی‌سواد دانستن بدنساز تیم. 

مصدومیت یک امر کاملا رایج در فوتبال است. به لیست بارسا و رئال نگاه کنید و ببینید چقدر بازیکنان آسیب‌دیده داشتند؛ از فاتی و پدری گرفته تا بنزما که ال‌کلاسیکوی برگشت را از دست داد. تازه کاری به مورد سرجی بارسا و آزار رئال نداریم. 

اما در اینجا به واسطه صدرنشینی استقلال، حتی عمل فتق سیامک را به بدنسازی بد تیم ربط دادند! یحیی بدون ایراد بود؟ مطلقا! مگر می‌شود در این سقوط دسته جمعی، سرمربی را مبرا از هر اشتباهی دانست؟

یحیی اشتباه کرد که در همان ابتدای فصل، با دیدن آن شرایط ماند، او باید استعفای واقعی می‌داد ‌و‌ می‌رفت تا وزارت ورزش و مدیریت وقت نتوانند همه آشغال‌های موجود را زیرکانه زیر قالی یحیی پنهان کنند. ماندنش اشتباه اولش بود و قناعت به خرید از لیست دوم اشتباه بزرگ‌ترش. استعفاهای نمادین و خسته‌کننده اما سومین تصمیم نادرستش بود. 

او بازیکنانی را جذب کرد که به هیچ‌وجه مناسب سیستم بازی پرسپولیس نبودند. بدون شک امثال اسدی، ابراهیمی و پاکدل و حتی علی شجاعی، در تیم‌های دیگر قادر به شکوفایی استعدادشان هستند اما همان‌طور که مهدی شیری، مرد کار در آن فشار کمرشکن نبود، آنها هم نتوانستند نیمی از ارزش‌های خود را نشان دهند. 

این فوتبال ما است؛ همان مردی که تابستان ۱۴۰۰ با یک استعفای جدی و به موقع می‌توانست چند ده میلیون هوادار را پای کار بیاورد تا وزارت ورزش مجبور به حل مشکلات مالی تیم شود، حالا اخراجش ترند یک توئیتر فارسی است!

مثل این می‌ماند که مجیدی امسال می‌ماند. تیمش چند ستاره از دست می‌داد. باشگاه از لیست شماره یکش تنها یک بازیکن جذب می‌کرد. در ادامه یک به یک مشکلات فصل قبل پرسپولیس بر سرش آوار می‌شد و انتهای فصل بعد از دست دادن جام و دوم کردن تیم، اخراجش خواسته همه آبی‌ها می‌شد. 

 

* مثال مدیریتی: تمیروف و سیلوا

قبل از نتیجه‌گیری بهتر است به یک مشکل مشترک از ۲ تیم اشاره کنم؛ مصدومیت عیسی آل‌کثیر در دی‌ماه و سرباز شدن ۲ ستاره خط دفاع استقلال در اسفند ماه. 

در اولی، بعد از کلی وقت‌کشی تمیروف ازبک بدون هیچ تجربه بین‌المللی و کارنامه درخشان آمد و تنها یک گل زد. در آن سو، آجورلو سراغ مدافعی از برزیل رفت که گفته می‌شود برای ۳ ماه مبلغی بالا دریافت کرد. 

اولی در داربی سرنوشت‌ساز آنقدر جو‌زده شده بود که خودی‌ها هم می‌دانستند جز هرز دویدن هیچ امیدی به او نیست اما سیلوای برزیلی بدون حتی یک اشتباه، مقابل ترابی و امیری عالی کار کرد. عیسی که رفت، خط حمله پرسپولیس عملا خوابید. یزدانی و مرادمند که رفتند، با آمدن سیلوا و عارف، استقلال همان فرم عالی در خط تدافعی را ادامه داد. 

 

* طاقت یک فصل هزینه را دارید؟

 اما برسم به فصل نتیجه‌گیری. در خوشبینانه‌ترین حالت یک انشقاق بزرگ ۵۰ درصدی در پیکره هواداران پرسپولیس به وجود آمده است. 

آنها همه عاشقان دیروز یحیی هستند که یک فصل بی‌جامی و در مقابل، قهرمانی رقیب، اینگونه عصبانی‌شان کرده است. این یعنی هوادار امروز پرسپولیس با جمعیت ۸۰ هزار نفری که در اردیبهشت ۹۵ بعد از نایب قهرمانی مقابل راه‌آهن، 30 دقیقه تمام ایستاده برای برانکو و پسرانش دست زدند، تفاوت کرده است. 

نه اینکه آدم‌ها عوض شده باشند، بلکه دیدگاه و سطح توقع آنها متفاوت شده است. آنها از بهار ۸۷ تا بهار ۹۵‌ قهرمانی را تجربه نکرده بودند و می‌دانستند با حمایت از این تیم و مربی، طلسم سال بعد خواهد شکست و شکست. اما جمعیت امروز ۵ فصل متوالی فقط جام دیده است. 

این هوادار برایش یک فصل نایب‌قهرمانی و ۵ امتیاز اختلاف با صدر یک فاجعه است! 

آنها می‌گویند یحیی برود. مربی خوب خارجی می‌خواهند اما تجربه می‌گوید در صد درصد مواقع، سرمربی خارجی که تجربه‌ای از فوتبال ایران ندارد، نمی‌تواند در همان فصل اول تیم را قهرمان کند. 

این ۴ سرمربی و شروع‌شان را ببینید: ۱- برانکو ۲- شفر ۳- استراماچونی ۴- کالدرون. همه بدون استثنا چند ماه زمان خواستند تا هماهنگ شوند. در این بین برانکو فصل دوم موفق شد. استرا و کالدرون با شروع بد، پایان خوبی داشتند اما هر دو نیم‌فصل رفتند. شفر هم فصل بعدش بدون جام، اخراج شد. 

سوال اساسی و مهم این است: آیا هوادار امروز پرسپولیس که براحتی ۲ جام لیگ برتر (19 و 20) با یحیی را فراموش کرد و نایب قهرمانی آسیا را هم دستاورد بزرگی ندانست، حاضر است فصل اول به مربی خارجی فرصت دهد تا همانند برانکو از سال دوم جام بگیرد؟

شاید خیلی‌ها بگویند بله! طبیعتا مربی کارنامه‌دار و صاحب سبک خارجی خوب است. اما چرا حاضر نیستید این اعتماد را به یحیی بکنید؟ او هند‌وانه در بسته نیست. 

هم در ذوب و پدیده هم در همین پرسپولیس، نشان داده اگر بازیکنان مورد نیازش را باشگاه تامین کند و خبری از مشکلات مدیریتی و مالی فصل قبل نباشد، او نقشه قهرمانی را در جیب دارد. 

پرسپولیس جیبش پر است. اخبار خوب نقل و انتقالاتی از درون باشگاه به گوش می‌رسد، فارغ از برچسب‌زنی دلالیسم و ایرادگیری از نوع حرف زدن مطهری و مدل ریش و موی فنایی و همچنین حساس شدن روی تعطیلی تمرینات، یک نیم‌فصل به یحیی اعتماد کنید، اگر موفق نشد، آنگاه باشگاه مجبور به جذب سرمربی خوب خارجی می‌شود و هوادار هم مثل سال نخست برانکو، به او اعتماد می‌کند. اما اگر یحیی توانست با یک سال تأخیر به ششمین قهرمانی در ۷ سال اخیر برسد، آن وقت این صبر و حوصله مثال کانون‌های ملتهب هواداری خواهد بود. 

این گوی و این میدان!

علیرضا نصراصفهانی*: نظام برنامه‌ریزی اکنون در فرآیند تدوین برنامه هفتم توسعه قرار دارد. سوالات و چالش‌های مختلفی در برابر طراحان برنامه قرار دارد؛ سوالاتی از قبیل آنکه رویکرد برنامه هفتم چه باشد و نقطه تمرکز و راهبردهای کلان برنامه بر مبنای چه مدلی تنظیم شود. اگرچه بررسی کامل این موضوع در حوصله این یادداشت نخواهد بود ولی نویسنده به قدر وسع سعی دارد به این پرسش‌ها پاسخ دهد. 

۱- رویکرد «برنامه توسعه» ماموریت‌گرا، آینده‌نگارانه، مساله‌محور و چند بعدی باشد 

تاکنون «برنامه‌های توسعه» کشکول‌محور، کلی، بدون هدف و قلمرو مشخص و بیشتر شبیه فهرست آرزوهای ملی بوده است. کشورهای پیشرو مانند آلمان الگوهای برنامه‌ریزی توسعه ماموریت‌گرا را تجربه کرده‌اند، از طرفی ناگفته نماند پارادایم اولویت‌گذاری علم و فناوری نیز از سیاست‌ صنعتی به سمت پارادایم نظام نوآوری و ماموریت‌گرایی نوین در حال حرکت است. همچنین کشورهای پیشرفته مانند ژاپن و کره‌جنوبی با استفاده از برنامه‌های آینده‌نگاری ملی ماموریت‌گرا، اولویت‌گذاری علم و فناوری خود را در سطح ملی انجام می‌دهند. لذا نقاط تمرکز و ماموریت‌های برنامه توسعه باید مبتنی بر برنامه‌های آینده‌نگاری ملی تنظیم شود، ولی با توجه به زمان کم باقی‌مانده برای تدوین برنامه هفتم توسعه و عدم امکان برگزاری برنامه آینده‌نگاری ملی، پیشنهاد نویسنده این نوشتار آن است که رئوس تمرکز برنامه از تقاطع کلان‌‌روندهای جهانی (نیروهای پیشران جهانی)، کلان‌روندهای ملی (نیروهای پیشران

آینده ایران) و کلان مسائل امروز ایران احصا شود. بر این اساس، پیری جمعیت و تغییرات اقلیمی از جمله رئوس برنامه توسعه ایران خواهد بود. 

۲ـ نهادهای راهبر برنامه هفتم توسعه باید نهادهای پیشرفت باشند 

به‌‌رغم آنکه بسیاری از تغییرات و تصمیمات برای پیشرفت کشور روشن است اما همچنان اقداماتی برای تحقق آن انجام نمی‌شود. به عنوان مثال، از ابتدای انقلاب اسلامی تک‌محصولی بودن یک نقطه ضعف برای اقتصاد ملی محسوب می‌شود و از خام‌فروشی نهی شده است. با این حال بخش اعظم درآمد ارزی کشور از محل فروش نفت به دست آمده است. مواردی دیگر چون حمایت از تولید داخل و استقرار دولت الکترونیک، مدت‌هاست مورد تاکید نخبگان قرار دارد لیکن اقدامی درباره آن صورت نگرفته یا ناتمام مانده است. 

به طور کلی متولیان اجرا و دستگاه‌های دولتی نمی‌توانند به تغییراتی بیندیشند که به زحمت‌شان بیفکند یا نظمی که به آن خو گرفته‌اند را تغییر دهد. پیشرفت و توسعه، تشکیلاتی با تمرکز بر پیشرفت می‌طلبد. بر این مبنا باید نهادهایی جهت سکانداری و راهبری پیشرفت و توسعه در کشور ایجاد شود. 

نقش سازمان‌های مدیریت پیشرفت، سندنویسی و رونمایی از آن نیست، بلکه پیگیری و هدایت تا تحقق اهداف است. نهاد مدیریت پیشرفت نباید وارد رقابت‌های سیاسی شود. در این باره تجربه ملی کشور در توسعه فناوری نانو درخور مطالعه است. ستاد نانو با ترکیبی از نیروهای انقلابی در زمان دولت اصلاحات تشکیل شد. نتایج موفقیت‌آمیز و رفتار متعهدانه و عدم سیاست‌زدگی ستاد، اعتماد رؤسای جمهور را در ادوار مدیریت سیاسی حفظ کرده است. همچنین رجوع به تجربه مرکز همکاری‌های تحول و پیشرفت به عنوان یک نهاد پیشرفت در حوزه توسعه فناوری در کشور مفید خواهد بود. در نهایت موفقیت این سازمان‌ها در گرو بودجه و امکانات و اختیارات اجرایی و املاک و تشکیلات عریض و طویل نیست، بلکه منوط به هماهنگی، اقناع و مجاب‌سازی و جلب اعتماد بین بازیگران و سازمان‌های مجری برای هدایت پیشرفت در کشور است.

3- تکیه‌گاه اجرایی برنامه هفتم توسعه، بر محوریت نهادهای مردم‌پایه و جهادی باشد

موفقیت نهادهای مردم‌پایه و جهادی در ابتدای انقلاب مانند«نهضت مدرسه‌سازی»، «بنیاد مسکن انقلاب اسلامی»، «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» و «جهاد سازندگی» بر مبنای نقش ویژه‌ای که برای مردم قائل بودند، نشانگر اهمیت استفاده از آن در اجرای برنامه‌های توسعه است. نهادهای مردم‌پایه و جهادی در برنامه هفتم توسعه می‌توانند به عنوان تکیه‌گاه اجرایی پیشرفت و آبادانی مورد توجه قرار گیرند، اگرچه باید این نهادها متناسب با اقتضائات ایران در برنامه هفتم توسعه،‌ ماموریت‌ها و ساختارهای خود را بازطراحی کنند. به عنوان مثال نهاد بسیج می‌تواند با بازطراحی ماموریت‌های خود، تقویت و تکثیر بازیگران متنوع، چندوجهی، منعطف و مردمی اقتصادی را برای تولید و صادرات مردم‌پایه در دستور کار قرار دهد.

4- بنگاه‌های حاکمیتی به عنوان نیروی پیشران برنامه هفتم توسعه مورد توجه قرار گیرند 

بنگاه‌های حاکمیتی مانند ستاد اجرایی، بنیاد مستضعفان و قرارگاه خاتم باید به عنوان نهاد و نیروی پیشران توسعه ایران در برنامه هفتم نقش جدی و محوری ایفا کنند. قدرت اقتصادی و تنوع حوزه‌های کاری، گستره اثرگذاری و مسؤولیت اجتماعی این بنگاه‌ها در حمایت و مشارکت و تمرکز بر حل مقولات مختلف اقتصادی و اجتماعی، می‌تواند معادله‌های جاری و قواعد موجود در فرآیند توسعه و پیشرفت در ایران را تغییر دهد. به عنوان مثال اگر یکی از بنگاه‌های حاکمیتی در حوزه شرکت‌های دانش‌بنیان یا اندیشکده‌های کشور ورود کند یا به عنوان یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر، از کسب‌وکارهای فناورانه حمایت کند یا نهادهای اجتماعی در یک منطقه خاص را مورد حمایت قرار دهد و یا به حوزه صنایع فرهنگی و حمایت از تولید انیمیشن و فیلم ورود کند، آرایش مساله در ایران را تغییر خواهد داد و می‌تواند نیروی پیشران توسعه کشور در آن حوزه باشد.

5- حل مسائل پیچیده و چندبعدی برنامه هفتم توسعه، نیازمند مدیرانی با اختیارات ویژه است 

پیگیری و حل مسائل پیچیده،‌ بین‌بخشی، مزمن،‌ به‌هم‌تنیده و مرتبط با چند وزارتخانه باید به مدیران یا نمایندگانی با اختیارات ویژه از سوی رئیس‌جمهور داده شود (اصل یکصدوبیست‌وهفتم قانون اساسی). موضوعاتی مانند توسعه زیرساخت ریلی کشور، سیاست همسایگی، سامانه یکپارچه اطلاعات، مسکن و نخبگان، ابرمسائلی هستند که هر روز بر پیچیدگی آنها افزوده شده است. متفکران حوزه نوآوری (مانند ماریا مازوکاتو) نیز برای حل کلان مسائل ملی و جهانی بر تعریف ماموریت‌های شفاف و دقیق از سوی دولت‌ها، ذیل چالش‌ها و تقسیم آن به پروژه‌های مشخص تاکید کرده‌اند.

* دکترای آینده‌پژوهی مرکز تحقیقات سیاست علمی 

و مدیر گروه حکمرانی پژوهشکده چشم‌انداز و آینده‌پژوهی

 

کنعانی‌زادگان پیشنهاد تیم اماراتی را رد کرد

طبق اعلام سایت اماراتی، مدافع ایرانی الاهلی پیشنهاد لیگ امارات را رد کرد. به گزارش اخبار الان، محمدحسین کنعانی‌زادگان بعد از جدایی از پرسپولیس راهی الاهلی قطر شد و فصل قبل با پیراهن این تیم به میدان رفت. به نظر می‌رسد جدایی این بازیکن از الاهلی در تابستان قطعی است. او مورد توجه یکی از تیم‌های اماراتی قرار گرفته است اما پیشنهادی که به او داده شده کمتر از مبلغی است که در الاهلی دریافت می‌کند و به همین خاطر پیشنهاد تیم اماراتی را رد کرد. 

***

توافق ایران و الجزایر برای بازی دوستانه

قرارداد بازی دوستانه ایران و الجزایر منعقد شد و فدراسیون فوتبال ایران در تدارک انجام مقدمات سفر تیم ملی این کشور به قطر است. به گزارش ایسنا، تیم‌های ملی فوتبال ایران و الجزایر برای برگزاری یک دیدار دوستانه در قطر به توافق‌های لازم دست یافتند و قراردادی را منعقد کردند. بر همین اساس، فدراسیون فوتبال در حال انجام مقدمات لازم برای حضور این تیم آفریقایی در قطر است. فدراسیون فوتبال ایران مسؤول انتخاب ورزشگاه و انجام مکاتبات با فدراسیون فوتبال قطر است تا تیم ملی در اردوی ۲ هفته‌ای خود در قطر یک دیدار دوستانه را برگزار کند. این دیدار به احتمال زیاد ۲۲ خرداد برگزار خواهد شد. به نظر می‌رسد با اتفاقات اخیر، تیم ملی دیدار دومی در این کشور نخواهد داشت، چرا که اکثر کشورهای حاضر در این کشور، مجالی برای دیدار دوستانه با ایران ندارند. در روزهای گذشته فدراسیون فوتبال ایران برای انجام بازی با عمان مکاتبه کرده بود که این کشور به علت انجام بازی با نیوزیلند و فرصت کوتاه برای ریکاوری، از انجام این بازی خودداری کرد. عمان در حالی با نیوزیلند بازی می‌کند که تیم ملی ایران پیش از این با درخواست اسکوچیچ، از برگزاری بازی با این تیم امتناع کرد تا با تیم‌هایی مانند کانادا، اکوادور و هندوراس دیدار کند که طرف کانادایی با تصمیم خود برای لغو بازی، برنامه‌های تیم ملی را به هم ریخت. همچنین بعد از این اتفاقات، ایران و اروگوئه برای برگزاری بازی در پایتخت این کشور توافق کرده بودند که به علت مسافت ۶۰ ساعته مسیر رفت و برگشت، اسکوچیچ با برگزاری این بازی مخالفت کرد. 

***

استرالیا مغلوب دختران والیبالیست ایران شد

تیم ملی والیبال دختران نوجوان ایران در نخستین دیدار خود در رقابت‌های قهرمانی آسیا به پیروزی رسید. تیم ملی والیبال نوجوانان ایران در نخستین دیدار خود از رقابت‌های قهرمانی آسیا دوشنبه ۱۶ خرداد از ساعت ۶ و ۳۰ دقیقه به وقت ایران به مصاف استرالیا رفت‌ که دیدار افتتاحیه مسابقات هم محسوب می‌شد. ملی‌پوشان ایران از ابتدا برتری خود را به نمایش گذاشتند، آنها ست اول را ۲۵ بر ۱۹، ست دوم را ۲۵ بر ۱۸ و ست سوم را با نتیجه ۲۵ بر ۱۶ پیروز شدند. در پایان این دیدار و بر اساس آمار کمیته VIS پریا حاجتمند سرعتی‌زن تیم ملی والیبال ایران به عنوان امتیازآورترین بازیکن انتخاب شد. حاجتمند در این مسابقه موفق به کسب ۱۲ امتیاز شد. پس از او ستایش حسینی با ۱۱ و آسیه حسنی با ۹ امتیاز، بیشترین امتیازات را کسب کردند. درسا فلاح، دیانا رشیدی، ستایش هادی، پریا حاجتمند، آتنا شادکین، شقایق حسن‌خانی، آسیه حسنی، هدیه طالعی، سپینود دست‌برجن، سارینا یعقوبی، ستایش حسینی و نگار هاشمی بازیکنان تیم ملی ایران در قهرمانی آسیا هستند که هدایت آنها را میترا شعبانیان بر عهده دارد. تیم ایران چهارشنبه ۱۸ خرداد در دومین دیدار مقابل تایلند میزبان به میدان می‌رود. 

***

نادال قهرمان رولان گاروس ۲۰۲۲ شد

رافائل نادال با برتری برابر کسپر رود قهرمان رولان گاروس ۲۰۲۲ شد. 

به گزارش ایسنا، در دیدار نهایی تنیس رولان گاروس فرانسه، رافائل نادال در دیدار نهایی توانست کسپر رود نروژی را در 3 ست شکست دهد و برای چهاردهمین ‌بار در این رقابت‌ها قهرمان شود. 

این بیست‌ودومین قهرمانی نادال در رقابت‌های گرنداسلم بود و باعث شد تا او بالاتر از راجر فدرر و نواک جوکوویچ در صدر پرافتخارترین تنیسورها قرار گیرد. 

نادال پیش از این توانسته بود نفراتی چون نواک جوکوویچ و الکساندر زورف را شکست دهد. 

اعتصاب بازیکنان تیم ‌ملی فوتبال کانادا باعث شد دیدار دوستانه این تیم با پاناما 2 ساعت پیش از شروع مسابقه لغو شود و فدراسیون کانادا در بحران قرار بگیرد. تیم ملی فوتبال کانادا ابتدا قرار بود ۱۵ خرداد با تیم ‌ملی ایران در شهر ونکوور یک بازی تدارکاتی برگزار کند که این مسابقه از سوی فدراسیون فوتبال کانادا به صورت عجیب‌ و یک‌طرفه لغو شد. در ادامه کانادایی‌ها از تیم ‌ملی پاناما دعوت کردند با این تیم به جای ایران در ونکوور بازی کند اما این مسابقه که قرار بود یکشنبه‌شب برگزار شود، تحت تاثیر اعتصاب بازیکنان کانادا، لغو شد. دلیل این تصمیم، اختلافات قراردادی و مالی بین بازیکنان و فدراسیون کانادا بود. 

 

* خواسته بازیکنان کانادا چیست؟

با لغو بازی با پاناما، صدها نفر از هواداران تیم ‌ملی کانادا ناامید و ناراحت بیرون از ورزشگاه معطل شدند. سپس بازیکنان کانادا بیانیه‌ای صادر کردند و گفتند تصمیم گرفته‌اند بازی را انجام ندهند، زیرا مذاکرات بر سر یک قرارداد جدید بی‌جهت طولانی شده بود. در این بیانیه با اشاره به اینکه مذاکرات در ماه مارس آغاز شده، آمده است: «زمان آن رسیده که برای آینده فوتبال در کانادا موضع‌گیری کنیم». به گزارش CBC، بازیکنان گفتند خواهان شفافیت بیشتر فوتبال کانادا، تغییرات در رهبری سازمان و ۴۰ درصد پاداش جام‌جهانی هستند که برای بازیکنان است. در این بیانیه آمده است: «ما می‌خواهیم با سازمان خود همکاری کنیم اما روابط سال‌ها متشنج بوده است».

 

* واکنش رئیس فوتبال کانادا به درخواست بازیکنان

«نیک بونتیس» رئیس فدراسیون فوتبال کانادا در واکنش به اتفاقات رخ داده یک نشست خبری برگزار کرد و به درخواست بازیکنان پاسخ داد. بونتیس گفت: پیشنهادی که بازیکنان ارائه کرده‌اند از نظر مالی مقرون به صرفه نیست. رئیس فدراسیون کانادا تاکید کرد: وظیفه من به عنوان رئیس فدراسیون، مسؤولیتی است در قبال امانتداری و سلامت پایدار این سازمان. من نمی‌توانم پیشنهادی را بپذیرم که سازمان ما را در موقعیت مالی غیرقابل دفاع قرار دهد. 

 

* بازنگری در قرارداد اسپانسری فدراسیون

بازیکنان کانادا همچنین خواهان بازبینی قراردادی هستند که فدراسیون کانادا با Canadian Soccer Business در سال ۲۰۱۹ امضا کرده است. طبق قرارداد ۱۰ ساله، Canadian Soccer Business نماینده تیم‌های ملی مردان و زنان در همه قراردادهای حمایت مالی و پخش تلویزیونی است. در این بیانیه آمده است: «ما نیازمند افشا و اصلاح مفاد این توافق هستیم. می‌خواهیم بدانیم چه کسی این قرارداد را امضا کرده است. چرا فدراسیون کانادا از بزرگ‌ترین فرصت برای رشد برنامه‌های ما در سال‌های اخیر چشم‌پوشی کرده است؟» بازیکنان همچنین خواستار ایجاد ساختار پرداخت پاداش مساوی و عادلانه برای تیم‌های مردان و زنان هستند. 

 

* فدراسیون و تیم ‌ملی کانادا در بحران

کانادا که یکی از تیم‌های حاضر در جام‌جهانی قطر است، با این اتفاقات وارد بحرانی شده که آماده‌سازی آن را تحت تاثیر قرار داده است. رئیس فدراسیون کانادا گفت: «با توجه به اینکه جام‌جهانی نوامبر آغاز می‌شود، کانادا وقت ارزشمندی را از دست می‌دهد. متاسفم این بازی برگزار نشد، نه فقط برای هواداران، بلکه برای کادر فنی، کادر مربیگری متاسفم». 

تیم مردان کانادا از زمان شکست ۴ بر صفر برابر جامائیکا در تورنتو در ۲۷ مارس و صعود به جام جهانی، در زمین خود بازی نکرده است. از زمان بازی این تیم در ونکوور حتی زمان بیشتری می‌گذرد. 

 

* کانادا از کونکاکاف هم انصراف می‌دهد؟

تیم ملی فوتبال کانادا که در رده ۳۸ جهان قرار دارد، قرار است در مسابقات کونکاکاف، روز ۹ ژوئن برابر تیم کوراسائو در ونکوور کار خود را آغاز کند. بازیکنان در بیانیه خود گفتند: «ما می‌خواهیم از هواداران خود عذرخواهی کنیم. بازی در خانه با حمایت شما همه چیز برای ما است. ما امیدواریم فدراسیون کانادا گام‌های قاطعی برای همکاری با تیم ما بردارد تا بتوانیم برای بازی خود [در ونکوور] در ۹ ژوئن به زمین بازگردیم». در صورت انصراف کانادا از کونکاکاف، فدراسیون فوتبال این کشور با جریمه نقدی روبه‌رو خواهد شد. رئیس فدراسیون کانادا در این باره گفت: این سناریویی است که فدراسیون ما همچنان به دنبال اجتناب از آن است. اگر ما نتوانیم به توافق برسیم و بازیکنان از انجام بازی برابر کوراسائو خودداری کنند، این یک موضوع در ارتباط با کونکاکاف است که تحت نظارت فیفا باید به آن رسیدگی شود. قصد ما همیشه این بوده است که در اسرع وقت به راه‌حلی دست پیدا کنیم.