باربد بهراد: فارغ از نتیجه شب گذشته استقلال مقابل الهلال، با دخالت وزارت ورزش قرار شد هلدینگ خلیج‌فارس به‌زودی تغییرات گسترده‌ای را در تیم مدیریتی آبی‌ها به وجود بیاورد. 

 بعد از چند ماه و کلی آزمون و خطا مشخص شد تیم مدیریتی فعلی توانایی لازم را ندارد و با دخالت وزیر ورزش و موافقت هلدینگ این تغییرات به‌زودی رخ می‌دهد.

فصل جاری، باشگاه استقلال تهران با وجود هزینه‌های کلان و جذب بازیکنان مطرح داخلی و خارجی، نتایج بسیار ضعیفی به دست آورده و تاکنون بدترین فصل تاریخ خود را تجربه می‌کند. پس از گذشت 10 هفته، استقلال در جدول 16 تیمی لیگ برتر به رتبه چهاردهم سقوط کرده و در آستانه خطر بیشتری قرار دارد. این نتایج ضعیف در حالی رقم خورده که بازیکنان گران‌قیمتی همچون بازیکنان خارجی و ملی‌پوش به ترکیب تیم اضافه شده‌اند اما با این وجود، استقلال تاکنون عملکرد ناامیدکننده‌ای داشته و نتوانسته به نتایج مورد انتظار دست یابد. حتی تغییرات روی نیمکت و حضور پیتسو موسیمانه به جای جواد نکونام نیز تاکنون موثر واقع نشده است. عملکرد ضعیف استقلال و وضعیت بحرانی تیم باعث شده مدیران باشگاه بشدت مورد انتقاد قرار گیرند. احمد شهریاری، رئیس هیات‌مدیره و فرشید سمیعی، مدیرعامل باشگاه، به واسطه این نتایج تحت فشار شدید هواداران و رسانه‌ها قرار گرفته‌اند. در بازی‌های اخیر، هواداران در ورزشگاه علیه این مدیران شعارهای شدیدی سر داده‌اند. به عنوان مثال، در بازی استقلال مقابل ذوب‌آهن، فشار هواداران به قدری بالا بود که احمد شهریاری دقیقه ۷۰ استادیوم را ترک کرد و در بازی با تراکتور نیز اصلا در ورزشگاه حاضر نشد. فرشید سمیعی نیز با انتقادات زیادی مواجه است و هواداران استقلال او را یکی از اصلی‌ترین عوامل مشکلات باشگاه می‌دانند. گفته می‌شود حتی هلدینگ خلیج‌فارس، به عنوان مالک باشگاه، از عملکرد مدیریت کنونی رضایت ندارد و قصد دارد در سطوح مدیریتی تغییراتی ایجاد کند تا وضعیت استقلال بهبود یابد. این تغییرات تنها در حد شایعه نیست، بلکه منابع خبری معتبر گزارش داده‌اند این تصمیمات در دست بررسی است و بزودی اجرایی خواهد شد. گمانه‌زنی‌ها درباره تغییرات مدیریتی استقلال بیشتر از قبل قوت گرفته‌ است. به نظر می‌رسد دست‌کم تغییر مدیرعامل قطعی است و با توجه به انتقادات و اعتراضات اخیر، احتمال تغییر رئیس هیات‌مدیره و جدایی احمد شهریاری نیز وجود دارد. همچنین، نام‌هایی برای جایگزینی فرشید سمیعی مطرح شده‌اند که نشان‌دهنده جدیت این موضوع است. هلدینگ خلیج‌فارس که سال گذشته مالکیت باشگاه استقلال را به دست گرفت، اکنون با دیدن نتایج و حواشی موجود، از این تصمیم ابراز پشیمانی کرده و قصد دارد برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت، تغییراتی اساسی در مدیریت باشگاه اعمال کند. علاوه بر این، برخی روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های معتبر نیز گزارش داده‌اند فشار هواداران و نتایج ضعیف باشگاه، مالک جدید استقلال را بر آن داشته تا به بازنگری در ساختار مدیریتی بپردازد و مدیرانی باتجربه‌تر و آگاه‌تر به مسائل فوتبال را به کار بگیرد. این تغییرات در واقع یک تلاش جدی از سوی مالکیت برای نجات تیم از شرایط بحرانی است و به نظر می‌رسد تنها موضوع زمان مانده تا این تغییرات به وقوع بپیوندد. همچنین هواداران استقلال به شدت انتظار دارند در نیم‌فصل با جذب بازیکنان جدید و ایجاد تغییرات مدیریتی، وضعیت باشگاه بهبود یابد. پیتسو موسیمانه، سرمربی استقلال که از شرایط فعلی تیم ناراضی است، در نشست‌های خبری به این نکته اشاره کرده که تیم نیازمند تقویت در چندین پست کلیدی است. با تغییرات احتمالی در مدیریت و نیز ورود بازیکنان جدید در نیم‌فصل، هواداران امیدوارند استقلال از بحران بی‌سابقه خارج شده و به روزهای بهتر بازگردد.

* موسیمانه به استقلال مهاجم معرفی کرد

مهرداد محمدی، وینگر آبی‌ها در دیدار برابر النصر دچار مصدومیت شدیدی شد که او را مجبور به خروج از لیست استقلال کرد. این اتفاق موجب شد استقلال یکی از بازیکنان مهم تهاجمی خود را از دست بدهد. با کنار گذاشته شدن محمدی، فشار بیشتری بر خط حمله استقلال وارد شده و تیم برای جایگزینی و تقویت این بخش باید به فکر جذب بازیکنان جدید باشد تا بتواند روند نتایج خود را بهبود بخشد. برای حل این مشکل، استقلال در تلاش است یک مهاجم اهل کنیا را به خدمت بگیرد. این بازیکن که توسط پیتسو موسیمانه به باشگاه معرفی شده، قرار است به ایران بیاید و در تمرینات تیم شرکت کند. اگر این بازیکن کنیایی بتواند تاییدیه فنی را از کادر فنی استقلال دریافت کند، بزودی قراردادش با این تیم امضا خواهد شد و امید است با حضور او مشکلات خط حمله استقلال تا حدی برطرف شود. پیش از این، استقلال تلاش کرده بود جوئل کوجو، بازیکن غنایی‌الاصل با تابعیت قرقیزستان را جذب کند. این مهاجم گزینه‌ای غیرمنتظره بود و استقلال برنامه داشت تا در روز آخر بازار نقل و انتقالات تابستانی او را به تیم اضافه کند اما در نهایت، مذاکرات با باشگاه این بازیکن به نتیجه نرسید و جذب وی منتفی شد. اکنون استقلال امیدوار است مهاجم جدید کنیایی بتواند به تیم اضافه شود و نقشی موثر در تقویت خط حمله ایفا کند. پیتسو موسیمانه نیز بارها در نشست‌های خبری به این موضوع اشاره کرده که استقلال نیاز به تقویت در خط حمله دارد و تاکید کرده تیم باید بالانس بیشتری پیدا کند. وی ابراز امیدواری کرده با جذب بازیکنان جدید، بویژه در نیم‌فصل، شرایط استقلال بهبود یابد و تیم بتواند جایگاه بهتری در جدول کسب کند. حالا قرار است این مهاجم اهل کنیا راهی ایران شود تا پس از تأییدیه نهایی، با استقلال قرارداد امضا کند. جذب این بازیکن به منزله جدایی قطعی گوستاوو بلانکو در نیم‌فصل خواهد بود.

گروه فرهنگ و هنر: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را باید یکی از مهم‌ترین رویداد‌های حوزه کودکان و نوجوانان در هنرهای نمایشی دانست؛ رویدادی که از سال 1370 در حالی کار خود را رسما آغاز کرد که 2 سال قبل‌تر از آن یعنی سال 1368 و پس از فروکش کردن جنگ تحمیلی، گروهی از کودکان و نوجوانان در همدان چند نمایش را با موضوعات مختلف از جمله جنگ و پیامدهای بمباران مناطق مسکونی روی صحنه بردند که این آثار توجه بسیاری را به خود جلب کرد و همین حرکت بنیان و شالوده برگزاری جشنواره‌ تئاتر کودک و نوجوان در سال 1370 شد. این جشنواره در دهه 70 و مشخصا تا سال 78 در استان همدان بدون وقفه و به صورت سالانه برگزار شد تا در نهایت با تغییرات مدیریتی شکل گرفته در این استان و عدم تمایل مدیران وقت به کرمان انتقال یافت  و سال 79 را در کنار ارگ بم برگزار کرد. آن طور که هنرمندان و پیشکسوتان تئاتر نقل می‌کنند، جشنواره دهم یکی از دوره‌های پربار جشنواره تئاتر کودک بود، چرا که در آن دوره، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و نشست‌های تخصصی با موضوع جایگاه قصه در تئاتر کودک و نوجوان برگزار شد. بعد از این دوره بار دیگر جشنواره به شهر دیگری رفت و دوره یازدهم در زاهدان و دوازدهم در گچساران برگزار شد. جابه‌جایی‌های متوالی تاثیر عمیقی بر افت کیفیت آثار حاضر در این رویداد گذاشت و به همین دلیل پس از برگزاری در گچساران جشنواره با وقفه 5 ساله روبه‌رو شد. 

اما با تاسیس دفتر تئاتر کودک و نوجوان و تلاش‌های جدی و مستمر اعضای این دفتر که همگی از هنرمندان مطرح و پیشکسوت تئاتر کودک و نوجوان بودند، این جشنواره دوباره احیا شد و در نخستین سال پس از وقفه در اصفهان و در دوره بعدی به زادگاهش یعنی همدان بازگشت.

صد البته در دوره‌های بعد باز هم به دلیل برخی ناهماهنگی‌ها و بروز مشکلات جدید، این جشنواره به استان‌های دیگر همچنین یزد نیز رفت اما امروز و در بیست‌ونهمین دوره برگزاری، مسؤولان استانی همدان و مرکز هنرهای نمایشی  با تمام توان در حال برگزاری باشکوه‌ترین دوره این رویداد مهم هستند؛ رویدادی که هر چه موثرتر و باشکوه‌تر برگزار شود، ثمره‌اش در سبد نسل آینده تئاتر کشور ریخته خواهد شد. 

این روزها وقتی وارد شهر همدان می‌شویم، حال و هوای این شهر با وجود پوشش تبلیغاتی محیطی، بسیار شاد و کودکانه شده است؛ رویدادی که نه‌تنها به ارتقای هنر و فرهنگ در جامعه کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز ارتباط بین نسل‌ها و انتقال ارزش‌ها به کودکان و نوجوانان است. توجه شهرداری همدان به این موضوع و فراهم‌ کردن پوشش گسترده تبلیغاتی برای بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، نشان‌دهنده اهمیت فرهنگی این جشنواره و تعهد به ارتقای سطح آگاهی عمومی است.

بنرها و پوسترهای زیبا در سطح شهر، نه‌تنها توجه مردم را جلب می‌کند، بلکه احساس تعلق و مشارکت در یک رویداد فرهنگی را نیز در جامعه تقویت می‌کند. این نوع پوشش، بویژه برای خانواده‌ها و کودکان، فرصتی است تا با هنر و فرهنگ آشنا شوند و از نزدیک با فعالیت‌های هنری ارتباط برقرار کنند، بنابراین تلاش شهرداری در ایجاد فضایی شاداب و پرانرژی برای برگزاری این جشنواره، نه‌تنها به موفقیت آن کمک می‌کند، بلکه ارزش‌های فرهنگی را نیز در دل جامعه نهادینه می‌سازد و به رشد و شکوفایی استعدادهای هنری کودکان و نوجوانان کمک می‌کند.

در این میان، برنامه‌های جانبی جشنواره نیز نقش بسزایی در جذب خانواده‌ها و کودکان دارد. کارگاه‌های آموزشی، نمایشگاه‌های هنری و نمایش‌های خیابانی از جمله اقداماتی است که به ترویج فرهنگ هنر و تئاتر کمک می‌کنند. این برنامه‌ها نه‌تنها فرصت یادگیری و تجربه را برای کودکان فراهم می‌آورد، بلکه به افزایش تعاملات اجتماعی و ارتباطات میان خانواده‌ها و هنرمندان نیز می‌انجامد. 

همچنین برگزاری این جشنواره در همدان که به‌عنوان یکی از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران شناخته می‌شود، فرصتی مناسب برای معرفی جاذبه‌های فرهنگی و گردشگری این شهر به مهمانان و هنرمندان از سراسر کشور و حتی جهان است. این تعاملات فرهنگی بویژه در زمینه تئاتر می‌تواند باعث معرفی فرهنگ غنی همدان به دیگران و به تبع آن، جذب گردشگران و علاقه‌مندان به هنر و فرهنگ آن شود.

در نهایت جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان، نه‌تنها فرصتی برای نمایش هنر و خلاقیت هنرمندان است، بلکه پل ارتباطی بین فرهنگ‌های مختلف و نسل‌های گوناگون را فراهم می‌کند. این رویداد با ایجاد فضایی مثبت و شاداب برای کودکان و خانواده‌ها، به شکوفایی استعدادها و پرورش نسل‌های آینده کمک شایانی خواهد کرد.

برگزاری بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان، به عنوان یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی کشور، امسال با محوریتی ویژه همراه است. نمایش‌هایی که به موضوع مقاومت و شرایط کودکان غزه پرداخته‌اند، نه تنها ابزاری برای سرگرمی، بلکه فرصتی برای آگاهی‌بخشی به نسل‌های آینده هستند. این رویکرد به ‌وضوح نشان‌دهنده‌ نقش تئاتر به ‌عنوان وسیله‌‌ای موثر برای بیان مشکلات اجتماعی و انسانی است.

انتخاب موضوعاتی مانند مقاومت و شرایط دشوار کودکان غزه در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان، نماد همبستگی با مردمی است که سال‌ها با چالش‌های بسیاری مواجه بوده‌اند. این نمایش‌ها، با هدف آگاهی دادن به کودکان و نوجوانان درباره‌ واقعیت‌های تلخ زندگی هم‌سن ‌و سالان خود در نقاط دیگر جهان، می‌تواند به ایجاد حس همدلی و compassion بین نسل‌های جوان کمک کند.

تئاتر به عنوان یک هنر زنده، قابلیت این را دارد که احساسات و تجربیات عمیق را منتقل کند. نمایش‌هایی که به موضوعاتی از این دست می‌پردازند، می‌توانند دیدگاه‌های جدیدی را برای کودکان باز کنند و آنها را به تفکر درباره عدالت اجتماعی و حقوق بشر وادارند.

حمید گلی، بازیگر گروه کودک و نوجوان و عمو فیتیله در گفت‌وگو با «وطن امروز» با بیان اینکه ۳ دهه است در حوزه کودک فعالیت دارم، اظهار کرد: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان را از زمانی که به جشنواره «امید» معروف بود به یاد دارم و اخبار آن را هر سال پیگیر شدم.

وی با اشاره به حضورش در بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان بیان کرد: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان تنها جشنواره جدی و اختصاصی برای کودکان و نوجوانان است که امیدواریم رو به رشد باشد.

این بازیگر گروه کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: می‌طلبد جشنواره تئاتر کودک و نوجوان نمایش‌های داخلی و بین‌المللی سطح بالایی داشته و درخور و شایسته مخاطبان باشد.

وی به اشاره به حمایت شهرداری همدان از جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، گفت: تئاتر یکی از فعالیت‌های اجتماعی سازمان‌هایی نظیر شهرداری است. 

گلی با تاکید بر اینکه متولیان این جشنواره نباید از جریان کار دور باشند و به کمک شهرداری بیایند، افزود: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شهرداری، فرمانداری و استانداری ذی‌نفعان اصلی این جریان هستند.

گلی با اشاره به اینکه جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان برگزار می‌شود  و همه مسؤولان استان کمک کنند جشنواره بخوبی و اثرگذار برگزار شود، افزود: باید جشنواره در شهرهای مختلف برگزار شود و تنها به استان همدان معطوف نشود.

وی با اشاره به اینکه امکان حضور گروه‌های نمایشی در هر استانی از کشور فراهم شود، گفت: امیدوارم امسال با حضور جدی شهرداری همدان، شاهد یک جشنواره کاملا خوب و قابل اعتنا برای سال‌های بعد باشیم.

عضو هیات داوران بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان با اشاره به اینکه جذابیت جشنواره این است که بعد از آن شاهد حضور کاملا جدی گروه‌ها در شهرهای مختلف باشیم و بتوانند اجراهایی داشته باشند و شادی و نشاط در کشور ایجاد کنند، گفت: این مهم باعث تاثیرگذاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان می‌شود و در واقع این اتفاق‌ها عاملی برای افزایش اجرای‌های جشنواره است.

محمدجواد کبودرآهنگی، دیگر هنرمند حاضر در جشنواره تئاتر کودک همدان در گفت‌وگو با «وطن امروز» پیرامون این رویداد گفت: در جشنواره امسال ۸ گروه در بخش تئاتر نوجوان از استان‌های مختلف سراسر کشور شرکت کرده‌اند.

وی با بیان اینکه بخش نوجوان طی چند سال گذشته از بخش کودک تفکیک شده است افزود: تفکیک بخش کودک، خردسال و نوجوان باعث دیده شدن هر بخش به صورت مجزا در جشنواره می‌شود.

کبودرآهنگی با تاکید بر اینکه تئاتر هنر تربیتی است و در دل اجرای نمایش آموزش نهفته است گفت: باید دغدغه‌های گروه سنی نوجوانان در تئاتر دیده و گفته شود. 

وی یادآور شد: تئاتر نوجوانان صرفا نباید شاد باشد، همین که به یک موضوع و دغدغه نوجوانان بپردازد می‌تواند برای خانواده‌ها مفید باشد.

حنیف غفاری: تبلور آنارشیسم در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موضوعی نیست که بتوان تحت تاثیر القائات رسانه‌های دموکرات و جمهوری‌خواه آن را کتمان کرد. طراحی پیچیده ساختار کالج الکترال و اختیارات  بالقوه‌ای  که نهادهای غیررسمی و رسمی در آمریکا درباره تغییر «آرای مردمی» دارند، به وضوح نشان می‌دهد چرا صاحبان قدرت در این کشور چنین ساختار پرشاخ و برگ و مبهمی را طراحی کرده‌اند. در سایه همین ساختار، آرای شهروندان آمریکایی در نقاط گوناگون این کشور با یکدیگر برابر نیست و متغیری وابسته به ایالتی است که در آن رای می‌دهند! فراتر از آن، اختصاص همه آرای الکترال یک ایالت به نامزد پیروز در آن، مصداق عینی بی‌عدالتی در روند رای‌گیری و اعلام نتایج انتخابات محسوب می‌شود. برای مثال اگر نامزد یکی از ۲ حزب سنتی آمریکا، در یک ایالت 49 درصد و دیگری 51 درصد آرا را کسب کنند، کل امتیاز الکترال آن ایالت به نامزد پیروز اختصاص می‌یابد. به عبارت بهتر، سهم آرای کسب شده از سوی نامزد شکست‌خورده رسما نادیده انگاشته می‌شود. همین فرمول محاسباتی سبب شد سال 2016 میلادی، ترامپ با وجود کسب 3 میلیون رای کمتر نسبت به هیلاری کلینتون در سراسر آمریکا، رئیس‌جمهور این کشور شود. سال 2000 میلادی این آنارشیسم ساختاری بیش از هر زمان دیگری خود را نشان داد؛ جایی که ال‌گور نامزد حزب دموکرات توانست با اختلاف آرای بسیار اندکی در ایالت فلوریدا ـ که دارای 29 رای الکترال است ـ پیروز شود اما جرج واکر بوش رقیب جمهوری‌خواه وی نسبت به این نتیجه اعتراض کرد. جب بوش برادر بوش پسر و فرماندار ایالت فلوریدا، رسما نتایج شمارش آرا را به تأسی از برادرش زیر سوال برد و بدون ارائه هیچ‌گونه سند متقنی مدعی شد برنده رقابت در فلوریدا برادرش بوده است! پس از آن نیز دادگاه عالی آمریکا که اکثرا متشکل از قضات محافظه‌کار می‌باشد، پیروزی جورج واکر بوش را تایید کرد. همان گونه که مشاهده می‌شود، فرمانداران و قضات در ساختار کالج الکترال قادر هستند حتی متقن‌ترین آرا را بر اساس اختیاراتی که به آنها واگذار شده تغییر دهند و هیچ‌کس هم حق اعتراض ندارد. هم ساختار کالج الکترال و هم کسانی که روند اجرایی انتخابات را بر اساس آن پیش می‌برند، جملگی محیط بر رای‌دهندگان هستند یعنی رای‌دهندگان آمریکایی ضعیف‌ترین و نازل‌ترین نقش را در انتخاب رئیس‌جمهور دارند. اما سوال اصلی این است: چرا ۲ حزب سنتی آمریکا (خصوصا حزب دموکرات که بیش از جمهوری‌خواهان قربانی ساختار کالج الکترال شده است)، نسبت به این ساختار نامتوازن و مبهم اعتراضی نمی‌کنند؟ پاسخ این سوال را باید در کلیدواژه‌ای تحت عنوان «گردش قدرت» جست‌وجو کرد. ۲ سده است گردش قدرت در آمریکا، میان الاغ‌ها و فیل‌ها صورت می‌گیرد و احزاب سوم، به دلایلی از جمله هزینه‌های کلان انتخاباتی و تبلیغاتی و عدم حمایت ساختار قدرت از خود، قابلیت ورود به صحنه و جذب کمک‌های مالی را ندارند. هر حزبی که در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بازنده شود، اطمینان دارد پس از 4 یا 8 سال به عرصه قدرت باز می‌گردد. لذا طغیانی علیه ساختار تضمین‌کننده حیات سیاسی خود نمی‌کند. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق آمریکا، در حالی امسال بار دیگر در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور شرکت کرده که بارها در جملات خود، ساختار انتخاباتی کشورش را متقلبانه‌ترین منظومه انتخاباتی در طول تاریخ خوانده و هنوز پس از 4 سال، شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 برابر جوبایدن را نپذیرفته است. بخش اعظمی از آنارشی انتخابی در آمریکا، معطوف به ثوابت و ساختارها و بخشی از آن متعلق به افراد است. پس از حضور ترامپ در کاح سفید، نفرت جایگزین رقابت در رقابت‌های داخلی آمریکا شد. حس رقابت انتخاباتی در این کشور کاملا از بین رفته و طرفداران ۲ نامزد کنونی یکدیگر را به مثابه دشمنان داخلی و نه رقبای سیاسی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار می‌دهند. بی‌دلیل نیست که حتی افرادی مانند جان بولتون، مشاور امنیت ملی متوحش و جنگ‌طلب اسبق آمریکا درباره وقوع منازعات داخلی مستمر در این کشور پس از امروز - پنجم نوامبر؛ زمان برگزاری انتخابات - هشدار می‌دهد. صورت مساله گویاست: طرفداران ترامپ و هریس از یک سو اعتمادی نسبت به ماهیت ساختار انتخاباتی کالج الکترال و مجریان و ناظران انتخابات ندارند و از سوی دیگر، پیروزی رقیب‌شان کابوسی نفرت‌آمیز برای هر یک از آنها محسوب می‌شود.  نه طرفداران ترامپ تحمل شکست وی در انتخابات را دارند و نه طرفداران کاملا هریس تحمل حضور 4 ساله ترامپ در کاخ سفید را دارند. به قول رکس تیلرسون، وزیر اسبق امور خارجه آمریکا، اختلافات غیرقابل مدیریت سال‌های اخیر میان ۲ حزب دموکرات و جمهوری‌خواه و تبلور لمپنیسم و پوپولیسم در بستر سیاسی - اجتماعی این کشور، پیش درآمدی بر وقوع منازعاتی فراگیر و کنترل‌ناپذیر خواهد بود؛ منازعاتی که علاوه بر سیاستمداران، ساختار سیاسی آمریکا را نیز در هم خواهد شکست.

گروه سیاسی: مسعود پزشکیان دیروز در آیین تجلیل از فعالان طرح جهش تولید به مواضع خصمانه دولت آلمان در موضوع قصاص جمشید شارمهد، واکنش نشان داد و گفت: «یکی را اعدام می‌کنیم که 10 نفر آدم کشته است. می‌گویند حقوق بشر را رعایت نکردید! شما نامردان که زنان و کودکان را می‌کشید و راه نان و آب مردم را می‌بندید، انسان هستید؟!» 

به گزارش «وطن امروز»، از روز هفتم آبان‌ماه که مرکز رسانه‌ای قوه‌قضائیه خبر داد جمشید شارمهد سرکرده گروهک تروریست تندر به جرم جنایاتی که در ایران مرتکب شده به سزای عملش رسید و اعدام شد، دولتمردان آلمان سر ناسازگاری گذاشته‌اند. درست فردای روزی که خبر اعدام شارمهد رسانه‌ای شد، اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، همچنین آنالنا بربوک، وزیر خارجه این کشور در واکنش به اعدام این تروریست، مدعی عواقب جدی(!) برای تهران شدند.

همچنین وزارت خارجه آلمان به بهانه اعدام سرکرده گروهک تروریست «تندر» که شهروند دوتابعیتی ایرانی - آلمانی بود، کاردار ایران در برلین را احضار کرد و در بیانیه‌ای ضمن اشاره به احضار کاردار ایران در برلین، اعلام کرد سفیر برلین در تهران مراتب اعتراض آلمان را به وزارت خارجه ایران ابراز کرده و به ‌منظور مشورت به برلین فراخوانده شده است. این وزارتخانه در این بیانیه افزود: سفیر آلمان در تهران، با وزیر امور خارجه ایران دیدار و «شدیدترین اعتراض» خود را درباره اعدام شارمهد ابراز کرده است.

بیانیه وزیر خارجه آلمان در بخش‌هایی به حدی تند بود که می‌توان گفت در مواضع ضدایرانی، بی‌سابقه و حتی به دور از اصول و قواعد دیپلماتیک بود، لذا همان روز سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه کشورمان به بیانیه تند آنالنا بربوک واکنش نشان داد و در صفحه ایکس خود نوشت: «هیچ تروریستی در ایران از مصونیت برخوردار نیست، حتی اگر از سوی آلمان حمایت شود؛ جمشید شارمهد، تبعه ایرانی، آشکارا و بدون شرم هدایت حمله تروریستی به یک مسجد را بر عهده داشت که منجر به شهادت 10 نفر از مردم بی‌گناه از جمله زنان و کودکان شد؛ بیش از ۲۰۰ نفر نیز مجروح شدند؛ شواهد عمومی و در دسترس برای همه است».  

عراقچی در ادامه تاکید کرد: «پاسپورت آلمانی برای هیچ‌کس، چه رسد به یک جنایتکار تروریست، مصونیت نمی‌آورد؛ آنالنا بربوک! فریبکاری و دستکاری روانی بس است؛ از حمایت از کودک‌کشان و تروریست‌ها دست بردارید و خود را پشت شعار‌های منافقانه حقوق بشری پنهان نکنید».

رئیس دستگاه دیپلماسی با بیان اینکه ما سلاح‌های شیمیایی‌ای را که آلمان در اختیار رژیم صدام قرار داد، فراموش نکرده‌ایم، نوشت: «دولت شما در نسل‌کشی جاری اسرائیل شریک جرم است؛ آلمان تامین‌کننده شماره ۲ سلاح‌های مرگبار اسرائیل در کارزار نسل‌کشی در غزه و کشتار در لبنان است؛ به اطراف نگاه کنید، حتی مردم خودتان هم ادعا‌های متکبرانه حقوق بشری شما را به سخره می‌گیرند».

* تداوم مواضع خصمانه دولت آلمان

اما این پایان ماجرا نبود و چند روز بعد آلمان اعلام کرد می‌خواهد کنسولگری‌های ایران در این کشور را تعطیل کند؛ تصمیمی که وزارت خارجه کشورمان آن را تحریمی علیه ایرانی‌هایی دانست که برخی از آنها تابعیت دوگانه دارند و شهروند آلمان به شمار می‌روند. در روزهای بعد آلمان همچنان به مواضع خصمانه خود ادامه داد و علاوه بر آنکه از شهروندانش خواست ایران را ترک کنند، از اتحادیه اروپایی نیز درخواست کرد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دهد!  

ادامه رفتارهای خصمانه و در برخی مواقع عجیب دولت آلمان، باعث شد دیروز مسعود پزشکیان به این مواضع خصمانه واکنش نشان دهد. رئیس‌جمهور گفت: امروز جنگ، جنگ اقتصادی است. جنگ بمب و موشک نیست. ما موشک داریم تا از خود دفاع کنیم نه برای اینکه به کشوری حمله کنیم. ما موشک داریم تا مانند غزه اسرائیل جرأت نکند هر وقت دلش خواست به مردم بیچاره در غزه حمله کند، به ما هم حمله کند. البته آنها بیچاره نیستند.  

پزشکیان در ادامه اظهار داشت: در طول یک سال گذشته مردم غزه با قدرت ایستادند اما با بی‌شرمی و بی‌هویتی رژیمی که دم از حقوق و قوانین بین‌الملل می‌زند، دست به خشونت علیه زنان و کودکان و نسل‌کشی‌ زده است.

وی با اشاره به رفتارهای دولت آلمان گفت: یکی را اعدام می‌کنیم که ۱۴ نفر آدم کشته است، می‌گویند حقوق بشر را رعایت نکردید. شما نامردان که زنان و کودکان را می‌کشید و راه نان و آب مردم را می‌بندید،  انسان هستید؟! رئیس‌جمهور تصریح کرد: بی‌شرمی و بی‌هویتی ویژه قومیتی است که دم از حقوق بشر و قوانین بین‌الملل می‌زند و در پس چهره‌های تمیز کراوات‌زده آنها خشونت و نسل‌کشی و جنایت و قتل خوابیده است. 

پزشکیان همچنین گفت: اصلا باورکردنی نیست. این کسی که ما اعدام کردیم، چندین نفر را کشته است. بمب‌گذاری کرده است. بعد می‌گویند شما حقوق بشر را رعایت نکردید و اعدام کردید. شما نامردها که بمب شیمیایی می‌زنید، انسان هستید؟! 

اشاره رئیس‌جمهور به موضوع بمب‌های شیمیایی، در سخنان وزیر خارجه کشورمان نیز آمده بود. عراقچی گفته بود: «ما سلاح‌های شیمیایی را که آلمان در اختیار رژیم صدام قرار داد، فراموش نکرده‌ایم». در واقع آلمان از اصلی‌ترین کشورهای غرب است که در تسلیح رژیم صدام به بمب‌های شیمیایی نقش‌آفرینی کرده بود.

در این باره مجله آلمانی اشپیگل در یکی از گزارش‌های خود درباره جزئیات تجهیز رژیم بعث به سلاح‌های شیمیایی توسط آلمان در زمان جنگ تحمیلی نوشته است: «یک عراقی به نام علی قاضی گرفتار زندان صدام می‌شود که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیر خارجه آلمان از مرگ نجات می‌یابد. پس از بازگشتش به آلمان با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق داده می‌شود. 

علی قاضی پس از بازگشت به آلمان بلافاصله با کمک یک عضو ارتش سازمان ضدجاسوسی آلمان در شهر هامبورگ شرکت صادرات و واردات تأسیس می‌کند و از طریق این شرکت از «کنسرسیوم معروف فورستای آلمان» وسایل یک کارخانه بزرگ تولید اسلحه شیمیایی را خریداری می‌کند. این کارخانه قادر بود سالانه یک میلیون و 760 هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون مبدل کند. صدور و حمل چنین کارخانه عظیمی به یک‌باره شکل نگرفت، بلکه در دفعات متعدد به واسطه ترکیه به عراق صادر می‌شد». 

اکنون آلمان با چنین پیشینه‌ای در حمایت از جنایتکاری چون صدام و تسلیح او به بمب‌های شیمیایی که منجر به شهادت هزاران نفر از مردم و رزمندگان ایرانی، همچنین شهروندان کشور عراق شد، به بهانه اعدام تروریستی چون شارمهد که بارها به جنایاتش اعتراف کرد، مواضع خصمانه‌ای علیه کشورمان در پیش گرفته است.  

اگر بخواهیم جمشید شارمهد را بشناسیم، باید اشاره کنیم که در پرونده او و گروهک تروریست «تندر» جنایت‌های بسیاری مانند بمب‌گذاری در حسینیه سیدالشهدای شیراز و قصد انفجار سد سیوند شیراز مشاهده می‌شود. در این میان بمب‌گذاری در حسینیه سیدالشهدای شیراز حادثه‌ای خون‌بار بود که باعث شد افراد بی‌گناه بسیاری در آن به شهادت برسند.  

شارمهد همان تروریستی است که اعترافات تصویری او به تهدید مردم ایران برای انجام عملیات مسلحانه و تروریستی حتی قبل از دستگیری وی نیز موجود است. در یکی از همین فیلم‌ها، شارمهد پیش از دستگیری می‌گوید: «ما خجالت نمی‌کشیم کسی را بکشیم. مگر انفجار شیراز را انکار کردیم؟! ما ترور می‌کنیم. وحشت ایجاد می‌کنیم». شارمهد پس از دستگیری، در روند قضایی رسیدگی به پرونده‌اش نیز بارها با ادله و سند به اقدامات تروریستی‌ای که انجام داده بود اعتراف کرد.

***

محمدرضا قائمی‌نیک: 1-  «زمان» نزد حکما و عرفای مسلمان، واجد ساحات مختلفی است. فی‌المثل سیدحیدر آملی، عارف سده هشتم هجری، از ۳ زمان کثیف، لطیف و الطف یاد می‌کند. با حذف ساحات مابعدالطبیعه از زمان و انحصار زمان به قلمرو سوژه انسانی، زمان منحصر به مقوله‌ای کمّی و قابل محاسبه و کنترل برای انسان شد. زمان، شرط پدیدارهای سوژه کانتی است. در اینجا دیگر نه خبری از زمان لطیف و الطف است و نه وجود، مقدم بر زمان معنایی دارد، بلکه زمان، به همراه انسان، قدیم است. به تبع این درک از زمان، تاریخ نیز منحصر به تاریخ کمّی می‌شود. از حیث آغاز، با این تحول عظیم، جهان ماقبل هبوط که زمانی غیر از زمان این‌دنیایی و غیروابسته به سوژه انسانی دارد، از ساحات وجود حذف می‌شود و هبوط، همانطور که «امیل دورکیم» جامعه‌شناس، در کتاب صور بنیادی حیات دینی و بسیاری دیگر متذکر شده است، تبدیل به فرضیه‌ای می‌شود که صرفا در «قصه‌»های ادیان الهی، مقبولیت داشت و با ظهور علوم مدرن و خرافات‌زدایی از قصه‌های ادیان، دیگر معنایی ندارد. از حیث پایان تاریخ نیز، پایان تاریخ در نگاه دینی و مابعدالطبیعه، همواره در جایی ورای تاریخ کمّی و این‌ دنیایی تعریف می‌شد که همواره باید مورد انتظار قرار می‌گرفت، در حالی‌ که با حذف ساحت مابعدالطبیعی از زمان و تاریخ، لحظه پایان تاریخ نیز، درون‌ماندگار (Immanent) در تاریخ کمّی می‌شود. در این لحظه است که ایده ترقی (The Idea Of Progress) به‌ عنوان هسته اصلی نظریات و فلسفه‌های تاریخ غرب مدرن در سده‌های ۱۸ و ۱۹ سر برمی‌آورد. ایده‌ای که با بسط منطق علوم طبیعی مدرن به قلمرو تاریخ، هم آغاز، هم میانه و هم پایان تاریخ را قابل محاسبه با سنجه‌های کمّی می‌داند. 

2-  با این‌ حال فارغ از این نتایج مابعدالطبیعه، با حذف ساحت مابعدالطبیعه از زمان و انحصار آن به زمان کمّی، تنوع و تکثر جوامع در تاریخ، لاجرم به تقدم و تاخر نسبت به پایان تاریخ متوقف می‌شود. به‌ تعبیر «فردریش هگل» حقیقت، کل و پایان است بنابراین جامع اجزای متضاد ماقبل خود است. این درک از زمان و تاریخ، لاجرم جوامع را نسبت به نقطه پایان، بر اساس شاخصه‌های کمّی می‌سنجد و ارزیابی می‌کند. جوامع توسعه‌یافته، پیشران نقطه پایان‌ تاریخ و معیار سنجه‌های توسعه‌یافتگی در تاریخند و جوامع متکثر دیگر، بر اساس آنات متغیر تاریخ کمّی و سنجه‌های قابل محاسبه، در مسیر توسعه‌یافتگی‌اند. با این معیار و ملاک، جایگاه و موقف تاریخی جوامع در حال یا در مسیر توسعه، همواره با نقطه متغیر پایان تاریخی معین می‌شود که جوامع توسعه‌یافته به آن تشخص می‌بخشند، بنابراین تعیین جایگاه در حال توسعه‌ها، «وابسته» به نقطه توسعه‌یافتگی‌ای است که خود توسعه‌یافته‌ها مشخص می‌سازند. ما در ورای تاریخ، در ساحت فراکمّی تاریخ، در ابعاد مابعدالطبیعه آن، هیچ معیار و ملاکی برای پیشرفت تاریخ نداریم و نقطه پایان تاریخ، حلول‌یافته و درون‌ماندگار در تاریخی است که توسعه‌یافته‌ها، «به‌روز»ش می‌کنند. به‌روز بودن (Up Date) نه یک صفت عارضی، بلکه قوام‌بخش همه دستاوردهای جهان مدرن غرب است؛ علم به‌روز، اقتصاد به‌روز، صنعت به‌روز، انسان به‌روز و جامعه به‌روز و البته مراد از «روز»، پایان تاریخی است که به درون تاریخ غربی، تقلیل یافته و درون‌ماندگار شده است. به این جهت، «وابستگی»، همانطور که بسیاری از نظریه‌پردازان منتقد توسعه نظیر «پل باران» متذکر شده‌اند، سویه دیگر توسعه‌یافتگی است. با حذف ساحت مابعدالطبیعه زمان و تاریخ و کل هستی و انحصار آن به ساحت این ‌دنیایی، تکثر و تنوع جوامع ناگزیر در رابطه متضاد و متضایف توسعه‌یافتگی - وابستگی قابل توضیح است. در تاریخ تک‌ساحتی و فاقد ابعاد مابعدالطبیعه، یا باید هرگونه تکثر و تنوع جوامع را منکر شد یا ناگزیر، باید این تکثر و تنوع را در رابطه توسعه‌یافتگی - وابستگی توضیح داد. این رابطه صرفا یک رابطه سیاسی نیست، بلکه ناظر به نحوه هستی و بودن جوامع مذکور است. در این تلقی از زمان و تاریخ، همانطور که دکتر «ادوارد سعید» در قالب توضیح شرق‌شناسی متذکر می‌شود، شرق، تبدیل به شرق غربی‌ها می‌شود و مادامی که از این دیدگاه به جهان بنگریم، شرق، چیزی جز شرق غربی‌ها نیست و چون، غرب، عین توسعه‌یافتگی و تحقق‌بخش پایان تاریخ است، شرق غربی‌ها، چیزی جز عقب‌ماندگی در تاریخ غربی که تاریخ جهان است، نخواهد بود. عقب‌ماندگی، صفت عارضی شرقی‌ها نیست، بلکه نحوه وجود ضرورت‌یافته آنها در تاریخ غربی است. اگر فلسفه تاریخ هگل را عین مابعدالطبیعه او بدانیم، آنگاه روشن خواهد شد به حسب ضرورت‌های تاریخی، در جنگ‌های ایران و یونان، تمدن از ایران به یونان منتقل شد و بعد هم در جهان غرب، پس از تجربه مسیحیت قرون وسطی، در دوره مدرن به اوج رسید. به حسب این ضرورت تاریخی، شرق، همواره عقب‌مانده غرب خواهد بود. تاریخ شرق، بالضروره، ذیل تاریخ غرب است. 

3-  با لحاظ ضرورت تاریخی‌ای که با جایگزینی فلسفه تاریخ به‌جای مابعدالطبیعه سنتی، تبدیل به عامل هستی‌بخش جهان معاصر شده است، راه گریزی از این ضرورت، مگر با پذیرش عدم و حذف از تاریخ بشری، وجود ندارد. امتناع از این ضرورت تاریخی، به ‌معنای پذیرفتن امتناع اندیشیدن است. ساکنان جهان سنت، «امتناع اندیشه» در جهان مدرن دارند، بلکه ممتنع‌الوجودند یا در بهترین حالت، تاریخ، مادامی که به منطق وحیانی سنت مقید بماند، در «مسیر» زوال و انحطاط است و به‌ میزانی که از این اندیشه سنتی، گسست می‌یابد، در مسیر ترقی تاریخی قرار می‌گیرد. از این حیث، پذیرفتن این ضرورت تاریخی یا اعراض از آن، به ‌معنای پذیرفتن بازی مرگ و زندگی است. استقلال از این مسیر تاریخی گریزناپذیر، معامله بر سر مخاطره‌ای است که شاید در سوی دیگر آن، حیاتی دوباره باشد و شاید، نیستی محض. این نحوه نیستی و مرگ، البته به دلیل ماهیت ضرورت تاریخی، با مفهوم «استقلال» گره می‌خورد اما در جایی که ضرورت هستی‌شناختی، در چارچوب توسعه‌یافتگی-وابستگی معنادار است، استقلال، در حقیقت «استقلال از وابستگی» و «مقاومت» در برابر آن است، بنابراین استقلال از وابستگی، به معنای خروج از تاریخ ضرورت‌یافته توسعه‌یافتگی -وابستگی است. استقلال از این تاریخ، یعنی استقلال از وابستگی، همراه با نفی ضرورت دیالکتیکی میان توسعه‌یافتگی - وابستگی است و نفی ضرورت در دیالکتیک، چون امکانی در میان نیست (یا ضرورت و امکان، هر ۲ به امکان سپرده شده‌اند)، به معنای امتناع است. 

4- با این‌ حال پذیرش مخاطره استقلال، اگرچه از منظر تاریخ توسعه‌یافتگی - وابستگی، عین مرگ و نیستی و نابودی است، شکل‌ دیگری از تاریخ و توجه مجدد به ابعاد مابعدالطبیعه زمان و تاریخ، امکان‌های متعددی را برای انسان می‌گشاید. در جهانی که زمان و تاریخ، واجد ابعاد مابعدالطبیعه است، همان‌طور که «توماس باور» متذکر شده، «فرهنگ چندمعنایی» امکان توضیح تنوع و تکثر جوامع را فارغ از الگوی وابستگی ارائه می‌دهد. در این جهان، توسعه و پیشرفت، تشدید وابستگی نیست، بلکه گسترش استقلال است. وابستگی در جهانی که طبیعت و مابعدالطبیعه در ارتباط با یکدیگر شکل می‌گیرند، عین وابستگی به مابعدالطبیعه است بنابراین پیشرفت آن، گسترش «استقلال از وابستگی به این‌دنیا» است. تعالی انسان سنتی و پیشرفت او در این مسیر، عین استقلال از دنیا و مافیها است. در این جهان، معیار و ملاک حقیقت، نه در پایان تاریخ حلول‌یافته و درون‌ماندگار در جهان که موجد وابستگی همه ابنای بشر، به‌ نقطه پایانی این‌دنیایی و مادی است، بلکه در نسبت با حقیقت مابعدالطبیعه شکل می‌گیرد که در عین حال، وسعت وجودی او در سرتاسر تاریخ باطنی است. 

5- با این مقدمات شاید بتوان دریافت استقلال و مقاومت، در جهانی که ضرورت تاریخی آن، عین وابستگی - توسعه‌یافتگی است، همراه با مخاطرات مرگ و زندگی یا هستی و نیستی خواهد بود. اگر بپذیریم موضوع فلسفه، وجود و احکام وجود است و ضرورت، امکان و امتناع از جمله این احکامند، در جهانی که ضرورت و امکان و امتناع، در ضرورت‌های تاریخی توسعه‌یافتگی - وابستگی تعریف می‌شود و هستی، به هستی این‌دنیایی فروکاسته و غایت آن، درون‌ماندگار است، توضیح مفاهیمی مانند مقاومت و استقلال، ناگزیر توضیحی فلسفی می‌طلبد. مقاومت، وجه بنیادین و هستی‌شناختی انسان‌ها و جوامعی است که مخاطره گسست از جهان توسعه‌یافتگی -وابستگی را پذیرفته‌اند و سودای تحقق تاریخی دیگر را دارند؛ تاریخی که مسیر این‌دنیای آن، گسسته از عوالم قبل و بعدش، معنادار نیست.

* خطر خشونت پساانتخاباتی

به گزارش شبکه یورونیوز، ارگان اتحادیه اروپایی، خشونت پساانتخاباتی در ایالات متحده طی روزهای پیش رو کاملا محتمل است. بر این اساس دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان نه تنها هنوز شکست ۴ سال پیش خود را نپذیرفته، بلکه این بار نیز مانند سال 2020 در شب انتخابات ریاست‌جمهوری، در حالی که هنوز روز اصلی رای‌گیری آغاز نشده و حتی نتایج آرای زودهنگام قطعی نشده است، قصد دارد اعلام پیروزی کند؛ اقدامی که می‌تواند مانند ۴ سال پیش هواداران خشمگین و مسلح او را در صورت عدم پیروزی وادار به یک شورش دیگر علیه حاکمیت سیاسی آمریکا کند. ترامپ در اظهاراتی که بوی فراخوان حامیانش برای شورش دوباره را می‌دهد، در آستانه انتخابات روز سه‌شنبه اعلام کرد ترک کاخ سفید توسط او و تحویل آن به بایدن در پی آنچه تقلب در انتخابات ۴ سال پیش خوانده، اشتباه بوده است. در واقع یورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره توسط ترامپیست‌ها نیز به تحریک مستقیم او در ظهر همان روز و به فاصله ۲ ماه پس از برگزاری انتخابات 2020 انجام شد تا مانع تایید پیروزی جو بایدن توسط قانونگذاران شوند. ترامپ روز یکشنبه در تجمع انتخاباتی در ایالت پنسیلوانیا نتایج نظرسنجی‌ها را دروغ توصیف و تاکید کرد: «در انتخابات پیروز خواهم شد».

کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه نیز گفته است هزاران ناظر را در حوزه‌های انتخاباتی مستقر می‌کند تا بر روند رای‌گیری نظارت کنند. دموکرات‌ها نگرانند این ناظران برای رای‌دهندگان مخالف دونالد ترامپ یا کارکنان حوزه‌های رای‌گیری مزاحمت ایجاد کنند. علاوه بر واشنگتن برقراری وضعیت خاص امنیتی در چندین شهر بزرگ دیگر آمریکا نیز مشهود است. مقام‌های انتخاباتی در برخی حوزه‌ها پیشاپیش خواستار حضور مسؤولان پلیس در حوزه‌ها شده‌اند و شیشه‌های ضدگلوله نیز در محل نصب شده است. در مقابل طرفداران دونالد ترامپ به ۲ بار اقدام به ترور او طی کمتر از 4 ماه اشاره می‌کنند و بر این باور هستند خطر جانی برای او وجود دارد.

* نشانه‌های جنگ داخلی

در دوران معاصر تاکنون فقط 2 بار گارد ملی و تفنگداران دریایی آمریکا در خیابان‌های پایتخت حاضر شده‌اند که یک بار در زمان ریاست‌جمهوری جرج بوش پدر و بار دوم در آخرین روزهای ریاست‌جمهوری ترامپ پس از شورش انتخاباتی ۶ ژانویه بوده است. سومین حضور نیروهای ویژه در واشنگتن طی روزهای آتی قابل پیش‌بینی است. این نیروها برای دهه‌ها نماد هژمونی نظامی آمریکا بر دیگر مناطق جهان به بهانه برقراری دموکراسی بوده‌اند و حالا نمایش قدرت داخلی‌شان نشانه افول دموکراسی در خود آمریکا و در پیش بودن جنگ داخلی است. ایالت واشنگتن که همنام پایتخت بوده اما در سوی دیگر آمریکا و در ساحل شمال غرب آن واقع شده از ابتدای هفته جاری، برخی اعضای گارد ملی را به ‌دلیل نگرانی‌ها و دریافت اطلاعاتی درباره احتمال بروز خشونت‌های مرتبط با انتخابات ریاست‌جمهوری 2024 فعال کرده است. فرماندار واشنگتن در بیانیه‌ای نوشت: «بر اساس اطلاعات خاص و کلی و نگرانی‌هایی مرتبط با بروز خشونت‌های احتمالی یا هر اقدام غیرقانونی دیگر در ارتباط با انتخابات پیش‌ رو، من این اطمینان را به شما می‌دهم که برای پاسخگویی به این شرایط کاملا آماده‌ایم». این ایالت در مرز با کانادا که انتظار می‌رود بر اساس نظرسنجی‌ها هریس بتواند به ‌آسانی در آن پیروز شود، یکی از ۲ ایالت شمال غرب آمریکاست که چند روز پیش، شاهد به آتش کشیده شدن مرموز صندوق‌های رای‌گیری بود. این اتفاق‌ها دوشنبه هفته گذشته به طور همزمان در شهر پورتلند در ایالت اورگان و ونکوور ایالت واشنگتن رخ داد. 

* ترس هریس

کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا و نامزد دموکرات‌ها از ترس حمله احتمالی حامیان ترامپ، قصد دارد شب انتخابات را در دانشگاه هواوارد واشنگتن سپری کند، نه در منزل خود. اداره پلیس واشنگتن اعلام کرد خیابان‌های منتهی به این دانشگاه بسته خواهد شد و هیچ اتومبیلی اجازه توقف ندارد و برای مناطق اطراف نیز مسیرهای انحرافی برای رفت‌وآمد در نظر گرفته می‌شود. به گزارش روزنامه وال‌استریت ژورنال، هریس حتی روز یکشنبه با شرکت زودهنگام در انتخابات، رای خود را به صورت رای پستی ارسال کرد. او در این باره به خبرنگاران گفت: «من رای خود را به ‌طور پستی ارسال کردم و رای من در حال رسیدن به کالیفرنیا (محل اقامت رسمی هریس) است». برخی تحلیلگران این اقدام هریس را نوعی محافظه‌کاری امنیتی برای پرهیز از ریسک حضور در روز سه‌شنبه در محل یک صندوق رای‌گیری ارزیابی کرده‌اند.  

* خط و نشان علیه حامیان ترامپ

آخرین اظهارات جو بایدن، رئیس‌جمهور و رقیب پیشین ترامپ و کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور و رقیب فعلی او نیز بر آتش التهابات انتخاباتی افزوده است. بایدن در اظهاراتی خشمگینانه و در حالی که دندان‌هایش را به هم می‌فشرد، در مقابل حامیان حزب دموکرات گفت: «باید هواداران ترامپ را زد!» هریس هم که بارها تاکید کرده بود دونالد ترامپ برای دموکراسی ایالات متحده خطرناک است این هفته اعلام کرد هر کس به ترامپ رای دهد، دشمن آمریکاست. 

* رکورد رأی در رقابت نفسگیر

طبق آخرین اطلاعات، بیش از ۷۸ میلیون رای‌دهنده آمریکایی در انتخابات زودهنگام شرکت کردند که این ترکیبی از رای‌دهی پستی و حضوری است. کل آرای ریخته شده تا قبل از پنجم نوامبر، تقریبا نیمی از ۱۶۰ میلیون رای ثبت شده در سال ۲۰۲۰ بوده است که بالاترین میزان مشارکت رای‌دهندگان زودهنگام در ایالات متحده در بیش از ۱۰۰ سال گذشته را به ثبت رساند. مجموع شهروندانی که این دوره برای رای دادن ثبت‌نام کرده‌اند حدود ۱۶۸ میلیون نفر هستند. بالاترین میزان مشارکت در تگزاس با 8.9 میلیون رای، فلوریدا با 8.1، کالیفرنیا با 7.6، کارولینای شمالی با 4.4 و جورجیا با ۴ میلیون رای است. اگرچه نظرسنجی‌ها حاکی از پیشتازی خفیف هریس بر ترامپ در آرای زودهنگام است اما نباید فراموش کرد فعلا 37.8 درصد دموکرات‌ها در مقابل  36.1 درصد جمهوری‌خواهان در رای‌گیری زودهنگام شرکت کرده‌اند. اشاره روز یکشنبه ترامپ به ساختگی بودن نظرسنجی‌ها بویژه نتیجه غیرمنتظره در ایالت آیوا - که نماد سنتی پیروزی یک نامزد در کل انتخابات است - به نفع هریس گویای آن است که جمهوری‌خواهان، آماری حاکی از عقب افتادن خود از رقبای دموکرات دریافت کرده‌اند. نتایج نظرسنجی آیوا، اقبال 47 درصدی هریس در مقابل 44 درصد آرای احتمالی ترامپ را نشان می‌دهد و این در ایالتی که به طور سنتی به جمهوری‌خواهان رای می‌دهد باعث نگرانی کارزار انتخاباتی ترامپ شده است. با این حال نظرسنجی‌های سراسری نشان می‌دهد ۲ طرف کاملا شانه به شانه حرکت می‌کنند و در رقابتی نفسگیر، نتیجه واقعا غیرقابل پیش‌بینی است.

***

چرا ایرانیان مقیم آمریکا ترامپ را نمی‌خواهند؟

جدیدترین نظرسنجی یک موسسه آمریکایی نشان می‌دهد اکثر ایرانیان مقیم ینگه دنیا برخلاف سلطنت‌طلبان و براندازان، خواهان روی کار آمدن دونالد ترامپ در کاخ سفید نیستند. 45 درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی اخیر موسسه پایا (PAAIA) موسوم به ائتلاف روابط عمومی ایرانیان آمریکایی گفته‌اند احتمال بیشتری دارد به کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده و نامزد دموکرات‌ها رای بدهند. در مقابل این نسبت درباره ایرانیان مقیم آمریکا که ممکن است به دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین و نامزد جمهوری‌خواهان رای دهند  41 درصد است.  جالب اینجاست که 42 درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی ترجیح می‌دهند اکثریت دموکرات به جای اکثریت جمهوری‌خواه در کنگره حضور داشته باشند و در مقابل فقط 31 درصد طرفدار برتری جمهوری‌خواهان در قوه مقننه ایالات متحده هستند.  نکته جالب دیگری که در نظرسنجی پایا به چشم می‌خورد، ۳ عامل مهم تعیین‌کننده در رای ایرانیان مقیم ینگه دنیا به یکی از ۲ حزب حاکم آمریکاست که شامل بهبود روابط ایران و آمریکا (55 درصد)، تورم و استانداردهای زندگی در آمریکا (40 درصد) و اقتصاد و مشاغل جامعه ایرانیان آمریکا (39 درصد) می‌شود. به عبارت دیگر، جامعه ایرانیان مقیم ایالات متحده در سیاسی‌ترین حالت، به دنبال بهتر شدن روابط واشنگتن با تهران هستند که دقیقا در مقابل انگیزه لابی صهیونیسم و مقامات رژیم اسرائیل است. 

علیمحمد هنرمند: دقیقا ۱۳ ماه از آغاز نسل‌کشی صهیونیست‌ها در نوار غزه می‌گذرد. آتش جنگی که در این باریکه ۳۶۰ کیلومتری روشن شده بود حالا شعله‌ورتر از گذشته در حال سوزاندن بخش بزرگ‌تری از جغرافیای غرب آسیاست. پیش‌بینی‌های متعددی درباره آینده این جنگ می‌شود و بسیاری از آنها نیز ناظر بر شکل‌گیری یک نظم منطقه‌ای جدید در فردای جنگ است. با این حال فارغ از احتمالات میدانی جنگ و انتظاری که از آینده آن می‌رود، برهه جنگ را به عنوان یک سنجه اخلاقی و هنجاری مهم می‌توان در نظر داشت. از این منظر طرح این پرسش که آیا هنجارهای جهان به قبل از آغاز نسل‌کشی غزه بازمی‌گردد یا خیر، سوال مهمی به حساب می‌آید. بسیار گفته شده است که غرب تمام سرمایه اخلاقی خود را پای حمایت از صهیونیست‌ها قمار کرده است اما کمتر کسی به چرایی چنین قماری می‌پردازد.  غرب در قرن‌های گذشته بویژه از عصر روشنگری، به موازات منزوی ساختن کلیسا و تضعیف هنجار دینی، به دنبال یک نظام هنجاری جدید رفت تا بر پایه آن ارزش‌های اخلاقی خود را برای استیلا بر جهان تعریف کند. نسبت موجود میان اخلاق مدرن و استعمار تا جایی پیش رفت که عمده اندیشمندان منادی آزادی و برابری از پروژه استعمار در جغرافیای غیراروپایی تمجید کرده و حتی آن را لازمه تمدن‌سازی نامیدند. ۲ جنگ خانمانسوز جهانی و قربانی شدن میلیون‌ها اروپایی باعث شد اعتبار نظریات اخلاقی مدرن با تردیدهای جدی مواجه شود. سال‌های پس از جنگ دوم جهانی فرصتی بود تا غرب با تولید یک ادبیات رهایی‌بخش جدید که حتی جنبه انتقادی به گذشته خود نیز داشت، یک پیوند جدید میان اخلاق غربی و استیلای غربی تعریف کند تا در دوران پسااستعمار، کشورهای پیرامونی را با خود همراستا کند. در این فضا البته این دوران آغازگر یک پروژه استعماری جدید در خاورمیانه بود که این پروژه با تاسیس رژیم جعلی اسرائیل شروع شد. اسرائیل نقطه‌ای بود که از سویی به دنبال یک استیلای تمدنی غربی بر خاورمیانه بود و از سوی دیگر خود منافی تمام شعارهای اخلاقی و رهایی‌بخش غرب به حساب می‌آمد. جهان پس از 7 اکتبر اما این دوگانگی متضاد را به عریان‌ترین شکل ممکن برای همگان به نمایش درآورد. در این فضا پیگیری اخلاقی‌ای که خود به ابزار استیلا تبدیل شده بود عملا امکان تثبیت قدرت را از غرب می‌گرفت. دولت‌های غرب بخوبی از این واقعیت آگاه هستند که استمرار حمایت‌شان از نسل‌کشی تا چه حد اعتبار اخلاقی و هنجاری‌شان را تضعیف می‌کند، اما پافشاری بر اخلاق را به‌مثابه سقوط اقتدار خویش می‌بینند.هم ساختار کالج الکترال و هم کسانی که روند اجرایی انتخابات را بر اساس آن پیش می‌برند، جملگی محیط بر رای‌دهندگان هستند یعنی رای‌دهندگان آمریکایی ضعیف‌ترین و نازل‌ترین نقش را در انتخاب رئیس‌جمهور دارند.

گروه بین‌الملل: پس از چند روز انتشار اخبار ضد و نقیض درباره بازداشت کارمند دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و تکذیبیه‌های متعدد این دفتر، سرانجام رسانه‌های عبری از بازداشت چند مظنون مرتبط با پرونده درز اطلاعات محرمانه خبر دادند. یکی از بازداشت‌شدگان عضو دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و معاون وی معرفی شده است. بنیامین نتانیاهو در واکنش به این خبر صحت آن را تکذیب و اعلام کرد هیچ‌کدام از اعضای دفتر وی در درز اطلاعات محرمانه نقش نداشته‌اند؛ ادعایی که چندان مورد قبول مخالفان وی و رسانه‌های عبری قرار نگرفته است. در نهایت نیز با اعلام دادگاه رژیم صهیونیستی مشخص شد حکم بازداشت موقت یولی یوئل الدشتاین ۳۲ ساله که سمت سخنگوی دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را بر عهده داشت تمدید شده است. وی و چند نفر دیگر از اعضای دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به جرم درز اطلاعات محرمانه و ارائه این اطلاعات به رسانه‌های خارجی بازداشت شده‌اند. در صورت اثبات این اتهامات، احتمال بازداشت طولانی‌مدت اعضای دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی وجود دارد؛ احکامی که در روزهای گذشته برای چند نفر دیگر از صهیونیست‌های شهرک‌نشین صادر شده و اتهام بسیاری از آنها همکاری امنیتی - اطلاعاتی با جمهوری اسلامی ایران معرفی شده است.  

پرونده درز اطلاعات محرمانه از دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی سپتامبر باز شد؛ زمانی که سازمان اطلاعات داخلی رژیم صهیونیستی (شین‌بت) به همراه ارتش و پلیس رژیم تحقیقات خود درباره انتشار گزارش‌هایی در نشریه بیلد آلمان و هفته‌نامه بریتانیایی (جوئیش کرونیکل) را آغاز کردند. مطالب منتشرشده در این نشریات خارجی حاوی اطلاعاتی از دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بود که محرمانه به حساب می‌آمد. این مدارک و اسناد محرمانه درباره اسرای صهیونیست تحت کنترل حماس، همچنین عملیات ارتش صهیونیستی برای دستیابی به آنها بوده است. درز این اطلاعات به نشریات خارجی منجر به افزایش انتقادات مخالفان سیاسی نتانیاهو و خانواده اسرای صهیونیست از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی شده است. اتهام افراد بازداشت‌شده نیز درز اطلاعاتی است که می‌تواند عملیات‌های رژیم صهیونیستی را به خطر بیندازد. طبق این اطلاعات درزکرده، تحلیل و اطلاعات رژیم صهیونیستی مبنی بر این بود که شهید یحیی سنوار و اسرای صهیونیست از طریق عبور از محور فیلادلفی به مصر رفته و از نوار غزه خارج شده‌اند، البته بعد از شهادت شجاعانه یحیی سنوار روی زمین و طبق گزارهای جدید مشخص شد منبع این اطلاعات نامعتبر است و چنین موضوعی صحت ندارد اما مشکل اساسی رژیم صهیونیستی در حال حاضر درز اطلاعات محرمانه و حوادث امنیتی متعدد است؛ مشکلاتی که انتقاد شدید اپوزیسیون نتانیاهو را به دنبال داشته است. یائیر لاپید، نخست‌وزیر پیشین رژیم صهیونیستی در واکنش به خبر درز اطلاعات محرمانه این احتمال را مطرح کرد که این اسناد به صورت عمدی توسط دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درز پیدا کرده است تا از آزادی احتمالی اسرای صهیونیست جلوگیری کند.

یائیر لاپید با انتشار پیامی ویدئویی در شبکه ایکس با لحنی شدید به انتقاد از نتانیاهو پرداخت و گفت: در حالی که اسرائیل در یک جنگ ماهیتی قرار دارد، چهره‌های نزدیک به او (نتانیاهو) و معاونانش سرقت و جاسوسی می‌کنند. لاپید در ادامه با انتقاد شدید از نتانیاهو اظهار کرد: اگر نتانیاهو نمی‌داند معاونان نزدیکش اسناد را به سرقت می‌برند، در داخل ارتش اسرائیل جاسوسی می‌کنند، اسناد را جعل می‌کنند، منابع اطلاعاتی را افشا می‌کنند و برای بر هم زدن توافق آزادی اسرای اسرائیلی اسنادی محرمانه را در روزنامه‌های خارجی منتشر می‌کنند، پس چه می‌داند؟

رئیس اپوزیسیون رژیم صهیونیستی همچنین گفت: نتانیاهو قبلا گفت از مشکل ازدحام در کوه مرون و حادثه رخ داده در آنجا اطلاعی نداشته و از موضوع زیردریایی‌ها مطلع نبوده و در جریان هشدارهای امنیتی پیش از هفتم اکتبر (توفان الاقصی) قرار نداشته، او حالا هم مدعی است اکنون که اسرائیل در جنگی بر سر موجودیت است، نمی‌داند چه اتفاقی در دفترش رخ می‌دهد! 

در مقابل نیز متحدان نتانیاهو خبر درز اطلاعات را توطئه ارتش صهیونیستی و شاباک با هدف سرنگونی دولت معرفی کردند. کوبی باردوگو، از چهره‌های نزدیک به نتانیاهو و تحلیلگر شبکه ۱۴ تلویزیون رژیم صهیونیستی درباره درز اسنادی از دفتر نتانیاهو و قرار دادن آن در چارچوب «تلاش برای سرنگونی کابینه» با هدایت شاباک و ارتش، جنجالی را در محافل این رژیم به پا کرد. باردوگو در اظهارات خود از انتقادهای مطرح‌شده درباره این افشای اطلاعاتی انتقاد کرد و گفت: آنها برای سرنگونی نتانیاهو به مقامات تحقیقاتی حمله می‌کنند و به اجرای گزینشی و هر چیزی متوسل می‌شوند. این اشخاص با اشاره به متهم اصلی پرونده یعنی یولی یوئل الدشتاین وی را کارمند سابق ایتامار بن گویر، وزیر امنیت قومی رژیم صهیونیستی که بر شاباک و پلیس رژیم اشغالگر تسلط دارد معرفی کردند. نکته جالب این ادعا این است که بن گویر متحد نتانیاهو به حساب می‎‌آید و از اعضای افراطی کابینه رژیم صهیونیستی است که نتانیاهو با ائتلاف با وی و اسموتریچ توانست پس از برگزاری چند دور انتخابات پس از مدت‌ها به قدرت بازگردد.  

رسوایی‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در هفته‌های گذشته تنها به درز اطلاعات از دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی محدود نمی‌شود. اخیرا آریک هریس باربینگ، مسؤول سابق سازمان امنیت داخلی رژیم اسرائیل (شاباک) در یادداشتی که در رسانه ماکو، پایگاه اطلاع‌رسانی شبکه 12 تلویزیون رژیم صهیونیستی منتشر شده است اعترافاتی کرد که تاکنون سابقه نداشته است. وی مدعی شد اسرائیل تاکنون با این حجم و تعداد از افرادی که در حال جاسوسی و ارتکاب جرائم خطرناک علیه امنیت آن باشند، مواجه نشده است. وی با اشاره به تعداد بالای متهمان امنیتی که در ماه‌های گذشته بازداشت شده‌اند، گفت: باید فرض را بر این بگیریم افرادی که ما تاکنون آنها را در این رابطه کشف نکرده‌ایم بسیار بیشتر از کسانی هستند که دستگیر شده‌اند. وی با اشاره به عوامل استشهادی عملیات‌های اخیر که اوراق هویتی رژیم صهیونیستی را در اختیار داشته‌اند، گفت: تجربه ثابت کرده عواملی که اوراق هویتی اسرائیلی حمل می‌کنند خطرناک‌تر و ویرانگرتر از بقیه هستند، زیرا قادرند با آزادی عمل در نقاط مختلف اسرائیل حضور یابند، از پست‌های ایست و بازرسی بگذرند یا از طریق شکاف‌‌هایی که در دیوار حایل ایجاد شده عبور کنند. او معتقد است این یک چالش بشدت خطرناک برای نیروهای امنیتی است که آنها را وا می‌دارد ابزارها و روش‌های مقابله با این پدیده را با این شرایط سازگار کنند. وی همچنین با اشاره به صهیونیست‌های بازداشت‌شده به اتهام جاسوسی و خرابکاری برای ایران طی چند هفته گذشته اعتراف کرد جمهوری اسلامی نه تنها در فعالیت‌های تحریک‌آمیز و الهام‌بخش در شبکه‌های اجتماعی حضور پررنگی دارد، بلکه تهران مسؤول اصلی پدیده بسیار ناراحت‌کننده‌ای است که وسعت و گستردگی آن برای اسرائیل بی‌سابقه محسوب می‌شود. به شکلی که چند هفته پیش شاهد بودیم نهادهای امنیتی اسرائیل شماری از اتباع اسرائیل چه یهودی و چه عرب را دستگیر کردند که در تلاش بودند با دستور ایران دست به اقداماتی در داخل اسرائیل بزنند.  

به گفته وی، این افراد برای جمع آوری اطلاعات از تاسیسات راهبردی، فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی ارتش اسرائیل، افسران عالی‌رتبه، شخصیت‌های سیاسی و مسؤولان صنایع نظامی و اساتید دانشگاه به کار گمارده می‌شوند. ایران عملیات اطلاعاتی وسیعی را علیه اسرائیل انجام می‌دهد، هدف این کشور دسترسی به بیشترین میزان ممکن از اطلاعات درباره تاسیسات است و به دنبال دسترسی به اطلاعات روزمره شخصیت‌های سیاسی و به طور ویژه آنهایی بوده است که با نهادهای امنیتی اسرائیل همکاری می‌کنند، همچنین روند شناسایی اماکن حساس را هم بهبود بخشیده است تا به شکل دقیق‌تری موشک‌ها، هواپیماهای بدون سرنشین و بقیه جنگ‌افزارهای خود را روانه آنها کند. این مسؤول سابق شاباک در ادامه می‌نویسد: هرگز نباید توانمندی‌ها و انگیزه‌های سرویس‌های اطلاعاتی ایران را برای فعالیت در عمق اسرائیل دست‌کم گرفت. آریک هریس باربینگ در بخش دیگری از این یادداشت تاکید می‌کند: شماری از افرادی که پیشنهاد ماموران ناشناس ایرانی را قبول کرده‌اند، بخوبی می‌دانستند برای چه طرفی کار می‌کنند. این یک پدیده بسیار خطرناک محسوب می‌شود و اسرائیل تاکنون با این حجم از جاسوسی و اقدام خرابکارانه مواجه نشده است.

***

* خطر خشونت پساانتخاباتی

به گزارش شبکه یورونیوز، ارگان اتحادیه اروپایی، خشونت پساانتخاباتی در ایالات متحده طی روزهای پیش رو کاملا محتمل است. بر این اساس دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان نه تنها هنوز شکست ۴ سال پیش خود را نپذیرفته، بلکه این بار نیز مانند سال 2020 در شب انتخابات ریاست‌جمهوری، در حالی که هنوز روز اصلی رای‌گیری آغاز نشده و حتی نتایج آرای زودهنگام قطعی نشده است، قصد دارد اعلام پیروزی کند؛ اقدامی که می‌تواند مانند ۴ سال پیش هواداران خشمگین و مسلح او را در صورت عدم پیروزی وادار به یک شورش دیگر علیه حاکمیت سیاسی آمریکا کند. ترامپ در اظهاراتی که بوی فراخوان حامیانش برای شورش دوباره را می‌دهد، در آستانه انتخابات روز سه‌شنبه اعلام کرد ترک کاخ سفید توسط او و تحویل آن به بایدن در پی آنچه تقلب در انتخابات ۴ سال پیش خوانده، اشتباه بوده است. در واقع یورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره توسط ترامپیست‌ها نیز به تحریک مستقیم او در ظهر همان روز و به فاصله ۲ ماه پس از برگزاری انتخابات 2020 انجام شد تا مانع تایید پیروزی جو بایدن توسط قانونگذاران شوند. ترامپ روز یکشنبه در تجمع انتخاباتی در ایالت پنسیلوانیا نتایج نظرسنجی‌ها را دروغ توصیف و تاکید کرد: «در انتخابات پیروز خواهم شد».

کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه نیز گفته است هزاران ناظر را در حوزه‌های انتخاباتی مستقر می‌کند تا بر روند رای‌گیری نظارت کنند. دموکرات‌ها نگرانند این ناظران برای رای‌دهندگان مخالف دونالد ترامپ یا کارکنان حوزه‌های رای‌گیری مزاحمت ایجاد کنند. علاوه بر واشنگتن برقراری وضعیت خاص امنیتی در چندین شهر بزرگ دیگر آمریکا نیز مشهود است. مقام‌های انتخاباتی در برخی حوزه‌ها پیشاپیش خواستار حضور مسؤولان پلیس در حوزه‌ها شده‌اند و شیشه‌های ضدگلوله نیز در محل نصب شده است. در مقابل طرفداران دونالد ترامپ به ۲ بار اقدام به ترور او طی کمتر از 4 ماه اشاره می‌کنند و بر این باور هستند خطر جانی برای او وجود دارد.

* نشانه‌های جنگ داخلی

در دوران معاصر تاکنون فقط 2 بار گارد ملی و تفنگداران دریایی آمریکا در خیابان‌های پایتخت حاضر شده‌اند که یک بار در زمان ریاست‌جمهوری جرج بوش پدر و بار دوم در آخرین روزهای ریاست‌جمهوری ترامپ پس از شورش انتخاباتی ۶ ژانویه بوده است. سومین حضور نیروهای ویژه در واشنگتن طی روزهای آتی قابل پیش‌بینی است. این نیروها برای دهه‌ها نماد هژمونی نظامی آمریکا بر دیگر مناطق جهان به بهانه برقراری دموکراسی بوده‌اند و حالا نمایش قدرت داخلی‌شان نشانه افول دموکراسی در خود آمریکا و در پیش بودن جنگ داخلی است. ایالت واشنگتن که همنام پایتخت بوده اما در سوی دیگر آمریکا و در ساحل شمال غرب آن واقع شده از ابتدای هفته جاری، برخی اعضای گارد ملی را به ‌دلیل نگرانی‌ها و دریافت اطلاعاتی درباره احتمال بروز خشونت‌های مرتبط با انتخابات ریاست‌جمهوری 2024 فعال کرده است. فرماندار واشنگتن در بیانیه‌ای نوشت: «بر اساس اطلاعات خاص و کلی و نگرانی‌هایی مرتبط با بروز خشونت‌های احتمالی یا هر اقدام غیرقانونی دیگر در ارتباط با انتخابات پیش‌ رو، من این اطمینان را به شما می‌دهم که برای پاسخگویی به این شرایط کاملا آماده‌ایم». این ایالت در مرز با کانادا که انتظار می‌رود بر اساس نظرسنجی‌ها هریس بتواند به ‌آسانی در آن پیروز شود، یکی از ۲ ایالت شمال غرب آمریکاست که چند روز پیش، شاهد به آتش کشیده شدن مرموز صندوق‌های رای‌گیری بود. این اتفاق‌ها دوشنبه هفته گذشته به طور همزمان در شهر پورتلند در ایالت اورگان و ونکوور ایالت واشنگتن رخ داد. 

* ترس هریس

کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا و نامزد دموکرات‌ها از ترس حمله احتمالی حامیان ترامپ، قصد دارد شب انتخابات را در دانشگاه هواوارد واشنگتن سپری کند، نه در منزل خود. اداره پلیس واشنگتن اعلام کرد خیابان‌های منتهی به این دانشگاه بسته خواهد شد و هیچ اتومبیلی اجازه توقف ندارد و برای مناطق اطراف نیز مسیرهای انحرافی برای رفت‌وآمد در نظر گرفته می‌شود. به گزارش روزنامه وال‌استریت ژورنال، هریس حتی روز یکشنبه با شرکت زودهنگام در انتخابات، رای خود را به صورت رای پستی ارسال کرد. او در این باره به خبرنگاران گفت: «من رای خود را به ‌طور پستی ارسال کردم و رای من در حال رسیدن به کالیفرنیا (محل اقامت رسمی هریس) است». برخی تحلیلگران این اقدام هریس را نوعی محافظه‌کاری امنیتی برای پرهیز از ریسک حضور در روز سه‌شنبه در محل یک صندوق رای‌گیری ارزیابی کرده‌اند.  

* خط و نشان علیه حامیان ترامپ

آخرین اظهارات جو بایدن، رئیس‌جمهور و رقیب پیشین ترامپ و کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور و رقیب فعلی او نیز بر آتش التهابات انتخاباتی افزوده است. بایدن در اظهاراتی خشمگینانه و در حالی که دندان‌هایش را به هم می‌فشرد، در مقابل حامیان حزب دموکرات گفت: «باید هواداران ترامپ را زد!» هریس هم که بارها تاکید کرده بود دونالد ترامپ برای دموکراسی ایالات متحده خطرناک است این هفته اعلام کرد هر کس به ترامپ رای دهد، دشمن آمریکاست. 

* رکورد رأی در رقابت نفسگیر

طبق آخرین اطلاعات، بیش از ۷۸ میلیون رای‌دهنده آمریکایی در انتخابات زودهنگام شرکت کردند که این ترکیبی از رای‌دهی پستی و حضوری است. کل آرای ریخته شده تا قبل از پنجم نوامبر، تقریبا نیمی از ۱۶۰ میلیون رای ثبت شده در سال ۲۰۲۰ بوده است که بالاترین میزان مشارکت رای‌دهندگان زودهنگام در ایالات متحده در بیش از ۱۰۰ سال گذشته را به ثبت رساند. مجموع شهروندانی که این دوره برای رای دادن ثبت‌نام کرده‌اند حدود ۱۶۸ میلیون نفر هستند. بالاترین میزان مشارکت در تگزاس با 8.9 میلیون رای، فلوریدا با 8.1، کالیفرنیا با 7.6، کارولینای شمالی با 4.4 و جورجیا با ۴ میلیون رای است. اگرچه نظرسنجی‌ها حاکی از پیشتازی خفیف هریس بر ترامپ در آرای زودهنگام است اما نباید فراموش کرد فعلا 37.8 درصد دموکرات‌ها در مقابل  36.1 درصد جمهوری‌خواهان در رای‌گیری زودهنگام شرکت کرده‌اند. اشاره روز یکشنبه ترامپ به ساختگی بودن نظرسنجی‌ها بویژه نتیجه غیرمنتظره در ایالت آیوا - که نماد سنتی پیروزی یک نامزد در کل انتخابات است - به نفع هریس گویای آن است که جمهوری‌خواهان، آماری حاکی از عقب افتادن خود از رقبای دموکرات دریافت کرده‌اند. نتایج نظرسنجی آیوا، اقبال 47 درصدی هریس در مقابل 44 درصد آرای احتمالی ترامپ را نشان می‌دهد و این در ایالتی که به طور سنتی به جمهوری‌خواهان رای می‌دهد باعث نگرانی کارزار انتخاباتی ترامپ شده است. با این حال نظرسنجی‌های سراسری نشان می‌دهد ۲ طرف کاملا شانه به شانه حرکت می‌کنند و در رقابتی نفسگیر، نتیجه واقعا غیرقابل پیش‌بینی است.

***

چرا ایرانیان مقیم آمریکا ترامپ را نمی‌خواهند؟

جدیدترین نظرسنجی یک موسسه آمریکایی نشان می‌دهد اکثر ایرانیان مقیم ینگه دنیا برخلاف سلطنت‌طلبان و براندازان، خواهان روی کار آمدن دونالد ترامپ در کاخ سفید نیستند. 45 درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی اخیر موسسه پایا (PAAIA) موسوم به ائتلاف روابط عمومی ایرانیان آمریکایی گفته‌اند احتمال بیشتری دارد به کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده و نامزد دموکرات‌ها رای بدهند. در مقابل این نسبت درباره ایرانیان مقیم آمریکا که ممکن است به دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین و نامزد جمهوری‌خواهان رای دهند  41 درصد است.  جالب اینجاست که 42 درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی ترجیح می‌دهند اکثریت دموکرات به جای اکثریت جمهوری‌خواه در کنگره حضور داشته باشند و در مقابل فقط 31 درصد طرفدار برتری جمهوری‌خواهان در قوه مقننه ایالات متحده هستند.  نکته جالب دیگری که در نظرسنجی پایا به چشم می‌خورد، ۳ عامل مهم تعیین‌کننده در رای ایرانیان مقیم ینگه دنیا به یکی از ۲ حزب حاکم آمریکاست که شامل بهبود روابط ایران و آمریکا (55 درصد)، تورم و استانداردهای زندگی در آمریکا (40 درصد) و اقتصاد و مشاغل جامعه ایرانیان آمریکا (39 درصد) می‌شود. به عبارت دیگر، جامعه ایرانیان مقیم ایالات متحده در سیاسی‌ترین حالت، به دنبال بهتر شدن روابط واشنگتن با تهران هستند که دقیقا در مقابل انگیزه لابی صهیونیسم و مقامات رژیم اسرائیل است. 

گروه اقتصادی: محدودیت‌های گاز برای صنعت سیمان امسال از نیمه مهرماه اعمال شده که نشان می‌دهد زودتر از سال‌های قبل سهمیه‌بندی گاز آغاز شده است. به گزارش «وطن امروز»، این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که کشورمان از لحاظ منابع به دلیل داشتن ۲۶ تریلیون متر مکعب گاز طبیعی، رتبه دوم منابع گاز در دنیا را در اختیار دارد و از نظر تولید بعد از آمریکا و روسیه در جایگاه سوم قرار گرفته ‌است.

ناترازی گاز در کشورمان ۲ دلیل موثر و عمده دارد؛ عدم سرمایه‌گذاری در این حوزه و توسعه‌نیافتگی میادین گازی در کشور، همچنین مصرف بالا،  ۲ عامل مهم ناترازی گاز در کشور هستند. بیش از ۲۳۰ میلیارد متر مکعب گاز تولید می‌شود که تنها ۵ درصد آن به صادرات می‌رسد. مصرف کشور معادل مصرف ۲۵ کشور اروپایی و برابر با کل مصرف چین است.

این عوامل باعث شده نه‌تنها ایران از ارزآوری‌های گازی محروم بماند، بلکه زور گاز به مصرف داخلی هم نرسد. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی اعلام کرده ‌است ناترازی گاز در سال حدود ۱۲4 میلیون متر مکعب در روز بوده‌ و برآوردها حاکی از آن است که با توجه به رشد مصرف و کاهش تولید، این عدد در سال‌های آینده حتی بزرگ‌تر و درشت‌تر خواهد شد.

بخشی از تبعات کم و کسری گازی در کشور خود را در نارضایتی‌های مردم و جامعه نشان می‌دهد و بخشی دیگر در اقتصاد که باز هم به نارضایتی‌ها اضافه می‌کند، چرا که دولت در زمستان برای اینکه شعله بخاری مردم را کم نکند، فتیله صنایع بویژه پتروشیمی‌ها را پایین می‌کشد که این خود منجر به کاهش تولید و در نهایت کاهش درآمدها می‌شود.

طبق برآوردهای سال‌های اخیر، مصرف گاز ایران بدون محاسبه میزان هدررفت به ۲۳۰ میلیارد متر مکعب رسیده ‌است، البته روند افزایشی مصرف گاز به واسطه عملیاتی شدن خطوط جدید تولید و صنایع انرژی‌بر ادامه داشته است، از این رو پیش‌بینی  می‌شود مصرف گاز همچنان بیشتر از سال‌های گذشته ادامه داشته باشد. 

علیرضا دهقان‌ناصرآبادی، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «وطن امروز» گفت: ناترازی انرژی اهمیت زیادی در اقتصاد انرژی دارد. در حال حاضر میزان تولید با مصرف در ایران همخوانی ندارد. درواقع ناترازی از آنجا نشأت می‌گیرد که میزان مصرف بیشتر از تولید است. از طرف دیگر ضعف سرمایه‌گذاری در بخش بالادستی صنعت گاز عقب‌ماندگی تولید از مصرف را تشدید کرده است. همچنین در بخش مدیریت مصرف نیز اتفاق خاصی نیفتاده است. به همین دلیل احتمال اینکه امسال ناترازی بیشتر از گذشته باشد وجود دارد، مگر اینکه سیاست مدیریت مصرف به صورت جدی از سوی مردم دنبال شود.

وی افزود: اگر قانون هدفمندی یارانه‌ها به درستی اجرا می‌شد امروز دیگر مشکل ناترازی انرژی نداشتیم. به همین دلیل پیش‌بینی می‌شود تا زمانی که تولید بهبود پیدا نکند ناترازی همچنان وجود داشته باشد یا حتی بیشتر نیز شود، بنابراین در سال جاری نیز باید از همین الان مدیریت مصرف داشته باشیم تا بعد بر اساس سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته افزایش تولید داشته باشیم.

دهقان‌ناصرآبادی با تاکید بر اینکه کمبود منابع اعتبار و اثر تحریم‌ها باعث شد متناسب با مصرف، افزایش تولید داشته باشیم، تصریح کرد: در شرایط کنونی برای تامین برخی تجهیزات صنعت نفت و گاز مشکلاتی داریم. همچنین در میدان عسلویه افت فشار گازی به وجود آمده روی کاهش تولید اثر داشته است. میادین نفت و گاز در طول استفاده با استهلاک مواجه می‌شوند و همین موضوع منجر به افت فشار گاز می‌شود. سال گذشته تولید گاز با کسر فلر و سوخت پالایشگاه‌ها روزانه حدود ۷۳۰ میلیون مترمکعب بود. از این رقم، ۶۸۵ میلیون متر مکعب در روز گازرسانی شده که ۴۷ درصد آن برای مصرف خانگی و تجاری بوده ‌است. این میزان مصرف در روزهای سرد بیشتر می‌شود و تقاضا از عرضه پیشی می‌گیرد. حال میزان تولید ثابت مانده اما مصرف به واسطه افزایش فعالیت صنایع بیشتر شده ‌است. به همین دلیل سرمای زمستان فاصله‌ای جدی را بین عرضه و تقاضا ایجاد می‌کند.

عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: دولت‌ها برای عبور از دوره ناترازی گاز، در روزهای سرد سال  گاز صنایع و پتروشیمی‌ها را سهمیه‌بندی می‌کنند تا گاز به مردم برسد اما این روند نمی‌تواند ادامه پیدا کند. پیش‌بینی‌ها حکایت از آن دارد که در آینده نه‌چندان دور در صورتی که افزایش تولید اتفاق نیفتد با وجود سهمیه‌بندی باز هم ناترازی وجود خواهد داشت.

در حال حاضر گازرسانی در ایران با خطوط ۳۹ هزار کیلومتری انجام می‌شود که ۹۸ درصد جمعیت شهری و ۸۶ درصد جمعیت روستایی کشور را تحت پوشش قرار می‌دهد. امروز ۷۵ درصد گاز این جمعیت و بخش تجاری و صنعتی کشور از میدان گازی پارس جنوبی تامین می‌شود که نوسازی و به‌روزرسانی تجهیزات این تامین‌کننده اصلی کشور سال‌هاست از موعد مقرر گذشته که این مساله منجر به افت فشار شده است و پیش‌بینی‌ها حکایت از این دارد که اگر از همین الان سرمایه‌گذاری در این بخش افزایش نیابد، سال ۱۴۲۰ با افت فشار مخازن پارس جنوبی و افزایش مصرف، ناترازی حدود ۱۰۰۰ میلیون مترمکعبی در روز ایجاد خواهد شد. 

حال اگر دولت قصد داشته باشد گازرسانی به مناطق روستایی را توسعه دهد موضوع ناترازی جدی‌تر خواهد شد. از طرف دیگر در گزارش صندوق توسعه ملی از روند تند ناترازی گاز با کاهش تولید منعکس شده است به طوری که با ادامه روند موجود در تولید و مصرف، از سال آینده روند عرضه گاز نزولی می‌شود. 

* رفع ناترازی گاز با جذب سرمایه‌گذارانی از آسیا

محمدطلا مظلومی، نماینده مردم بهبهان، تشان، منصوریه، زیدون و آغاجاری در مجلس شورای اسلامی ایران در گفت‌و‌گو با «وطن امروز» گفت: وزرای مربوط به حوزه انرژی در دولت چهاردهم به کمیسیون انرژی دعوت شده‌ و برنامه‌های خود را ارائه کرده‌اند اما برای سال جاری برنامه خاصی اتفاق نیفتاده است. به همین دلیل در حال حاضر مردم باید در زمینه مدیریت مصرف انرژی همکاری داشته باشند.

مظلومی افزود: در بودجه باید منابع لازم برای ایجاد میادین جدید و اکتشافات نفت و گاز را پیش‌بینی کنیم تا بتوانیم در بخش تولید موفق شویم؛ در چند سال اخیر عددهایی مانند نیاز به سرمایه‌گذاری 100 میلیارد دلاری در بخش نفت و گاز مطرح شده است. به طور قطع ابتدا باید برآورد واقعی از وضعیت انرژی و همچنین سرمایه‌گذاری مورد نیاز انرژی کشور داشته باشیم، سپس زمینه سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی فراهم شود.

عضو کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: پیشنهاداتی در بودجه 1404 برای سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی وجود دارد که بیشتر به صورت کلیات است به همین دلیل در جلسه‌ای که هفته آینده با کمیسیون تلفیق برگزار خواهد شد جزئیات سیاست‌های دولت برای سال آینده در حوزه انرژی تعیین‌تکلیف خواهد شد و بر مبنای آن باید از ظرفیت‌های بخش خصوصی استفاده کرد. از طرف دیگر باید از ظرفیت سازمان‌هایی مانند شانگهای و بریکس برای سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی استفاده کنیم تا یک راهبرد برد - برد برای رفع ناترازی انرژی تعیین شود، به طوری که در کنار تامین نیاز داخل، نیاز انرژی سایر کشورهای عضو این سازمان‌ها از طریق ایران برطرف شود.

مظلومی درباره رفع مشکل ناترازی گاز در زمستان 1403 تاکید کرد: در حال حاضر اولویت دولت تامین انرژی برای بخش خانگی است اما از آنجا که توافقاتی با روسیه برای همکاری در بخش انرژی وجود دارد، به همین دلیل در زمستان موضوع سوآپ گازی اجرا خواهد شد.

گزارش‌های اتاق بازرگانی ایران حاکی است سهم صنعت پتروشیمی در سال گذشته از مصرف گاز طبیعی به حدود ۷۲ میلیون مترمکعب در روز رسیده و عدم‌النفع دولت ناشی از فروش گاز طبیعی به بخش خانگی و تجاری به جای تامین گاز طبیعی خوراک صنعت پتروشیمی بر اساس شواهد موجود بین ۴۱۰ تا ۵۷۴ میلیون دلار بوده است.

طبق بررسی‌های گزارش اتاق ایران، با اعمال محدودیت‌ها در عرضه خوراک و در این شرایط حدود ۱۷۲ تا ۲۴۱ میلیون دلار از سود پتروشیمی‌ها یا ارزش افزوده کشور تلف می‌شود.

اوپک اعلام کرده‌ سرمایه‌گذاری سالانه در پروژه‌های نفت و گاز در سراسر جهان باید تا سال ۲۰۳۰ به ۷۳۸ میلیارد دلار برسد تا بتوان ضمن تامین تقاضای جهانی هیدروکربن‌ها، از بحران عرضه انرژی جلوگیری کرد.

طبق اعلام اوپک، سرمایه‌گذاری سالانه در پروژه‌های نفت و گاز در سراسر جهان باید تا سال ۲۰۳۰ به ۷۳۸ میلیارد دلار برسد تا بتوان ضمن تامین تقاضای جهانی، از بحران عرضه انرژی جلوگیری کرد، بنابراین در ایران نیز باید اقداماتی برای سرمایه‌گذاری و توسعه میادین گازی انجام شود. در ۳ سال گذشته حدود ۶۸ هزار میلیارد تومان در بخش نفت و گاز سرمایه‌گذاری شده است اما  برای جبران بخشی از ناترازی باید ۱۵ میدان جدید گازی راه‌اندازی شود که در این میادین جدید روزانه ۱۲۰ میلیون مترمکعب گاز تولید خواهد شد. به طور قطع دستیابی به این هدف تنها با تامین اعتبارات ممکن است.

******

«وطن امروز» دلایل کاهش تعرفه واردات تلفن همراه را بررسی کرد

یکی از اقدامات دولت چهاردهم که این روزها به عنوان دستاورد توسط برخی رسانه‌ها و دولتمردان مطرح می‌شود، آزادسازی واردات آیفون‌های جدید و کاهش سود بازرگانی این برند از تلفن‌های همراه است.

در روزهای اخیر علی احمدنیا، مسؤول اطلاع‌رسانی دولت با اشاره به آزادسازی و کاهش تعرفه واردات آیفون گفت: تعرفه ۹۶ درصدی واردات آیفون که مربوط به مصوبات قبلی بود، اصلاح و مشخص شد دولت چهاردهم بنا ندارد دست در جیب مردم کند. با مصوبه جدید دولت، واردات با ۱۵ و ۳۰ درصد برای تجاری و مسافری انجام می‌پذیرد. وی خاطرنشان کرد: از دیدگاه دولت چهاردهم در تمام امور، مردم حق دارند به تکنولوژی روز با قیمت مناسب دسترسی داشته باشند.