تصمیم‌گیری نهایی درباره سرمربی جدید تیم ملی والیبال در نشست کمیته فنی جدید گرفته خواهد شد. چهارمین نشست شورای مشورتی که جایگزین کمیته فنی شده است، روز یکشنبه دهم دی با حضور کارشناسان، خبرگان، نخبگان و پیشکسوتان والیبال ایران به ریاست وحید مرادی، سرپرست فدراسیون والیبال برگزار ‌شد تا 4 گزینه نهایی هدایت تیم ملی والیبال مردان ایران مورد ارزیابی و بررسی دقیق قرار گیرند. سیدمیلاد تقوی، مشاور امور اجرایی، فریبا محمدیان نایب‌رئیس بانوان، محسن ترابی سرپرست دبیری، مهدی احمدی‌آذر مشاور و مدیر حوزه ریاست، ناصر میرفخرایی، سعید درخشنده، منوچهر پورحسن، جمشید حمیدی، علی موذن، محمود افشاردوست، جهانگیر سیدعباسی، علی پورعروجی، ابراهیم وطن‌پرست، امیرحسین منظمی، امیر حسینی، علیرضا نادی، آرش صادقیانی، غلامرضا مومنی‌مقدم، عیسی سنگدوینی، امیر طلوع‌کیان، فرهاد نظری‌افشار، علیرضا طلوع‌کیان، علی فتاحی، پدیده بلوری‌زاده و مسعود آرمات به صورت حضوری و محمدرضا تندروان، احسن‌الله شیرکوند و ایرج مظفری نیز به صورت آنلاین در این نشست حضور داشتند. همچنین علی شاکری، محمد محمدکاظم، مصطفی کارخانه، عادل غلامی، پیمان اکبری، رحمان محمدی‌راد، سعید رضایی و ابراهیم وادی به صورت حضوری، جواد مهرگان و مهدی بازارگرد به صورت آنلاین به این نشست دعوت شده بودند. سرپرست فدراسیون والیبال در ابتدای این نشست، جمع‌بندی مذاکرات خود با سعید معروف، ویتال هاینن، آنجلو لورنزتی و روبرتو پیاتزا را ارائه کرد. مرادی ضمن خیرمقدم به حاضران جلسه گفت: در جلسات قبلی که تحت عنوان کمیته فنی تشکیل شد، برخی حاضران حضور داشتند اما ایرج مظفری، مسعود آرمات و برخی دوستان برای اولین‌بار در این جلسه شرکت می‌کنند. اعتقادم این است که این شورا تحت عنوان شورای مشورتی حفظ شود و از نظرات این پیشکسوتان بهره ببریم اما کمیته فنی را باید چابک‌تر و با حضور حدودا 12 نفر از اعضای شورای مشورتی که به هیچ‌وجه شائبه منفعت برای‌شان وجود نداشته باشد، تشکیل دهیم. وی با بیان اینکه تصمیم نهایی درباره انتخاب سرمربی در کمیته فنی 12 نفره گرفته خواهد شد، تصریح کرد: تصمیمات کمیته فنی باید جاری باشد. سوابق این مربیان برای همه حاضران ارسال شده است؛ همگی این افراد را می‌شناسید و با اتکا به دانش خود و شرایط تیم ملی و قابلیت‌های مربی نظر خود را بیان کنید و استدلال فنی داشته باشید. امیدوارم با صحبت‌ها در این جلسه به جمع‌بندی خوبی در تصمیم‌سازی برسیم. از میان کاندیداهای مطرح شده این 4 گزینه آماده همکاری هستند و با فرد منتخب باید یک قرارداد تا بعد از پایان المپیک 2024 و ۲ قرارداد ۲ ساله تا المپیک 2028 ببندیم تا بتواند تیم ملی را به جایگاهی که مدنظر است، برساند. مرادی در ادامه ضمن اشاره به سوابق و رزومه‌های 4 گزینه اصلی و بیان نقاط ضعف و قوت و برنامه‌های آنها در یک چارچوب کلی، به ارائه گزارشی دقیق درباره مذاکرات انجام شده با گزینه‌های مد نظر فدراسیون والیبال پرداخت و سپس شرکت‌کنندگان در این نشست دیدگاه‌های خود را درباره 4 گزینه مطرح کردند. گفتنی است پس از این جلسه ۳ ساعته اعضا ضمن اظهار نظر صریح خود درباره گزینه‌های مد نظر، اولویت‌های خود را به صورت کتبی و محرمانه به سرپرست فدراسیون ارائه کردند و اسامی منتخب پیشنهادی خود را برای تشکیل کمیته فنی اعلام کردند تا روز سه‌شنبه، کمیته فنی درباره گزینه‌های سرمربیگری تیم ملی والیبال کشورمان در سال 2024 تصمیم‌گیری کند.

***

عبدالله دارابی: امیر قلعه‌نویی در اوان مربیگری زیرک بود و شجاع و این ۲ خصلت، نوید یک مربی خوب و تاثیرگذار را به فوتبال ما می‌داد اما هرچه تجربه‌اش بیشتر شد شجاعتش رو به کاهش گرایید. قلعه‌نویی در ۲ مقطع سکاندار تیم ملی فوتبال ایران شد و در هر ۲ نوبت به خاطر شرایط، «بخت موافق» جوان‌گرایی و تغییر نسل همراه او شد؛ یکی در دوره جوانی مربیگری و دیگری در زمان پرتجربگی، ولی به‌رغم انتظاری که از وی می‌رفت چندان وقعی به آن ننهاد بویژه و نمایان‌تر در این دور که فوتبال ما بیشتر نیاز به تغییر نسل را احساس می‌کند. اولین مساله‌ای که در لیست اخیر اسامی تیم ملی فوتبال برای حضور در جام ملت‌های آسیا نمود بارزتری دارد، میانگین سنی بالای بازیکنان است که زنگ خطر و هشداری جدی است. انتخاب بازیکنانی که در پایان دوران بازیگری خود هستند قرار است چه دردی از این تیم دوا کند، جز اینکه راه را بر فرصت بروز توانایی‌های بازیکنان جوان، بهره‌گیری از پتانسیل آنها و آبدیدگی‌شان می‌بندد؟ هر نگاه منصفی می‌پذیرد تیم ملی بر اساس واقعیت موجود تیم‌های حاضر در رقابت‌ها، شانس چندانی حداقل روی کاغذ برای رسیدن به فینال بازی‌ها ندارد مگر اینکه اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ دهد یا احتمالات فوتبالی به سود ما رقم بخورد. پس چه ایرادی داشت برخی بازیکنان جوان و آینده‌دار جایگزین پا به سن گذاشته‌هایی شوند که خواسته یا ناخواسته، این آخرین حضورشان در تیم ملی است و در همین آخرین حضور نیز معلوم نیست بازی به آنها برسد یا بتوانند کمکی به تیم ملی کنند! در میان بازیکنان اصلی مورد نظر سرمربی بازیکنان مسنی نیز هستند که شرایط سنی و عملکرد آنها در تیم‌های باشگاهی‌شان و بازی‌های قبلی تیم ملی هشداردهنده و ناامیدکننده است! قلعه‌نویی جوان‌گرایی و کشف استعدادها را وظیفه سرمربی تیم ملی نمی‌داند، البته کشف استعداد کار سرمربی تیم ملی بزرگسالان نیست ولی جوان‌گرایی و میدان دادن به استعدادهای کشف شده وظیفه او است و تغییر نسل نیز نیاز مبرم فوتبال کنونی ما. شاید برای تغییر نسل، برخی ابزار و شرایط برای او مهیا نبوده باشد ولی یکی از مهم‌ترین آنها که به خودش بازمی‌گردد؛ شجاعت شخص سرمربی است که آن نیز به علل محتاط شدن قلعه‌نویی - که از اقتضائات بالا رفتن سن است- بیم نتیجه نگرفتن و فشار افکار عمومی و از دست دادن جایگاه کنونی به محاق رفته است! اما نتیجه نگرفتن تیم ملی هم این نگرانی‌ها را برای قلعه‌نویی به همراه خواهد داشت، حتی شدیدتر. کاش قلعه‌نویی به جای ترس و نگرانی، جسورانه و امیدوارانه به تغییر نسل روی خوش نشان می‌داد تا خدمتی ماندگار به فوتبال ملی کرده باشد. تیم ملی با جوان‌تر شدن نه‌تنها ضرر نمی‌کرد، بلکه به احتمال فراوان به لحاظ نتیجه‌گیری هم بهتر از تیم کنونی عمل می‌کرد. اگر قلعه‌نویی، تصمیم شجاعانه و ماندگار مرحوم پرویز دهداری در سال ۱۳۶۵ که منجر به ظهور نسلی طلایی و منشأ توفیقات بعدی فوتبال ملی ایران از جمله مقام سوم جام ملت‌ها در سال ۱۳۶۷ به رهبری مرحوم دهداری و قهرمانی بازی‌های آسیایی در سال ۱۳۶۹ به رهبری پروین شد و حتی اثرات آن تا ۲۲ سال بعد  یعنی در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و کسب قهرمانی بازی‌های آسیایی ۱۳۷۷ با بازی‌های درخشان احمدرضا عابدزاده، نادر محمدخانی و جواد زرینچه در تیم ملی ادامه یافت را مرور و بازخوانی می‌کرد، شاید با شجاعت و درایت، تصمیم بهتر و شایسته‌تری در راستای وظیفه‌اش نسبت به فوتبال ملی می‌گرفت و جایگاه خود را نیز محکم‌تر می‌کرد. فراموش نکنیم سال ۱۳۶۵ تصمیم مرحوم دهداری با بی‌توجهی و مخالفت عمومی ناشی از کنار رفتن یک دو جین ستاره سرشناس زیر ۳۰ سال فوتبال ایران همراه بود ولی اکنون فضای عمومی جامعه فوتبال موافق و معتقد به لزوم جوان‌گرایی در تیم ملی است.